Zotonic - Atom Feed Module 2024-03-29T00:31:54+01:00 https://hart.amsterdam/nl/ Hart Amsterdammuseum https://hart.amsterdam/rsc/1939281 2023-05-19T09:37:24+02:00 2023-05-18T18:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De Digitale Stad UNESCO erfgoed! Vandaag heeft UNESCO &#39;De Digitale Stad&#39; opgenomen in het UNESCO Memory of the World register. <p><strong><!-- z-media 1938979 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->De Digitale Stad</strong></p> <p>Digitale Stad (DDS) is <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.unesco.nl/nl/artikel/unesco-plaatst-aan-nederland-verbonden-erfgoed-op-memory-world-register" target="_blank">door UNESCO toegevoegd</a> aan het internationale register <em>Memory of the World. </em>Dit is een lijst van culturele en historische documenten en archieven die van wereldwijd belang zijn. Hiermee is <em>De Digitale Stad</em> het allereerste <em>digital born </em>erfgoed op deze lijst. Een belangrijke en unieke mijlpaal voor digitale cultuur.</p> <p>In 1988 kreeg Nederland, als eerste land in Europa, een directe open verbinding met het internet. Daarna volgden de digitale ontwikkelingen elkaar snel op. Op 15 januari 1994 introduceerde Amsterdam <em>De Digitale Stad</em> (DDS), de allereerste virtuele stad ter wereld. ‘Bewoners’ bouwden in DDS een huis (homepage) aan een van de stadspleinen, waar ze elkaar virtueel konden ontmoeten. In de eerste zes weken hadden zich al ruim 10.000 bewoners inge­schreven. Zes jaar later waren dat er ruim 140.000.</p> <p>DDS volgde de technologische ontwikkelingen op de voet en als gevolg ontstonden er verschillende interfaces (stadsgezichten) en projecten. De virtuele stad met de inwoners bracht objecten, ideeën en tradities voort in nieuwe digitale vormen zoals webpagina’s, nieuws­groepen, chat, audio en video. <em>De Digitale Stad</em> is een schatkamer met digitaal erfgoed uit de beginjaren van het internet en een belangrijke historische bron.</p> <p><!-- z-media 339142 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p> </p> <p><strong>De Digitale Stad Herleeft</strong></p> <p>In 2001 ging <em>De Digitale Stad</em> (DDS) uit de lucht en het digitale geheugen van de eerste jaren van het internet liep het risico verloren te gaan. Om dit unieke en belangrijke <em>digital born</em> erfgoed van Amsterdam van de ondergang te redden, startte het Amsterdam Museum in 2011 het project <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/521/re-dds"><em>De Digitale Stad Herleeft</em></a>. Samen met Waag Society, Universiteit van Amsterdam, DDS-community en vele andere partners werd zoveel mogelijk van materiaal van DDS verzameld. Het opgraven en reconstrueren van DDS was een <em>case study</em> voor webarcheologie. Dit heeft ervoor gezorgd dat DDS in een museale context bewaard en getoond kan worden voor toekomstige generaties.</p> <p>Het Nederlands Instituut voor Beeld &amp; Geluid beheert het audiovisuele DDS-archief, waaronder de eerste smart tv-uitzendingen, waarin voor het eerst verschillende media en interactie werden gecombineerd. De KB Nationale Bibliotheek onderhoudt de DDS-reconstructies en de documentatie. Het Amsterdam Museum bewaart en toont de 3D DDS-objecten. Vanaf komende dinsdag is er in het Amsterdam Museum aan de Amstel een kleine presentatie te zien.</p> <p>Het project <em>De Digitale Stad Herleeft </em>won in 2016 de prestigieuze <em>Digital Preservation Award.</em> Dat DDS nu ook in het <em>UNESCO Memory of the World </em>register is opgenomen onderschrijft het belang en de urgentie van het behoud van <em>digital born</em> erfgoed.</p> <p><!-- z-media 1939309 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><strong>Memory of the World</strong></p> <p>Het register <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.unesco.nl/nl/artikel/unesco-plaatst-aan-nederland-verbonden-erfgoed-op-memory-world-register" target="_blank"><em>Memory of the World</em></a> werd in 1992 opgericht door UNESCO, met als doel belangrijke documenten en archieven te behouden en te beschermen voor toekomstige generaties. De lijst bevat onder meer de <em>Declaration of the Rights of Man and of the Citizen</em>, de archieven van de Verenigde Naties en het dagboek van Anne Frank. De toekenning van de registratie aan DDS is een erkenning van het belang van digitaal erfgoed en van de impact die het heeft gehad op de samenleving.</p> <p><!-- z-media 1938969 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p> </p> <p><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.parool.nl/amsterdam/de-digitale-stad-van-marleen-stikker-is-nu-unesco-erfgoed-onlinegemeenschap-is-mijlpaal-in-internetgeschiedenis~bb268c8c/" target="_blank">Het Parool schreef vandaag</a> over deze erkening.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1674420 2023-05-08T17:13:22+02:00 2023-05-03T14:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het Snotneusje op de Dam Dit jaar zal het Snotneusje op de Dam weer te zien én te horen zijn <p><!-- z-media 1674430 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><span>In onze tentoonstelling <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.amsterdammuseum.nl/tentoonstelling/panorama-amsterdam/10" target="_blank">Panorama Amsterdam</a> in het </span>Amsterdam Museum aan de Amstel, heeft het Snotneusje een vaste plaats gekregen. <span>Op speciale momenten wordt het draaiorgel naar buiten gereden. Zo&#39;n speciaal moment is donderdag 5 mei als we met het orgel naar de Dam rijden. </span><span>Het Snotneusje zal daar om 12.45, 13.45, 14.45 en om 15.30 uur te horen zijn. <br /></span><span>Ludmilla van Santen van Stichting Memorial voor Damslachtoffers 7 mei 1945 zal aanwezig zijn om omstanders te vertellen over de gebeurtenis, en nieuwe verhalen aan te horen. </span></p> <p> </p> <p><span><!-- z-media 1069543 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> https://hart.amsterdam/rsc/90031 2023-04-23T12:57:27+02:00 2022-11-02T07:30:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 96 jaar! Het Amsterdam Museum is vandaag jarig &#39;Het museum in het oude Waaggebouw dat deze week is geopend, is, meer dan het Stedelijk Museum, meer dan eenig ander museum in onze stad, het museum van Amsterdam. En het zou ons verbazen als het dat ook niet werd in de schatting van het groote Amsterdamsche publiek’ aldus het Algemeen Dagblad van 6 november 1926. Op 2 november 1926 opende het Amsterdams Historisch Museum in het Waaggebouw. In het museum was een kleine vaste opstelling met objecten uit de historische collectie. Tot 1970 bleef het museum op de Nieuwmarkt om in 1975 te openen in het Burgerweeshuis. <p><!-- z-media 89093 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Een apart museum voor de historische collectie van de stad</strong></p> <p>Al voor de Eerste Wereldoorlog maakte C.W. Baard, directeur van het <br /><br />Stedelijk Museum, zich sterk voor een apart museum voor de historische collectie van de stad. Pas in 1925, het jaar van de grote tentoonstelling over de geschiedenis van Amsterdam, kwam het ervan. In dat jaar stelden de dames M.C. en C. van Eeghen 20.000 gulden beschikbaar voor een historisch museum. Zij voldeden hiermee aan de wens van hun overleden broer Jan Herman. Met dit geld kon het Waaggebouw worden opgeknapt en ingericht en op 2 november 1926 werd het Historisch Museum door burgemeester Willem de Vlugt geopend</p> <p><strong>&#39;Een groote verscheidenheid aan voorwerpen&#39;</strong></p> <p>In het museum was een kleine vaste opstelling met objecten uit de historische collectie. Zo stond in de benedenzaal de beeldengroep David en Goliath uit het Oude Doolhof op de Prinsengracht. De beelden werden geflankeerd door vier windwijzers van het Admiraliteitsgebouw en de oude Waag op de Dam. Verder hingen in de zaal wapenborden van het Aalmoezeniersweeshuis en regentenstukken van het Chirurgijnsgilde, het gilde dat het langst in het Waaggebouw had gezeteld. Op de eerste verdieping was een zaal ingericht met stadsgezichten en penningen. In een andere zaal was een tentoonstelling van tekeningen met gezichten op de Waag.</p> <p>Het commentaar in het <a rel="noopener noreferrer" href="http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010657848:mpeg21:a0183" target="_blank">Algemeen Handelsblad</a> was duidelijk: ‘er is een groote verscheidenheid aan voorwerpen, die aan Amsterdams historie herinneren. En dat is een deel van de aantrekkelijkheid van de verzameling. Er is geen systeem in de opstelling, en ook dat geeft er een zekere bekoring aan. Elk voorwerp op zichzelf heeft recht hier te zijn. Er is niet te veel maar alles is er met reden.’</p> <p><strong>Iedere dag open</strong></p> <p>Het museum was iedere dag open. Op doordeweekse dagen betaalde men een dubbeltje, maar in de weekenden was het gratis toegankelijk. De eerste twee maanden na de opening trok het museum bijna 15.000 bezoekers, waaronder ook verschillende groepen uit het onderwijs. Het jaar daarna kwamen er rond de 16.000 bezoekers, maar daarna liepen de bezoekersaantallen terug en bleven ze tot 1940 tussen de 6.000 en 10.000 schommelen.</p> <p><strong>Verhuizing naar het Burgerweeshuis</strong></p> <p>Al snel bleek dat het Waaggebouw niet de ideale locatie voor een historisch museum was: het was te klein en daarnaast was het klimaat slecht. Toen bleek dat het Burgerweeshuis het gebouwencomplex op de Kalverstraat zou gaan verlaten, werd al snel het plan opgevat om het historisch museum hiernaartoe te verhuizen. Het zou nog een oorlog en heel wat jaren erna duren, voordat koningin Juliana het nieuwe Amsterdams Historisch Museum <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/1230371">in het Burgerweeshuis op 27 oktober 1975 kon openen</a>.</p> <p><strong>2022</strong></p> <p><span>In maart van dit jaar heeft het museum ook dit gebouw verlaten. Na ruim 45 jaar gebruik als stadsmuseum is een aanpassing  noodzakelijk. De renovatie van het museum is er op gericht het gebouw te optimaliseren voor museaal gebruik. <a rel="noopener noreferrer" href="https://hetnieuweamsterdammuseum.nl/" target="_blank">Lees hier over het Nieuwe Amsterdam Museum.</a> </span></p> <p><span><!-- z-media 90097 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1158076 2020-07-22T18:24:51+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De derde jongen Van de derde jongen zien we alleen fragmenten van de hoed en de benen. De vraag is of er nog een volgende fase van behandeling zal volgen, waarin de derde jongen wordt gereconstrueerd. Of mag de restauratie als voltooid worden beschouwd? <p><!-- z-media 1158079 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Het rechtergedeelte van het schilderij was in de loop van de eeuwen beschadigd en overgeschilderd. Uit oude kopieën en tekeningen was bekend dat de middelste jongen uit een groepje van drie jongens in de achtergrond van het schilderij was verdwenen. Bij het wegnemen van overschilderingen en retouches werden stukjes origineel van Van der Helst weer zichtbaar. Dit was onverwacht want deze delen waren niet te zien op de eerder gemaakte speciale foto’s. Van de overgeschilderde jongen kwam een flink deel van het onderlijf, kleine delen van de hoed en een heel klein deel van het gezicht tevoorschijn. Dit was een geweldige vondst en zette de vraag over wat te doen met de derde jongen op de voorgrond.</p> <p> </p> <p>Bronnen voor aanwezigheid derde jongen</p> <p><!-- z-media 1158085 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><!-- z-media 182809 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1159790 2020-07-22T18:53:30+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het restauratieatelier <p><!-- z-media 1158016 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Vanaf 2017 werd het schilderij gerestaureerd door <span>Restauratieatelier Metz. </span></p> <p><a title="De restauratie" href="/nl/page/1155354/de-restauratie">Lees meer over de restauratie van het schilderij.</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1159788 2020-07-22T18:54:29+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Op TEFAF <p><!-- z-media 1158063 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><strong>TEFAF Maastricht<br /></strong>Het Amsterdam Museum kon in 2018 de Special Exhibition op TEFAF invullen. Centraal stond de restauratie van &#39;De overlieden van de Handboogdoelen&#39; die nog in volle gang was. Ook het schutterszilver werd tijdens TEFAF naast het schilderij tentoongesteld.</p> <p><!-- z-media 1160756 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>De restauratie ging ook op TEFAF door.</p> <p> </p> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><a title="De restauratie" href="/nl/page/1155354/de-restauratie">Lees meer over de restauratie van het schilderij.</a></p> </div> </div> </div> https://hart.amsterdam/rsc/1159784 2020-07-22T18:50:32+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In de Hermitage <p><!-- z-media 1157622 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><strong>Hermitage Amsterdam<br /></strong>Het schilderij werd opgenomen in de tentoonstelling over zeventiende-eeuwse groepsportretten in de Amsterdam-vleugel van de Hermitage. Het hing daar boven het portret van de regenten en regentessen van het Spinhuis dat Van der Helst in 1650 had geschilderd.</p> <p><span>Eén </span>van de vrienden van het Amsterdam Museum opperde in 2016 het idee <span>om het schilderij te restaureren</span> juist omdat <span>het</span> een bijzondere verbinding is tussen het zilver op het schilderij en het zilver in de collectie: een werk dat het verdient om in volle glorie op zaal gezien te worden. Samen met anderen legde hij een flinke basis voor de financiering van de restauratie en in 2017 werd besloten dat het schilderij ingrijpend zou worden gerestaureerd. </p> <p><a title="De restauratie" href="/nl/page/1155354/de-restauratie">Het schilderij verhuisde naar het atelier van de restaurator en was voor het publiek alleen in 2018 op de TEFAF te zien. </a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1158065 2020-07-22T18:20:06+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Retoucheren De volgende fase van de behandeling was het retoucheren. Delen van het schilderij werden zorgvuldig aangestipt. Andere delen zoals die van de scepter en de hond moesten worden gereconstrueerd. Het gezicht van de linkerjongen, dat voor de helft ontbrak, kwam zo weer tot leven. <p><!-- z-media 1158074 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><!-- z-media 1158070 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Inmiddels is ook deze fase van de restauratie voltooid. Van de derde jongen zien we alleen fragmenten van de hoed en de benen. De vraag is of er nog een volgende fase van behandeling zal volgen, waarin de derde jongen wordt gereconstrueerd. Of mag de restauratie als voltooid worden beschouwd?</p> <p><a title="De derde jongen" href="/nl/page/1158076/de-derde-jongen">Lees hier meer over deze stap</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1158052 2020-07-22T18:34:55+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Vullen Na het verwijderen van het oude vernis en de overschilderingen werden de ontstane lacunes gevuld. <p><!-- z-media 1158055 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Nadat vernis, overschildering en overtollig vulmateriaal waren verwijderd, is een tussenvernis aangebracht. Deze synthetische vernis vormt als het ware een buffer tussen origineel en nog aan te brengen vullingen en retouches. Op deze tussenvernis zijn vullingen aangebracht van een synthetische was in de grootste lacunes. In de kleinere lacunes is gekozen voor een middel op basis van krijt en lijm, dat sneller kon worden aangebracht .</p> <p>Het schilderij na het vullen in februari 2018. <br />In dit stadium werd het schilderij gepresenteerd op TEFAF Maastricht in 2018, zodat het publiek kon zien hoe de restauratie vorderde.</p> <p><!-- z-media 1158063 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><a title="Retoucheren" href="/nl/page/1158065/retoucheren">In de volgende fase werd er geretoucheerd.</a></p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1158021 2020-07-22T18:19:01+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Verwijderen overschilderingen Nadat de restaurator het vergeelde vernis had verwijderd, kon zij ook de overschilderingen wegnemen: een zeer precies en langdurig proces. <p><!-- z-media 1158036 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Nagedonkerde overschildering (die onder een meer recente, oplosbare overschildering vandaan kwam) op het gezicht van de linkerjongen en een volledig overschilderde kraag. Ook de kraag van de jongen rechts was volledig overschilderd; er kwam nog veel origineel materiaal onder vandaan.</p> <p><!-- z-media 1158039 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Het schilderij in &#39;stripped state&#39;: na afname van de vernis en de meeste oude retouches, overschilderingen en overtollig vulmateriaal.</p> <p><a title="Vullen" href="/nl/page/1158052/vullen">De volgende fase was het vullen van de hiaten.</a></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1157987 2020-07-22T18:18:00+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Vernisafname Allereerst moest de dikke, vergeelde en onregelmatige vernislaag worden afgenomen. <p><!-- z-media 1157992 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><!-- z-media 1158016 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><!-- z-media 1158007 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Oplosmiddel werd opgebracht op een absorberend doek, zodat in één handeling veel vernis en overschildering konden worden afgenomen (1.) Na afname van het stukje doek bleven nog wat restjes overschildering en vernis achter (2.), die met behulp van een in oplosmiddel gedrenkte wattenstaafjes werden verwijderd (3).</p> <p><!-- z-media 1158009 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><!-- z-media 1158026 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Door afname van de oude vergeelde vernislagen werden subtiele nuances in licht/donker en de detaillering duidelijker zichtbaar. Hierdoor komt de driedimensionaliteit in de voorstelling veel beter tot zijn recht.</p> <p>Deze fase van de behandeling heeft enkele maanden geduurd.</p> <p><a title="Verwijderen overschilderingen" href="/nl/page/1158021/verwijderen-overschilderingen">Na de vernisafname konden overschilderingen worden verwijderd.</a></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1157951 2020-07-22T18:36:49+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Onderzoek Infrarood-, ultraviolet- en röntgenfoto’s, genomen tijdens het vooronderzoek maakten verschillende overschilderingen uit vroegere eeuwen zichtbaar. <p>Fotograaf René Gerritsen maakte in november 2016 technische foto&#39;s van het schilderij.</p> <p><!-- z-media 182822 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Op de UV-foto worden oude retouches zichtbaar als de donkere plekken. Dikke vernis fluoresceert groenig.</p> <p><!-- z-media 182823 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>De foto gemaakt met Infraroodreflectografie (IRR) laat beschadigen (lichte vlekken bijvoorbeeld in het oor van Van de Poll links), retouches (bijvoorbeeld tussen de twee jongens). Met deze techniek kunnen eventuele ondertekeningen of onderschildering met een koolstofhoudend materiaal ook te zien zijn. Dat is hier niet het geval.</p> <p><!-- z-media 182821 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>De röntgenfoto laat veel lacunes zien in verticale ‘ banden’ (zwart). Deze zijn waarschijnlijk ontstaan doordat het doek opgerold is geweest. De witte vlekjes zijn oude vullingen.</p> <p><br /><a title="Vernisafname" href="/nl/page/1157987/vernisafname">De restauratie kon beginnen met de vernisafname.</a></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1156667 2020-07-22T18:55:16+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Terug in de Hermitage <p><!-- z-media 1159694 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><strong>Hermitage Amsterdam<br /></strong>Na de ingrijpende restauratie is het schilderij in juli 2020 weer terug in de Hermitage. Het wordt met een uitgebreide uitleg over de restauratie gepresenteerd samen met de zilveren objecten die zijn afgebeeld op het schilderij. </p> <p><!-- z-media 1157356 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><a title="De restauratie" href="/nl/page/1155354/de-restauratie">Lees meer over de restauratie van het schilderij.</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156665 2020-07-22T18:48:17+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het Amsterdam Museum <p><!-- z-media 1157612 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>In 2001 kwam het schilderij vanuit Stockholm weer terug naar Amsterdam om deel uit te maken van de tentoonstelling &#39;Kopstukken&#39;. Het portret kwam terecht in de Schuttersgalerij waar het vele jaren is blijven hangen.</p> <p><!-- z-media 1157614 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>In januari 2003 opende in Museum Willet-Holthuysen de tentoonstelling &#39;Amsterdams zilver. Hoogtepunten uit de collectie van de stad Amsterdam&#39;. Het schilderij werd daar naast het schutterszilver tentoongesteld.</p> <p><!-- z-media 1157616 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><a title="In de Hermitage" href="/nl/page/1156667/in-de-hermitage">Het schilderij verhuisde in 2014 naar de Hermitage</a></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1156662 2020-07-19T11:04:53+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In Stockholm <p><!-- z-media 1156664 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><strong>Nationalmuseum Stockholm<br /></strong>In 1983 werd het schilderij in langdurig bruikleen gegeven aan het Nationalmuseum in Stockholm. Het bleef daar tot 2001 hangen.</p> <p><a title="In het Amsterdam Museum" href="/nl/page/1156665/in-het-amsterdam-museum">Het schilderij kwam in 2001 weer naar het Amsterdams Historisch Museum</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156658 2020-07-22T18:47:31+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het Amsterdams Historisch Museum <p><!-- z-media 1147507 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} -->In 1975 opende het nieuwe Amsterdams Historisch Museum in het Burgerweeshuis. Met vele andere schilderijen uit het langdurige bruikleen van de stad aan het Rijk werd het overliedenportret in de vaste opstelling over de geschiedenis van Amsterdam tentoongesteld.</p> <p> </p> <p><a title="In Stockholm" href="/nl/page/1156662/in-stockholm">Het schilderij verhuisde in 1983 naar Stockholm</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156655 2020-07-22T18:47:01+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In de Waag op de Nieuwmarkt <p><strong><!-- z-media 90505 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->De Waag op de Nieuwmarkt<br /></strong>In oktober 1926 werd in het Waaggebouw <a title="90 jaar! Het Amsterdam Museum is vandaag jarig" href="/nl/page/90031/90-jaar-het-amsterdam-museum-is-vandaag-jarig">het Amsterdams Historisch Museum geopend</a>. De stukken die in langdurig bruikleen aan het Rijk waren gegeven bleven in het Rijksmuseum en ook het portret van de overlieden van de Handboogdoelen bleef daar.<br />In juli 1952 werd in het Amsterdams Historisch Museum een tentoonstelling georganiseerd over de familie Blaeu: &#39;De Blaeu&#39;s : beschrijvers van land-, hemel- en waterwereld&#39;. Met Joan Blaeu als één van de geportretteerden verhuisde het overliedenportret naar deze tentoonstelling. Het bleef de jaren daarna daar hangen.</p> <p><br />Ter voorbereiding van de tentoonstelling werd het schilderij in 1952 opnieuw behandeld door restaurator Henricus Mertens (1905-1981). De vernis werd behandeld en de krassen werden bijgewerkt.</p> <p><!-- z-media 1157577 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p> </p> <p><a title="In het Amsterdams Historisch Museum" href="/nl/page/1156658/in-het-amsterdams-historisch-museum">Het schilderij verhuisde in 1975 naar het nieuwe Amsterdams Historisch Museum</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156653 2020-07-22T18:44:46+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het Rijksmuseum <p><!-- z-media 27457 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><strong>Rijksmuseum </strong><br />In 1885 opende het Rijksmuseum in het nieuwe gebouw van Cuypers aan de Stadhouderskade. De schilderijen uit het bezit van de stad Amsterdam die al in het Trippenhuis hingen, zoals de Nachtwacht en de Schuttersmaaltijd van Van der Helst, kregen een ereplaats in dit nieuwe gebouw. Het werd een <a title="Van wie is de Nachtwacht?" href="/nl/page/806305/van-wie-is-de-nachtwacht">langdurig bruikleen van de stad</a> aan het rijk.</p> <p>In 1896 constateerde men dat het schilderij zich in slechte staat bevond. Het leek te gevaarlijk om het te restaureren: ‘<em>ongaarne overgaan tot verwijdering van overschildering daar zij zich weinig voorstelt van het resultaat en een bewerking niet ongevaarlijk acht</em>´.</p> <p><!-- z-media 1157566 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>‘<em>Het sterk overschilderde regentenstuk van </em><em>Van</em><em> der Helst, moet ons inziens blijven </em><em>sooals</em><em> het is en zou alleen kunnen verliezen door restauraties.’<br /></em>Uit het <em>Verslag over den toestand der stedelijke schilderijen uitgebracht door de Commissie van voorbereiding in 1895 </em>(Archief Commissie van toezicht op schilderijen van de Stad, Stadsarchief 459/4).</p> <p><strong>1919-1920<br /></strong>Het schilderij werd gerestaureerd door de restauratoren Pieter Nicolaas Bakker (1882-1940) en Willem Frederik Greebe (1865-1946). Zij verwijderden de overschilderingen: ‘<em>van den ouden knaap met den boog kwamen enkele sporen te zien, die </em><em>gephotografeerd</em><em> werden maar niet toonbaar zijn</em>.’</p> <p><!-- z-media 1157569 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>Detailfoto tijdens de restauratie gemaakt, 1919.<br /><em>Verslag over den toestand der stedelijke schilderijen uitgebracht door de Commissie van voorbereiding in 1920 </em>(Archief Commissie van toezicht op schilderijen van de Stad SAA 459/4).</p> <p> </p> <p><a title="In de Waag op de Nieuwmarkt" href="/nl/page/1156655/in-de-waag-op-de-nieuwmarkt">Het schilderij verhuisde in 1952 naar het Amsterdams Historisch Museum in de Waag op de Nieuwmarkt</a><a title="In het Rijksmuseum" href="https://hart.amsterdam/nl/page/1156653/in-het-rijksmuseum"></a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156646 2020-07-22T18:43:16+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het Trippenhuis <p><!-- z-media 246777 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><strong></strong></p> <p><strong>Trippenhuis op de Kloveniersburgwal</strong><br />In 1808 werd het Stadhuis op de Dam een paleis van Lodewijk Napoleon. Het stadhuis verhuisde naar het Prinsenhof en de stadscollectie verhuisde mee. Alleen de topstukken kregen een plaats in het Rijks Museum dat in het Trippenhuis was geopend.</p> <p>In 1845 constateerde men daar dat het portret in zeer slechte staat was.</p> <p><!-- z-media 1156648 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} -->‘<em>Dit </em><em>stuk zal later </em><em>eene</em><em> kapitale operatie moeten ondergaan of het nog zuiver overgeblevene is verloren</em>’.<br />Uit het jaarverslag van het Rijks Museum, 1845 (Haarlem, Noord Hollands Archief, Rijksmuseum 476, 20/127)<em>.</em></p> <p>In 1849 werd het schilderij opnieuw verdoekt en gerestaureerd door Nicolaes Hopman (1794-1870).<!-- z-media 1157551 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>‘<em>Deze bewerking door den heer N. Hopman </em><em>verrigt</em><em>, heeft </em><em>niet alleen aan onze </em><em>verwagting</em> <em>voldaan, maar heeft dezelve overtroffen; hierdoor zal zoo wij hopen dit meesterstuk van kunst lang voor verdere teruggang bewaard </em><em>blijven</em>.’<br />Uit een brief van de Commissie van Toezicht aan B&amp;W, 16 augustus 1849 (Haarlem, NHA 476/38).</p> <p>Op sommige plaatsen viel de verf van het schilderij af. In 1875 werd het door Willem Anthonij Hopman (1828-1910) gerestaureerd.</p> <p><!-- z-media 1157553 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} -->Ontvangstbewijs en verklaring om het schilderij voor twintigduizend gulden te verzekeren.<br />Haarlem, Noord Hollands Archief, Rijksmuseum 476/32, fol. 257.</p> <p> </p> <p><a title="In het Rijksmuseum" href="/nl/page/1156653/in-het-rijksmuseum">Het schilderij verhuisde in 1885 naar het nieuwe Rijksmuseum</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156640 2020-07-22T18:42:08+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het Stadhuis op de Dam <p><!-- z-media 1156642 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"Jan ten Compe, Het stadhuis op de Dam, 1744, Amsterdam Museum SB 4505"} --><strong>Het Stadhuis op de Dam<br /></strong>In 1773 werd het gebouw van de Handboogdoelen verbouwd en kreeg het een andere functie. Het schilderij werd overgebracht naar het Stadhuis op de Dam. Het kwam daar te hangen in de burgemeesterskamer.</p> <p><!-- z-media 1157538 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"Uit het Besoigneboek (SAA, Inventaris van het Archief van de Thesaurieren Ordinaris, 5039/25)"} -->‘Het schilderstuk van Van der Helst, staande boven de schoorsteen van de groote kamer in de handboogsdoelen, van daar staat overgebragt te worden op ’t stadhuis’.<br /><br /></p> <p><!-- z-media 1157539 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"Uit een brief van de Commissie van Toezicht aan B&W, 21 februari 1849 (Haarlem, Noord Hollands Archief, Rijksmuseum 476/38)"} --></p> <p>In de burgemeesterskamer hing het schilderij tegen een vochtige muur en raakte het zwaar beschadigd. In een document uit 1845 wordt vermeld dat het schilderij vijftig jaar eerder in 1796 was bedoekt en door een ‘ondeskundige hand’ zwaar gerestaureerd.</p> <p>‘Dit stuk verkeerd reeds sedert onderscheidene jaren in eenen hoogst gevaarlijken toestand, door het afspringen der verf, veroorzaakt door het voormaals geplaatst zijn tegen eene vogtigen muur’.<br /><br /></p> <p>Bedoeken is het proces waarbij een doek aan de achterkant wordt geplakt om verdere schade tegen te gaan.</p> <p><a title="In het Trippenhuis" href="/nl/page/1156646/in-het-trippenhuis">Het schilderij verhuisde in 1808 naar het Trippenhuis</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156638 2020-07-22T18:40:37+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In de Handboogdoelen <p><!-- z-media 1156639 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><span><strong>Handboogdoelen op het Singel</strong><br />Sinds de zestiende eeuw kwamen de schutters van het Handbooggilde bij elkaar in de Handboogdoelen op het Singel. Dit gebouw staat er nog steeds. Rechts naast de Handboogdoelen was het Artilleriehuis en daarnaast stond het gebouw waar de schutters van het Voetbooggilde bij elkaar kwamen: de Voetboogdoelen. Op die plek staat nu de Universiteitsbibliotheek. Achter de beide doelengebouwen lagen schietterreinen waar de</span><span> schutters oefenden. <br /></span><span> In Amsterdam was nog een derde doelengebouw, dat van de schutters van het Kloveniersgilde aan de Nieuwe Doelenstraat. Aan de wanden van deze drie doelengebouwen hingen sinds de zestiende eeuw groepsportretten van de schutters, waarvan de Nachtwacht de bekendste is.</span></p> <p><!-- z-media 1157161 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Het schilderij van Van der Helst werd na februari 1653 geplaatst tegen de schouw van de Grote Zaal op de eerste verdieping van de Handboogdoelen op het Singel. Dat het daar heeft gehangen weten we uit de <span>aantekeningen van Gerard Schaep, die in februari 1653 door de drie doelengebouwen liep en een lijst van de schilderijen maakte. Op dat moment hing het er nog niet maar Schaep meldde dat het schilderij boven de haard op de ‘groote sael’ moest komen te hangen, tussen een schuttersstuk van Pieter Isaacsz uit 1604 en een van Jan Tengnagel uit 1613.</span></p> <p><span><!-- z-media 182809 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> <p><strong>Verkleinde kopie<br /></strong>Waarschijnlijk in opdracht van Frans Banninck Cocq is kort na het ontstaan een verkleinde kopie gemaakt. Op deze kopie zijn rechts drie jongens afgebeeld. </p> <p><!-- z-media 1158085 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Frans Banninck Cocq liet in ieder geval Jacob Colijns een tekening naar het overliedenstuk maken voor zijn familie album. </p> <p><a title="In het Stadhuis op de Dam" href="/nl/page/1156640/in-het-stadhuis-op-de-dam">Het schilderij verhuisde in 1773 naar het Stadhuis</a></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1156628 2020-07-21T21:43:56+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De Overlieden van de Handboogdoelen De overlieden van de Handboogdoelen lieten zich in 1653 portretteren als schatbewaarders temidden van het zilver van het Handboog- of Sint-Sebastiaansgilde. <p><!-- z-media 182816 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>De vier mannen vormden het bestuur van de Handboogdoelen, het gebouw waar de schutters vanaf de zestiende eeuw bij elkaar kwamen om zich te oefenen in het schieten maar ook om feesten te vieren. Het gebouw staat nog op het Singel naast de Universiteitsbibliotheek. In Amsterdam waren nog twee andere doelengebouwen. Aan de wanden van deze doelengebouwen hingen de groepsportretten van de schutters, waarvan de Nachtwacht de bekendste is.</p> <p><strong>De overlieden</strong><br />Links zit Frans <span>Banninck Cocq</span>, die in ieder geval sinds 1648 overman van deze doelen was en die door Rembrandt in 1642 als kapitein op de Nachtwacht was geportretteerd. <span>Banninck Cocq</span> was kolonel geweest, maar omdat hij in 1650 tot burgemeester werd gekozen, moest hij van deze functie afstand doen. <br />Hetzelfde gold voor Jan van de Poll, die tegelijkertijd met <span>Banninck Cocq</span> kolonel van de burgerij was en in 1653 burgemeester werd. Van de Poll zit voor de tafel en heeft zich naar de beschouwer toegewend. In zijn hand houdt hij de koningsscepter en op de rugleuning van zijn stoel is Sint Sebastiaan, de patroonheilige van de Handbooggilde, afgebeeld.<br />Achter de tafel zit de brouwer Albert Dircksz Pater. Pater was sinds 1648 overman van de Handboogdoelen en zou Van de Poll als kolonel opvolgen. Uiterst rechts is de drukker Jan Willemsz Blaeu afgebeeld, zich met een spreekgebaar tot <span>Banninck Cocq</span> richtend. Blaeu was sinds 1651 overman en de enige van dit gezelschap die noch kolonel, noch burgemeester was geweest of zou worden.</p> <p>Tussen <span>Banninck Cocq</span> en Van de Poll draagt de doelvrouw de drinkhoorn van het handbooggilde naar binnen. In de kast achter de overlieden staan twee zilveren tazza’s, twee dekselbokalen en een zilveren beker en er hangen wedstrijdlepels aan touwtjes. </p> <p><strong>De zoons van de overlieden</strong><br />Rechts op het schilderij zijn twee jongens afgebeeld met pijl en boog in hun hand. Zij staan bij de hoge schuttersborden, die er voor moesten zorgen dat uit de koers geraakte pijlen binnen de schietbaan bleven. Jaarlijks werden schietwedstrijden door de overlieden georganiseerd. <br />Uit kopieën en natekeningen naar dit schilderij, wordt duidelijk dat er oorspronkelijk drie jongens waren afgebeeld. Hun namen zijn op het bord dat tegen de tafel staat, geschreven. Het waren de zoons van de overlieden Harmen van de Poll, Dirck Pater en Pieter Blaeu. Met hun aanwezigheid op dit schilderij zullen de vaders hebben willen verwijzen naar de aanspraak op een plaats in de vroedschap zoals die in het Amsterdamse stadspatriciaat van vader op zoon overging. </p> <p><!-- z-media 1160674 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><strong>Album Colijns</strong><br />Door het tonen van het oude zilverbezit van de schutterij zullen de overlieden hun functie als beheerder hebben willen benadrukken en aan de betekenis van de schutterij hebben willen herinneren. Dat zij zich daar bewust van waren, getuigt hun opdracht om ‘alle de schilderijen doen tyckenen in een boeck, met de namen der schutters, haer qualiteyt en waepens’ zodat men altijd zou weten wie hier was voorgesteld. De tekeningen werden gemaakt door Jacob Colijns. Dit album is bewaard gebleven in de British Library in Londen.</p> <p><!-- z-media 1157161 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><strong>Aantekeningen Gerard Schaep</strong><br />In februari 1653 liep Gerard Schaep door de drie doelengebouwen en maakte een lijst van de schilderijen die hij daar aan de wanden zag hangen. Uit deze aantekeningen weten we dat het portret van de overlieden van de Handboogdoelen op dat moment al was gepland. Het  moest boven de haard op de ‘groote sael’ komen te hangen, tussen een schuttersstuk van Pieter Isaacsz uit 1604 en een van Jan Tengnagel uit 1613.<br />Van der Helst heeft met zijn compositie rekening gehouden met de hoge plaatsing boven de schouw door de overlieden vanuit een laag standpunt weer te geven. Verder wist hij dat het groepsportret links van een venster zou komen hangen, want hij liet ook het licht in het schilderij van rechts komen.</p> <p><a title="Het oude schutterszilver" href="/nl/page/1156629/het-oude-schutterszilver">Lees meer over het schutterszilver dat op dit schilderij is afgebeeld.</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1156622 2020-07-21T21:40:36+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Bartholomeus van der Helst Bartholomeus van der Helst (ca. 1613–1670) geldt als een van de belangrijkste schilders van de zeventiende eeuw. Zijn virtuoos geschilderde portretten vielen in de smaak bij rijke kooplieden en regenten. Tientallen voorname dames en heren, kinderen en families, schutterscompagnieën en bestuurscolleges hebben zich door hem laten vereeuwigen. <p><!-- z-media 51892 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p><span>Bartholomeus van der Helst portretteerde zichzelf in 1667 als gearriveerde kunstenaar. Het schilderij bevindt zich in de collectie kunstenaarsportretten van het Uffizi in Florence. </span><span>Van der Helst is gekleed in een zogenaamde ‘Japonsche rock’, een zeer kostbaar kledingstuk, waarmee hij vermoedelijk naar zijn welstand wilde verwijzen. In zijn linkerhand heeft hij enkele penselen, een schildersstok en een palet. Op het palet te lezen: ‘Dit is Bartholomeus van der helst fecit 1667’. In zijn andere hand toont de schilder een medaillon met een miniatuurportretje van Prinses Maria Henriette Stuart die hij in 1652 had geportretteerd.</span></p> <p><span>De overlieden van de Handboogdoelen portretteerde hij in 1653. Dit was niet de enige opdracht van dergelijke bestuurscolleges: er volgde in 1655 eenzelfde opdracht van de overlieden van de Kloveniersdoelen en een jaar later van die van de Voetboogdoelen. Deze schilderijen zijn typische regentenstukken waarbij de vier bestuurders rond een tafel zijn geplaatst en een gezamenlijke handeling de bindende factor vormt.</span></p> <p><!-- z-media 6749 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Twee jaar later na de Handboogdoelen lieten de overlieden van de Kloveniersdoelen zich tijdens een oestermaaltijd portretteren. </p> <p> </p> <p>Lees meer over de voorstelling op het <a title="De Overlieden van de Handboogdoelen" href="/nl/page/1156628/de-overlieden-van-de-handboogdoelen">schilderij van de overlieden van de Handboogdoelen</a>.</p> <p>Lees meer over deze schilder op de website <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.bartholomeusvanderhelst.nl" target="_blank">www.bartholomeusvanderhelst.nl</a></p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1156629 2020-07-22T18:13:41+02:00 2020-07-15T17:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het schutterszilver De overlieden tonen het oude zilverbezit van de schutterij en zullen hiermee hun functie als beheerder hebben willen benadrukken en aan de betekenis van de schutterij hebben willen herinneren. <p><!-- z-media 1157176 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><span>Albert Dircksz Pater houdt de schuttersketen met de papegaai in zijn handen. De drie Amsterdamse schutterijen hielden elk jaar in mei een feestelijke wedstrijd ‘papegaaischieten’. Er werd niet op een echte papegaai geschoten, maar op een houten vogel die bovenop een hoge paal of boom was gezet. Wie hem eraf schoot was de schutterskoning. Deze mocht een jaar deze schuttersketen dragen. De zilveren vogel stond symbool voor de overwinning.</span></p> <p><span><!-- z-media 1157180 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></span></p> <p><span>Jan van de Poll houdt de koningsscepter vast, een zwarte staf met zilveren monturen met bovenaan een vogel. Een dergelijke scepter behoorde met de keten tot de &#39;regalia&#39; van de schutterskoning, de winnaar bij het jaarlijkse papegaaischieten. </span></p> <p><span>De keten en de scepter zijn omstreeks 1520 in Amsterdam gemaakt en behoren daarmee tot de oudste Amsterdamse zilveren voorwerpen die bekend zijn.</span></p> <p><span><!-- z-media 1157303 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></span></p> <p>Tussen Banninck Cocq en Van de Poll draagt de doelvrouw de drinkhoorn van het handbooggilde naar binnen. De drinkhoorn is gemaakt in het midden van de zestiende eeuw. Het is een hoorn van een buffel gevat in een zilveren houder. Afgebeeld is Sint Sebastiaan, de beschermheilige van het Handbooggilde. Het verhaal wil dat de Romeinse keizer de soldaat Sebastiaan liet doorzeven met pijlen toen hij ontdekte dat hij christen was geworden. Op wonderbaarlijke wijze wist hij de pijlenregen te overleven. Op deze hoorn staat Sebastiaan als zilveren figuur in het midden tegen de voet met naast hem twee handboogschutters. Bovenop de buffelhoorn houdt een leeuw het wapen van Amsterdam vast. </p> <p>De drinkhoorn is in de zestiende eeuw als symbool van saamhorigheid tijdens de jaarlijkse schuttersmaaltijden zijn rondgegaan en werd van tijd tot tijd bijgevuld door het personeel van de doelen. In de zeventiende is het vooral een pronkstuk geworden, waarmee wordt verwezen naar de geschiedenis van het gilde.</p> <p><!-- z-media 1157315 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>De verguld zilveren pronkbokaal die Banninck Cocq in zijn handen houdt is niet bewaard gebleven. Het is een type beker dat in deze tijd populair was in Zuid Duitsland. De deksel met een zilver vervaardigd bosje bloemen werd &#39;Schmuck&#39; genoemd. De bloemen zijn met geschilderd email gekleurd.</p> <p><!-- z-media 1157320 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></p> <p>In de kast achter de overlieden staan twee zilveren tazza’s, twee dekselbokalen en een zilveren beker en er hangen  wedstrijdlepels aan touwtjes.</p> <p>Lees meer over het zilver op dit schilderij in het artikel <span>&#39;Vroeg Amsterdams zilver op het schilderij &#39;De overlieden van de Handboogdoelen&#39; van Bartholomeus van der Helst uit 1653&#39; door Barend van Benthem i</span><span>n De Stavelij van 2018.</span></p> https://hart.amsterdam/rsc/1069552 2020-05-06T17:23:38+02:00 2020-05-05T14:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het Snotneusje in volle glorie Na maanden hard werken is de restauratie vorige week afgerond. <p><!-- z-media 1069566 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/1069526 2020-05-07T11:44:04+02:00 2020-05-05T14:51:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het Snotneusje terug op de Dam <p><!-- z-media 1069543 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><!-- z-media 1070100 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/1059015 2020-05-08T12:21:09+02:00 2020-04-22T00:06:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Korendrager Vorige week zou in het Amsterdam Museum de tentoonstelling ‘Bier. Amsterdam, stad van bier en brouwers’ zijn geopend. Vanwege de coronacrisis is de opening uitgesteld. Een van de objecten in de tentoonstelling is dit beeldje van een korendrager uit de collectie van het Koninklijk Oudheidkundig Genootschap (KOG). <p><!-- z-media 1059018 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Sinds vorig jaar ben ik bestuurslid van het Koninklijk Oudheidkundig Genootschap. Om in deze bijzondere tijden wat contact met onze leden te houden, vertellen we iedere week een verhaal over een object uit de collectie van het KOG. Deze week vertel ik over een beeldje dat het Amsterdam Museum in langdurig bruikleen heeft. Luister hier naar <a rel="noopener noreferrer" href="https://soundcloud.com/user-829422204/audio-2020-04-22-20-14-46?fbclid=IwAR3rlF6ljigfGmFXY-JifRJh39YRdSIVTKe9RukjqGlE0gLc1Ur7WamYvxI" target="_blank">het ingesproken verhaal.</a> In onderstaande tekst ga ik uitgebreider in op het beeldje en andere voorwerpen in onze collectie die betrekking hebben op het Korendragersgilde.</p> <p>Het beeldje is eind negentiende eeuw aan het KOG geschonken en is sinds 1983 in langdurig bruikleen aan het Amsterdam Museum. Het is van hout en is ongeveer 30 cm hoog. We zien een man met een enorme baal op zijn hoofd. Op de baal is de datum 1678 te lezen. Tussen de cijfers 16 en 78 is een zak met kroontje erboven afgebeeld. De man staat er nonchalant bij voor iemand met een -zo te zien- zware zak op zijn hoofd. Hij heeft flinke handen. Hij is gekleed in een rood jasje, een witte broek en draagt blauwe kousen.</p> <p><strong>Korendragersgilde</strong></p> <p>Vanaf de middeleeuwen waren ambachtslieden in gildes verenigd. Het ambachtsgilde stelde regels op voor hun leden en zorgde voor de uitwisseling van kennis en ervaring. Zonder lidmaatschap mocht men het beroep niet uitoefenen. De gildeleden moesten burgerrechten bezitten en hadden rechten en privileges.</p> <p>De korendragers in Amsterdam waren sinds de zestiende eeuw in een apart gilde verenigd, het St. Joosten- of Korendragersgilde. Ze hadden het alleenrecht op het sjouwen van graan maar ook van zout, specerijen, zaden en peulvruchten. Ze droegen de spullen van de schepen naar de pakhuizen en zorgden ervoor dat alles daar goed werd opgeslagen.<br />De gildeleden kwamen bij elkaar in herbergen in de buurt van de korenmarkt, zoals de herberg de ‘Drie Korendragers’ in de Dirk van Hasseltsteeg en de herberg ‘De Korendrager’ in de Mandenmakerssteeg. Daar werden de klussen onder de leden verdeeld. Het gilde verhuurde volgens oud voorrecht ook zakken, ladders en andere gereedschappen om in het sjouwwerk te worden gebruikt.</p> <p>Waarschijnlijk heeft dit beeldje in het voorhuis of in de gelagkamer van een van die herbergen gestaan. Misschien was het een soort uithangteken. We weten eigenlijk niet waar het voor diende.</p> <p><!-- z-media 20135 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>In de collectie van het Amsterdam Museum bevinden zich nog twee andere, latere beeldjes van korendragers uit de achttiende eeuw. Deze beeldjes zijn ook van hout en ongeveer even groot. Het gezicht en de houding van de mannen verschillen en ook de kleuren van de kleding zijn anders.</p> <p>In de grote historische tentoonstelling van Amsterdam in 1876 ter gelegenheid van het 600-jarig bestaan van Amsterdam, stonden de drie beeldjes bij elkaar tentoongesteld. In de catalogus van die tentoonstelling is te lezen dat deze beeldjes bekende personen zouden voorstellen. Dan zouden dit dus portretten zijn! Misschien dat verder onderzoek naar de beeldjes ooit namen kan opleveren. </p> <p> </p> <p><strong>Andere voorwerpen Korendragersgilde</strong></p> <p><!-- z-media 1059750 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->Uit 1609 zijn ovale zilveren platen van 26 cm hoog. Afgebeeld is een drager bij een ladder. Het zijn begrafenisschilden ontworpen door de zilversmid Leendert Claesz. Het was voor de gildeleden verplicht om de begrafenis van een gildebroeder bij te wonen. De kist werd bedekt met een zwart doodskleed waaraan - voor de duur van de plechtigheid - deze zilveren schilden waren gehecht. Er zijn ook latere begrafenisschilden in de collectie van het Amsterdam Museum bewaard.</p> <p><!-- z-media 1059747 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Als bewijs van lidmaatschap had ieder lid een persoonlijke gildepenning, die men bij zich droeg bij gemeenschappelijke maaltijden en begrafenissen. Het gilde voor korendragers had een drager op hun penning. Aan de keerzijde stond de naam van de  drager. In de collectie van het Amsterdam Museum zijn tientallen van dergelijke penningen, van het midden van de zeventiende eeuw tot het begin van de negentiende eeuw. </p> <p><!-- z-media 1059756 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>In de muur van het Amsterdam Museum zijn 57 gevelstenen ingemetseld. Ook deze stenen zijn een bruikleen van het KOG. Een van de stenen stelt een Korendrager voor. De steen <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.gevelstenenvanamsterdam.nl/sint-luciensteeg-27_04" target="_blank">is afkomstig van Palmgracht nr 11</a> en zat daar boven een poortje dat toegang gaf tot de Korendragersgang. In 1656 werd vanuit Palmgracht no. 11 de korendrager Adriaen Adriaense begraven.</p> <p>Bekijk hier de <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/1059726/korendragersgilde">andere voorwerpen die met het Korendragersgilde</a> te maken hebben in de collectie van het Amsterdam Museum.</p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/3378 2020-04-18T18:17:36+02:00 2020-04-18T00:06:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Brand Paleis voor Volksvlijt In de nacht van 17 op 18 april 1929 werd het tentoonstellingsgebouw Paleis voor Volksvlijt aan het Frederiksplein door een grote brand verwoest. Alleen één van de galerijen bleef overeind. Enkele overblijfselen werden uit de puinhopen gehaald en bevinden zich in de collectie van het Amsterdam Museum. <p><!-- z-media 759010 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Het Paleis voor Volksvlijt stond aan het Frederiksplein waar nu de Nederlandse Bank staat. Het was een imposant bouwwerk, geïnspireerd op het Crystal Palace (1855) in London. Het ontwerp van het Paleis voor Volksvlijt was van Cornelis Outshoorn (1810-1875) in opdracht van stadsweldoener Samuel Sarphati (1813-1866). Het gebouw was geheel opgetrokken uit staal en glas en typeerde de negentiende eeuw ten volle.</p> <p><!-- z-media 54561 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><span>Het gebouw was ontworpen als tentoonstellingsgebouw en was een centrum van vermaak, met een winkelgalerij, concerten, toneelvoorstellingen en een jaarlijkse hondententoonstelling.</span></p> <p><span><!-- z-media 59364 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> <p><span>In de collectie van het Amsterdam Museum bevinden enkele objecten die uit de resten van het gebouw zijn gehaald, zoals deze kop van een beeld. Er was ook een klok maar die is sinds de oorlog verdwenen. <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/752494">Lees hier meer over deze klok.</a><br /><br /></span></p> https://hart.amsterdam/rsc/997099 2020-02-16T12:07:16+01:00 2019-12-05T09:48:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Collectieboekje Opslaan als.. <p>Bij de tentoonstelling &#39;Opslaan als.. Hoe verzamel je de stad?&#39; verscheen een boekje met daarin alle teksten en vrijwel alle voorwerpen van de expositie.</p> <p>Het boekje wordt in de museumwinkel verkocht of is te bestellen via: <a rel="noopener noreferrer" href="collectieboekjes.amsterdammuseum.nl" target="_blank">collectieboekjes.amsterdammuseum.nl</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/922999 2019-12-13T14:49:24+01:00 2019-11-13T00:30:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Aankoop van een Koninginnedagkleedje <p><span style="font-weight:400; "><!-- z-media 3410 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> <p><span style="font-weight:400; ">Rond 1970 werd het in Amsterdam gebruikelijk om bij de viering van de verjaardag van de koningin vrijmarkten te organiseren. </span><span style="font-weight:400; ">Honderdduizenden bezoekers van binnen en buiten Amsterdam kwamen hierop af in de hoop voor een prikkie iets moois op de kop te tikken. In het Vondelpark mogen alleen kinderen hun waar aan de man brengen of hun kunstjes vertonen. Op 30 april 2004 was de kleine Eva wel even beduusd dat zij ’s morgens vroeg al ‘los’ was: een conservator van het Amsterdams Historisch Museum had haar hele kleedje opgekocht om op te nemen in de museumcollectie als een typisch Amsterdams fenomeen. Gelukkig kon zij naderhand bij een buurmeisje aanschuiven, zodat ze toch nog een leuke dag had.Kinderen verdienden wat bij door muziek te maken. </span></p> <p><span style="font-weight:400; "><!-- z-media 41434 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></span></p> <p><span style="font-weight:400; ">Alle spullen van het kleedje hebben een nummer gekregen, zijn gefotografeerd en geregistreerd in het collectiebeheersysteem. In de<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/923028/koninginnedagkleedje-eva-schoonings-2004"> collectie online zijn ze allemaal te bekijken</a>.</span></p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/891780 2020-03-10T10:03:48+01:00 2019-10-31T00:13:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het stadswapen van Hugo Kaagman Misschien ben je er wel heel vaak langsgefietst: het grote steigerdoek dat tijdens de jarenlange bouw van de Noord/Zuidlijn op het Damrak hing. In 2014 is het in stukken geknipt en in de collectie van het Amsterdam Museum opgenomen. Nu is een deel van het doek te zien in de tentoonstelling &#39;Opslaan als..&#39; naast andere objecten met het stadswapen van Amsterdam. <br /> <p>Het doek met het stadswapen is onderdeel van een groot bedrukt zeildoek met Delfts blauw-motief van kunstenaar Hugo Kaagman. Kaagman maakte het doek in opdracht van Dienst Metro van de gemeente Amsterdam. Tijdens de aanleg van de Noord/Zuidlijn hing het maar liefst 6 bij 40 meter metende kunstwerk op het Damrak. Het gaf de schuttingen die de bouwwerkzaamheden afschermden een vrolijker aanzien.</p> <p><!-- z-media 41555 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><span style="font-weight:400; ">De voorstelling vormt een mozaïek van deelvoorstellingen en levert een artistiek commentaar op het reilen en zeilen van de stad in de laatste tien jaar. Zo is op dit deel een parodie op het Amsterdamse stadswapen afgebeeld, tulpen, een molen en enkele grachtenhuizen. </span></p> <p><span style="font-weight:400; "><!-- z-media 41559 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->De Dienst Metro schonk het werk in 2014 aan het Amsterdam Museum. </span>Het Damrak-doek was te groot om in zijn geheel op te nemen in de collectie. Het was bovendien door alle roet van de uitlaatgassen ook te smerig om aan te pakken. <br />In overleg met de kunstenaar werden drie delen uit het doek geselecteerd voor opname in de collectie van het museum. In juni 2014 werd het doek samen met de kunstenaar Hugo Kaagman en restaurator Lisca Wurfbain uitgerold en werden de geselecteerde delen uitgeknipt.</p> <p><!-- z-media 41556 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><!-- z-media 892380 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->De drie paarse vlakjes op bovenstaande foto zijn de drie delen die uit het geheel zijn geknipt. Links de voorstelling van het stadswapen. rechtsboven een portret van een tunnelboorder en rechtsonder een zelfportret.</p> <p><!-- z-media 892381 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><!-- z-media 892382 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/918540 2019-12-13T14:50:23+01:00 2019-10-30T00:30:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Collectie Jan en Casper Luyken In de tentoonstelling Opslaan als.. zijn verschillende tekeningen, prenten en boeken van de kunstenaar Jan en zijn zoon Casper Luyken tentoongesteld. Deze zijn onderdeel van een grote Luyken collectie van ruim 12.000 objecten die in 1895 door de kinderen van de verzamelaar Piet van Eeghen aan de stad werd geschonken. <p><!-- z-media 8261 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->Jan (1649-1712) en Casper (1672-1708) Luyken waren tijdens hun leven al beroemd om hun boekillustraties. Hun boek <em>Het Menselyk Bedryf</em> uit 1694, met honderd afbeeldingen van oude beroepen, was een bestseller en nog steeds kom je deze plaatjes tegen op tegeltjes, kalenders, plastic boodschappentassen en in glas-in-loodraampjes.</p> <p>Jan Luyken werd op 16 april 1649 in Amsterdam geboren. Na eerst in de leer te zijn geweest voor het vak van (kunst)schilder, ging hij zich bekwamen in de graveer- en etskunst en werd boekillustrator. Al tijdens zijn leven verwierf hij hiermee grote bekendheid. Zijn zoon Casper hielp hem al op jonge leeftijd met het graveren. </p> <p>Jan en Casper Luyken waren niet alleen zeer veelzijdige, maar ook uiterst productieve boekillustratoren. In totaal produceerden zij bijna 4.500 verschillende prenten, waarvan ongeveer een kwart door Casper. Slechts 36 prenten zijn door vader en zoon gezamenlijk vervaardigd.</p> <p><!-- z-media 8313 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Het grote succes hadden de Luykens waarschijnlijk vooral aan hun veelzijdigheid te danken. In hun boekillustraties vinden we de meest uiteenlopende onderwerpen verbeeld, vaak geestig en vol verrassende details. Het lijkt erop dat ieder zijn eigen voorkeuren had: de godsdienstige Jan koos vooral stichtelijke en bijbelse onderwerpen, Casper verbeeldde meer wereldse scènes.</p> <p><!-- z-media 8314 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>De Luyken collectie van het Amsterdam Museum bestaat uit ruim 12.000 losse prenten, waaronder ook tekstfragmenten uit boeken, ongeveer 1150 tekeningen en ongeveer 1000 boekbanden. Hiermee wordt deze verzameling van het werk van Jan en Casper Luyken beschouwd als de grootste ter wereld.</p> <p>De oorspronkelijke verzamelaar, Christiaan Pieter van Eeghen, breidde zijn collectie uit door van tijd tot tijd andere Luyken-verzamelingen in hun geheel of gedeeltelijk aan zijn eigen verzameling toe te voegen.</p> <p>Van bijna alle 4500 verschillende boekillustraties, die de Luykens samen gemaakt hebben, is er minimaal één exemplaar in de collectie aanwezig, hetzij in losse vorm hetzij als illustratie in een boek. De tekeningen zijn vrijwel allemaal ontwerpen voor de boekillustraties. Van de boektitels ontbreekt een klein aantal nog geheel. Waar mogelijk worden bestaande leemtes in de collectie nog steeds aangevuld.</p> <p>Lees meer over de collectie Luyken in het Amsterdam Museum <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/3229/luyken">op de speciale themasite</a>.</p> https://hart.amsterdam/rsc/888406 2019-10-31T21:55:14+01:00 2019-10-24T05:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het symbool van Amsterdam Zondag 27 oktober vieren we in het museum de 744ste verjaardag van Amsterdam. Deze datum is gebaseerd op een document uit 1275 en wordt vanaf de negentiende eeuw als ‘geboortedag’ van de stad aangehouden. De herkomst van het stadswapen met de drie kruisen is niet duidelijk. Het vroegste voorkomen stamt uit de veertiende eeuw en dit simpele en herkenbare symbool is overal in de stad terug te vinden. <p>In een document dat in het Stadsarchief wordt bewaard, wordt voor het eerst de naam van onze stad genoemd: &#39;Amestelledamme&#39;. In het document wordt het voorrecht om tol te heffen geregeld, het zogenoemde tolprivilege. Het document is 27 oktober 1275 gedateerd. Eén keer per jaar komt het uit het depot: ook <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.amsterdam.nl/stadsarchief/agenda/verjaardag-2019/" target="_blank">dit weekend is het in de Schatkamer</a> te zien.</p> <p><!-- z-media 339411 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Aan dit document is een zegel bevestigd met daarop het wapen van graaf<span> Floris V, degene</span> die de stad het privilege verleende. Wanneer Amsterdam zelf een stadswapen is gaan gebruiken is niet bekend. Het<a rel="noopener noreferrer" href="https://onh.nl/verhaal/wat-betekenen-de-drie-kruisen-van-amsterdam" target="_blank"> vroegste bekende voorkomen komt</a> uit de veertiende eeuw.</p> <p><strong>Drie Andreaskruisen en een keizerskroon</strong></p> <p>Centraal in het stadswapen staan de drie kruisen: drie verticale banen in de kleuren rood, zwart en rood met in de zwarte baan drie witte Andreaskruisen onder elkaar. Hoe de witte kruisen in het stadswapen terecht zijn gekomen en wat ze betekenen is niet duidelijk. De kruisen worden Andreaskruisen genoemd, naar de apostel Andreas die op een dergelijk gevormd kruis werd gekruisigd. In de dertiende eeuw was Amsterdam en de gebieden er omheen in bezit van de familie Persijn. In het wapenschild van deze familie stonden negen Andreaskruisen. Ook andere bezittingen van de familie Persijn zoals Amstelveen en Oudekerk aan de Amstel hebben Andreaskruisen dus misschien is dat de bron van de kruisen. Waarom er drie kruisen zijn opgenomen? Ze zouden verwijzen naar plagen, stadspoorten of drie doorwaadbare plekken, maar ook voor deze theorieën is geen enkel bewijs bekend.</p> <p>Boven de drie kruisen staat een grote kroon. De herkomst daarvan <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.amsterdam.nl/toerisme-vrije-tijd/over-amsterdam/geschiedenis-wapen/" target="_blank">is duidelijker</a>. In 1489 verleende d<span>e landsheer, Maximiliaan van Oostenrijk, Amsterdam het recht om boven het wapen met de drie kruisen de keizerskroon van het Heilige Roomse Rijk te voeren. Hij deed dit als dank voor de steun die de stad hem had verleend. Zoals </span>gebruikelijk bij wapenschilden staat aan weerszijden van de kruisen een leeuw als dragers van het wapenschild.</p> <p><!-- z-media 888909 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p><strong>Opening Amsterdams Historisch Museum 1975</strong></p> <p><span>Op de zevenhonderdste verjaardag van Amsterdam op 27 oktober 1975, werd in het oude Burgerweeshuis het nieuwe Amsterdams Historisch Museum door koningin Juliana geopend. Als openingshandeling vulde zij de Andreaskruisen van het stadswapen met een plexiglazen kruis aan. </span><span>Het museum was sinds 1926 in het Waaggebouw op de Nieuwmarkt gevestigd geweest. Dat gebouw was te krap geworden en was bovendien niet geschikt om de collectie op een verantwoorde manier te tonen.</span></p> <p><span>2025 is weer een jubileumjaar voor Amsterdam en u</span>iteraard zal dit aanleiding zijn voor <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.at5.nl/artikelen/197597/halsema-snel-plannen-maken-voor-groot-amsterdams-feest-in-2025" target="_blank">grote evenementen</a>. Het Amsterdam Museum hoopt dat jaar met een nieuwe opstelling in een herzien gebouw te openen. </p> <p><br />In de tentoonstelling &#39;Opslaan als.. Hoe verzamel je de stad?&#39; is een zaal gewijd aan het symbool van Amsterdam. Daar zijn verschillende voorbeelden uit de collectie van de stad tentoongesteld.</p> <p>Zondag zijn in het museum <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.amsterdammuseum.nl/activiteiten/hoera-amsterdam-jarig" target="_blank">de hele dag activiteiten</a> ter gelegenheid van de verjaardag van Amsterdam.  </p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/3919 2019-12-05T21:22:18+01:00 2019-10-18T00:13:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Bloedbanden In de tentoonstelling &#39;Opslaan als..&#39; liggen in de zaal met het thema &#39;Symbool van Amsterdam&#39; twee lange rode stroken met aan het uiteinde een zilveren stadswapen. Het zijn zogenaamde bloedbanden. <p>In de tentoonstelling &#39;Opslaan als..&#39; zijn twee bloedbanden met het wapen van Amsterdam te zien. Dergelijke bloedbanden werden vanaf het midden van de zestiende eeuw door burgemeesters, schout en schepenen over de linkerschouder gedragen bij het uitspreken en bij de voltrekking van een doodvonnis. Het zijn lange stroken van rood en zwart fluweel waarop zilveren Andreaskruisen zijn aangebracht. Aan de uiteinden van de banden is een zilveren stadswapen bevestigd. Onder het stadswapen het jaartal 1595. Voor zover bekend zijn er in totaal tien bloedbanden bewaard gebleven, waarvan er zich zes in het bezit van het Amsterdam Museum. </p> <p><!-- z-media 891773 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Jan van Mieris portretteerde de schepen Cornelis Backer met de band over de linkerschouder. Backer was in 1652 secretaris van Amsterdam en vanaf 1658 raad en schepen. Het portret is te zien in het Cromhouthuis</p> <p>In bijna alle culturen is rood een van de belangrijkste kleuren en heeft hij vele betekenissen. Rood kan staan voor geluk, vruchtbaarheid en liefde, maar ook voor macht, geweld en gevaar. Rood is natuurlijk ook de kleur van Amsterdam: samen met zwart is het de dominante kleur van het stadswapen. En zo komen de kleuren rood in combinatie met zwart dan ook op vele plekken terug: van de bloedbanden uit de zestiende eeuw, de kleding die de burgerwezen droegen tot aan de huisstijl van de gemeente.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/806305 2020-07-19T10:45:02+02:00 2019-06-23T19:41:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Van wie is de Nachtwacht? Sinds het einde van de negentiende eeuw hangt in de eregalerij van het Rijksmuseum het beroemdste werk van Rembrandt. Het schilderij is echter niet in het bezit van het Rijksmuseum. Het is een langdurig bruikleen van de gemeente Amsterdam. Lees hieronder hoe dat zit.<br /> <p><!-- z-media 54061 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --><em>Rembrandt, &#39;De Nachtwacht&#39;, 1642. Doek, 363 x 437 cm (Rijksmuseum, in langdurig bruikleen van de gemeente Amsterdam)</em></p> <p><strong>Van de Kloveniersdoelen naar het stadhuis<br /></strong>In 1642 portretteerde Rembrandt de schutters van de compagnie van kapitein Frans Banninck Cocq en luitenant Willem van Ruytenburgh. Het schilderij was bedoeld voor het gebouw waar de schutters van het Kloveniersgilde bij elkaar kwamen in de Nieuwe Doelenstraat. Daar hing het in de grote zaal samen met andere groepsportretten van schutters door onder andere Bartholomeus van der Helst, Jacob Backer en Govert Flinck.<br />In het begin van de achttiende eeuw werden de schuttersstukken aan het bestuur van de stad Amsterdam overgedragen. Het grootste deel werd naar het Stadhuis op de Dam verplaatst en daar in de Grote en Kleine Krijgsraadkamer opgehangen. De Nachtwacht was trouwens te groot om op de muur tussen de deuren in de Kleine Krijgsraadkamer te hangen en aan alle kanten werden daarom stukken afgesneden. </p> <p><span>Op last van Lodewijk Napoleon werden in 1806 zeven ‘capitaele stukken’ uit het stadsbezit van Amsterdam, waaronder de Nachtwacht door het rijk in bruikleen genomen voor het nieuw opgerichte Koninklijk Museum. Dat nieuwe museum werd gevestigd in het tot Koninklijk Paleis geworden stadhuis op de Dam. </span></p> <p><span><!-- z-media 807189 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":"-"} --></span></p> <p><em>De Nachtwacht in het Trippenhuis, circa 1880 (foto SAA)</em></p> <p><strong>Langdurig bruikleen<br /></strong><span>Lang bleef het daar niet. Toen Willem I als nieuwe koning in 1813 naar Nederland terugkeerde en zijn intrek nam in het Paleis op de Dam, werden de schilderijen overgebracht naar het Trippenhuis op de Kloveniersburgwal. Rembrandts Nachtwacht kreeg in dit nieuwe Rijks Museum een ereplaats. </span></p> <p><span>I</span><span>n 1885 opende het nieuwe Rijksmuseum zijn deuren aan de Stadhouderskade. De Nachtwacht en de andere schilderijen die Amsterdam in 1806 aan het rijk in bruikleen had gegeven, werden daar tentoongesteld en het langdurig bruikleen werd tot onbepaalde tijd verlengd. Dit is sindsdien zo gebleven. Op de zaalteksten van al deze schilderijen in het Rijksmuseum staat daarom vermeld: </span>Bruikleen van de gemeente Amsterdam.</p> <p>Het Amsterdam Museum beheert de historische collectie van de gemeente Amsterdam. Namens de gemeente maakt de directeur van het Amsterdam Museum Judikje Kiers deel uit van de stuurgroep <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.rijksmuseum.nl/nl/restauratie-nachtwacht" target="_blank">onderzoek en restauratie van de Nachtwacht</a>. </p> <p><span>Bekijk <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/807231/langdurig-bruikleen-aan-rijksmuseum">hier de schuttersstukken</a> uit de collectie van de Stad Amsterdam die sinds 1885 in langdurig bruikleen zijn gegeven aan het Rijksmuseum. </span></p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/882428 2019-10-14T20:45:22+02:00 2019-05-09T14:02:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Gerard Heineken (1841-1893). Bierbrouwer en verzamelaar van uitmuntende penningen ~ raadpleegbaar in onze bibliotheek en in de bijlage<br />De stad Amsterdam bezit een collectie van ongeveer vijftienhonderd munten en zo’n zesduizend aan de stad gerelateerde penningen. Deze numismatische collectie wordt beheerd door het Amsterdam Museum. In het numismatisch tijdschrift De Beeldenaar zal in een reeks korte artikelen aandacht worden besteed aan de beheerders van de collectie en aan enkele verzamelaars die een aanzienlijke bijdrage hebben geleverd aan de totstandkoming ervan.<br /><br />Gerard Heineken : Bierbrouwer en verzamelaar van uitmuntende penningen / Judith van Gent In: De Beeldenaar (2019) (mei/juni) p. 113 - 118 : ill. https://hart.amsterdam/rsc/765409 2020-04-16T08:54:38+02:00 2019-04-25T14:47:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Lentesneeuw In Amsterdam staan meer dan 75.000 iepen: op de grachten, langs de straten en in de parken. Elk jaar is het weer een feest van wervelende iepenzaadjes: de lentesneeuw. <p><!-- z-media 765416 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->Dit jaar wordt vanaf 21 april tot 21 mei het <a rel="noopener noreferrer" href="https://springsnow.nl/" target="_blank">Springsnow Festival </a>gevierd met een <a rel="noopener noreferrer" href="https://springsnow.nl/wp-content/uploads/2016/04/Springsnow-Iepenroute-2016.pdf" target="_blank">iepenroute</a> en actuele updates op de <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.facebook.com/SpringsnowinAmsterdam" target="_blank">Facebookpagina</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/752494 2019-04-24T10:39:28+02:00 2019-04-17T06:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Klok gezocht Onlangs kregen we de vraag van Gabri van Tussenbroek, die een boek over het Paleis van Volksvlijt voorbereidt, of de klok uit het Paleis zich in onze collectie bevindt. Een naspeuring in de collectiedatabase leverde inderdaad een luidklok op die in november 1929 aan de Gemeente Amsterdam was geschonken. De schenker was NV IJzerhandel Hollandia dat de sloopwerkzaamheden van het Paleis na de grote brand van april van dat jaar uitvoerde. De klok staat als vermist in ons systeem. Wat is er gebeurd? <p><!-- z-media 752504 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>In de nacht van 17 op 18 april 1929 werd het <span>tentoonstellingsgebouw <a rel="noopener noreferrer" href="https://hart.amsterdam/nl/page/44374" target="_blank">Paleis voor Volksvlijt</a></span> aan het Frederiksplein door een grote brand verwoest. Dit kreeg uiteraard veel publiciteit en blijkbaar was de schenking van een overblijfsel van het Paleis ook nieuwswaardig. In februari 1930 werd het bericht van de schenking van de klok aan de stad door meerdere landelijke kranten gepubliceerd. Het Volk publiceerde het bericht op 6 februari 1930 zelfs op de voorpagina en plaatste er een foto van de klok bij - naar nu blijkt de enige afbeelding ervan. De klok ging naar het Amsterdams Historisch Museum dat in1926 in de Waag op de Nieuwmarkt was geopend. Of de klok in het museum werd tentoongesteld is niet bekend. Er zijn jammer genoeg geen foto’s van de opstelling uit die tijd.</p> <p><strong>Bruikleen aan de Krijtberg</strong></p> <p>In november 1945 kreeg het museum een verzoek van bruikleen voor de klok van de kapelaan van de Krijtberg aan het Singel. Levelt was lid van het feestcomité dat het zilveren jubileum van pastoor Antonius Stumpel voorbereidde en zou voor die gelegenheid graag de klok willen lenen ‘als voorloopige oplossing voor het feit dat de torens nog steeds een klok missen in afwachting dat wij in staat zijn een definitieve aankoop te doen van een of meer mooiere klokken. Bewuste klok is niet van brons maar van ijzer – men zeide dat de mooiere bronzen klok niet in aanmerking komt’. Die ‘mooiere bronzen klok’ stond in het museum opgesteld en was afkomstig van de Bank van Lening. De directeur van het museum Roëll gaf een positief advies voor bruikleen omdat de klok voor het museum ‘musikale noch kunsthistorische of historische beteekenis van eenig belang’ had. Op enig moment zal de klok van de Waag naar de Krijtberg zijn verplaatst. Bij de feestelijkheden tijdens het jubileum op 3 februari 1946 zal deze hebben geluid. </p> <p><strong>Vermist</strong></p> <p><span>Eind jaren zeventig werd bij een inventarisatieronde van uitgaande bruiklenen door het museum geconstateerd dat de luidklok met inventarisnummer KA 12926 niet meer in de Krijtberg aanwezig was. Waar was de klok gebleven? Uiteraard werd door onze oud-collega’s een uitgebreid onderzoek gedaan. Het kerkelijk archief leverde niets op en ook bij de firma Eysbouts, die in december 1949 twee nieuwe klokken voor de linkertoren van de Krijtberg had gegoten en geïnstalleerd, was niets bekend over onze klok. Navraag bij Openbare Werken waar de klok misschien was opgeslagen, leverde ook niets op en hetzelfde gold voor het Nationaal Beiaard Museum en het Nederlands Goud-, Zilver en Klokkenmuseum. In 1983 werd het onderzoek afgerond. De conclusie was dat óf de Firma Eysbouts de klok misschien had meegenomen óf dat de klok terug naar het museum was gekomen en later een andere bestemming heeft gekregen zonder dat dit is vastgelegd. De klok werd in het kaartsysteem als vermist opgenomen. Zoals verplicht is werd de vermissing op 13 oktober 1983 aan de wethouder Kunstzaken gemeld.</span></p> <p><strong>Klok gezocht</strong></p> <p>Nu meer dan dertig jaar later vragen we het ons nog eens af: waar is de klok toch gebleven? Navraag bij de huidige rector van de Krijtberg leverde niets op. Misschien ergens op een zolder of in een kelder? Wat zou het mooi zijn om de klok weer te vinden! Over de historische betekenis ervan denken we tegenwoordig anders: met de klok kan het verhaal worden verteld van dat prachtige tentoonstellingsgebouw, maar ook over een tijd dat nog niet iedereen de tijd op zak had.</p> <p> </p> <p>De klok werd in augustus 1845 in het Paleis van Volksvlijt ingeluid. Dit had alles te maken met Jacob van Lennep. Op <a rel="noopener noreferrer" href="https://maritamathijsen.wordpress.com/2019/03/27/waar-is-de-klok-van-het-paleis-voor-volksvlijt/" target="_blank">de blog van Marita Mathijsen</a> is hierover te lezen.</p> <p> </p> <p>Gezocht: een gietijzeren klok waarvan we de afmetingen niet weten met een tekst die op de krantenafbeelding jammer genoeg slecht is te lezen.</p> <p> </p> <p><!-- z-media 54561 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --><!-- z-media 759010 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/599569 2018-11-22T16:30:22+01:00 2018-10-29T11:25:00+01:00 tjarda de de Haan https://hart.amsterdam/rsc/431 Op de shortlist! Met trots kunnen we melden dat ons project Re:DDS op de Short list staat voor de internationale World Summit Awards als de meest innovatieve oplossing op het gebied van &#39;Cultuur en toerisme&#39;! De World Summit Awards zijn een initiatief van de Verenigde Naties om de beste digitale innovaties met maatschappelijke impact wereldwijd te promoten. <p>In de categorie &#39;Cultuur en toerisme&#39; is Re:DDS samen met 12 andere innovatieve digitale projecten geselecteerd op de short list van de World Summit Awards. <br />Onze concurrenten zijn heel verschillend. Er zijn webtentoonstellingen zoals over de <a rel="noopener noreferrer" href="http://romania1918.eu/index.html" target="_blank">Grote oorlog</a> (Roemenië). Projecten die nieuwe technieken gebruiken zoals <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.arte.tv/sites/de/webproductions/art-stories-360/?lang=de" target="_blank">ArtStories</a>, een Duitse website waar je monumenten in 360 graden kan bekijken en de website <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.safaricentralgame.com/" target="_blank">Safari Central</a> (Kenia) waar met Augmented reality wilde dieren in een stadse wereld worden losgelaten. Verder veel apps zoals de Spaanse app <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.wikiloc.com/" target="_blank">Wikiloc</a> waarmee je de beste wandel- en fietspaden kunt ontdekken en delen. <span>We feliciteren onze mede-kandidaten en wensen hen veel succes! </span></p> <p>Eind november zal de winnaar van WSA bekend worden gemaakt. We houden jullie op de hoogte!</p> <p>Bekijk <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.worldsummitawards.org/2018/11/03/leading-change-with-digital-content-here-is-the-wsa-shortlist-2018/" target="_blank">alle digitale innovaties</a> uit meer dan 100 landen op de Short list van de genomineerden.<br /><br /></p> <p><strong>Over de WSA</strong><br />The <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.worldsummitawards.org/" target="_blank">World Summit Award</a> is a global initiative within the framework of the United Nations World Summit on the Information Society (WSIS). WSA is the only ICT event worldwide, that reaches the mobile community in over 180 countries. WSA highlights digital content improving society and focusses on local content with global relevance.<br />#WSA18</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/501097 2018-08-27T09:36:19+02:00 2018-07-20T12:45:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Reis door de Tijd met de Noord/Zuidlijn Vanaf komende zondag rijdt eindelijk de Noord/Zuidlijn van Amsterdam Noord naar station Amsterdam Zuid en weer terug. Ter gelegenheid van de opening van deze veelbesproken metrolijn heeft Adamnet een gezamenlijke erfgoedsite ontwikkeld, waar je een digitale reis door het Amsterdamse verleden kan maken. Het is de eerste toepassing waarop je kan zien hoe rijk de data van Amsterdamse instellingen is en hoe leuk het is die data met elkaar te verbinden. <p><strong>Adamlink<br /></strong><span>Adamnet is een samenwerking tussen de verschillende Amsterdamse musea, archieven en bibliotheken, waar natuurlijk ook het Amsterdam Museum deel van uit maakt. In het grote gezamenlijke project <a rel="noopener noreferrer" title="http://blogadamlink.nl/het-project/" href="http://blogadamlink.nl/het-project/" target="_blank">Adamlink</a> willen we culturele erfgoeddata ontsluiten als Linked Open Data. Met deze techniek is het mogelijk om nieuwe verbanden te leggen tussen verschillende databronnen.</span><span> </span><span>Perfect geschikt voor onderzoeken, werkstukken of om op reis te gaan door de enorme rijkdom van het cultureel Amsterdams erfgoed. </span></p> <p>Om te laten zien hoe leuk dat is hebben we binnen het project een erfgoedsite <a rel="noopener noreferrer" title="https://noordzuidlijn.adamlink.nl/#/" href="https://noordzuidlijn.adamlink.nl/#/" target="_blank">Reis door de Tijd</a> ontwikkeld waar je langs de Noord/Zuidlijn <span>een digitale reis door het Amsterdamse verleden </span>kunt maken. Je vindt hier per station beelden die afkomstig zijn van de samenwerkende Amsterdamse instellingen, maar je kunt ook op zoek naar foto&#39;s van je eigen straat!</p> <p><strong>Reis door de tijd<br /></strong><em>Reis door de Tijd</em><span> </span>is ontwikkeld is in samenwerking met NoProtocol. Het zoeken in de straten van Amsterdam is door studenten van de HvA gebouwd. In het project werkten we samen met de Openbare Bibliotheek Amsterdam, de Bibliotheek UvA/HvA, de Universiteitsbibliotheek VU, het IISG en het Stadsarchief Amsterdam. De productie werd financieel mogelijk gemaakt door Stichting Pica.<br />Meer weten over ons Adamlink project? Kijk dan op onze projectwebsite <a rel="noopener noreferrer" title="https://adamlink.nl/" href="https://adamlink.nl/" target="_blank">adamlink.nl</a></p> <p><strong>Amsterdam Museum en de Noord/Zuidlijn<br /></strong>De afgelopen twintig jaar hebben we verschillende objecten aan onze collectie toegevoegd die betrekking hebben op de bouw van de Noord/Zuidlijk. In onze Beeldcollectie is <a rel="noopener noreferrer" title="https://hart.amsterdam/nl/page/478801/noord-zuidlijn" href="https://hart.amsterdam/nl/page/478801/noord-zuidlijn" target="_blank">een selectie van deze objecten </a>te zien. </p> <p><br />Het Amsterdam Museum is vanaf zondag ook per metro te bereiken. Het dichtstbijzijnde station Rokin is vijf minuutjes lopen!</p> https://hart.amsterdam/rsc/501408 2018-07-27T16:46:12+02:00 2018-06-30T15:52:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Een Fries echtpaar door een Amsterdammer geportretteerd In Wereld-Stad, de nieuwe vaste opstelling van het Amsterdam Museum hangen de portretten van een Fries echtpaar die in 1763 werden geschilderd door de Amsterdamse schilder Tibout Regters. <br /> <p>De Harlingse arts Simon Stinstra (1735-1782) huwde in 1759 de steenrijke Anna Braam (1738-1777) uit dezelfde stad. Het doopsgezinde echtpaar woonde eerst op het Noordijs en verhuisde later naar een herenhuis aan de sjieke Voorstraat. In 1760 werd hun dochter Isabella  geboren en drie jaar later hun zoon Gooitjen. Misschien was zijn geboorte aanleiding om zich in 1763 door de Amsterdamse portrettist Tibout Regters te laten portretteren. </p> <p><strong>Een modieus gekleed echtpaar<br /></strong>De schilder heeft de 28-jarige Simon Stinstra in halffiguur geportretteerd. Hij draagt een ‘habit à la française’, een typisch achttiende-eeuws driedelig pak. De vaste combinatie hiervoor was een licht vest met een donkere jas erover en een kniebroek. Onder de oudroze jas met brede manchetten draagt Simon een jak van een lichtere kleur roze. Daaronder draagt hij een wit hemd met boord en lange mouwen met kantstroken. Geheel volgens de mode heeft hij een gepoederde pruik met regelmatige krullen die bij elkaar worden gehouden in een zwart zijden haarzak. </p> <p>De opvallende witte kanten kap die de drie jaar jongere Anna Braam draagt, is een voorloper van de veel grotere ‘Duitse muts’ die jaren later bij de Friese jonge vrouwen in de mode kwam. Haar lichtblauwe zijden japon heeft halflange mouwen met geplooide ellenboogstukken in de vorm van een punt. De witkanten omslagdoek, de zogenaamde ‘fichu’, houdt ze met de vingers van haar linkerhand bij elkaar. Opvallend zijn de eenvoudige zwarte polsbandjes met een diamanten gesp. Om haar hals draagt ze een bloedkoralen ketting en in haar oren bijbehorende hangers. Verder draagt ze nog diamanten ringen en een rijk versierde ceintuur.</p> <p><strong>Verzamelaar van schilderijen</strong></p> <p>Deze sieraden worden genoemd in de inventaris die een paar dagen na de dood van Simon in het huis aan de Voorstraat werd opgemaakt. De portretten hingen in de voorkamer. In twee kamers op de bovenverdieping hingen nog vele andere schilderijen. Stinstra was een verzamelaar van schilderijen. Zijn ‘kabinet met konstige schilderyen alle door differente Nederlandsche meesters’ werd op 26 maart 1783 in Amsterdam geveild. De catalogus bevat beschrijvingen van 218 schilderijen van voornamelijk Noord-Nederlandse schilders uit de zeventiende eeuw. Stinstra had een voorliefde voor landschappen en stadsgezichten, waaronder ook een groot aantal Amsterdamse stadsgezichten.</p> <p><strong>Naar Amsterdam voor een portret</strong></p> <p>Dit echtpaar koos voor hun portret niet voor een Friese kunstenaar maar  voor dé schilder van de doopsgezinde Amsterdamse elite van dat moment: Tibout Regters (1710-1768). Regters portretteerde voornamelijk Amsterdammers, maar de laatste vijf jaren van zijn leven een opvallend groot aantal Friezen. In die jaren was in Friesland dan ook geen portrettist van betekenis werkzaam. De Friezen gingen daarom voor hun portretten naar Amsterdam, een dag varen vanuit Harlingen. Simon Stinstra zal regelmatig naar Amsterdam zijn gegaan, voor een bezoek aan zijn doopsgezinde vrienden en familie, voor de aankoop van schilderijen en dus waarschijnlijk ook voor een bezoek aan het atelier van Tibout Regters.<br />Zijn dochter Isabella trouwde met de Amsterdamse koopman Pieter de Clercq en zo kwamen deze twee schilderijen terug naar Amsterdam. Hun achterkleinkinderen schonken de portretten van hun voorouders in 1891 aan de stad Amsterdam, waar ze nu weer in de vaste opstelling van het Amsterdam Museum te zien zijn.</p> <p> </p> <p>Deze blog is gebaseerd op een artikel dat in <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/505676/friese-parels-in-het-amsterdam-museum">de rubriek &#39;Museumparels&#39; in het Friesch Dagblad </a>van 16 juni 2018 is verschenen. </p> https://hart.amsterdam/rsc/505676 2018-07-27T16:44:55+02:00 2018-06-30T09:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Friese parels in het Amsterdam Museum ~ raadpleegbaar in onze bibliotheek en in de bijlage<br /><br /> <p class="summary article_summary">In juni en juli 2018 heeft het Amsterdam Museum vier bijdrages geleverd aan een rubriek in het Friesch Dagblad &#39;Museumparels&#39;. In deze rubriek wordt steeds een object met een Friese herkomst uitgelicht. </p> <ul> <li>Regentessen vereeuwigd door Fries / Judith van Gent In: Friesch Dagblad 2 juni 2018</li> <li>Het Friese echtpaar Stinstra / Judith van Gent In: Friesch Dagblad 16 juni 2018</li> <li>Een bijzonder exemplaar van de Friesche Atlas / Nel Klaversma In: Friesch Dagblad 30 juni 2018</li> </ul> <p class="body article-body"> </p> <p class="body article-body">Waar je deze publicatie kunt inzien:</p> <div class="body article-body"> <ul> <li>Bijgevoegd artikel</li> </ul> </div> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/483407 2019-03-21T13:32:34+01:00 2018-06-25T09:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De stad als verzamelaar ~ raadpleegbaar in onze bibliotheek en in de bijlage<br /><br />De stad Amsterdam bezit een collectie van ongeveer vijftienhonderd<br />munten en zo’n zesduizend aan de stad gerelateerde penningen.<br />Deze numismatische collectie wordt beheerd door het Amsterdam<br />Museum. In de komende afleveringen van De Beeldenaar zal in een<br />reeks korte artikelen aandacht worden besteed aan de beheerders<br />van de collectie en aan enkele verzamelaars die een aanzienlijke<br />bijdrage hebben geleverd aan de totstandkoming ervan. <p class="summary article_summary">De stad als verzamelaar : Gemeentearchivaris Pieter Scheltema (1812-1885) / Judith van Gent In: De Beeldenaar (2018)  (juli/aug) p. 189 - 194 : ill.</p> <p class="body article-body">Waar je deze publicatie kunt inzien:</p> <div class="body article-body"> <ul> <li>Bibliotheek Amsterdam Museum</li> <li>Bijgevoegd artikel</li> </ul> </div> <p> <!-- z-media 483408 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/355119 2019-01-14T09:23:29+01:00 2017-11-23T19:00:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Voor de stad bewaard Willem J.R. Dreesmann was directeur van Vroom &amp; Dreesmann en had een passie voor Amsterdam en haar geschiedenis. Hij verzamelde alles wat betrekking had op de stad: schilderijen, prenten, tekeningen, zilver en ook penningen. Hij wilde zijn Amsterdam-collectie graag voor een klein bedrag aan de stad verkopen, maar overleed voordat de koop was geregeld. Zijn numismatische collectie werd in 1970 door de Stichting tot Bevordering van de Inrichting van een nieuw Historisch Museum verworven en in bruikleen aan het museum afgestaan. <p><!-- z-media 451455 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Willem J.R. Dreesmann (1885-1954) was de oudste zoon van Anton Dreesmann, een van de oprichters van de firma Vroom &amp; Dreesmann. Willem was al jong commissaris en vanaf 1919 directeur van het bedrijf, maar zijn passie lag bij Amsterdam en haar geschiedenis. Hij verzamelde alles wat betrekking had op de stad: schilderijen, prenten, tekeningen, zilver en ook penningen. Voor de samenstelling van zijn collectie liet Dreesmann zich door specialisten adviseren. De verzamelaar Jacobus van Eck hielp met het verzamelen van tekeningen en prenten Amsterdam, Henri van der Bijll met de bibliotheek en Willem Zwierzina met de penningen.</p> <p><strong>Penningencollectie<br /></strong>Dreesmann had in eerste instantie een kleine collectie Amsterdamse penningen en had daarnaast een belangrijke verzameling pauselijke penningen. Om toch een Amsterdam collectie van formaat te hebben nam hij tussen 1937 en 1940 de Amsterdam penningen van de numismaat <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/336879">Willem Zwierzina </a>over. De twee mannen zullen elkaar in ieder geval vanaf 1925 hebben gekend, toen Zwierzina in de voorbereidingscommissie zat van de Historische tentoonstelling ter gelegenheid van het 650-jarig bestaan van de stad en Dreesmann beschermheer van deze tentoonstelling was. Vanaf 1938 zaten ze beiden in de Commissie van Advies van het Amsterdams Historisch Museum. </p> <p>Zwierzina heeft de twee collecties samengevoegd en vervolgens een catalogus samengesteld. Het was de bedoeling om deze catalogus begin jaren veertig uit te geven, maar omdat er vanwege de oorlog te weinig papier was gebeurde dat in 1950. De catalogus beschrijft bijna 1500 penningen.</p> <p><!-- z-media 355219 {"align":"block","size":"small","crop":false,"link":false,"link_url":"","caption":""} -->De begane grond van zijn woonhuis aan de Johannes Vermeerstraat 2 richtte Dreesmann als museum in en stelde het in november 1950 als Museum Dreesmann voor het publiek open. Voor 50 cent entree was het iedere dag toegankelijk. In een van de kamers stond een grote vitrine met de Amsterdamse penningen.</p> <p><strong>Nalatenschap<br /></strong>Willem Dreesmann wilde zijn Amsterdam-collectie graag voor een klein bedrag aan de stad verkopen, maar overleed voordat de koop was geregeld. De collectie schilderijen en kunstnijverheid werd in maart 1960 bij veilinghuis Frederik Muller geveild. De numismatische collectie werd door de familie buiten deze veiling gehouden. De Stichting tot Bevordering van de Inrichting van een nieuw Historisch Museum vond de Dreesmann penningen een waardevolle aanvulling <span>op de stedelijke </span>collectie en trad in contact met de erfgenamen om de gehele collectie te kopen. De erven stelden als voorwaarde voor de verkoop dat de verkoopprijzen gebaseerd zouden zijn op door<span><span> de Amsterdamse firma</span> J. Schulman </span>uit te voeren taxaties. De taxatiebedragen waren voor beide partijen acceptabel, zodat de verzameling in april 1960 voor bijna 30.000 gulden door de Stichting kon worden verworven en in bruikleen aan het Amsterdams Historisch Museum werd afgestaan.<br /><strong><br /></strong><strong>Doubletten<br /></strong>De collectie bood een vrijwel compleet overzicht van Amsterdamse penningen uit de 19de en 20ste eeuw en was daarmee een waardevolle aanvulling op het gemeentelijke penningbezit. Met hulp van W.F. Bax van De Nederlandsche Bank en de numismaat A.J. Bemolt van Loghum Slaterus werd de penningencollectie van Dreesmann met de reeds bestane collectie van de stad samengevoegd. Bij dubbele exemplaren werd bepaald welke het beste exemplaar was. De doubletten van mindere kwaliteit werden in november 1972 geveild <span>bij Jacques Schulman op de Keizersgracht</span>. </p> <p><!-- z-media 451461 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <p>Zie voor de Dreesmann collectie:</p> <p><span>D.C. Roëll en H. Brugmans, </span><em>Verzameling Amsterdam W.J.R. Dreesmann, </em>Amsterdam, 1942-1951, 3 dln. in het bijzonder deel 2.</p> <p>H. Vreeken, &#39;Applaus voor een bordenkast : de gemeente Amsterdam, De Stichting tot Bevordering van de Inrichting van een Nieuw Historisch Museum en de veiling Dreesmann&#39;, in <em>Jaarboek Amstelodamum</em> 93 (2001), p. 44-61. </p> <p> </p> <p>Dit is de zesde blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a>. Deze tentoonstelling was van 19 juli tot en met 12 november 2017 te zien in<span> </span><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>. </p> <p> </p> <p><!-- z-media 355217 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/336879 2017-12-23T12:31:34+01:00 2017-11-17T19:00:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De stad als verzamelaar De stedelijke penningencollectie kwam in 1910 onder beheer van de Dienst Gemeentemusea en werd in 1926 ondergebracht bij het nieuwe Amsterdams Historisch Museum in het Waaggebouw op de Nieuwmarkt. Willem Zwierzina kreeg een aanstelling als ‘gemeentelijk numismaat’ en werd daarmee verantwoordelijk voor het penningenkabinet. Zwierzina voerde een actief acquisitiebeleid. Hij probeerde zoveel mogelijk nog ontbrekende Amsterdamse penningen aan de stadsverzameling toe te voegen en verzamelde daarnaast eigentijdse penningen. De nieuwe aanwinsten werden op de eerste verdieping van De Waag tentoongesteld. <br /> <p><!-- z-media 336883 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>De man der penningen</strong></p> <p>Op 27 december 1932 werd Willem Karel Frederik Zwierzina (1862-1942) ter gelegenheid van zijn zeventigste verjaardag in het <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/90031">Amsterdams Historisch Museum in het Waaggebouw</a> gehuldigd. De huldiging vond plaats op de eerste verdieping waar hij een tentoonstelling met Amsterdamse penningen had ingericht. Van de stad ontving hij uit handen van de directeur van het museum Cornelis Baard een zeldzame penning als dank voor alle goede zorgen rond de stedelijke penningencollectie. Volgens de verslagen in de dagbladen vertelde &#39;de man der penningen&#39; Zwierzina vervolgens over zijn liefde voor penningen. </p> <p>Zwierzina verzamelde al op jonge leeftijd en bracht in de loop der jaren een unieke collectie gedenkpenningen bijeen, die een uitvoerig overzicht van de Nederlandse geschiedenis en medailleerkunst vormde. Hij publiceerde over allerlei numismatische onderwerpen en groeide uit tot een van Nederlands meest vooraanstaande deskundigen op het gebied van de vaderlandse penningen. Dat deed hij naast zijn werk als ambtenaar van belastingen in diverse Nederlandse gemeenten en zijn gezin met drie kinderen.</p> <p><strong>Gemeentelijk numismaat</strong></p> <p>Na zijn pensioen in 1925 kon hij zich geheel wijden aan de penningkunde. Hij was al enkele jaren conservator van de numismatische collectie van het Konlinklijk Oudheidkundig Genootschap, toen Baard hem vroeg in het nieuwe historische museum in de Waag vitrines met penningen in te richten. In 1929 trad Zwierzina toe tot de Commissie van Advies voor het Amsterdamsch Historisch Museum om zich zoals hij zelf schreef te ‘wijden aan de sedert de oprichting van het Museum op verzoek van den Heer Baard op mij genomen taak, om de zoo belangrijke penningenverzameling der Stad te komplementeeren en te katalogiseeren’. In documenten die in het collectiearchief van het Amsterdam Museum zijn bewaard is te lezen dat hij dat onbezoldigd en met veel enthousiasme deed.</p> <p><!-- z-media 354972 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Honderden aanwinsten</strong></p> <p>Zwierzina ging direct voortvarend aan de slag en ging op zoek naar Amsterdamse penningen van na 1888 die in de stedelijke collectie vrijwel geheel ontbraken. Zo constateerde hij dat &#39;zeker zonderling&#39; de erepenningen van Amsterdam niet in de stedelijke verzameling zaten! Van deze ontbrekende erepenningen werden daarom in 1930 bij Begeer nieuwe afslagen gemaakt en aangekocht, zoals de mooie penning naar ontwerp van Chris van den Hoef. In de jaarverslagen van de jaren 1929-35 worden honderden penningenaanwinsten genoemd, waarvan de meeste waren geschonken. </p> <p><!-- z-media 354482 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Hij legde de hele verzameling in een kaartsysteem vast, waarbij iedere penning een beschrijving in zijn prachtige regelmatige handschrift kreeg.</p> <p>In 1934 kreeg hij een meningsverschil met directeur Baard en conservator Van Regteren Altena die de vitrines met penningen wilden weghalen om meer ruimte voor schilderijen en andere voorwerpen te krijgen. Zwierzina zette toen zijn activiteiten voor het museum op een lager pitje. In de volgende jaren werden nauwelijks penningen verworven. </p> <p><strong>Laatste jaar</strong></p> <p>In januari 1942 bood Zwierzina de opvolger van Baard, David Roëll aan om de collectie weer aan te vullen en de nog onbeschreven penningen te beschrijven. Roëll ging accoord en stelde voor dat hij de nieuwe aanwinsten zolang thuis bewaarde. Vanaf eind 1940 was de Waag namelijk gesloten en was de collectie in schuilkelders ondergebracht. </p> <p><!-- z-media 355049 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Zwierzina schreef op 9 juli 1942 aan Roëll dat hij na de oorlog met de hulp van een student in de geschiedenis de penningen in de Waag weer &#39;in de oude orde&#39; wilde terugbrengen. Drie maanden later overleed hij thuis op het Kwakersplein. &#39;Tot het laatst toe heeft de heer Zwierzina zich met zijn geliefde penningkunde bezig gehouden. De avond voor zijn dood was hij nog bezig met een bewerking van zijn gildepenningen&#39;, aldus de voorzitter van het Genootschap Munt- en Penningkunde in het In memoriam. Onder grote belangstelling van vooral penningkundigen werd Zwierzina op 19 oktober begraven op de begraafplaats &#39;Huis te Vraag&#39; aan de Sloterweg. Drie dozen met de kaartcatalogus en een doos met penningen werden begin november bij David Roëll afgegeven. </p> <p> </p> <p>Dit is de vijfde blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a>. Deze tentoonstelling was van 19 juli tot en met 12 november 2017 te zien in<span> </span><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>. </p> <p>Een uitvoerig artikel over Willem Zwierzina is in voorbereiding en zal hopelijk volgend jaar verschijnen.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/32294 2020-10-27T08:06:04+01:00 2017-10-27T04:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Jan Wagenaar en het tolprivilege van 1275 Het is de laatste jaren een goed gebruik geworden: het schenken van aandacht aan de verjaardag van Amsterdam op 27 oktober. Eén van de activiteiten in het Stadsarchief is het exposeren van hét document waar de verjaardag op is gebaseerd: het tolprivilege van 27 oktober 1275. Dit is de datum van de oudst bewaarde schriftelijke vermelding van Amsterdam. Op een schilderij in het Amsterdam Museum is dit document te zien op een portret van de geschiedschrijver Jan Wagenaar van 1761. <p>Voor de Amsterdamse geschiedenis is het <a rel="noopener noreferrer" href="https://archief.amsterdam/stukken/handel/tolprivilege/index.nl.html" target="_blank">tolprivilege</a> een zeer bijzonder document. Vanwege die eerste schriftelijke vermelding van de stad uiteraard, maar ook door de betekenis ervan. Graaf Floris V van Holland bepaalde hiermee dat ‘lieden die nabij de Amsteldam verblijven’ in zijn gebied, het graafschap Holland, geen tol hoefden te betalen bij het vervoer van hun goederen. Hierdoor kreeg Amsterdam een bevoorrechte positie, die een katalysator zou blijken te zijn in de ontwikkeling van de kleine nederzetting tot handelsstad.</p> <p><!-- z-media 339417 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Het tolprivilege is afgebeeld op het portret dat Tibout Regters in 1761 schilderde van Jan Wagenaar (1709-1773). Deze gezaghebbende ‘historieschrijver der stad Amsterdam’ houdt het beroemde stuk perkament in zijn hand en is omringd door andere voor de stad belangrijke documenten. Zo rust zijn hand op een boek met resoluties van de vroedschap. Hieronder ligt het titelblad van het eerste deel van Wagenaars beschrijving van Amsterdam. Links op de tafel ligt één van de 21 delen tellende <em>Vaderlandsche historie</em> van zijn hand. Op de stoel en op de grond liggen allerlei archiefstukken. Op de achtergrond hangt de prent met de beroemde vogelvluchtkaart van Amsterdam van Cornelis Anthonisz. uit 1544. Alle boeken en documenten zijn herkenbaar en waarheidsgetrouw weergegeven.</p> <p><!-- z-media 339410 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --><!-- z-media 339411 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Wanneer we echter het tolprivilege op het schilderij vergelijken met het originele document lijkt het er niet echt op. De vorm van het document is hetzelfde en er hangt net als bij het origineel één zegel aan. Dit zegel is op het schilderij wat minder beschadigd, maar we zijn dan ook twee-en-een-halve eeuw verder. De tekst heeft in beide gevallen zes regels, maar het handschrift is op het schilderij regelmatiger weergegeven. De tekst op het schilderij begint met een grote dik aangezette hoofdletter, terwijl op het document dat niet het geval is. </p> <p>Wagenaar had als geschiedschrijver van de stad toegang tot de oude papieren van de stad, die in de IJzeren kapel in de Oude Kerk werden bewaard. Hij wist dus heel goed hoe het document eruitzag. Maar de toegang tot de IJzeren kapel was exclusief en Wagenaar heeft het document waarschijnlijk niet vaak gezien. De schilder zal er helemaal niet in hebben gemogen om het document goed te bestuderen. Kopieermachines en iPhones waren er niet, zodat Wagenaar uit zijn hoofd een beschrijving van het document heeft moeten geven. Het zal hem vast gestoord hebben dat juist dat document niet goed op het schilderij stond. Hij was de eerste Amsterdamse geschiedschrijver die door de originele stukken te gebruiken een zuiver beeld van de geschiedenis van Amsterdam heeft kunnen geven. </p> <p>Het tolprivilege is alleen vandaag in de <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.amsterdam.nl/stadsarchief/nieuws/vier-verjaardag-amsterdam!/" target="_blank">Schatkamer van het Stadsarchief </a>te zien. </p> <p> </p> <p>Klik <a rel="noopener noreferrer" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.39636" target="_blank">hier</a> voor meer informatie over dit object.</p> https://hart.amsterdam/rsc/336387 2019-06-30T08:29:59+02:00 2017-10-21T19:00:00+02:00 Michiel Purmer https://hart.amsterdam/rsc/336417 Collectie Nederlandsche munten In 1887 ontving de stad de muntenverzameling van Jhr. Augustus Pieter Lopez Suasso. Lopez Suasso kon al op jonge leeftijd gaan rentenieren en was een verwoed verzamelaar van munten. Hij bezat voornamelijk Hollandse munten en munten die na de Pacificatie van Gent (1576) in de noordelijke provincies werden geslagen. Daaronder bevonden zich verrassend veel bijzondere en zeldzame stukken. Lopez Suasso stelde zelf een catalogus van zijn collectie samen om zijn verzameling met de buitenwereld te delen en zijn zeldzame stukken bekendheid te geven. <p><em><!-- z-media 336391 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></em></p> <p><strong>Augustus Lopez Suasso</strong></p> <p><em>Dit een en ander deed mij juist den tegenovergestelden weg bewandelen, en – in den geest van onzen tijd handelende – mijne verzameling eene algemeene bekendheid geven.</em></p> <p>Dit citaat komt uit het voorwoord van de catalogus die jhr. Augustus Pieter Lopez Suasso (1804-1877) van zijn muntenverzameling samenstelde. Hij voltooide het manuscript in het jaar van zijn overlijden. In 1878 werd het werk postuum uitgegeven. Met de catalogus en het latere legaat van zijn collectie, liet hij de stad Amsterdam een bijzondere erfenis na. Omdat Lopez Suasso over voldoende middelen en kennis beschikte, kon hij een prachtige verzameling Nederlandse munten aanleggen. Hij had oog voor het mooie, bijzondere en unieke en dat vinden we terug in zijn collectie.</p> <p><!-- z-media 336397 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Verzamelaarsechtpaar</strong></p> <p>Jonkheer Augustus Pieter Lopez Suasso stamde uit een rijke Amsterdamse Portugees-joodse familie. Zijn vader was dr. Diego Abraham Lopez Suasso (1778-1859), die in 1820 in de adelstand werd verheven. Aan geld had de jonge Augustus geen gebrek: al op zijn 28ste kon hij gaan rentenieren. Naast het familievermogen en onroerend goed, verkreeg hij zijn kapitaal door het bezit van aandelen in binnen- en buitenland, zoals bij de Nederlandse en de Engelse Bank en de Nederlandsche Spoorwegmaatschappij.</p> <p>Augustus trouwde in 1860 met Sophia Adriana de Bruijn (1816-1890), een Amsterdamse koopmansdochter van burgerlijke komaf. Wanneer zij elkaar hebben leren kennen is niet duidelijk. Vanaf 1851 woonden ze in ieder geval op hetzelfde Amsterdamse adres. Zij was zonder beroep en werd waarschijnlijk door hem onderhouden. Haar afkomst en religie waren misschien bezwaarlijk voor de vader van Augustus Pieter, wat mogelijk de reden geweest kan zijn dat ze pas na diens overlijden in 1860 zijn getrouwd.</p> <p>Het huwelijk bleef kinderloos. Reizen en verzamelen vulden de levens van het echtpaar. Zo nam hun huwelijksreis nam bijna één jaar in beslag. Ze ondernamen diverse reizen door heel Europa. Verzamelen zat beide echtelieden in het bloed. Augustus verzamelde vooral Nederlandse munten. Sophia Adriana verzamelde schilderijen, meubels en kocht zelfs de complete inboedel van het Broekerhuis, een museum in Broek in Waterland.</p> <p>Vrij onverwacht stierf Augustus op 21 september 1877, een paar dagen nadat het echtpaar van een buitenlandse reis was teruggekeerd. In zijn testament verzocht hij zijn vrouw de muntencollectie te schenken aan de Amsterdamse bibliotheek. Zij schonk op 28 oktober 1887 de verzameling aan de stad Amsterdam. De collectie had op dat moment een waarde van 15.000 gulden, omgerekend rond de 150<span>.000 euro</span>.</p> <p><!-- z-media 336394 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Collectie Nederlandsche munten</strong></p> <p>Augustus Pieter Lopez Suasso verzamelde munten in de tijd dat de wetenschappelijke bestudering daarvan steeds meer aandacht begon te krijgen. Dat hij zeer serieus met zijn verzameling bezig was, bewijst onder andere de catalogus die hij daarover schreef. In het voorwoord zet Lopez Suasso de redenen uiteen. Hij signaleert dat veel verzamelaars zeer bijzondere stukken bezitten, maar die kennis niet delen met andere verzamelaars. De kennis der Muntgeschiedenis - zoals hij dat zelf noemt – kan daardoor niet worden vergroot. Lopez Suasso wilde zijn verzameling juist wel delen met de buitenwereld en zijn zeldzame stukken bekendheid geven.</p> <p>Zijn collectie bevat vooral die &#39;Munten, welke na de Gentsche bevrediging, [Pacificatie van Gent] in 1576, tot heden toe in de voormalige Noordelijke Provincien geslagen zijn&#39;. Alleen van het gewest Holland vielen ook munten van vóór 1576 onder zijn verzamelgebied. </p> <p>Het is opmerkelijk dat het leeuwendeel van de munten in zijn interessegebied pas gedurende zijn leven uit de dagelijkse circulatie en dus uit het betalingsverkeer verdwenen. Uiteindelijk werden in de jaren veertig van de negentiende eeuw de munten uit de eeuwen daarvoor definitief ingetrokken. De grote hoeveelheden oude munten die hierdoor tevoorschijn kwamen, leverden de eerste serieuze verzamelingen op en ook de eerste serieuze literatuur. Zo verscheen in 1848 het <em>Muntboek bevattende de namen en afbeeldingen van munten geslagen in de zeven voormalig Vereenigde Nederlandsche Provincien</em> door Pieter Verkade. Hij behandelde de periode van Lopez Suasso’s voornaamste aandacht, vanaf 1576.</p> <p><!-- z-media 336395 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Zeldzame stukken </strong></p> <p>Juist in deze periode van ontwakende interesse in de Nederlandse numismatiek, had Lopez Suasso de middelen en kennis om een prachtige collectie munten op te bouwen. Blijkens zijn kasboek kocht hij regelmatig munten voor grote sommen geld. Er is niets gelogen aan zijn constatering in het voorwoord van zijn catalogus: &#39;Van deze munten….bezit ik verschillende zeldzame en enkele unieke exemplaren, die, bij wijze van proeven geslagen, mij….in de hand zijn gekomen…&#39;. De collectie van Lopez Suasso bevat inderdaad verrassend veel bijzondere en zeldzame stukken. Zijn interesse voor unieke exemplaren blijkt uit een groot aantal afslagen in afwijkende formaten en metalen, maar in zijn collectie zitten ook doodgewone munten. </p> <p><!-- z-media 336441 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Zo kocht hij op de veiling bij G. Theod. Bom op 19 juni 1876 voor maar liefst 415 gulden en 51 cent, waaronder voor 80 gulden een zeer zeldzame rijksdaalder met de staande man en voor 53 gulden een gouden angelot uit &#39;s Heerenberg. Hij noteerde dit bedrag voor Bom in zijn kasboek op 28 juni 1876. Twee keer zoveel als het maandelijkse huishoudgeld dat hij op 25 mei in zijn kasboek noteerde. En ook veel meer dan de 375 gulden die zijn vrouw op 12 juni kreeg om drie maanden door te komen. Zij zal het geld hebben gebruikt om onder andere juwelen en horloges te kopen. Een selectie hiervan is vanaf 10 november te zien in de tentoonstelling <a href="https://www.cromhouthuis.nl/activiteiten/verwacht-goud-uit-de-collectie-lopez-suasso">Goud!</a> in het Cromhouthuis.</p> <p>De muntencollectie van August Lopez Suasso bestaat uit ruim 1600 munten die op de <a rel="noopener noreferrer" href="http://am.adlibhosting.com/amonline/advanced/searchprofiles/run/214/collect?userName=jgent" target="_blank">collectie website</a> van het Amsterdam Museum worden getoond.</p> <p> </p> <p>Dit is de vierde blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a>. Deze tentoonstelling was van 19 juli tot 12 november 2017 te zien in<span> </span><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>. </p> <p>De tekst van deze blog is gebaseerd op de inleiding van het collectieboekje <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/273407/nederlandse-munten">Nederlandse munten. Collectie Lopez Suasso</a>, dat begin 2016 verscheen. </p> https://hart.amsterdam/rsc/322660 2017-12-23T12:34:57+01:00 2017-10-10T19:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Het legaat Heineken Een verzamelaar die de stad Amsterdam genereus met zijn penningenverzameling bedacht, was Gerard Heineken (1841-1893). Hij was al op jonge leeftijd geïnteresseerd in de geschiedenis van Amsterdam en verzamelde boeken, tekeningen, prenten en penningen. In 1885 schonk hij zijn collectie munten en penningen aan de stad onder voorwaarde dat deze moest worden samengevoegd met de reeds gevormde collectie. De dubbele exemplaren konden worden verkocht om met de opbrengst nog ontbrekende Amsterdam-gerelateerde penningen aan te schaffen. <p><!-- z-media 322670 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Gerard Heineken</strong></p> <p><em>Als jongeling begonnen met penningen en munten betreffende Amsterdam te verzamelen, zette hij op rijperen leeftijd met grooten ijver die liefhebberij voort. Geld noch moeite werden door hem ontzien om zijne verzameling tot de rijkste op dat gebied te maken; zijn liefde tot de kunst en zijn helderen blik deden hem slechts die stukken aankopen, die uitmuntend waren bewaard en wier echtheid buiten twijfel was.</em></p> <p>Aldus Adriaan Bom (1845-1916) in het <em>In Memoriam</em> van Gerard Heineken in het Jaarboek van het Koninklijk Nederlandsch Genootschap voor Munt- en Penningkunde van 1893. Heineken was tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering op 18 maart van dat jaar ingestort en overleden. Veilinghouder Adriaan Bom zal Gerard goed hebben gekend: zijn eerste aankopen bij het veilinghuis G.Theod. Bom deed hij in 1859 toen hij net 18 jaar was geworden. Daarna volgden meer en steeds duurdere aankopen van Amsterdam-gerelateerde publicaties, archiefstukken, prenten, tekeningen en vele penningen. </p> <p>Heinekens &#39;liefde tot de kunst&#39; uitte zich niet alleen in zijn Amsterdam verzameling. Hij was al jong lid van allerlei culturele verenigingen en genootschappen, zoals Felix Meritis en het Koninklijk Oudheidkundig Genootschap (KOG). Hij stond aan de wieg van de Vereniging Rembrandt en speelde een belangrijke rol bij het tot stand komen van het Rijksmuseum. Maar naast deze culturele en maatschappelijke activiteiten had hij natuurlijk zijn bierbrouwerij. In de zomer van 1863, na de dood van zijn vader kocht hij &#39;De Hooiberg&#39;. Dit was de start van de nieuwe onderneming <em>Heineken’s Bierbrouwerij</em> die zó succesvol werd, dat Gerard geen tijd meer had voor zijn verzameling. Zijn bibliotheek en papiercollecties gingen naar het KOG en zijn penningen schonk hij aan de stad Amsterdam.</p> <p><!-- z-media 322684 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Legaat aan de stad</strong></p> <p>In de aanbiedingsbrief van 5 mei 1885 stelde Heineken vier voorwaarden aan de schenking ‘die onvoorwaardelijk moeten worden overgenomen’. De belangrijkste was dat zijn verzameling zou worden samengevoegd met de stedelijke penningencollectie en zo een completere op Amsterdam betrekking hebbende verzameling zou worden. Verder bepaalde hij dat de penningen nooit zouden mogen worden verkocht of op andere wijze vervreemd. Dubbele exemplaren konden echter wel worden verkocht om met de opbrengst nog ontbrekende penningen aan te schaffen.</p> <p><!-- z-media 325045 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Veiling doubletten</strong></p> <p>Het legaat werd door de stad aanvaard en gemeentearchivaris Nicolaas de Roever (1850-1893) kreeg de taak om de penningen aan de collectie van de stad toe te voegen en te ontdubbelen. In het Stadsarchief Amsterdam is een dossier bewaard gebleven met alle stukken over deze veiling zodat duidelijk is welke penningen werden verkocht. De dubbele en niet-Amsterdam betreffende exemplaren werden aan veilinghuis G.Theod. Bom aangeboden. Begin september 1889 vond de veiling van doubletten van de Stad Amsterdam plaats. Alles bij elkaar leverde de verkoop 1480 gulden op die door De Roever konden worden besteed voor de aankoop van nieuwe penningen. </p> <p>De Roever zorgde verder voor een nieuwe rangschikking en een nieuwe penningkast. Zo voldeed hij ook aan Heinekens voorwaarde: dat de verzameling &#39;in een passende inrichting&#39; zou worden bewaard. De laatste voorwaarde bepaalde dat de collectie voor het publiek toegankelijk moest zijn.</p> <p>En zo is het ook nu nog: een deel van de collectie Heineken ligt op dit moment in de tentoonstelling in Museum Willet-Holthuysen. De rest is onder optimale klimatologische omstandigheden opgeborgen in het depot van het Amsterdam Museum. De penningen zijn daar op afspraak te bekijken en de collectie is voor de hele wereld <a href="http://am.adlibhosting.com/amonline/advanced/searchprofiles/run/200/collect?userName=jgent">online toegankelijk en te bestuderen</a>!</p> <p> </p> <p><span>Dit is de derde blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;</span><a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a><span>. Deze tentoonstelling was van 19 juli tot 12 november 2017 te zien in</span><span> </span><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a><span>. </span></p> <p> </p> <p>Zie voor Gerard Heineken het filmpje <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/46806">Gerard Heineken, een vergeten ondernemer</a>, dat studenten geschiedenis van de UvA in 2014 maakten en de biografie van Annejet van der Zijl, <em>Gerard Heineken. De man, de stad en het bier</em>, Amsterdam 2014.</p> https://hart.amsterdam/rsc/296379 2017-12-23T12:33:47+01:00 2017-09-13T09:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De stad als verzamelaar De munten en penningen van de stad Amsterdam werden oorspronkelijk op het stadhuis bewaard in de Thesaurie Ordinaris, waar de stadsfinanciën werden beheerd. In de negentiende eeuw kwam de collectie onder het beheer van het Gemeentearchief en werden ze in de Rariteitenkamer tentoongesteld. De archivaris Pieter Scheltema (1812-1885) breidde de collectie actief uit en streefde naar een zo compleet mogelijke verzameling penningen betreffende Amsterdam. <p><!-- z-media 296381 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"caption":""} --></p> <p><strong>Gemeentearchivaris Pieter Scheltema </strong></p> <p>In 1844 werd in Amsterdam de gemeentelijke archiefdienst opgericht. Na hier enkele jaren als vrijwilliger te hebben gewerkt werd Pieter Scheltema (1812-1885) in 1848 benoemd tot archivaris. Naast het beheer over de archieven kreeg hij het toezicht over de museale collecties zoals de schilderijen, de wapens en ook de penningen en stempels. Op een tekening met een interieur van de Rariteitenkamer staat links een rijtje vitrinekasten, waarin de penningen waarschijnlijk hebben gelegen. </p> <p><!-- z-media 296383 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"caption":""} --></p> <p>De gemeentearchivaris moest voor iedere gulden die hij wilde uitgeven toestemming aan Burgemeester en Wethouders vragen. In het Stadsarchief Amsterdam zijn deze brieven aan B&amp;W en de antwoorden daarop bewaard gebleven. Zo weten we dat Scheltema in mei 1852 een eerste beschrijving had gemaakt van de stempels en penningen op de Rariteitenkamer: ‘de verzameling is door mij op losse bladen beschreven, omdat ik mij met de hoop mag vleijen, dat zij nog wel eens door de mildheid van dezen of genen zal vermeerderd worden, gelijk nog onlangs iemand haar met eenige gildepenningen heeft verrijkt’. Welke gildepenningen dat waren weten we jammer genoeg niet. </p> <p><strong>Aankopen op veilingen</strong></p> <p>De verzameling werd niet alleen met ‘milde’ schenkingen vermeerderd. Scheltema kocht op veilingen zoveel mogelijk Amsterdamse penningen om een complete verzameling penningen betreffende Amsterdam te krijgen. Een van zijn eerste belangrijke aankopen deed hij op een veiling bij G.Theod. Bom in december 1856: twee achttiende-eeuwse gildepenningen waarvoor hij net geen tien gulden betaalde.</p> <p><!-- z-media 296384 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Gildepenningen dienden als bewijs van lidmaatschap van een ambachtsgilde: ieder gildelid had zijn eigen penning. De twee door Scheltema gekochte penningen stonden op naam van Dirk Muller die in 1761 als kastenmaker bij het Timmermansgilde was ingeschreven. Muller werd in 1765 overman en in 1767 gildeknecht en kreeg daarvoor een nieuwe, gegraveerde penning.</p> <p><!-- z-media 296386 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Vanaf dan worden ieder jaar meerdere penningen op veilingen aangekocht. Een van de duurste penningen was de zilveren penning ter gelegenheid van het 50-jarig bestaan van het Athenaeum Illustre in 1682. Scheltema kocht deze voor 70 gulden op de veiling van de collectie van Hendrik Salm bij veilinghuis G.Theod. Bom op 25 januari 1864.</p> <p><strong>Scheltema&#39;s register</strong></p> <p>Scheltema overleed in februari 1885 en liet een omvangrijke collectie penningen betreffende Amsterdam achter. In het door hemzelf geschreven <em>Register van de penningen, munten, stempels en zegels</em>, <em>behoorende tot het Archief van Amsterdam </em>zijn bijna 300 penningen opgenomen. Het manuscript bevindt zich in het Stadsarchief en was tot nu toe niet toegevoegd en verwerkt in de registratie van deze collectie. De herkomstgegevens van een groot deel van onze verzameling munten en penningen was niet bekend. Dankzij de vondst van dit register kunnen we preciezer weten welke penning zich vóór 1885 in de collectie van de stad bevond.  </p> <p><!-- z-media 296387 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Dit is de tweede blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a>. Deze tentoonstelling was van 19 juli tot 12 november 2017 te zien in<span> </span><a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>. </p> <p> </p> <p>Zie voor Pieter Scheltema: <br />Margriet de Roever, ‘Mr. Pieter Scheltema, de eerste archivaris van de hoofdstad’, <em>Maandblad Amstelodamum</em> 85 (1998), p. 131-156.</p> https://hart.amsterdam/rsc/295810 2017-12-23T12:32:58+01:00 2017-08-31T10:26:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Op zoek naar de penningen van Abraham Willet Van Abraham Willet (1825-1888) is bekend dat hij verschillende penningen bezat, maar deze zijn tot nu toe niet geïdentificeerd in de collectie van het museum. Uitzondering is de penning die Willet in 1885 kreeg voor de schenking van twee schilderijen aan het juist geopende Rijksmuseum. Waar is de rest? Verslag van een zoektocht. <p><!-- z-media 295813 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Op dit moment is in het souterrain van Museum Willet-Holthuysen <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">de presentatie &#39;Amsterdamse munten en penningen&#39;</a> te zien. De wandvitrines met glazen planken en een meerzijdige verlichting lenen zich goed voor het tonen van deze kleine objecten. In elk van de acht vitrines worden één of meerdere verzamelaars uitgelicht en ligt een representatieve selectie uit deze collecties. Abraham Willet moet het in zijn eigen huis doen met slechts een kleine vitrine met daarin één penning. Terwijl hij toch een flinke penningenverzameling moet hebben gehad!</p> <p><strong>Kastje met penningen</strong></p> <p>Zijn weduwe Louisa Holthuysen liet in 1895 de kunstverzameling en het huis als museum aan de stad na. In de boedelbeschrijving die na haar dood is opgemaakt wordt in het antieke kamertje een penningenkastje genoemd met een ‘collectie zilveren, bronzen en koperen gedenkpenningen en draagtekens’. Het kastje en de penningen duiken in 1899 nog één keer in een document op, helaas opnieuw zonder nadere specificaties: ‘1 kastje met penningen’.</p> <p>Waarschijnlijk is de collectie penningen van Willet ongedocumenteerd en zonder herkomstvermelding opgegaan in het grotere geheel van het gemeentelijke kunstbezit. In de inventarisboeken en stamkaarten van het museum staan in ieder geval geen penningen als uit het legaat Willet-Holthuysen afkomstig. Bij de inventarisatie en registratie in de jaren vijftig konden de registratoren de Willet herkomst blijkbaar niet traceren. </p> <p><strong>Erepenning 1885</strong></p> <p>Uitzondering is de zilveren erepenning op naam van A. Willet. Op de voorzijde van deze door de medailleur Johan Philip Matthias Menger (1845-1912) ontworpen penning staat het portret-en-profil van Koning Willem III. Op de keerzijde een krans van eikenblad waaromheen de woorden &#39;<span>voor verdiensten ten opzigte van &#39;s Rijks verzamelingen van Wetenschap en Kunst&#39; te lezen zijn</span>. De erepenning was in mei 1877 bij koninklijk besluit in het leven geroepen om &#39;als blijk van erkentelijkheid en goedkeuring toe te kennen aan mensen, die door het aanbieden van belangrijke geschenken of op enige andere wijze zich verdienstelijk hebben gemaakt ten opzichte van de verschillende wetenschappelijke en kunstverzamelingen des Rijks’. Op 28 december 1885 werd de penning aan Abraham Willet toegekend voor de schenking van twee schilderijen aan het dat jaar geopende Rijksmuseum.</p> <p><!-- z-media 296036 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong></strong><strong>Aankopen in juni 1870 </strong></p> <p>Bij mijn onderzoek naar de herkomst van onze numismatische collectie neem ik op dit moment de veilingcatalogi van het Amsterdamse veilinghuis G. Theod. Bom in de tweede helft van de negentiende eeuw door. Ik ben daarbij vooral op zoek naar de aankopen van de gemeentearchivaris Pieter Scheltema voor de stadscollectie.</p> <p>Tot mijn verrassing kwam ik in de catalogus van de veiling op 24 juni 1870 Abraham Willet tegen. Hij kocht op die veiling zeker veertig penningen en twee numismatische boeken, waarvoor hij in totaal bijna 250 gulden betaalde. Zijn aankopen waren gevarieerd: meer dan twintig pauselijke penningen, enkele gedenkpenningen op buitenlandse vorsten, maar ook wat Amsterdam gerelateerde penningen. Geen van deze penningen is echter in onze collectie terug te vinden. Misschien heeft Willet ze zelf verkocht, zoals hij in 1858 met een deel van zijn schilderijencollectie deed en in 1874 met zijn keramiekcollectie. Hopelijk kom ik hem de komende maanden bij mijn onderzoek nog als een van de inbrengers bij de veilingen Bom tegen. Nog mooier zou zijn als ik hem als koper vind van bijzondere en zeldzame penningen die in onze collectie zijn te traceren. Wordt vervolgd!</p> <p><!-- z-media 295817 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p> </p> <p>Dit is de eerste blog in een serie blogs ter gelegenheid van de presentatie &#39;<a href="https://hart.amsterdam/nl/page/289027">Amsterdamse munten en penningen&#39;</a>. Deze tijdelijke tentoonstelling was van 19 juli tot 12 november 2017 te zien in <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>. </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/289027 2024-02-05T10:22:40+01:00 2017-08-10T20:58:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Kleine schatten in goud, zilver en brons Het Amsterdam Museum beheert de collectie munten en penningen van de stad Amsterdam. De bijna 7.000 objecten worden meestal in afgesloten kasten in het museumdepot bewaard. Ter gelegenheid van het 125-jarig jubileum van het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Munt- en Penningkunde hebben we deze zomer een deel van deze metalen schatten uit de kasten gehaald om ze in Museum Willet-Holthuysen te tonen. Ze vertellen grote en kleine verhalen uit de Amsterdamse geschiedenis vanaf de zestiende eeuw tot nu. <p><strong>Verschillende collecties</strong></p> <p>De numismatische collectie van de stad Amsterdam is samengesteld uit enkele belangrijke particuliere verzamelingen: de Amsterdamse penningencollectie van Gerard Heineken, de collectie ‘Nederlandsche munten’ van August Lopez Suasso – beide geschonken in de negentiende eeuw - en de numismatische verzameling van Willem Dreesmann, in 1970 verworven. De beheerders van de stedelijke collectie verzamelden zelf ook actief om zo tot een complete verzameling &#39;penningen betreffende Amsterdam&#39; te komen. Uit ieder van deze collecties ligt een typerende selectie objecten in de vitrines van de ontvangstruimte in Museum Willet-Holthuysen.</p> <p><!-- z-media 289039 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Blogs over verzamelaars</strong></p> <p>De komende maanden zullen hier op het Hart blogs over de verschillende verzamelaars worden gepubliceerd: over <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/295810/op-zoek-naar-de-penningen-van-abraham-willet">Abraham Willet</a> die wel penningen verzamelde maar waarvan we er maar één laten zien. Over de gemeentearchivarissen <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/296379/de-stad-als-verzamelaar">Pieter Scheltema</a> en Nicolaas de Roever die streefden naar een zo compleet mogelijke verzameling penningen betreffende Amsterdam. Over <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/322660">Gerard Heineken</a> die, omdat hij het te druk had met de bierbrouwerij, in 1885 zijn penningencollectie aan de stad schonk. Over <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/336387">August Pieter Lopez Suasso</a> die zijn prachtcollectie munten aan iedereen wilde laten zien, over de gemeentelijk numismaat <a href="https://hart.amsterdam/zwierzina">Willem Zwierzina</a> en over Willem Dreesmann die net als Heineken een passie voor de Amsterdamse geschiedenis had. Maar ook over de verzamelaars van nu die ons helpen met het onderzoek en de beschrijving van onze collectie munten en penningen. </p> <p><!-- z-media 47214 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Lezingenprogramma</strong></p> <p>Vanaf 22 september zullen op vrijdagmiddagen <a href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/lezingen-over-munten-en-penningen">regelmatig lezingen</a> worden georganiseerd, die betrekking hebben op de numismatische collectie van het Amsterdam Museum.</p> <p><span><span>De lezingen vinden plaats in <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.willetholthuysen.nl/activiteiten/amsterdamse-munten-en-penningen" target="_blank">Museum Willet-Holthuysen</a>, waar de tijdelijke tentoonstelling tot 12 november is te zien<span>. </span></span></span></p> <p> </p> <p> </p> <p><span><!-- z-media 289041 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></span></p> https://hart.amsterdam/rsc/997080 2020-02-16T11:57:30+01:00 2017-08-01T09:48:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Collectieboekje Geniaal getekend <p><!-- z-media 45121 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} -->Steenkolenmagnaat en kunstverzamelaar Carel Joseph Fodor was een interessante, maar ook wat mysterieuze figuur. Zijn collectie is van wereldklasse, en de tekeningen, prenten en schilderijen waren museumwaardig. Dat vond Fodor zelf ook, aangezien hij zijn collectie na zijn dood naliet aan de stad Amsterdam en Museum Fodor werd geopend.</p> <p>In de zomer van 2017 waren 25 van de 900 tekeningen uit de collectie Fodor te zien in het Cromhouthuis. Bij de tentoonstelling  verscheen een boekje met daarin alle teksten en vrijwel alle voorwerpen van deze expositie.</p> <p>Het boekje wordt in de museumwinkel verkocht of is te bestellen via: <a rel="noopener noreferrer" href="collectieboekjes.amsterdammuseum.nl" target="_blank">collectieboekjes.amsterdammuseum.nl</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/186064 2019-12-13T15:03:22+01:00 2017-02-14T09:26:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Collectie Burgerweeshuis https://hart.amsterdam/rsc/186060 2017-02-14T09:25:57+01:00 2017-02-14T09:24:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Collectie Willem Dreesmann (1885-1954) https://hart.amsterdam/rsc/186058 2019-08-07T16:56:45+02:00 2017-02-14T09:20:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Backer Stichting De verzameling van de Backer Stichting geldt als een van de best bewaard gebleven familiecollecties in Nederland. De collectie heeft haar rijkdom te danken aan generaties Backers, die niet alleen opdrachten verstrekten om de portrettengalerij aan te vullen maar ook het familie-erfgoed hebben gekoesterd en bijeengehouden. https://hart.amsterdam/rsc/186056 2017-02-14T09:20:13+01:00 2017-02-14T09:19:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Christiaan Pieter van Eeghen (1816-1889) https://hart.amsterdam/rsc/186054 2019-10-13T18:20:08+02:00 2017-02-14T09:17:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Abraham en Lousia Willet-Holthuysen <p><span style="font-weight:400; ">Louisa Holthuysen (1824-1895) liet haar woonhuis aan de Herengracht en kunstverzameling na aan de stad Amsterdam. De schenking was omvangrijk, want ook haar zeven jaar eerder overleden echtgenoot Abraham Willet (1825-1888) had zijn leven lang verzameld. Zo kwam de stad onder andere in het bezit van een collectie negentiende-eeuwse fotografie die het echtpaar tijdens zijn reizen had verzameld. Op de Herengracht 605 is nog altijd museum Willet-Holthuysen te vinden, waar een groot deel van de verzameling kan worden bekeken.</span></p> https://hart.amsterdam/rsc/186053 2019-10-13T18:19:16+02:00 2017-02-14T09:15:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Sophia Adriana Lopez Suasso-de Bruijn (1816-1890) <p><span style="font-weight:400; ">Sophia Lopez Suasso-de Bruijn (1816-1890) was een rijke Amsterdamse verzamelaar. Bij haar overlijden liet ze haar bezit na aan de stad Amsterdam: een grote collectie zeventiende- en achttiende-eeuwse borden uit China en Europa, en duizenden kledingstukken, schilderijen, horloges en juwelen</span><span style="font-weight:400; ">,</span><span style="font-weight:400; "> meubels en boeken. In haar woonhuis, onderdeel van het legaat, moest een museum komen. Dat bleek echter veel te klein en brandgevaarlijk. De collectie kreeg daarom een plek in het Stedelijk Museum. Op de begane grond werden in elf stijlkamers 3900 objecten opgesteld. Tegenwoordig zijn de collectie en stijlkamers ondergebracht bij het Amsterdam Museum.</span></p> https://hart.amsterdam/rsc/186046 2017-02-14T09:14:07+01:00 2017-02-14T09:09:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Carel Joseph Fodor (1801-1860) https://hart.amsterdam/rsc/186045 2019-10-13T18:18:04+02:00 2017-02-14T09:08:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Schutterij, ambachtsgilden en andere stedelijke instellingen In de zeventiende en achttiende eeuw werd het bezit van de schutterij en ambachtsgilden vaak overgedragen aan de stad. In de collectie van het Amsterdam Museum bevindt zich daarom een belangrijke collectie groepsportretten en andere objecten van deze instellingen. <p><span>Door een ingrijpende reorganisatie van de schutterijen in het laatste kwart van de zeventiende eeuw werd de stedelijke verzameling op spectaculaire wijze uitgebreid met de zestiende-eeuwse zilverschat van de drie Amsterdamse schuttersgilden, bestaande uit drinkhoorns, schuttersketens en een scepter. Ook de schuttersstukken uit de doelengebouwen, waaronder Rembrandts &#39;Nachtwacht&#39;, werden overgebracht naar het stadhuis op de Dam.</span></p> <p><span>Aan het einde van de achttiende eeuw werden de gilden afgeschaft en in de volgende decennia werden tal van stedelijke instellingen opgeheven of danig gereorganiseerd. Kunstbezittingen van deze oude instituten werden meestal overgedragen aan het stadsbestuur. Het betrof veelal portretten van regenten, schutters en gildenleden en voorwerpen voor speciale gelegenheden vervaardigd en geïnspireerd op de functie van de betreffende instelling.</span></p> https://hart.amsterdam/rsc/881599 2019-10-13T18:38:09+02:00 2017-02-14T08:53:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 VAN ONS <p>De collectie van het Amsterdam Museum bevindt zich voor een groot deel in het Collectiecentrum in Amsterdam Noord. Dit depot is gebouwd naar een ontwerp van Wim Quist van Quist Wintermans Architecten en vormt het onderkomen voor ruim 90.000 voorwerpen van de collectie van de stad Amsterdam. De eerste steen van het nieuwe gebouw werd op 14 oktober 2009 door (toenmalig) wethouder Caroline Gehrels gelegd. Twee jaar later, op 27 oktober 2011, werd het nieuwe Collectiecentrum officieel geopend. </p> <p>Kunstenaar Ted Noten, internationaal bekend van exclusieve en bijzondere sieraden designs, is gevraagd om een kunstvoorwerp te ontwerpen ter gelegenheid van de opening van het Collectiecentrum. Het werd een installatie van gele ringen die samen de woorden VAN ONS maken. Het idee is dat iedereen die het Collectiecentrum bezoekt een ring krijgt.</p> <p> </p> <p>Lees meer over deze installatie en de totstandkoming ervan <a href="https://hart.amsterdam/nl/page/463610">in de blog van Gusta Reichwein</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/186033 2019-10-13T18:14:27+02:00 2017-02-14T08:53:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Oude stadsbezit Het erfgoed van de stad werd van oudsher bewaard en getoond in het Amsterdamse stadhuis: archiefstukken, historische objecten, schilderijen. <p>In 1652 ging het stadhuis op de Dam in vlammen op. Enkele kostbaarheden werden uit de waaronder de gravenbeelden en het &#39;Gezicht in vogelvlucht op Amsterdam&#39; in 1539 door Cornelis Anthonisz vervaardigd. Dit zijn de stukken die het langst deel uitmaken van de stedelijke collectie.</p> <p>Voor het nieuwe stadhuis, waarvan de bouw in 1648 van start ging, werd een grote reeks kunstwerken vervaardigd, zoals het model van het stadhuis, de terracotta studies uit het atelier van Artus Quellinus. Een zilveren lampetstel werd door Johannes Lutma vervaardigd ter gelegenheid van de plechtige inwijding van het nieuwe stadhuis op de Dam op 29 juli 1655.</p> <p>Deze bijzonder waardevolle kunstschat bleef eigendom van de gemeente toen het stadhuis in 1808 paleis werd en vormt tot op de dag van vandaag de kern van de collectie van het Amsterdam Museum.</p> https://hart.amsterdam/rsc/121992 2017-02-28T10:35:26+01:00 2016-12-01T11:29:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Digital Preservation Award gewonnen! Gisterenavond zijn in Londen de prestigieuze Digital Preservation Awards uitgereikt. Ons project &quot;De Digitale Stad herleeft, een case study voor web-archeologie&quot; heeft gewonnen in de categorie &#39;The National Archives Award for Safeguarding the Digital Legacy&#39;. Samen met onze projectpartners Waag Society, Universiteit van Amsterdam, het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid en de NCDD zijn we supertrots! <p>Wij danken onze vrijwilligers en projectpartners voor jullie enorme enthousiaste inzet en geweldige bijdragen aan het project!</p> <p><strong>Digital Preservation Awards</strong></p> <p>De internationale <a href="http://www.dpconline.org/advocacy/awards/2016-digital-preservation-awards">Digital Preservation Awards</a> zijn een initiatief van de Britse <a href="http://www.dpconline.org/">Digital Preservation Coalition</a>. Ze worden elke twee jaar uitgereikt aan mensen of organisaties die op een significante en innovatieve manier hebben bijgedragen aan het veiligstellen en toegankelijk houden van ons wereldwijde digitale erfgoed. </p> <p><!-- z-media 121946 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>De aanmoedigingen van Brewster Kahle hebben gewerkt! Kijk hier hoe hij iedereen stimuleert om dit project voort te blijven zetten.</p> <p><!-- z-media 122150 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p><strong>Ga naar de website van DPC online voor:</strong></p> <ul> <li><a href="http://www.dpconline.org/events/digital-preservation-awards/the-finalists">Onze nominatie</a></li> <li><a href="http://www.dpconline.org/handbook/dpc-home/events/digital-preservation-awards/the-digital-city">Ons project</a></li> </ul> <p> <strong>Laatste wapenfeiten:</strong></p> <ul> <li><a href="https://hart.amsterdam/nl/page/56068/presentaties-de-digitale-stad-gekraakt">Bekijk de Presentaties De Digitale Stad gekraakt</a></li> <li>Lees Project <a href="https://hart.amsterdam/image/2016/11/28/20160730_redds_tjardadehaan.pdf">&quot;The Digital City Revives. A Case Study of Web Archaeology&quot;</a> (pdf)</li> </ul> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/57066 2016-09-08T22:18:49+02:00 2016-09-08T22:18:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Francisca Tollenaar https://hart.amsterdam/rsc/57065 2016-10-05T11:21:05+02:00 2016-09-08T22:17:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Fondsen De publicatie en de presentatie &#39;Gelijkenissen - Close reading, Close drawing&#39; kwamen mede tot stand dankzij: <br /><br /> <p><!-- z-media 62075 {"align":"block","size":"large","crop":"","link":"","caption":""} --><!-- z-media 62077 {"align":"block","size":"large","crop":"","link":"","caption":""} --><!-- z-media 63010 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":"","caption":""} --><!-- z-media 63012 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --><!-- z-media 62080 {"align":"block","size":"large","crop":"","link":"","caption":""} --></p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/57060 2016-10-05T11:02:35+02:00 2016-09-08T22:04:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Digitale publicatie De publicatie &#39;Gelijkenissen - Close reading Close drawing&#39;, met een inleiding van prof. dr. Henk van Os, is hieronder te downloaden als PDF. De publicatie is ook te koop in de museumwinkel voor 17,50 euro (ISBN 978-90-825965-0-2). <p><!-- z-media 71731 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/57059 2016-10-11T15:01:52+02:00 2016-09-08T22:03:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In het museum Negen kunstwerken staan opgesteld in de Bijbelzaal tussen de historische collectie in het Bijbels Museum. De twee- en driedimensionale tekeningen refereren naar de Gelijkenissen in de Bijbel, die de tekenaars kozen in dialoog met negen bijbelkenners. Close reading, Close drawing. <p style="text-align:justify; "><span><!-- z-media 71730 {"align":"block","size":"large","crop":"","link":"","caption":""} -->In de Bijbel komen talloze Gelijkenissen of Parabels voor. Het zijn vaak korte verhaaltjes, bedoeld om de lezer of luisteraar een nieuw inzicht te geven met behulp van bekende beelden uit het dagelijks leven. Ze zijn een beetje ontregelend, houden ons een spiegel voor en dwingen ons tot nadenken over wat we doen of zijn. Gelijkenissen of Parabels zijn literaire juweeltjes die talloze kunstenaars door de eeuwen heen hebben geïnspireerd. De situatie van de personages uit het verhaal kan bijna altijd vergeleken worden met die van de toehoorders. Dat maakt het spannend en maakt de weg vrij om de actualiteit volop te betrekken in nieuwe kunstwerken en nieuwe beschouwingen over de tekst.<br /></span><br />In het Bijbels Museum staan de Bijbel én de fascinatie van mensen voor de Bijbel centraal. Theologen en kunstenaars, muzikanten en dichters, cross-over-performers en dansers, geleerden en leken, gelovigen en niet-gelovigen, allen worden ze uitgedaagd om te midden van de historische collecties van het Bijbels Museum elkaar te ontmoeten en hun verwondering, fascinatie, inzichten en mijmeringen over teksten uit de Bijbel met ons en het publiek te delen. Met elkaar lezen, kijken, luisteren, van gedachten wisselen is in het Bijbels Museum het uitgangspunt voor een nieuwe, grensoverschrijdende manier van presenteren en programmeren in de vorm van een spannende interventie. <br /><br />&#39;Gelijkenissen - Close reading, Close drawing&#39; is te bezoeken van 1 oktober 2016 tot 8 januari 2017 in het <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.bijbelsmuseum.nl/bezoekersinfo-1" target="_blank">Bijbels Museum</a>.</p> <div class="body"> <p><strong>Bezoekadres:</strong><br /><span>Herengracht 366-368 </span><br /><span>1016 CH Amsterdam</span></p> <p><span><strong>Openingstijden:</strong><br />Het museum is dinsdag t/m zondag geopend van 11.00 tot 17.00 uur.<br /><span>Op maandagen, 1 januari en 27 april is het museum gesloten. </span><br /><span>Op 25 en 26 december is het museum open.</span></span> </p> <p> </p> <p> </p> </div> https://hart.amsterdam/rsc/55883 2017-12-09T13:37:42+01:00 2016-06-26T06:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: straatfeest rondom het Spui Vandaag vindt op en rondom het Spui voor de derde keer het jaarlijkse Straatfeest plaats. Niet veel mensen zullen zich realiseren dat op deze plek tot het einde van de negentiende eeuw overal water was. <p><!-- z-media 55884 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Op dit schilderij van Jan Ekels is het Spui na 1754 afgebeeld in de richting van het Singel. Links is de Oude Lutherse Kerk afgebeeld; het gebouw dat tegenwoordig als aula van de Universiteit van Amsterdam wordt gebruikt. Daarvoor liggen enkele boten te wachten tot de sluis opengaat en ze via het Singel de stad uit kunnen.</p> <p>Het Spui is oorspronkelijk de naam van het water dat tot 1425 de zuidelijke grens van Amsterdam vormde. Om het water buiten de stad te houden was daar in de tweede helft van de zestiende eeuw een zogenaamde spui- of keersluis gebouwd. De smalle schutsluis bezorgde de schippers, die de stad in en uit wilden varen veel oponthoud. Als het hen te lang duurde openden de schippers soms de sluis zelf, wat hen op een flinke boete kon komen te staan. Omdat de schippers vaak boeren waren, heette de sluis in de volksmond het Boerenverdriet. Bij de demping van het Spui, in 1882, verdween deze sluis.</p> <p><!-- z-media 55052 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Op dit schilderij van Jan de Beijer uit 1765 kijken we richting Spui vanuit de Nieuwezijds Voorburgwal. Ook daar liep toen nog het water. In 1884 werd de Nieuwezijds gedempt.  </p> <p>Vandaag zal het Spui <a href="http://www.iamsterdam.com/nl/uit-in-amsterdam/uit/festivals/overzicht-culturele-festivals/straatfeest-spui">tijdens het straatfeest</a> een mensenzee zijn. Kom als je het te druk vindt nog even naar ons museum om de hoek! De twee hier besproken schilderijen hangen niet op zaal maar we hebben wel een mooie tentoonstelling over Amsterdamse kunst van de afgelopen eeuw &#39;Made in Amsterdam&#39;.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/55880 2016-06-30T17:44:35+02:00 2016-06-10T16:55:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Trailer Made in Amsterdam Loop met ons mee door de tentoonstelling. <p><!--[embed youtube Od5Y1hglseY]--><iframe src="//www.youtube.com/embed/VPzJp4HGr6E" width="600" height="400" frameborder="0"></iframe><!--[/embed]--></p> https://hart.amsterdam/rsc/55218 2020-02-16T13:22:31+01:00 2016-05-07T10:00:00+02:00 Annemarie de Wildt https://hart.amsterdam/rsc/2184 #020today: beschieting op de Dam Op 7 mei 1945 waren vroeg in de middag honderden Amsterdammers naar de Dam gekomen om de Canadese bevrijders te begroeten. Rond drie uur werd de mensenmenigte vanuit het gebouw van De Groote Club beschoten. Er vielen 31 doden en ruim 100 gewonden. Vandaag wordt op de Dam een monument voor de slachtoffers onthuld. <p><span class="apple-converted-space"><span><!-- z-media 27731 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></span></span></p> <p><span class="apple-converted-space"><span>Op maandag 7 mei 1945 waren vroeg in de middag honderden Amsterdammers naar de Dam gekomen om de Canadese bevrijders te begroeten. Het draaiorgel ‘Het Snotneusje’ stond midden op de Dam en zorgde voor een muzikale omlijsting. Rond drieën ontstonden </span></span><span>schermutselingen tussen Duitse soldaten, die zich officieel al hadden overgegeven, en de Binnenlandse Strijdkrachten. Vanuit het gebouw van De Groote Club, op de hoek van de Dam en de Kalverstraat, schoten de Duitsers op de menigte. In paniek renden mensen de zijstraten in. Velen zochten dekking achter het draaiorgel en overleefden de beschietingen. Het orgel is sinds 1992 in de collectie van het Amsterdam Museum opgenomen.</span></p> <p><strong>Monument voor de slachtoffers</strong><span><br /></span></p> <p><span>Volgens de officiële cijfers vonden 22 mensen de dood en raakten ruim 100 mensen gewond. <span style="background:white; ">Enkele jaren geleden is de<span class="apple-converted-space"> </span><a style="box-sizing:border-box; " href="http://de-dam-zevenmei1945.nl/nl/"><span style="color:#e5162e; ">Stichting Memorial 2015 voor Damslachtoffers 7 mei 1945</span></a></span><span style="box-sizing:border-box; orphans:auto; text-align:start; widows:1; -webkit-text-stroke-width:0px; word-spacing:0px; "> een uitgebreid onderzoek naar de slachtoffers gestart. Ze deed bronnenonderzoek en zette bij haar naspeuringen social media in. Op deze manier hebben inmiddels 31 slachtoffers een naam en een gezicht gekregen. </span></span></p> <p><span><span style="box-sizing:border-box; orphans:auto; text-align:start; widows:1; -webkit-text-stroke-width:0px; word-spacing:0px; "><!-- z-media 53882 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></span></span></p> <p><span><span style="box-sizing:border-box; orphans:auto; text-align:start; widows:1; -webkit-text-stroke-width:0px; word-spacing:0px; ">De stichting heeft het initiatief genomen voor een<a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/53881"> monument ter nagedachtenis aan de slachtoffers</a>, </span>gewone Amsterdammers die de dood vonden op de dag, die een bevrijdingsdag had moeten worden<span style="background:white; ">. Het monument wordt vandaag rond 15.00 uur officieel onthuld</span>: 31 namen in graniet, op de stenen van de Dam. Ook het draaiorgel Het Snotneusje zal aanwezig zijn. </span> </p> <p><!-- z-media 55221 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p><strong>Het Snotneusje</strong></p> <p>Het orgel werd na de gebeurtenissen op de Dam opgelapt om weer dienst te doen bij de firma Perlee. Later wordt het orgel verbouwd, zodat het er nu anders uitziet dan in 1945. In 1992 is het draaiorgel in de<span> </span>collectie<span> </span>van het Amsterdam Museum opgenomen.<span> </span></p> <p><span>Zonder ‘Het Snotneusje’ zouden er meer slachtoffers zijn gevallen. Nu drongen de kogels slechts in het draaiorgel. Bij een latere opknapbeurt is een paar van <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/27877">deze kogels teruggevonden.</a> De</span> kogels zijn bij de restauratie in 1992 uit Het Snotneusje verwijderd. In het binnenste van het orgel zit nog steeds één kogel, die niet te verwijderen is zonder het orgel te beschadigen.</p> <p><strong>Filmbeelden</strong></p> <p>Op de filmbeelden van de dramatische middag op de Dam is ook &#39;Het Snotneusje&#39; te zien</p> <p><!-- z-media 55219 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/55051 2016-04-26T13:56:05+02:00 2016-04-22T13:21:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: dwarrelende iepenzaadjes Ieder voorjaar weer genoot onze onlangs overleden collega Frans intens van dwarrelende iepenzaadjes op de gracht. Vanaf het eerste Springsnow Festival wijdde hij een blog aan dit in zijn eigen woorden &#39;prachtige natuurverschijnsel&#39;. De lente is dit jaar aangebroken zonder Frans. Geheel in zijn geest schenken wij daarom vandaag aandacht aan de lentesneeuw door uit één van zijn eerdere blogs (2014) te citeren. <p><!-- z-media 55052 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>&quot;Voor het derde jaar op rij is er in Amsterdam een<span> </span><a href="http://springsnow.nl/">Springsnow Festival</a>: een maand vol activiteiten waarin de iep en in het bijzonder de feestelijk dwarrelende iepenzaadjes worden bezongen. Ook nu schenken we aandacht aan deze Amsterdamse boom bij uitstek aan de hand van een schilderij waarop de iep een prominente plaats inneemt.</p> <p>Op dit schilderij uit 1765 van Jan de Beijer (1703-1780) kijken we uit op het Spui, hoek Nieuwezijds Voorburgwal. Beide waren destijds nog open grachten, die ruim een eeuw later - eind negentiende eeuw - zouden worden gedempt. De gevelrij aan het Spui baadt in de zon, hetgeen veronderstelt dat het om de late namiddag gaat. Rechts in deze rij zien we de zijgevel van de Oude Lutherse Kerk met - zichtbaar onder de sierlijke brug - op de kade ervoor een behoorlijk aantal voetgangers.</p> <p>Op dit schilderij dragen de bomen wezenlijk bij aan de pittoreske aanblik. De meeste aandacht trekken uiteraard de twee iepen op de voorgrond, die wat schuin sierlijk in de compositie staan. Ter oriëntatie: op de plek van het hoekpand is nu Athenaeum Boekhandel. Rechts in de verte zien we een rij iepen aan het Singel, richting het huidige Koningsplein. Links staat een kastanje in bloei, iets wat min of meer gelijktijdig plaatsvindt met het vallen van de iepenzaadjes.</p> <p>Dat het in deze voorstelling vooral om iepen gaat, is niet verbazingwekkend. In de achttiende eeuw werd de iep steeds meer dé favoriete grachtenboom, iets wat ten koste ging van de positie van de linde. De iep werd ervaren als statiger, liet op aangename wijze het tintelende licht door, zorgde niet voor plakkerige afscheidingen en kon beter tegen de slechte leefomstandigheden in de binnenstad.&quot;</p> <p><strong>Serie blogs </strong></p> <p>Vanaf het eerste Springsnow Festival, wijdde Frans ieder jaar een #020today aan dit natuurverschijnsel. In zijn eerste blog hierover op <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/10950">9 mei 2012 </a>nam hij het iepenschilderij van Hendrik Keun tot onderwerp. Een jaar later op <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/28027">13 mei 2013 </a>stond ‘een schitterende iep in onze collectie, het resultaat van uiterst vaardig papierknipwerk’ uit 1764 in zijn blog centraal. Het schilderij met de iepen van Jan de Beijer behandelde hij in de blog van <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/41132">17 april 2014</a>, waaruit vandaag wordt geciteerd. En voor zijn laatste #020today over dit onderwerp <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/48734">in 2015 </a>interviewde Frans Saskia Hoogendoorn, een van de bedenkers van het iepenparfum.</p> <p>Juist deze serie blogs laat de vindingrijkheid van Frans zien om een onderwerp telkens weer op een andere manier en vanuit een ander gezichtspunt te belichten.</p> <p>Lees<a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/54863"> hier </a>het in memoriam.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/54863 2016-04-22T21:08:27+02:00 2016-04-17T10:32:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 In Memoriam: Frans Oehlen Op 10 maart overleed na een kort ziekbed onze collega Frans Oehlen. Hij zou in september van dit jaar 65 zijn geworden. Na een loopbaan van 37 jaar zou hij volgend jaar juni met welverdiend pensioen gaan. Voor ons een groot verlies als collega, maar ook voor deze website een verlies: Frans is jaren lang de drijvende kracht achter de #020today rubriek geweest. <p><!-- z-media 54893 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p><strong>Educator</strong></p> <p>Frans begon in juni 1979 als educator bij onze Educatieve Dienst. Hij kwam uit het onderwijs en had enkele jaren lesgegeven op een lagere school in Amsterdam Noord. Afkomstig uit Limburg woonde hij sinds het begin van de jaren zeventig in Amsterdam. Hij had een groot hart voor Amsterdam en zijn geschiedenis. <!-- z-media 54894 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} -->In de beginjaren bij het museum hield Frans zich vooral bezig met projecten voor lagere scholen bij tentoonstellingen en - in die tijd heel vernieuwend - met fotospeurtochten. Hij was maatschappelijk zeer betrokken en zijn hart lag dan ook bij tentoonstellingen zoals <em>Allemaal Amsterdammers</em> (1985) en <em>Goed Verkeerd</em> (1989).</p> <p><!-- z-media 54895 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} -->Voor de tentoonstelling <em>Toen hier... Hongerwinter en bevrijding in Amsterdam</em> in 1995 ontwikkelde Frans een project voor kinderen van 12 jaar. Onderdeel van dit project waren gesprekken met volwassenen die in 1944 even oud waren. Aansluitend maakten de kinderen door deze gesprekken geïnspireerde tekeningen die in de tentoonstelling waren te zien. </p> <p><!-- z-media 54896 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p><strong>Geheugen van het Amsterdam Museum</strong></p> <p>Eind jaren negentig begon Frans als documentalist bij de bibliotheek. Nel Klaversma had het gouden idee om hem te vragen de tentoonstellingsdocumentatie te archiveren. Die lag op dat moment al jaren ongesorteerd in verhuisdozen. Frans heeft lange tijd stapels papier doorgewerkt en geordend in archiefdozen, zodat nu alle informatie toegankelijk is.</p> <p><!-- z-media 54897 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>Vanaf 2000 deed hij trouw twee middagen in de week informatiebaliedienst en mensen wisten hem altijd weer te vinden. Frans was en bleef een onderwijzer in de goede zin van het woord: iemand die graag kennis deelde omdat hij dacht dat je daar beter van zou worden. Hij was nooit belerend. <br />Het geven van informatie ging soms heel ver. Zoals voor het boek <em>Acht eeuwen schaatsen in en om Amsterdam</em> en de heruitgave daarvan in 2014. Daarvoor leverde hij niet alleen het beeld, maar zorgde hij ook voor een passende boekpresentatie in het Auditorium van het museum.</p> <p>Het afgelopen najaar ontving Frans een collega van het Van Abbemuseum om de documentatie in te zien bij de tentoonstelling <em>Goed Verkeerd, de geschiedenis van homoseksuele mannen en lesbische vrouwen in Nederland</em> uit 1989. Frans liet hem de postertentoonstelling zien die toen aan scholen werd aangeboden. Als gevolg van deze ontmoeting zullen de achttien wandplaten deze zomer in het Van Abbemuseum te zien zijn.</p> <p><!-- z-media 54898 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>Frans kwam te weten dat in 2012 de 800.000-ste inwoner van Amsterdam zou worden geboren. In onze collectie bevindt zich de plaquette die Gerrit Jan van der Veen in 1927 ter ere van de 750.000ste inwoner maakte. Samen met Bert Vreeken zorgde Frans ervoor dat de medailleur Eric Claus een nieuwe plaquette maakte. De aanbieding op 27 november 2013 aan baby Alex Westerbos <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/34983">was een blij evenement</a>. Beide plaquettes zijn in de tentoonstelling <em>Made in Amsterdam</em> te zien.</p> <p><!-- z-media 45976 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>In 2014 maakte Frans deel uit van het Mix Match Museum team. Hij deed dat met veel enthousiasme en op de themawebsite van de tentoonstelling op het Hart staan verschillende <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/48967">vlogs </a>waarin hij over een bepaald object vertelt. In dit kader ontving hij ook Sinterklaas <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/48979/mixmatchmuseum-o-kom-er-eens-kijken">aan wie Frans natuurlijk</a> vertelde dat hij twintig jaar eerder ook al in ons museum was geweest ter gelegenheid van de tentoonstelling <em>O, kom er eens kijken</em> (1995). </p> <p><strong>Webredacteur</strong></p> <p>Frans zat de afgelopen jaren in de webredactie. Met zorg, kennis en veel enthousiasme zorgde hij ervoor dat iedere week enkele <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/3005/020today">blogs in de rubriek #020today</a> verschenen. Voor deze blogs benaderde hij collega’s, maar ook veel mensen van buiten het museum heeft hij hiervoor gevraagd. Zelf schreef hij in deze rubriek een groot aantal verhalen.</p> <p><!-- z-media 54899 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>Zijn <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/53506">allerlaatste #020today</a> is van 18 januari. Het is een blog ter gelegenheid van <em>Blue Monday</em>, de dag met de grootste risicofactor voor depressiviteit, met als ondertitel: objecten om je op te beuren. Hij schreef deze #020today samen met collega van de beveiliging Roos Aalders en conservator Tom van der Molen.</p> <p>Omdat hij zo goed op de hoogte was van de tentoonstellingen, om zijn grote kennis van Amsterdam en de Amsterdamse geschiedenis, werd Frans in zekere zin het Geheugen van het Amsterdam Museum. Maar hij was vooral een hele lieve en betrokken collega. We missen hem verschrikkelijk!</p> https://hart.amsterdam/rsc/54621 2016-03-25T11:57:57+01:00 2016-03-12T11:41:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Opening Made in Amsterdam Op 10 maart 2016 is de tentoonstelling &#39;Made in Amsterdam&#39; geopend in het Amsterdam Museum. De oudste en de jongste aanwezige kunstenaars Riek Milikowski-de Raat en Tanja Ritterbex kregen uit handen van directeur Judikje Kiers het bij de tentoonstelling verschenen boek. <p>Bekijk hier de foto&#39;s van de opening:</p> <p><a href="https://www.flickr.com/photos/ahmamsterdam/albums/72157665729763212" target="_blank">Foto&#39;s op Flickr</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/54725 2016-03-29T18:10:31+02:00 2016-03-09T17:05:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Willem Hubert Vliegen, 1923 Willem Hubert Vliegen (1862-1947) was afkomstig uit Limburg en typograaf van beroep. Al op jonge leeftijd voelde hij zich aangetrokken tot de socialistische denkbeelden en vertrok hij naar Amsterdam om voor de Sociaal-Democratische Bond te werken, een nieuwe politieke partij die het socialisme in Nederland wilde verspreiden. Vliegen stond aan de wieg van tal van sociale voorzieningen. Vanaf 1906 was hij raadslid van Amsterdam en ijverde Vliegen voor een &quot;Bosch voor de arbeiders, onder de rook van Amsterdam, een stukje vrije natuur waaraan de stad zoozeer behoefte heeft&quot;. Hoewel het college van Burgemeester en Wethouders niet enthousiast was, kreeg hij het toch voor elkaar. In 1912 begon men met de aanleg van een stadsbos in het gebied tussen de Meeuwenlaan en de Nieuwendammerdijk, een ruimte die was ontstaan door de inpoldering van de Nieuwendammerham. Het moest geen park worden, maar een echt stadsbos. Het bos heette in eerste instantie &#39;IJ-bosch&#39;, maar werd in de volksmond al snel Vliegenbos genoemd. Na het overlijden van de initiatiefnemer is het bos ook officieel naar hem vernoemd. <p><a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/10842">http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/10842</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/54275 2016-05-11T18:27:59+02:00 2016-03-07T22:17:00+01:00 Gusta Reichwein https://hart.amsterdam/rsc/3165 Rokin bij de Langebrugsteeg, 1923 Op het breukvlak van twee eeuwen schilderde Breitner het veranderende Amsterdam. Slopershamers doorbraken de grachtengordel voor de aanleg van brede straten en in talrijke bouwputten stampten heimachines duizenden palen in de grond. Geboeid door al die bedrijvigheid, en met een goed oog voor de menselijke aspecten van het dagelijkse stadsleven, documenteerde Breitner ‘zijn Amsterdam’. Dit &#39;Gezicht op het Rokin en de Langebrugsteeg&#39; is vermoedelijk een van de laatste doeken waaraan hij werkte. <p>De in Rotterdam geboren George Hendrik Breitner kreeg zijn opleiding aan de academie in Den Haag. In 1886 verhuisde hij naar Amsterdam waar hij woonde en werkte tot aan zijn dood in 1923. In de stad was het in die jaren een drukte van belang: slopershamers doorbraken de grachtengordel voor de aanleg van brede straten en in talrijke bouwputten stampten heimachines duizenden palen in de grond. Geboeid door al die bedrijvigheid en met een goed oog voor de menselijke aspecten van het dagelijkse stadsleven, documenteerde Breitner ‘zijn Amsterdam’. Hij trok met zijn schetsboek door de stad en was één van de eerste kunstenaars die fotografeerden. De tekeningen en foto’s dienden als basismateriaal voor de schilderijen die hij later in zijn atelier maakte.</p> <p><!-- z-media 55254 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} -->Breitner maakte vaak van één onderwerp verschillende afbeeldingen vanuit verschillende standpunten of in andere weersomstandigheden. Het  gezicht op het Rokin is daarvan een mooi voorbeeld. We kennen foto’s, tekeningen en ook schilderijen van deze locatie. Het zijn voornamelijk uitzichten vanuit Arti &amp; Amicitiae (‘Kunst en vriendschap’) op het Rokin 112. Deze kunstenaarsvereniging was in 1839 opgericht met als doel om de kunsten te bevorderen, maar ook de sociaal-economische positie van kunstenaars te verbeteren. De <a href="http://www.arti.nl/" target="_blank">sociëteit bestaat nog steeds</a>. Al 175 jaar komen kunstenaars en kunstliefhebbers hier samen. </p> <p><!-- z-media 55256 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>Breitner was snel na zijn komst naar Amsterdam lid geworden van Arti. Hij was een zeer actief en betrokken lid, dat jaren in het bestuur heeft gezeten. In 1901 kreeg hij in Arti zijn eigen tentoonstelling.</p> <p>Ook op dit onvoltooide schilderijtje is de overkant van het Rokin zichtbaar. Op straat en op de daken ligt sneeuw. Centraal in de voorstelling staan twee paarden die een sleperswagen trekken. Hoog op de bok zit de menner. Achter hem is voor een sleperswagen typerende donkere driehoekige bedekking te zien. Paarden behoorden tot Breitners meest favoriete onderwerpen; vooral paarden die een kar of een tram trokken schilderde hij graag. Op de voorgrond lopen twee vrouwen. Breitner koos zijn modellen bij voorkeur uit de lagere klassen: arbeiders, dienstmeisjes en bewoners van volkswijken. Hij zag zichzelf als le ‘peintre du peuple’, schilder van het volk. <!-- z-media 55257 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>Het schilderij is duidelijk niet voltooid. Hierdoor zijn verschillende wijzigingen die Breitner heeft doorgevoerd zichtbaar zoals bij de man op de kar en de benen van de paarden.</p> <p>Op de achterzijde is het schilderij gesigneerd met ‘G.H. Breitner mei 1923’. Het is in 1948 door zijn familie aan het Rijksmuseum geschonken. Volgens overlevering is dit &#39;Gezicht op het Rokin&#39; één van de laatste doeken waaraan Breitner werkte. Het zou op de ezel hebben gestaan toen hij op 5 juni 1923 met zijn palet en penselen in de hand aan een hartaanval overleed.</p> <p>Amsterdam Museum, inv.nr. SB 6370, bruikleen van het Rijksmuseum</p> <p>Meer informatie over dit kunstwerk in de <a href="http://am.adlibhosting.com/amonline/advanced/Details/collect/39709" target="_blank">Collectie online</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/54015 2016-02-13T12:17:20+01:00 2016-02-13T12:14:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Kunstkoppen Tentoonstelling met portretfoto&#39;s door Michiel van Nieuwkerk in de Schuttersgalerij. https://hart.amsterdam/rsc/54013 2016-02-13T12:23:36+01:00 2016-02-13T12:12:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Mode made man Fotografische modeportretten van Philippe Vogelenzang (1982) en stylist Majid Karrouch (1984) op de Meisjesbinnenplaats. <p><a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/4047/mode-made-man">Lees meer over Mode made man</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/54011 2016-02-14T09:42:51+01:00 2016-02-13T12:04:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Trouwen Op 2 februari 2012 was het tien jaar geleden dat kroonprins Willem-Alexander en prinses Maxima elkaar het jawoord gaven. In het Amsterdam Museum waren trouwjurken uit eigen collectie te zien. Verder was het mogelijk om aan de speciaal door Marijke van der Wijst ontworpen trouwtafel te trouwen. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong><span> </span><a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/1754/trouwen">Trouwen</a></p> <p><!-- z-media 8015 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/54007 2016-02-13T12:03:56+01:00 2016-02-13T11:56:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Buurtwinkels Buurtwinkels was een omvangrijk en innovatief project voor het Amsterdam Museum. In navolging op eerdere projecten die nieuwe methoden van crowdsourcing, interactie en verzamelen probeerden is het Amsterdam Museum met Buurtwinkels nog net een stapje verder gegaan. Hieronder een korte samenvatting van het project Buurtwinkels. Klik hier om het complete projectplan te bekijken zoals dat in september 2010 is opgesteld. Gedurende het project zijn er afwijkende keuzes gemaakt waardoor het eindresultaat niet geheel overeenkomt met het projectplan. <p><strong>Bekijk de Buurtwinkels website:</strong><span> </span><a href="http://buurtwinkels.amsterdammuseum.nl/13394/nl/buurtwinkels-2010-2011">Buurtwinkels</a></p> <p><!-- z-media 54009 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/54005 2016-02-13T11:55:47+01:00 2016-02-13T11:52:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Museumklas : Spelen! Werkstukken van leerlingen van Basisschool De Springstok https://hart.amsterdam/rsc/54003 2016-02-13T11:45:38+01:00 2016-02-13T11:44:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Bartholomeus van der Helst. Schilder van de elite https://hart.amsterdam/rsc/54001 2016-02-13T11:46:16+01:00 2016-02-13T11:42:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Document Nederland: De Burgemeester. Dana Lixenberg fotografeert een alledaags ambt https://hart.amsterdam/rsc/53999 2016-02-13T11:42:12+01:00 2016-02-13T11:40:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Document Nederland Jr. Jongeren schetsen een beeld van de burgemeester Fotoproject met werk van scholieren van drie scholen voor voortgezet onderwijs naar aanleiding van de tentoonstelling &#39;Document Nederland: De Burgemeester. Dana Lixenberg fotografeert een alledaags ambt&#39;. https://hart.amsterdam/rsc/53997 2016-02-13T11:35:19+01:00 2016-02-13T11:33:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Robin de Puy. Out@Home Fotopresentatie in de Wezenkastjes https://hart.amsterdam/rsc/53995 2016-02-13T11:32:59+01:00 2016-02-13T11:25:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 MuseumKlas Ambachten: Jan Luyken Studenten van de opleiding Manager Mode van het Jan des Bouvrie college van het ROC van Amsterdam verdiepten zich in het werk van vader en zoon Luyken en maakten een tentoonstelling in de wezenkastjes. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong><span> <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/9103/museumklas-ambachten">Museumklas Ambachten</a></span></p> <p><!-- z-media 53996 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53991 2016-02-13T11:23:49+01:00 2016-02-13T10:58:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Nederlandse pioniers in Turkije Met het project Nederlandse Pioniers in Turkije wilden Gunay Uslu en Geert Snoeijer de eeuwenlange relatie tussen Nederlanders en Turken belichten. De betrekkingen tussen de twee landen hebben diepe wortels en beide culturen kennen een lange traditie van interactie en vermenging. Het project biedt een frisse blik op de eeuwenoude betrekkingen. Het biedt een nieuw perspectief: niet alle Turken willen naar Nederland, de trend is (weer) andersom. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong><span> </span><a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/8628">Nederlandse pioniers in Turkije</a></p> <p><!-- z-media 53992 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53989 2016-02-13T10:57:18+01:00 2016-02-13T10:53:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Istanbul contrast. Mode-expositie Dice Kayek Istanbul: een stad vol geschiedenis, maar ook een moderne metropool die in beweging is en leeft. Heden en verleden gaan hier hand in hand. Deze stad vol contrasten vormde de inspiratiebron voor het modelabel Dice Kayek, dat in 1992 is opgericht door de zussen Ece en Ayse Ege. De collectie Istanbul Contrast is een eigentijdse interpretatie van historische elementen en van het hedendaagse Istanbul. <p><strong>Lees hier meer:</strong><span> </span><a title="Istanbul contrast" href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/8631/istanbul-contrast  ">Istanbul contrast</a></p> <p><!-- z-media 53990 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53987 2016-02-13T10:51:47+01:00 2016-02-13T10:41:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Turkse pioniers in Amsterdam De tentoonstelling was in het tentoonstellingsgebouw Nieuw Dakota op de NDSM-werf in Amsterdam-Noord en vertelde het fascinerende verhaal van de eerste generatie Turkse gastarbeiders, die in de jaren ’60 vanuit Turkije naar Amsterdam kwamen op zoek naar welvaart, geluk en avontuur. Deze mannen, deze avontuurlijke pioniers, waren de grondleggers van de Turkse gemeenschap in Nederland. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong><span> <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/8632/turkish-pioneers-in-amsterdam">Turkse pioniers in Amsterdam</a></span></p> <p><!-- z-media 53988 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53983 2016-02-13T10:04:41+01:00 2016-02-13T09:18:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De kamer van de Levantse handel. Hollandse kooplui en Ottomaanse sultans In 2012 vierden Nederland en Turkije een historisch jubileum: 400 jaar diplomatieke betrekkingen. In maart 1612 zette Cornelis Haga voet aan wal in Istanbul. Hij zou de eerste Nederlandse ambassadeur worden aan het hof van de sultan. Er brak een bloeiperiode aan in de handel tussen de kleine Nederlandse republiek en het enorme Ottomaanse rijk. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong><span> </span><a title="De kamer van de Levantse handel" href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/53985">De kamer van de Levantse handel</a></p> <p><!-- z-media 53984 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53981 2016-02-13T09:15:46+01:00 2016-02-13T09:12:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Claude Vanheye. Famous Popstars in Amsterdam Jimi Hendrix, Frank Zappa, Blondie, Kate Bush, Grace Jones en Michael Jackson: het is maar een kleine greep uit de sterren die overal ter wereld voor de lens stonden van fotograaf Claude Vanheye. <br />Een bijzondere, nooit eerder getoonde keuze uit het oeuvre van Claude Vanheye was te zien. Een unieke selectie van foto’s van wereldsterren die naar Amsterdam kwamen en die Claude Vanheye in de afgelopen 40 jaar in zijn Amsterdamse studio en op straat heeft gefotografeerd. Aanleiding voor de tentoonstelling was zijn 40-jarig jubileum als fotograaf. https://hart.amsterdam/rsc/53979 2016-02-13T09:04:58+01:00 2016-02-13T09:02:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Dit is mijn buurt! Stadsportretten door de ogen van kinderen. Presentatie in de wezenkastjes https://hart.amsterdam/rsc/53977 2016-02-13T08:57:56+01:00 2016-02-13T08:55:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Van Zuylekom. Drie eeuwen stoken in Amsterdam https://hart.amsterdam/rsc/53974 2016-02-13T11:50:21+01:00 2016-02-13T07:54:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De zwarte bladzijde van de Gouden Eeuw Op 1 juli 2013 was het 150 jaar geleden dat de slavernij in Suriname en de Antillen afgeschaft is. Vanuit Nederland werden de slavenhandel en het bestuur van de koloniën georganiseerd. Amsterdam speelde daarbij een grote rol. Het Amsterdam Museum wilde graag bijdragen aan het zichtbaarder maken van de wat verborgen relatie tussen de stad en het slavernijverleden.<br /><br />Vanaf 5 juni liep door de tentoonstelling De Gouden Eeuw een spoor met teksten, beelden en uitspraken over deze zwarte bladzijde. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite: </strong><a title="De zwarte bladzijde" href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/27646/de-zwarte-bladzijde-van-de-gouden-eeuw">De zwarte bladzijde van de Gouden Eeuw</a></p> <p><!-- z-media 53975 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53971 2016-02-13T08:06:50+01:00 2016-02-12T17:38:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Johan &amp; ik Johan Cruijff vierde op 25 april 2012 zijn 65ste verjaardag. Aanleiding voor het Amsterdam Museum om mensen, die een persoonlijke ontmoeting met deze grote voetballegende hebben gehad, te vragen hun herinneringen met ons te delen. Sindsdien stroomden talloze verhalen op de website van het museum binnen, meestal voorzien van een foto waarop de ontmoeting was vastgelegd. Met deze verhalen stelde het Amsterdam Museum in 2012 een speciale tentoonstelling samen: Johan &amp; ik. Daarnaast werd een aantal trofeeën uit de privécollectie van Johan Cruijff getoond. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> <a title="Johan &amp;amp; ik" href="/nl/page/428/johan-me">Johan &amp; Ik</a></p> <p><!-- z-media 53972 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53969 2016-02-13T08:09:09+01:00 2016-02-12T17:37:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Kadir van Lohuizen Van 17 oktober 2014 tot en met 8 maart 2015 was de tentoonstelling ‘Ali &amp; Laila, een Amsterdamse familiegeschiedenis’ te zien met nieuw werk van fotograaf Kadir van Lohuizen. De tentoonstelling portretteerde de Nederlands-Marokkaanse familie Rharib uit Amsterdam Oost. In 1993 trok Van Lohuizen een jaar lang op met vader Ali, moeder Laila en hun vijf kinderen. In 2013, twintig jaar later, bezocht Van Lohuizen de familie opnieuw en vroeg hij zich af wat er in de tussentijd veranderd was. Heeft de familie Rharib zijn plek gevonden in de Nederlandse samenleving, of geven ze hun identiteit op een andere manier vorm? https://hart.amsterdam/rsc/54935 2016-04-12T18:40:05+02:00 2016-02-12T17:36:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Jakoba Mulder, 1971 Jakoba Mulder (1900-1988) was de eerste vrouwelijke stedenbouwkundige bij de gemeente Amsterdam. <p><a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/28470">http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/28470</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/53967 2016-02-13T08:08:49+01:00 2016-02-12T17:34:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Mondriaan in Amsterdam 1892-1912 In het najaar van 2012 was er in het Amsterdam Museum een prachtige tentoonstelling te zien over de Amsterdamse jaren van Piet Mondriaan. In zijn jonge jaren woonde en werkte deze pionier van de abstracte kunst lange tijd in onze hoofdstad.<br /><br />‘Mondriaan in Amsterdam 1892-1912’ liet zien hoe de schilder in en rond de stad zijn eigen stijl ontdekt. Van de donkergekleurde realistische landschappen uit zijn beginjaren tot de bijna abstracte weergave van een stralende Molen bij Zonlicht (1908). De expositie bracht ruim 60, veelal zelden getoonde, Mondriaans voor het eerst terug naar de stad waar ze honderd jaar geleden zijn geschilderd. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite: </strong><a title="Mondriaan in Amsterdam 1892-1912" href="/nl/page/29445/mondriaan-in-amsterdam-1892-1912">Mondriaan in Amsterdam 1892-1912</a></p> <p><!-- z-media 53968 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53965 2016-02-13T08:10:18+01:00 2016-02-12T17:32:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De Gouden eeuw. Proeftuin van onze wereld Vanaf 13 december 2012 t/m 1 september 2013 toonde het Amsterdam Museum de tentoonstelling De Gouden Eeuw, proeftuin van onze wereld. Samen met de gelijknamige tv-serie, die t/m 8 maart 2013 te zien was bij de NTR/VPRO, vertelt deze presentatie het fascinerende verhaal van de Gouden Eeuw. Een eeuw van wereldhandel, de Verenigde Oost-Indische Compagnie, economische bloei, rijkdom, zilver, regenten, culturele en religieuze diversiteit, florerende wetenschap, hoogwaardige schilderkunst en de aanleg van de Amsterdamse grachtengordel. Maar ook een eeuw van slavernij en oorlog. In het Amsterdam Museum werd het verhaal van de Nederlandse Gouden Eeuw boeiend in beeld gebracht aan de hand van de nieuwste multimediatechnieken en een groot aantal historische topstukken van onder andere Rembrandt, Pieter de Hooch, Maerten de Vos, Dirck Hals en Melchior d’Hondecoeter. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite: </strong><a title="De Gouden Eeuw" href="/nl/page/22679/the-golden-age">De Gouden eeuw. Proeftuin van onze wereld</a></p> <p><!-- z-media 53966 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53963 2016-12-09T16:03:51+01:00 2016-02-12T17:30:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Voetbal Halleluja! Voetbal is in Nederland volkssport nummer een. Om te spelen, maar vooral ook om naar te kijken en eindeloos over te discussiëren. Voetbal is passie, voetbal is oorlog en voetbal is god. Stadions stromen vol, kerken lopen leeg en Studio Sport lijkt de nieuwe zondagbesteding. Toeval? Of is er meer aan de hand? Is voetbal de nieuwe religie? <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite: </strong><a title="Voetbal Halleluja!" href="https://hart.amsterdam/nl/page/38110/football-halleluja">Voetbal Halleluja!</a></p> <p><!-- z-media 53964 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53961 2016-02-13T08:08:34+01:00 2016-02-12T17:27:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Fong Leng. Fashion &amp; art Modeontwerpster en kunstenares Fong Leng is &#39;la grande dame&#39; in het modecircuit van de jaren ‘70 en ’80 van de twintigste eeuw. Met haar eigenzinnige creaties en wervelende modeshows verwerft zij bekendheid in Nederland. Het Amsterdam Museum toonde vanaf 13 december 2013 ontwerpen uit de eigen collectie plus recenter – en niet eerder getoond – werk in de tentoonstelling Fong Leng – Fashion &amp; Art. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> <a title="Fong Leng: Fashion &amp;amp; Art" href="/nl/page/35218/fong-leng-fashion-art">Fong Leng. Fashion &amp; art</a></p> <p><!-- z-media 53962 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53959 2016-02-13T08:08:15+01:00 2016-02-12T17:24:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Bekeerd Hoe word je eigenlijk moslim en wat komt daar allemaal bij kijken? Deze tentoonstelling nam je mee naar de wereld van de bekeerling. Met foto’s, filmpjes, voorwerpen en persoonlijke verhalen kwam je meer te weten over moslim worden en moslim zijn. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> <a title="Bekeerd" href="/nl/page/532/bekeerd">Bekeerd</a></p> <p><!-- z-media 53960 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53958 2016-02-13T08:09:26+01:00 2016-02-12T17:23:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Van Oostsanen. De eerste Hollandse meester Jacob Cornelisz van Oostsanen (ca. 1475 – 1533) keerde in 2014 na ruim 500 jaar terug naar zijn woon- en werkplaats Amsterdam. Hij is de vroegste kunstenaar uit Amsterdam die we bij naam kennen. Het Amsterdam Museum, Stedelijk Museum Alkmaar en de Grote Kerk Alkmaar hadden een primeur: wereldwijd de eerste overzichtstentoonstelling ooit over Jacob Cornelisz van Oostsanen. In de tentoonstelling waren de belangrijkste werken van deze vroege Hollandse meester verenigd op Nederlandse bodem. Van 15 maart tot en met 29 juni 2014 bood &#39;Van Oostsanen - De eerste Hollandse meester&#39; een unieke kans om zijn prachtige en veelzijdige oeuvre te ontdekken. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> <a title="Van Oostsanen" href="/nl/page/29159/van-oostsanen">Van Oostsanen. De eerste Hollandse meester</a></p> <p><!-- z-media 34123 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53957 2016-02-13T08:09:44+01:00 2016-02-12T17:18:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Mix Match Museum. 6 collecties, 6 musea, jouw tentoonstelling! Zes toonaangevende Nederlandse musea gaven het heft uit handen. Bezoekers mogen op de Mix Match Museum website grasduinen in de collecties. Men kon kiezen uit 300 objecten waarmee een eigen online expo gemaakt kon worden. De enige voorwaarde: er moet een goed verhaal achter deze keuze zitten. De meest inspirerende tentoonstellingsvoorstellen werden daadwerkelijk uitgevoerd. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> <a title="Mix Match Museum in het Amsterdam Museum" href="/nl/page/530/mix-match-museum-in-het-amsterdam-museum">Mix Match Museum in het Amsterdam Museum</a></p> <p> </p> <p><!-- z-media 48975 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53952 2016-02-13T08:07:43+01:00 2016-02-12T16:42:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De IJzeren eeuw. Het begin van het moderne Nederland De 19de eeuw: het begin van het moderne Nederland. Hier liggen de wortels van multinationals als Unilever en Heineken, massaproductie, massaconsumptie en massacultuur. Amsterdam wordt een dynamische hoofdstad waar buitenlandse toeristen naartoe komen om te genieten van Hollandse folklore. De tentoonstelling ‘De IJzeren Eeuw’ een samenwerking met de NTR/VPRO, toonde dat de 19de eeuw modern en roerig was, vol tegenstrijdigheden. <p><span><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite:</strong> </span><a title="De IJzeren Eeuw" href="/nl/page/528/de-ijzeren-eeuw">De IJzeren Eeuw</a></p> <p><!-- z-media 53953 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53951 2017-12-23T13:03:09+01:00 2016-02-12T16:38:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Transmission Transmission is de door Miep (1949) gekozen titel voor de fototentoonstelling waarvan zij het onderwerp is. De prachtige portretten van Miep, gemaakt door fotografen Koos Breukel en Milette Raats, vormden voor het Amsterdam Museum aanleiding om een podium te bieden aan meer verhalen van en over transgenders. Voor Miep is Transmission een aanduiding voor een ongedefinieerd schemergebied, van dat wat niet vast omlijnd is, een overgang. Een dergelijk schemergebied is herkenbaar voor veel mensen uit de transgender gemeenschap. In de tentoonstelling komen daarom naast Miep nog vele anderen aan het woord. Aan de hand van voorwerpen die zij zelf hebben ingebracht, zoals een bontjas, een pridevlag en een petticoat, vertellen zij hun persoonlijke verhalen over gender, erkenning, verlangen en trots. <p><strong>Bekijk de tentoonstellingswebsite: </strong><a title="Transmission" href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/51478/transmission">Transmission</a></p> <p><!-- z-media 51826 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/53845 2016-02-07T17:43:44+01:00 2016-02-07T17:34:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 De collectie beschouwd <p>Sinds 2010 organiseert het Amsterdam Museum samen met het Genootschap Amsterdam Museum schouwtafels, waarbij verzamelaars en conservatoren een paar keer per jaar bij elkaar komen om de collectie van het Amsterdam Museum nader te bestuderen. Anno 2015 zijn er zes verzamelaars- of schouwtafels actief: numismatiek, zilver, moderne &amp; hedendaagse kunst, prenten &amp; tekeningen, kostuum en ceramiek.</p> <p>Een schouw wordt voorgezeten door een van de verzamelaars die optreedt als tafelheer- of dame en door een conservator van het museum. Voorwerpen worden door zowel verzamelaars als conservatoren ingebracht en besproken. Dit kunnen objecten uit de museumcollectie zijn, maar ook uit privé-verzamelingen. Tijdens deze schouwen verdiepen we ons in wie een voorwerp gemaakt heeft, waarom het gemaakt is, met welke technieken, hoe het in de collectie terecht is gekomen. Boeiende lezingen – soms met intense discussies na afloop – worden afgewisseld door stille verwondering over de schitterende verzameling. Dit alles leidt tot groot enthousiasme en veel waardering van conservatoren en verzamelaars voor elkaars kennis. En er volgt meer uit de schouwen, zoals inventarisatieprojecten, collectieboekjes, schenkingen en tentoonstellingsideeën.</p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/53711 2016-02-01T21:51:09+01:00 2016-02-01T21:49:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Familiepenningen &#39;De liefde blijft in eeuwigheid&#39;, &#39;de dood is een ingang ten leven&#39; en &#39;so ras geblust so haest in rust&#39;: teksten op penningen die samen met toepasselijke, symbolische voorstellingen als ineengeslagen handen, Amors, geraamten en zeisen herinneren aan belangrijkste gebeurtenissen in een leven: geboorte, huwelijk, verjaren en overlijden. Een selectie van deze familiepenningen in de collectie van het Amsterdam Museum staat centraal in het collectieboekje &#39;Familiepenningen. Herinneringen aan leven en dood&#39;. https://hart.amsterdam/rsc/53707 2016-02-01T21:47:37+01:00 2016-02-01T21:32:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Miniatuurzilver De verzameling van het Amsterdam Museum telt zo’n 1200 zilveren miniaturen, van de 17de tot en met de 19de eeuw. Verreweg de meeste zijn van Amsterdamse makelij. <p>Miniatuurzilver weerspiegelt in het klein de grote wereld om ons heen. Velen zijn er in de loop der eeuwen door gefascineerd. Een van hen was de negentiende-eeuwse verzamelaarster Sophia Adriana Lopez Suasso-de Bruijn. Deze rijke Amsterdamse weduwe telde ooit op een veiling een fiks bedrag neer voor twee zilveren miniaturen. Een koetsje en een ‘speelwagen’ kostten haar 325 gulden (nu ruim 3.800,- euro). Een ‘ongehoorde prijs’ vond ze zelf, maar ze moest en zou ze hebben. <br />De financiële aderlating vormde geen beletsel om op grote schaal door te verzamelen. Toen mevrouw Lopez Suasso in 1890 overleed, telde haar verzameling ongeveer 700 zilveren miniaturen.</p> <p>Na haar dood liet zij haar collectie na aan de stad Amsterdam. De miniaturen werden opgesteld in het gloednieuwe, mede met haar geld bekostigde, Stedelijk Museum. In het begin wist men niet goed raad met het zilveren ‘speelgoed’ van mevrouw. Miniaturen werden toen nog nauwelijks museumwaardig geacht, zeker niet door directeuren en conservatoren. Bezoekers dachten daar anders over en al snel behoorden de zilveren voorwerpjes tot de publiekslievelingen van het Stedelijk. De opstelling prikkelde de burgerzin van anderen. Zo legateerde Justus L. Sanders in 1931 262 miniaturen en ander kleinzilver in een fraai mahoniehouten kastje aan het museum. Tien jaar later<br />volgden 184 miniaturen uit de nalatenschap van de Amsterdamse zakenman Edwin vom Rath. Na de oorlog kwam de collectie onder beheer van het Amsterdams Historisch Museum (nu Amsterdam<br />Museum) en is de verzameling door bruiklenen en aankopen verder uitgebreid.<br /><br /></p> <p><strong>Amsterdam</strong></p> <p>De huidige verzameling van het Amsterdam Museum telt zo’n 1200 zilveren miniaturen, van de zeventiende tot en met de negentiende eeuw, gemaakt in verschillende Nederlandse steden. Verreweg de meeste zijn van Amsterdamse makelij. Het maken van kleinwerk, naast miniaturen, bijvoorbeeld stempels en naaldenkokers, was in de achttiende eeuw een typisch Amsterdamse specialiteit. Tussen 1660 en 1800 waren in de stad ongeveer 300 zilversmeden werkzaam. Van hen waren 37 specialist op het gebied van miniaturen, nog eens 13 maakten ze met grote regelmaat. Binnen één familie werd het ambacht soms generaties lang uitgeoefend. Voorbeelden zijn leden van de families Van Strant, Van Geffen en Van Somerwil. In de negentiende eeuw waren vader en zoon Held productieve makers van miniaturen. Amsterdam was toen echter al overvleugeld door Schoonhoven.</p> https://hart.amsterdam/rsc/53706 2016-02-01T21:32:12+01:00 2016-02-01T21:14:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Vergeet mij niet. Cartes de visite Het boekje gaat over een klein type portretfoto, de zogeheten carte de visite, grofweg daterend uit de periode 1860-1880. Het is een bescheiden collectieonderdeel van nog geen driehonderd fotootjes, waarvan het merendeel in twee albums wordt bewaard. <div class="body article-body"> <p>Het collectieboekje <em>Vergeet mij niet. Cartes de visite</em> gaat over een klein type portretfoto, de zogeheten <em>carte de visite</em>, grofweg daterend uit de periode 1860-1880. Het is een bescheiden collectieonderdeel van nog geen driehonderd fotootjes, waarvan het merendeel in twee albums wordt bewaard. </p> </div> <div class="block-text "> <p>De albums zijn afkomstig uit het legaat Willet-Holthuysen (1895) en worden in het museum ‘het kleine en het grote fotoalbum van mevrouw Willet’ genoemd. Zeker is dat het kleine album, qua formaat en uitvoering een echt damesalbum, persoonlijk bezit van Louisa Willet-Holthuysen is geweest. Het grote heeft waarschijnlijk toebehoord aan haar echtgenoot, de Amsterdamse kunstverzamelaar Abraham Willet.</p> <p>‘Ik haat alle stijfheid en etiquette, maar ook bemin ik geen familiariteit’, zo omschreef Louisa Holthuysen (1824-1895) haar eigen karakter tijdens een verblijf in Brussel in 1858. Enigszins gereserveerd kijkt ze in de lens van de fotograaf. Louisa was enig kind van Pieter Gerard Holthuysen (1785-1858), schatrijk koopman in Engelse steenkool, en Sandrina Lepeltak (1793-1856). In 1861 trouwde ze met de Amsterdamse kunstverzamelaar Abraham Willet (1825-1888). De foto dateert uit de eerste jaren van haar huwelijk getuige de eigenhandige aantekening <em>age environ 40 ans</em> en de jaartallen 1863 en 1864 op de achterkant. Blijkbaar wist ze toen zelf al niet meer wanneer de poseersessie was.</p> <p>De op kartonnetjes geplakte foto’s beelden bekende en minder bekende personen uit binnen- en buitenland af. Het medium fotografie was nog jong en nieuwe ontwikkelingen brachten een fotografisch portret binnen bereik van een steeds grotere groep mensen, al was dat nog lang niet iedereen. Met name het verzamelen van plaatjes van beroemdheden groeide in de jaren zestig van de negentiende eeuw uit tot een internationale rage, vergelijkbaar met die van popsterren en voetballers nu. Ook toen al werden ze in reeksen in winkels aangeboden, wat een prikkel was om ze allemaal te verzamelen. Met dit verschil dat de toenmalige verzamelaars geen kinderen waren maar volwassenen.</p> <p>Foto’s werden los in speciale albums geschoven, nooit ingeplakt. Dat gebeurde rug aan rug. Bij het kleine album geeft dat per pagina twee foto’s te zien, bij het grote zijn dat er vier. De indeling van een album met <em>cartes de visite</em> lag min of meer vast. Eerst kwamen de foto’s van personen in de privésfeer, gevolgd door afbeeldingen van royalty, politici, kunstenaars en andere beroemdheden. Bleef over een curieus allegaartje met karikaturen, circusartiesten, dieren en bloemen. Foto’s van jezelf, ter uitdeling, bewaarde men in een kartonnen hoesje of etui.</p> <p>In het boekje wordt een representatieve selectie foto’s nader toegelicht. De ene keer wordt nader ingegaan op de afgebeelde persoon of voorstelling, de andere keer op een fotograaf of een bepaald procedé.</p> <p>Het boekje is verkrijgbaar in de museumwinkel, maar ook in de <a href="http://collectieboekjes.amsterdammuseum.nl/">webwinkel collectieboekjes.amsterdammuseum.nl</a>.</p> <p>Je vindt de carte de visite van Louisa Willet-Holthuysen <a href="http://hdl.handle.net/11259/collection.73763">hier</a> in de collectie online.</p> </div> https://hart.amsterdam/rsc/49369 2015-08-26T17:51:50+02:00 2015-05-26T17:43:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Vijf jaar kunstschouwen <p>In de reeks collectieboekjes die het Amsterdam Museum sinds 2013 publiceert, is het zesde deel verschenen: <em>Samen kijken. Vijf jaar kunstschouwen</em>. Aanleiding voor dit boekje is het eerste lustrum van de kunstschouwen die het Amsterdam Museum organiseert samen met het Genootschap Amsterdam Museum. Bij deze schouwen wordt door verzamelaars, kenners en conservatoren samen gekeken naar de collectie. Wat begon als experiment is vijf jaar later uitgegroeid tot een zeer enthousiaste samenwerking tussen het museum en vele verzamelaars.</p> https://hart.amsterdam/rsc/48908 2015-09-26T12:16:22+02:00 2015-04-23T16:19:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: schilderij naar erfgenaam Het Amsterdam Museum heeft een bindend advies ontvangen van de restitutiecommissie. Het gaat om een portret van Joan Huydecoper (1599-1661) van een anonieme kunstenaar dat wordt teruggegeven aan de dochter van de voormalige eigenaar. Het werk, naar een groepsportret van Bartholomeus van der Helst, bevindt zich sinds 1955 in de collectie van het museum. &quot;Zonder enige reserve kunnen wij ons vinden in het bindend advies van de restitutiecommissie&quot;, aldus Paul Spies in het persbericht. <p>Op 30 maart 2015 heeft de Adviescommissie Restitutieverzoeken Cultuurgoederen en Tweede Wereldoorlog een bindend advies afgegeven inzake het restitutieverzoek van de erfgenamen van een kunstverzamelaar over het schilderij Portret van Joan Huydecoper naar Bartholomeus van der Helst in onze collectie.</p> <p>De voormalige eigenaar van het schilderij was een joodse kunstverzamelaar uit Berlijn die in 1938 in verband met de anti-joodse wetgeving uitweek naar Nederland. In 1941 verkocht hij het schilderij aan de Kunsthandel voorheen J. Goudstikker N.V. te Amsterdam, onder leiding van de Duitser Alois Miedl. Naar het oordeel van de commissie was bij de verkoop sprake van onvrijwillig bezitsverlies.</p> <p>Bij het beoordelen van een claim weegt de Restitutiecommissie de belangen van beide partijen af. Daarop volgend is door de commissie het bindend advies uitgebracht het schilderij terug te geven aan de dochter van de voormalige eigenaar, die het bezit van het werk op onvrijwillige wijze heeft verloren. De commissie heeft verder geen enkele aanwijzing dat de gemeente Amsterdam bij de verwerving van het schilderij in 1955 onzorgvuldig heeft gehandeld.</p> <p>In het kader van het landelijke onderzoeksproject Museale Verwervingen vanaf 1933, heeft het Amsterdam Museum in de periode 2009-2013 <a href="http://www.amsterdammuseum.nl/herkomst">de herkomstgeschiedenis van de eigen collectie</a> onderzocht. Bij dit onderzoek werd van dit schilderij vastgesteld dat het een problematische herkomst heeft. Daaropvolgend zijn de erfgenamen benaderd door het museum. Het project onder Nederlandse musea was gericht op kunstwerken waarvan de herkomstgeschiedenis tussen 1933 en 1954 niet helder is. Doel van het onderzoek was om deze objecten te identificeren en ervoor te zorgen dat Nederlandse musea collecties beheren met heldere en transparante herkomstgeschiedenissen.</p> <p><!-- z-media 48909 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> <p>De afgebeelde Joan Huydecoper (1599-1661) was burgemeester van Amsterdam en een van de van de initiatiefnemers van de bouw van het stadhuis op de Dam. In de collectie bevinden zich twee andere schilderijen die een directe relatie met dit kunstwerk hebben. Het portret werd gekopieerd naar het portret van Joan Huydecoper op een groepsportret van de overlieden van de Voetboogdoelen door Bartholomeus van der Helst uit 1656, onderdeel van de collectie schuttersportretten van het Amsterdam Museum en te zien in de Schuttersgalerij van het museum.</p> <p>Daarnaast werd in 1990 voor de collectie een achttiende-eeuws portret van een nazaat van Joan Huydecoper verworven. Het betreffende schilderij is op de wand achter de geportretteerde afgebeeld.</p> <p><!-- z-media 48910 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --></p> https://hart.amsterdam/rsc/3075 2022-11-22T18:35:22+01:00 2015-04-17T17:47:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Schilderij terug naar erfgenaam Het Amsterdam Museum heeft een bindend advies ontvangen van de restitutiecommissie. Het gaat om een portret van Joan Huydecoper (1599 – 1661) van een anonieme kunstenaar en wordt teruggegeven aan de dochter van de voormalige eigenaar. Het werk, naar een groepsportret van Bartholomeus van der Helst, bevindt zich sinds 1955 in de collectie van het museum. ‘Zonder enige reserve kunnen wij ons vinden in het bindend advies van de restitutiecommissie’, aldus Paul Spies in het persbericht. <p>Op 30 maart jl. heeft de Adviescommissie Restitutieverzoeken Cultuurgoederen en Tweede Wereldoorlog een <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.restitutiecommissie.nl/advies/portret-van-joan-huydecoper-naar-bartholomeus-van-der-helst/" target="_blank">bindend advies</a> afgegeven inzake een restitutieverzoek van de erfgenamen van een kunstverzamelaar over het schilderij <em>Portret van Joan Huydecoper</em> naar Bartholomeus van der Helst in onze collectie.</p> <p>De voormalige eigenaar van het schilderij was een joodse kunstverzamelaar uit Berlijn die in 1938 in verband met de anti-joodse wetgeving uitweek naar Nederland. In 1941 verkocht hij het schilderij aan de Kunsthandel voorheen J. Goudstikker N.V. te Amsterdam, onder leiding van de Duitser Alois Miedl. Naar het oordeel van de commissie was bij de verkoop sprake van onvrijwillig bezitsverlies. Bij het beoordelen van een claim weegt de Restitutiecommissie de belangen van beide partijen af. Daarop volgend is door de commissie het bindend advies uitgebracht het schilderij terug te geven aan de dochter van de voormalige eigenaar, die het bezit van het werk op onvrijwillige wijze heeft verloren. De commissie heeft verder geen enkele aanwijzing dat de gemeente Amsterdam bij de verwerving van het schilderij in 1955 onzorgvuldig heeft gehandeld.</p> <p>‘Zonder enige reserve kunnen wij ons vinden in het bindend advies van de restitutiecommissie’, aldus Paul Spies in het persbericht</p> <p> </p> <p><strong>Resultaat van het onderzoek: Museale Verwervingen vanaf 1933</strong></p> <p>In het kader van het landelijke onderzoeksproject <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.musealeverwervingen.nl/nl/186/musea/a/amsterdam-museum/" target="_blank"><em>Museale Verwervingen vanaf 1933</em></a>, heeft het<br />Amsterdam Museum in de periode 2009 – 2013 de herkomstgeschiedenis van de eigen collectie onderzocht. Hierbij werd van dit schilderij vastgesteld dat het een problematische herkomst heeft. Daaropvolgend zijn de erfgenamen actief benaderd door het museum. Het project onder Nederlandse musea was gericht op kunstwerken waarvan de herkomstgeschiedenis tussen 1933 en 1954 niet helder is. Doel van het onderzoek was om deze objecten te identificeren en ervoor te zorgen dat Nederlandse musea collecties beheren met heldere en transparante herkomstgeschiedenissen.</p> <p><!-- z-media 48791 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --><br />Het portret werd gekopieerd naar het portret van Joan Huydecoper op een groepsportret van de overlieden van de Voetboogdoelen door Bartholomeus van der Helst uit 1656, onderdeel van de collectie schuttersportretten van de gemeente Amsterdam (inv.nr. SA 7310).</p> <p><!-- z-media 48792 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --><br />In 1990 werd voor de collectie een achttiende-eeuws portret van een nazaat van Joan Huydecoper verworven (inv.nr. SA 40873). Het betreffende schilderij is op de wand achter de geportretteerde afgebeeld.</p> https://hart.amsterdam/rsc/47053 2016-05-19T13:58:54+02:00 2015-02-20T21:48:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Stijlkamers in het Stedelijk Museum Aan het einde van de 19de eeuw beijverden de oprichters van het Stedelijk Museum zich om een serie Amsterdamse interieurs te verwerven die werden gesloopt ten behoeve van stedenbouwkundige ontwikkelingen. Deze historische binnenruimten dienden als uitmonstering van de zalen waarin de collectie Lopez Suasso werd tentoongesteld. <p>Veel Nederlandse musea zijn oorspronkelijk gehuisvest in gebouwen waar de collectie werd gepresenteerd in gereconstrueerde historische interieurs, zogenaamde stijlkamers. Het concept van de stijlkamer of ‘period room’ was in de grote buitenlandse musea gedurende de 19de eeuw ontwikkeld. <br /> De Nederlandse stijlkamers waren afkomstig uit woonhuizen, die het veld moesten ruimen voor moderne stadsuitbreiding, maar ensembles werden ook wel samengesteld naar voorbeeld van oude schilderijen of prenten. Deze interieurs werden als typologische voorbeelden van vaderlandse wooncultuur gepresenteerd en in deze omgeving werden de kunstcollecties en historische verzamelingen van het land en van de provincie hoofdsteden aan het publiek getoond.</p> <p><!-- z-media 47545 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --><br /> Zo ook in Amsterdam waar aan het einde van de 19de eeuw de bouw van het Stedelijk Museum mede mogelijk werd gemaakt door Mevrouw Lopez Suasso-de Bruyn die haar vermogen en collectie legateerde aan de stad. De oprichters van het museum voor hedendaagse kunst beijverden zich om een serie Amsterdamse interieurs te verwerven die werden gesloopt ten behoeve van stedenbouwkundige ontwikkelingen. Deze historische binnenruimten dienden als uitmonstering van de zalen waarin de collectie Lopez Suasso werd tentoongesteld. <br /> In 1906 werd een <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/page/55361/gids-bezoekers-sophia-augusta-stichting-1906" target="_blank"><em>Gids voor bezoekers van de Sophia Augusta-Stichting</em></a> in het Stedelijk Museum gepubliceerd, waarin iedere kamer afzonderlijk werd beschreven.</p> <p><!-- z-media 47546 {"align":"block","size":"middle","crop":"","link":""} --><br /> Toen Willem Sandberg aantrad als directeur nam hij zich voor de ‘Suasso stijlkamers’ uit het Stedelijk Museum te verwijderen om ruimte te creëren voor de verzameling moderne kunst. Sandberg wilde de stijlkamers een nieuwe bestemming geven in Museum Willet-Holthuysen of in een nieuw gebouw aan de Amstelstraat. Het bleek een taaie materie want het duurde tot de jaren zeventig van de vorige eeuw voordat de stijlkamers werden ontmanteld. Slechts enkele fragmenten vonden een plek in Museum Willet-Holthuysen en de nieuwe vleugel met een overzicht van Amsterdamse stijlkamers kwam niet verder dan de tekentafels van verschillende architecten.</p> <p>Behalve de stijlkamers telt de stadscollectie een aantal interieurs en nog groter en gevarieerder is de verzameling interieurfragmenten, die in de loop van de 20ste eeuw zijn verworven door het Amsterdam Museum dikwijls naar aanleiding van de afbraak van panden en met de bedoeling te redden wat er te redden viel.</p> https://hart.amsterdam/rsc/47211 2017-12-23T12:32:28+01:00 2015-02-10T14:36:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Familiepenningen &#39;De liefde blijft in eeuwigheid&#39;, &#39;de dood is een ingang ten leven&#39; en &#39;so ras geblust so haest in rust&#39;: teksten op penningen die samen met toepasselijke, symbolische voorstellingen als ineengeslagen handen, Amors, geraamten en zeisen herinneren aan belangrijkste gebeurtenissen in een leven: geboorte, huwelijk, verjaren en overlijden. Een selectie van deze familiepenningen in de collectie van het Amsterdam Museum staat centraal in het deze week verschenen collectieboekje &#39;Familiepenningen. Herinneringen aan leven en dood&#39;. <p>Vanaf eind zestiende eeuw lieten burgerlijke families penningen maken als aandenken aan een belangrijke familiegebeurtenis. Uit de teksten op de penningen en uit archiefbronnen blijkt dat de penningen werden gegeven aan familieleden en vrienden die bij de familiebijeenkomst aanwezig waren. Bij overlijden werden ze, behalve aan verwanten en vrienden, ook gegeven aan de dragers van de lijkbaar. Deze familiepenningen, meestal uitgevoerd in goud, zilver of brons, zijn een vrijwel uniek Nederlands verschijnsel, waarbij Amsterdam een centrale plaats inneemt. Hier immers woonden de meeste mensen die zich dergelijke kostbare herinneringen konden veroorloven en de kunstenaars die ze konden maken.</p> <p>In de eerste helft van de zeventiende eeuw dienden de meeste familiepenningen ter herinnering aan huwelijk en overlijden. In de tweede helft van die eeuw kregen de overlijdenspenningen de overhand. In de achttiende eeuw waren vooral zilveren en gouden huwelijken aanleiding voor een penning, maar ook ter gelegenheid van verjaardagen en jubilea werden penningen gemaakt. In de eeuwen erna wordt deze traditie voortgezet. Het laten maken van familiepenningen is tegenwoordig vooral populair in families van penningenverzamelaars.</p> <p><!-- z-media 47213 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>De vroegst bekende huwelijkspenning werd geslagen ter gelegenheid van het gouden huwelijk van Maarten Ruychaver (1540-1626) en Aleyd van der Laen (1542-1626), dat zij bijna een jaar later op 26 september 1621 in hun huis in Hillegom vierden. Op de penning zijn twee in elkaar geslagen handen afgebeeld met duiven er onder en de familiewapens. In onze museumcollectie bevinden zich een gouden en een zilveren exemplaar van deze penning. Gouden exemplaren waren doorgaans voor het echtpaar, zilveren exemplaren voor de bruiloftsgasten. Deze penning was de eerste in een lange reeks huwelijkspenningen. Hun dochter Anna volgde hen en ook in haar nageslacht werden er tussen 1621 en 1726 maar liefst acht gouden bruiloften gevierd, die met gouden gedenkpenningen zijn vereeuwigd.</p> <p>Op 30 mei 1764 kwamen de vier broers Jorissen in hun geboortehuis te Wesel bijeen om ‘zamen den Allerhoogsten, voor de van Hem ontvangen weldaaden te danken en van elkanderen, naar het tydelyke afscheid te neemen’. Drie jaar later had nog geen van de broers het tijdelijke verlaten. Uit dankbaarheid en aandenken lieten ze een penning maken dat zij op 18 juli met zijn vieren 332 jaar waren.</p> <p><!-- z-media 47214 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>Op de voorzijde van de penning zijn de vier broers bij een altaar afgebeeld. De jongste broer Mattheus (1689-1777) was predikant in Wesel en is direct achter het altaar in een toga met bef geportretteerd. De oudste twee broers, de lakenhandelaar Jacob (1679-1771) en de brouwer Theodorus (1682-1771), waren in Wesel blijven wonen. Zij zullen de twee mannen zijn die rechts zijn afgebeeld. Links zal dan Bernardus (1687-1775) staan. Hij had zich voor 1715 als koopman in wijnen in Amsterdam gevestigd en huwde daar Catharina Riethoorn.</p> <p>Beide penningen zijn afkomstig uit de collectie van Willem Dreesmann, de zoon van V&amp;D-oprichter Anton Dreesmann. Willem was een groot liefhebber van geschiedenis en oudheidkunde. Hij verzamelde vooral op Amsterdamse onderwerpen in schilderijen en grafiek en had een flinke numismatische collectie. Na zijn overlijden werd een groot deel van zijn verzameling voor de stad Amsterdam aangekocht.</p> <p>In de numismatische collectie van het Amsterdam Museum bevinden zich ongeveer 4500 penningen, afkomstig uit collecties, zoals die van de stad Amsterdam, van Gerard Adriaan Heineken, Willem Dreesmann en de familie Backer. Het afgelopen jaar is deze collectie op familiepenningen onderzocht. Dit leverde circa 350 familiepenningen op, waarvan de vroegste 1621 is gedateerd en de laatste 1986. Onderzoek is verricht naar de opdrachtgevers, de vervaardigers en de gelegenheid.</p> <p><!-- z-media 47215 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false} --></p> <p>In het boekje <em>Familiepenningen. Herinneringen aan leven en dood</em> is een representatieve selectie opgenomen. De penningen memoreren speciale gelegenheden, voornamelijk van Amsterdammers, bekende en onbekende. De makers zijn zilversmeden, kunstenaars en medailleurs van Johannes Lutma tot Willem Vis. Binnen iedere categorie is een chronologische volgorde aangehouden.</p> <p>Het boekje is verkrijgbaar in de museumwinkel en in de webwinkel <a href="http://collectieboekjes.amsterdammuseum.nl/grid.aspx">collectieboekjes.amsterdammuseum.nl</a>.</p> <p><em>Klik <a href="http://hdl.handle.net/11259/collection.36616">hier</a> voor meer informatie over de penning van toegeschreven aan Willem van Bylear en <a href="http://hdl.handle.net/11259/collection.36666">hier</a> voor de penning van Carel Frederik Konsé in de Collectie Online.</em></p> https://hart.amsterdam/rsc/273436 2017-07-25T15:23:55+02:00 2015-01-01T16:10:00+01:00 https://hart.amsterdam/rsc/51432 Samen kijken ~ raadpleegbaar in onze bibliotheek en online te koop<br /><br />Samen kijken naar collectie, je erdoor laten verbazen, inspireren of prikkelen én met elkaar kennis uitwisselen en delen: dát is de dynamiek die tot stand komt in de (kunst))schouwen die het Amsterdam Museum organiseert. In dit boekje kijken verzamelaars en conservatoren vanuit verschillende disciplines naar diverse aspecten van een aantal schuttersstukken in de Hermitage. <p>De verzameling van het Amsterdam Museum is groot (ruim 90.000 objecten) en divers, variërend van schilderijen, kostuums, penningen, zilver, klas, sieraden, maquettes en wat zo niet meer. Ontsluiting van de collectie vond tot voor kort voornamelijk plaats door de inhoudelijke staf van het  museum, maar vandaag de dag wordt er meer en meer gebruik gemaakt van externe expertise. Die is niet per definitie afkomstig van academici, ook kunstenaars, publicisten, kunsthandelaren en verzamelaars of liefhebber kunnen deze leveren.</p> <p>Naast de ambitie van het Amsterdam Museum om de kennis over de Amsterdamse geschiedenis en de collectie te vergroten, heeft het museum een even zo belangrijke taak geformuleerd: het in samenwerking met uiteenlopende publieksgroepen kennis verzamelen én delen. Samen kijken naar collectie, je erdoor laten verbazen, inspireren of prikkelen én met elkaar kennis uitwisselen en delen: dát is de dynamiek die tot stand komt in de (kunst)schouwen die het Amsterdam Museum organiseert. Wat in 2010 begon als experiment, is vijf jaar later uitgegroeid tot een zeer enthousiaste samenwerking museum en verzamelaar.</p> <p>De kennis van verzamelaars, handelaars en liefhebbers is groot. De interactie tussen hen en het museum verdiept zichtbaar de kennis omtrent de collectie: via collectie online en via publicaties die zowel in de winkel als online worden aangeboden. Elke schouwtafel is uniek. Gemene deler is de liefde voor objecten én dat je samen meer ziet en weet.</p> <p> </p> <p><em>Samen kijken: Vijf jaar kunstschouwen / Annemarie den Dekker, Judith van Gent. - Amsterdam : Amsterdam Museum, 2015. - 63 p. ; 21 cm</em></p> <p>Waar je deze publicatie kunt inzien:</p> <ul> <li>Bibliotheek Amsterdam Museum</li> <li><a href="http://collectieboekjes.amsterdammuseum.nl/grid.aspx">Hier</a> te koop</li> </ul> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/273407 2017-10-21T21:12:56+02:00 2015-01-01T15:30:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Nederlandse munten ~ raadpleegbaar in onze bibliotheek en online te koop<br /><br />De muntencollectie van Lopez Suasso herbergt zeldzame en unieke stukken, met afbeeldingen van Madonna&#39;s, heiligen en vorsten die komen en gaan. Dit boekje biedt een inkijkje in de uit 1524 munten bestaande verzameling van Suasso door middel van gedetailleerde illustraties en uitputtende beschrijvingen van de munten. <p><em><!-- z-media 273513 {"align":"block","size":"small","crop":false,"link":false,"caption":""} -->Dit een en ander deed mijn juist den tegenovergestelden weg bewandelen, en - in den geest van onzen tijd handelde - mijn verzameling eene algemeene bekendheid geven. </em></p> <p>Dit citaat komt uit het voorwoord van de catalogus die Augustus Pieter Lopez Suasso (1804-1877) van zijn muntenverzameling samenstelde. Hij voltooide het manuscript in het jaar van zijn overlijden. In 1878 werd het werk postuum uitgegeven.</p> <p>Lopez Suasso hield zich naast het verzamelen van de munten ook bezig met de bestudering van zijn verzamelobjecten. Hij was met name geïnteresseerd in Nederlandse munten vanaf 1576, het begin van de Tachtigjarige Oorlog. Voor de Nederlandse muntgeschiedenis was dat een boeiende tijd. Alle gewesten en ook vele steden en heerlijkheden kenden een eigen muntslag.</p> <p>De munten in dit boekje tonen een dwarsdoorsnede van de collectie van Lopez Suasso. Dankzij verdere bestudering van de schouwtafel Numismatiek (bestudering van munten, naar <em>numis</em>, het Latijnse woord voor muntstuk) van het Amsterdam Museum kwam de collectie weer in de belangstelling te staan. Dick Purmer en zijn zoon Michiel Purmer, beiden leden van deze schouwtafel, selecteerden samen met conservator Judith van Gent 48 stukken uit de collectie Lopez Suasso.</p> <p>Met deze uitgave komt de wens van Augustus Pieter Lopez Suasso om zijn collectie &#39;eene algemeene bekendheid&#39; te geven, zo&#39;n 140 jaar na zijn dood andermaal in vervulling.</p> <p> </p> <p><em>Nederlandse munten; collectie Lopez Suasso / Dick Purmer, Michiel Purmer. - Amsterdam : Amsterdam Museum, 2015. - 64 p. : ill. ; 21 cm</em></p> <p>Waar je deze publicatie kunt inzien:</p> <ul> <li>Bibliotheek Amsterdam Museum</li> <li><a href="http://collectieboekjes.amsterdammuseum.nl/grid.aspx">Hier</a> te koop</li> </ul> https://hart.amsterdam/rsc/45776 2016-03-25T16:38:09+01:00 2014-11-13T15:42:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Bayens&#39; Amsterdam <p>In kunstenaarsvereniging <a href="http://www.arti.nl/tentoonstelling.php?id=370">Arti et Amicitiae</a> is de komende drie dagen (13 t/m 16 november 2014) werk te zien van de Nederlandse schilder, tekenaar en beeldhouwer Hans Bayens (1919-2003); dit ter gelegenheid van zijn negentigste geboortedag. Bij de keuze van werken voor deze kleine tentoonstelling &#39;Bayens’ Amsterdam&#39; is uitgegaan van zijn relatie met de stad waar hij bijna zijn hele leven woonde en werkte.</p> https://hart.amsterdam/rsc/277720 2017-08-02T10:45:59+02:00 2014-01-01T09:38:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Familiepenningen &#39;De liefde blijft in eeuwigheid&#39;, &#39;de dood is een ingang ten leven&#39; en &#39;so ras geblust so haest in rust&#39; - vanaf eind zestiende eeuw lieten zelfbewuste burgerlijke families penningen maken als aandenken aan belangrijke familiegebeurtenissen. <p>Uit teksten op penningen en uit archiefbronnen blijkt dat penningen aan de bij deze gebeurtenissen aanwezige familieleden en vrienden werden gegeven en bij overlijden aan de dragers van de lijkbaar, verwanten en vrienden. Deze familiepenningen, meestal uitgevoerd in goud, zilver of brons, zijn een vrijwel uniek Nederlands verschijnsel, waarbij Amsterdam een centrale plaats inneemt. Hier immers woonden de meeste mensen die zich dergelijke kostbare herinneringen konden veroorloven en de kunstenaars die ze konden maken.</p> <p>In de collectie van het Amsterdam Museum bevindt zich een belangrijke verzameling, bestaande uit ongeveer 4.500 penningen. Conservator Judith van Gent heeft samen met de verzamelaars Herman Gerritsen en Frans Weijer de penningencollectie doorgenomen op familiepenningen. De vroegste familiepenning komt uit 1621 en de laatste uit 1986. Onderzoek is verricht naar de opdrachtgevers, de vervaardigers en de gelegenheid. Het onderzoek dat oud-medewerker Jaap Wit in het verleden naar deze deelcollectie heeft gedaan, is hierin meegenomen en verwerkt.</p> <p>De penningen memoreren speciale gelegenheden van bekende en onbekende Amsterdammers. De makers zijn zilversmeden, kunstenaars en medailleurs, van Johannes Lutma tot Willem Vis. <em>Familiepenningen: Herinneringen aan leven en dood </em>herbergt een chronologisch overzicht van deze unieke collectie.</p> <p> </p> <p>Waar je deze publicatie kunt inzien:</p> <ul> <li>Bibliotheek Amsterdam Museum</li> <li><a href="http://collectieboekjes.amsterdammuseum.nl/BoekDetail.aspx?channel=79&amp;book=2899070">Hier</a> te koop</li> </ul> <p> </p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/19904 2015-03-24T17:58:40+01:00 2012-09-13T14:22:09+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Twee heiligen <p>Onlangs vertelden we in een <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/id/19536">blog</a> over de restauratie van de 47 gevelstenen in de Sint Luciënsteeg, naast het Amsterdam Museum. Op twee van de gevelstenen staan de apostelen <a href="http://collectie.amsterdammuseum.nl/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=33070">Andreas</a> en <a href="http://collectie.amsterdammuseum.nl/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=33071">Jacobus</a>. Andreas is afgebeeld met het kruis waar hij de marteldood aan stierf en Jacobus met zijn staf en pelgrimsattributen. Op beide stenen is in de achtergrond hun marteldood afgebeeld: Andreas werd aan het kruis gebonden en Jacobus onthoofd.</p> https://hart.amsterdam/rsc/12686 2017-03-26T15:53:15+02:00 2012-06-18T12:39:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Amsterdam Museum en Linked Open Data Enkele jaren geleden hebben we onze collectiedataset aan de Semantic Web onderzoeksgroep van de VU ter beschikking gesteld. Onze data is o.a. gebruikt voor onderzoek naar Linked Open Data in het Europeana Data model door Victor de Boer. Inmiddels is onze dataset als een van de eerste Nederlandse culturele instellingen in de LOD datacloud opgenomen. <p>Linked Open Data gaat een stap verder dan <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/34362/nl/amsterdam-museum-en-open-data">Open Data</a>. Bij Linked Data gaat het om de interoperabiliteit tussen meerdere datasets: door datasets te linken wordt het mogelijk om zoekmachines te maken die informatie kunnen vinden in verschillende databases zonder dat daarvoor veel extra handelingen nodig zijn.</p> <p>Tim Berners-Lee, de bedenker van het internet met HTML pagina’s, bedacht eind jaren 90 het principe van <a href="http://www.w3.org/DesignIssues/LinkedData.html">Linked Open Data</a>, ook wel het Semantisch Web genoemd. Dit model komt neer op de volgende regels, waarvan de eerste drie ook voor Open Data gelden:<br /> 1. open data (OD): publiceer je data als open data en maak daarbij gebruik van open licensies<br /> 2. herbruikbaar (RE): maak de data beschikbaar als gestructureerde data (Excel ipv gescande tabel)<br /> 3. open format (OF) Gebruik non-proprietary formaat (CSV ipv Excel)<br /> 4. gebruik URIs voor je “dingen”, zodat anderen naar jouw data kunnen verwijzen. Gebruik RDF als dataformaat.<br /> 5. link met andere data: hiermee creeer je context.</p> <p>We hebben onze data voor onderzoek beschikbaar gesteld omdat we hopen dat door de data te linken aan andere data onze eigen data worden verrijkt en er meer context wordt gegeven. Onze data wordt daardoor toegankelijker en interessanter voor het publiek.</p> <p>De data is door <a href="http://www.few.vu.nl/~vbr240/index.html">Victor de Boer</a> gebruikt voor onderzoek naar Linked Open Data in het Europeana Data model. Inmiddels is onze dataset als een van de eerste Nederlandse culturele instellingen in de LOD datacloud opgenomen.</p> <p>Kijk <a href="https://docs.google.com/viewer?a=v&amp;pid=sites&amp;srcid=ZGVmYXVsdGRvbWFpbnxkY2xvZDExfGd4OmJkYzUxYjczM2MyM2U0MA">hier</a> voor de presentatie van Judith van Gent op het <a href="https://sites.google.com/site/dclod11/">Dutch Culture Linked Open Data Event 2011</a> in Haarlem.</p> <p>Kijk <a href="http://www.slideshare.net/vdeboer/amsterdam-museum-as-five-star-linked-data">hier</a> voor de presentatie van Victor de Boer op DISH 2011 in Rotterdam.</p> https://hart.amsterdam/rsc/12684 2017-03-26T15:54:35+02:00 2012-06-18T11:42:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Amsterdam Museum en Open data Open data is het openbaar en vrij beschikbaar stellen van datasets, waarbij gebruik wordt gemaakt van open standaarden. Derden kunnen de data gebruiken, hergebruiken en verspreiden. Het is een betrekkelijk nieuw fenomeen dat vanaf het afgelopen jaar steeds meer aandacht krijgt. Het Amsterdam Museum heeft vorig jaar als een van de eerste culturele instellingen de collectiedata als Open Data gepubliceerd. <p>Bij de overheid is open data beleid geworden: data die met publiek geld tot stand is gekomen, moet ook aan het publiek beschikbaar worden gesteld zodat die deze data kan hergebruiken. Een van de belangrijkste doelen hierbij is om de overheid transparanter te maken. Op de website <a href="http://http://data.overheid.nl/">data.overheid.nl</a> worden de datasets verzameld en aangeboden voor hergebruik. Het afgelopen jaar zijn verschillende wedstrijden uitgeschreven om ontwikkelaars aan te moedigen toepassingen op de overheidsdata te bouwen. Op hackathons die bijvoorbeeld <a href="http://http://www.hackdeoverheid.nl/">Hack de overheid</a> organiseert, komen de ontwikkelaars en dataleveranciers bij elkaar om samen nieuwe toepassingen te bedenken.</p> <p>Vorig jaar april is voor het eerst de <a href="http://www.appsforamsterdam.nl/">appsforamsterdam</a> wedstrijd uitgeschreven. Wij hebben onze collectiedata als een van de eerste culturele instellingen als Open data hiervoor beschikbaar gesteld. Vier <a href="http://http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/id/4423">toepassingen</a> zijn in de wedstrijd op onze data gemaakt. In de loop van het jaar zijn andere culturele instellingen zijn ons hierin gevolgd, zoals Nationaal Archief, Eye en het Rijksmuseum. Eind 2011 is het platform <a href="http://www.opencultuurdata.nl/">Open Cultuur Data</a> opgericht. Dit is een netwerk van cultuurprofessionals, ontwikkelaars, designers etc dat culturele data open maakt, kennis deelt en de ontwikkeling van nieuwe toepassingen op de data stimuleert. Er is een blog, er worden workshops op hackathons gegeven en dit voorjaar is een masterclass georganiseerd waaraan 30 professionals uit de erfgoedsector mee doen.</p> <p><strong>Waarom publiceren culturele instellingen open data?</strong><br /> Ter voorbereiding van de masterclass hebben Nikki Timmermans en Maarten Zeinstra (Kennisland) meerdere instellingen naar hun argumenten gevraagd:</p> <ol> <li>het stimuleren van hergebruik van de data in nieuwe toepassingen waaraan de instellingen zelf nog niet aan hadden gedacht</li> <li>het is de publieke missie van culturele instellingen om bronnen zo goed en breed mogelijk ter beschikking te stellen</li> <li>door data open te stellen wordt het makkelijker om data verder te verrijken</li> </ol> <p>Deze argumenten gelden ook voor het Amsterdam Museum. Twee jaar geleden hebben we onze collectie als <a href="http://collectie.amsterdammuseum.nl">digitaal depot online</a> gezet. Hoewel de data soms incompleet is, hebben we ervoor gekozen om de héle collectie online te zetten. De belangrijkste reden hiervoor is dat we vinden dat publieke collecties ook voor hun bezitters toegankelijk moeten zijn: het publiek. Slechts 20% van de collectie is tentoongesteld, de rest bevindt zich in de depots. Daarnaast is de collectie zowel historisch als kunsthistorisch ook internationaal van belang en iedereen moet deze objecten kunnen vinden en gebruiken. Het stimuleren van innovatie en het kennisdelen is beleid en we daarom doen aan verschillende innovatieve projecten mee waarin onze data wordt gebruikt. Zelf hebben we samen met de leverancier van onze collectiedatabase een <a href="http://hart.amsterdammuseum.nl/nl/id/6915">iPhone app</a> ontwikkeld, waarmee onze hele collectie ook mobiel is te doorzoeken.</p> <p>In maart 2011 hebben we de logische volgende stap gezet: de data is als Open data gepubliceerd. Door de data open te zetten, kan deze ook als dataset daadwerkelijk hergebruikt worden. We hopen zo de publieke toegankelijkheid van onze collectie te vergroten. Andere partijen kunnen de data beschikbaar maken met een smartphone app of op nieuwe manieren verrijken. Op deze manier stimuleren we innovatie en laten we het aan de gebruiker over hoe onze data het beste kan worden ingezet. Daarnaast kunnen we makkelijker met andere instellingen samenwerken. Zo worden de data in OneindigNH en Europeana worden ingezet.</p> <p>Open data kan alleen maar zo worden genoemd als de data zonder voorwaardes kan worden hergebruikt. Door gebruik te maken van licentiestructuren wordt duidelijk wat een gebruiker met de data kan doen. Veel gebruikt daarvoor zijn de <a href="http://creativecommons.nl/">Creative Commons licenties</a>, waarmee voorwaarden voor het hergebruik kunnen worden aangegeven. De licentiegever behoudt zijn rechten, maar geeft anderen toestemming om het werk te verspreiden, te delen of te bewerken.</p> <p>Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen de metadata en content. <br /> Metadata (beschrijvende data mbt objecten) zijn over het algemeen feiten, zonder auteursrechten. Onze uitgebreidere catalogusteksten zijn door medewerkers geschreven en dan hebben we zelf de rechten over. We publiceren deze metadata daarom met de Creative Commons Zero (CC0) declaratie zodat de beschrijvingen kunnen worden gebruikt zonder toestemming te moeten vragen.</p> <p>Bij de content (gedigitaliseerd object) ligt het ingewikkelder. Als de vervaardiger van het object niet langer dan 70 jaar is overleden, liggen de rechten bij deze en zal toestemming voor de publicatie moeten worden gegeven. Dat betekent dat alle objecten die na 1942 zijn gemaakt nog auteursrechtelijk zijn beschermd. Maar alles wat voor 1860 is gemaakt, is dan rechtenvrij en valt onder het publieke domein. In ons geval kunnen we zo’n 70.000 objecten onder het PublicDomain Mark publiceren.</p> <p>Voor de werken waarvoor wij (nog) geen rechten hebben, zijn we bezig de rechtenhebbenden te benaderen om toestemming voor publicatie te krijgen. Het deel waarvan we de rechten niet hebben wordt op onze eigen toepassingen wel getoond, maar uitgesloten van de set die als Open data wordt aangeboden.</p> <p><strong>Meer informatie</strong><br /> Kijk op onze <a href="http://www.amsterdammuseum.nl/open-data">corporate website</a> voor de technische gegevens van onze Open Data.</p> <!--[html]--> <p><iframe src="//www.slideshare.net/slideshow/embed_code/13364140" width="512" height="421" scrolling="no" frameborder="0"></iframe></p> <div style="margin-bottom:5px; "><strong> <a rel="noopener noreferrer" title="Open data = duurzame data?" href="https://www.slideshare.net/judithvangent/open-data-duurzame-data-13364140" target="_blank">Open data = duurzame data?</a> </strong> from <strong><a rel="noopener noreferrer" href="http://www.slideshare.net/judithvangent" target="_blank">Judith van Gent</a></strong></div> <!--[/html]--> https://hart.amsterdam/rsc/10842 2015-03-26T17:08:44+01:00 2012-05-07T20:26:33+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Vliegenbos <p>Het Vliegenbos in Amsterdam-Noord viert dit jaar zijn 100-jarig jubileum. Het is het oudste stadsbos van Amsterdam. In juni zullen tal van activiteiten in en rondom het bos plaatsvinden en verschijnt een boek over de geschiedenis. Afgelopen weekend opende in <a href="http://www.museumamsterdamnoord.nl/frame.php?catId=35152">Museum De Noord</a> aan de Meeuwenlaan een kleine tentoonstelling over het Vliegenbos.</p> https://hart.amsterdam/rsc/7621 2018-02-19T13:36:43+01:00 2012-01-13T15:15:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Lezing Van der Helst <p>Aanstaande zondag 15 januari om 14.00 zal <a href="http://http://www.anp-archief.nl/id/245444">Judith van Gent</a> een lezing geven over haar promotieonderzoek naar Van der Helst en de achtergrond van de tentoonstelling <a href="http://www.amsterdammuseum.nl/tentoonstelling/van-der-helst">Bartholomeus van der Helst. Schilder van de Amsterdamse elite.</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/6915 2011-11-09T16:46:44+01:00 2011-11-09T16:40:48+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Amsterdam Museum Collectie app <p>In samenwerking met <a href="http://www.adlibsoft.nl/">Adlib Information System</a> en het Oostenrijkse <a href="http://www.axperience.at/">a:xperience</a>, heeft het Amsterdam Museum een iPhone app ontwikkeld waarmee de volledige collectie doorzoekbaar is.</p> https://hart.amsterdam/rsc/6750 2020-07-19T08:56:41+02:00 2011-11-05T12:55:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: groepsportret Vanavond is het Museumnacht met een zeer gevarieerd programma met performances, eetbare schilderijen op oliebasis en veel muziek. Op verschillende tijdstippen zijn er rondleidingen door de nieuwe opstelling ‘Amsterdam DNA’ en de kleine presentatie ‘Bartholomeus van der Helst. Schilder van de Amsterdamse elite’. <p>Van der Helsts portret van de overlieden van de Kloveniersdoelen is deze dagen voor het laatst in de tentoonstelling te zien. Het schilderij zal de komende maanden worden gerestaureerd, waarbij de sterk vergeelde vernislaag wordt verwijderd. Tijdens de restauratie zal meer informatie worden verkregen over de manier waarop Van der Helst zijn portretten schilderde. In januari reist het schilderij naar Washington af voor een langdurig bruikleen aan de National Gallery.</p> <p>De hier afgebeelde mannen waren de bestuurders, de zg. overlieden, van het gebouw waar de kloveniersschutters bij elkaar kwamen. Zij waren afkomstig uit elitekringen en werden voor het leven aangesteld. Op dit portret staan twee voor de loopbaan van Van der Helst belangrijke mannen: achter de tafel met de oester in zijn hand zit Roelof Bicker (1611-1656), een van zijn eerste opdrachtgevers. De man geheel links is Cornelis Jansz Witsen (1605-1669). Hij is als kapitein op de Schuttersmaaltijd afgebeeld. Vanaf woensdag nemen de collega’s van de Voetboogdoelen hun plaats in.</p> <p>Kijk <a rel="noopener noreferrer" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.37924" target="_blank">hier</a> voor meer informatie over dit object</p> https://hart.amsterdam/rsc/4891 2018-02-15T14:45:53+01:00 2011-10-09T09:00:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: De sleutels van de stad  is deze gebeurtenis afgebeeld. Dit enorme schilderij is sinds een paar dagen in de Schuttersgalerij te zien. <p>Het aanbieden van de sleutels van een stad aan een heerser stamt uit de middeleeuwen.  Met het overhandigen van de sleutels van de stadspoorten erkenden de stadsbestuurders dat de vorst tijdelijk de hoogste gezagsdrager van de stad was. Bij zijn vertrek gaf de heerser met de sleutels ook het gezag weer terug. Dit gebruik bleef gehandhaafd, maar kreeg in latere tijden vooral een symbolische betekenis.<br /> <br /> De twee sleutels die Napoleon in 1811 ontving, waren speciaal voor deze gelegenheid vervaardigd door de zilversmid Diederik Lodewijk Bennewitz. Ze bevinden zich, net als het kussen waar ze op werden aangeboden, in de collectie van het Amsterdam Museum en zijn in de nieuwe tentoonstelling ‘Amsterdam DNA’ te zien. Daar liggen ze naast een ander setje sleutels van de stad, dat drie jaar eerder op 20 april 1808 aan Lodewijk Napoleon werd overhandigd. Ook <a rel="noopener noreferrer" href="http://collectie.amsterdammuseum.nl/advanced/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=46616" target="_blank">deze sleutels</a> waren door Bennewitz gemaakt. In tegenstelling tot de sleutels van Napoleon, zijn de sleutels van zijn broer opnieuw gebruikt. Op 2 december 1813 werden ze aan erfprins Willem Frederik bij diens intocht in Amsterdam aangeboden.<br /> Waarom Bennewitz in 1811 de opdracht kreeg om nieuw setje sleutels te maken, is niet bekend.  En ook de vraag waarom het in beide gevallen twéé stadssleutels zijn, moet onbeantwoord blijven. Ook in andere steden, zoals in Rotterdam, komen de stadssleutels overigens in setjes van twee voor.<br /> <br /> Kijk <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.46615">hier</a> voor meer informatie over dit object<br /> <br /> <a href="http://http://hart.amsterdammuseum.nl/ca/id/1657"><img class="alignleft size-medium wp-image-9437" title="De sleutels van de stad" src="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/10/33_L-300x240.jpg" alt="" width="300" height="240" /></a></p> https://hart.amsterdam/rsc/4817 2018-02-22T15:10:49+01:00 2011-10-03T08:46:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Ben Bril Memorial in Carré <p>Vanavond wordt in Carré voor de vijfde keer het <a href="http://www.ben-bril.nl/">Ben Bril Memorial </a>gehouden, het boksgala dat inmiddels is uitgegroeid tot het grootste van Nederland.</p> https://hart.amsterdam/rsc/4785 2018-02-22T15:08:42+01:00 2011-09-14T07:39:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Jurriaen Pool in het Burgerweeshuis In augustus 1669 werd Jurriaen Pool op drie-jarige leeftijd met vier van zijn broertjes en zusjes in het Burgerweeshuis ingeschreven. Waarschijnlijk waren hun ouders bij een grote pestepidemie overleden. Hun vader was zilversmid en penningsnijder geweest en misschien kreeg Jurriaen daarom een opleiding in de kunsten. Hij specialiseerde zich als portretschilder. <p><br /> Als dank voor zijn opvoeding in het Burgerweeshuis, schonk hij in 1688 deze allegorische voorstelling aan deze instelling. Pool heeft zichzelf geportretteerd in het rood-zwarte uniform van het Burgerweeshuis en met een schilderspalet in zijn hand. <br /> <br /> De vrouw die zijn portret vasthoudt, is afgebeeld met ontblote borst en een ooievaar aan haar voeten. Zij zal Pietas zijn, de personificatie van de liefde van mensen onderling, in het bijzonder de liefde van kinderen voor hun ouders. Zij wordt door Athene, de beschermgodin van de kunsten, voorgesteld aan de Grieke oppergod Zeus. <br /> <br /> Pool trouwde in 1693 met de schilderes Rachel Ruysch. Zij was een dochter van de bekende Amsterdamse dokter en verzamelaar Frederik Ruysch. Hij overleed in 1745 als vermogend man. Het verhaal van Jurriaen Pool is een van de verhalen die in vandaag officieel geopende Het Kleine Weeshuis worden verteld.<br /> <br /> Kijk <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.39673">hier</a> voor meer informatie over dit object</p> https://hart.amsterdam/rsc/4783 2011-10-12T13:46:24+02:00 2011-09-10T08:39:11+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Open Huis Dit weekend houden we <a href="http://www.amsterdammuseum.nl/evenement/open-huis">Open Huis </a>in het museum. We hebben een nieuwe opstelling <em>Amsterdam DNA</em>, het <em>Kleine Weeshuis</em> is geopend en de schuttersgalerij is vernieuwd. Het is bovendien <a href="http://www.openmonumentendag.nl/">Open Monumentendag</a> met het thema <em>Nieuw gebruik – Oud gebouw.</em> https://hart.amsterdam/rsc/4781 2018-02-22T15:09:15+01:00 2011-09-09T10:13:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Amsterdam DNA open voor het publiek open. Als een driedimensionale reisgids word je in 45 minuten door de Amsterdamse geschiedenis geleid. Het verhaal van de stad wordt in zeven hoofdstukken verteld. Per hoofdstuk vormt één object het uitgangspunt. Een van die kernobjecten is het schilderij ‘Amsterdam in Vogelvlucht’ van Jan Micker uit 1652. <p>We kijken vanaf een in werkelijkheid onmogelijk hoog standpunt op de stad. Het is het Amsterdam van omstreeks 1540, nog zonder grachtengordel.<br /> <br /> <a rel="noopener noreferrer" href="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_Lucien1.jpg" target="_blank"><img class="alignleft size-large wp-image-7508" title="Micker_Lucien" src="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_Lucien1-892x1024.jpg" alt="" width="300" height="354" /></a><br /> <br /> Door de halfbewolkte lucht ligt de stad gedeeltelijk in de schaduw. Vol in de zon en centraal op het schilderij ligt de Dam, met het Oude Stadhuis en de Nieuwe Kerk. De belangrijkste gebouwen van de stad zijn met nummers aangeduid, die in de legenda rechtsonder op het schilderij worden benoemd. Nummer 32 is het Begijnhof en op de plek waar zich nu het Amsterdam Museum bevindt, staat nummer 33. Omstreeks 1540 stond daar het Sint Luciënklooster. Na de alteratie van 1578 werd het klooster bestemd tot weeshuis.<br /> <br /> <a rel="noopener noreferrer" href="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_legenda.jpg" target="_blank"><img class="alignleft size-medium wp-image-7504" title="Micker_legenda" src="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_legenda-242x300.jpg" alt="" width="99" height="127" /></a><br /> <br /> <a rel="noopener noreferrer" href="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_legenda.jpg" target="_blank"></a><br /> <br /> <a rel="noopener noreferrer" href="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/09/Micker_legenda.jpg" target="_blank"></a><br /> <br /> Micker baseerde zich voor zijn <a rel="noopener noreferrer" href="http://collectie.amsterdammuseum.nl/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=ip=&#39;Amsterdam in vogelvlucht&#39;" target="_blank">vogelvlucht </a>op het zestiende-eeuwse schilderij en de aan de hand daarvan vervaardigde prent van Cornelis Anthonisz. Het schilderij kwam pas eind negentiende eeuw in de collectie van de stad Amsterdam en over de vroege herkomst is niets bekend. We weten zodoende jammer genoeg niet waarom de schilder dit prachtige schilderij heeft gemaakt.<br /> <br /> Kijk <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.37759">hier</a> voor meer informatie over dit object</p> https://hart.amsterdam/rsc/4634 2011-10-12T13:44:52+02:00 2011-07-17T09:48:58+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Een papieren schip in de Regentenkamer <a href="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/07/Van-Bergen-in-Regentenkamer.jpg"><img title="Van Bergen in Regentenkamer" src="http://blog.amsterdammuseum.nl/wp-content/uploads/2011/07/Van-Bergen-in-Regentenkamer-300x225.jpg" alt="" width="300" height="225" /></a>Vandaag is het de laatste dag van <a href="http://www.salon1.org/">SALON/2</a>, de mode-culturele route door Amsterdam. Samen met verschillende galeries, particulieren en andere musea biedt het Amsterdam Museum deze periode een podium aan een aantal Nederlandse ontwerpers. Initiatiefnemer SALON/ wil door het tonen van mode en design op verschillende locaties, de interactie tussen ontwerper en publiek centraal stellen. Op vier plekken in en rond het museum is werk te zien van een aantal jonge Nederlandse ontwerpers: Marcha Hüskes, ontwerplabel Vroonland en Mattijs van Bergen. https://hart.amsterdam/rsc/4423 2012-06-18T12:12:25+02:00 2011-05-11T09:47:48+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Apps for Amsterdam <a href="http://www.appsforamsterdam.nl/">Apps for Amsterdam</a> is een wedstrijd waarin opgeroepen werd open Amsterdamse data te verwerken tot een succesvolle applicatie voor smartphones, het web of facebook. Voor het Amsterdam Museum is het delen van de collectie en informatie een belangrijk streven. https://hart.amsterdam/rsc/4268 2018-07-20T15:50:48+02:00 2011-03-17T12:17:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Hack de collectiedata!? <p style="text-align:left; ">De derde editie van <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.hackdeoverheid.nl/" target="_blank">Hack de Overheid</a>, die afgelopen zaterdag in <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.het-sieraad.nl/" target="_blank">het Sieraad</a> plaatsvond, stond geheel in het teken van de wedstrijd <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.appsforamsterdam.nl/" target="_blank">Apps for Amsterdam</a>.<br /> Deze wedstrijd is een initiatief van de gemeente Amsterdam en de <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.waag.org/" target="_blank">Waag Society</a>. De bedoeling is om zoveel mogelijk Amsterdamse data voor iedereen toegankelijk te maken met applicaties voor Facebook, iPhone etc. De databronnen van allerlei gemeentelijke diensten zijn beschikbaar gesteld zoals die van de brandweer (alle meldingen uit een bepaalde periode), vervoer (vertrektijden van een aantal buslijnen), en ook wij hebben de data over onze collectie beschikbaar gesteld.</p> <p>Zaterdagmorgen werden eerst de data door de verschillende eigenaren gepresenteerd. Hierna was een eerste rondje met ideeën, gevolgd door brainstorms in groepjes. Vervolgens kon het programmeren beginnen en werd de hele middag hard gewerkt. Aan het einde van de dag werden de resultaten gepresenteerd. Van de dertien applicaties waren er twee op onze data gebaseerd.<br /> Onze collectiedata kunnen met een zogenaamde API (Application Programming Interface) door programmeurs worden benaderd om er programma’s ofwel applicaties mee te maken.</p> <p><strong>Voorbeelden met onze data</strong></p> <p style="text-align:left; ">Een heel handige toepassing gaat uit van de gegevens van de vervaardigers en laat in een tijdlijn zien hoe de collectie is opgebouwd. Door in de tijdlijn een jaartal aan te klikken krijg je de kunstenaars die op dat moment werk uit onze collectie hebben gemaakt. Kijk <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.youtube.com/user/TonZijlstra#p/u/0/2URqLBiJj1I" target="_blank">hier</a> voor een presentatie van deze app.</p> <p>Een ander voorbeeld is <a rel="noopener noreferrer" href="http://scherpenisse.net/amsterdamtimemachine" target="_blank">The Amsterdam Time Machine</a>, een tijdmachine die een oneindige fotoscroll van onze objecten laat zien als een soort screensaver.<br /> <br /> Bij het maken van deze apps liepen de programmeurs tegen enkele omissies van de API aan. De leverancier van de API, <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.adlibsoft.com/" target="_blank">Adlib Information Systems</a>, heeft deze meteen kunnen oplossen.<br /> <br /> Bovengenoemde concepten zullen verder worden uitgewerkt en voor de <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.appsforamsterdam.nl/" target="_blank">Apps for Amsterdam</a> wedstrijd worden ingediend. Ook anderen kunnen tot 4 mei applicaties indienen. De uitslag van de wedstrijd is op 25 mei.<br /> <br /> Foto afkomstig van Hack de overheid</p> https://hart.amsterdam/rsc/4218 2011-10-12T13:36:45+02:00 2011-02-28T12:37:34+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Schrijf mee aan #020today! Sinds de lancering van onze collectie online in maart vorig jaar, hebben we op deze blog in de rubriek #020today iedere dag aandacht besteed aan een object uit onze collectie met een link naar een relevante gebeurtenis van die dag. De #020today post van vandaag is de 365ste: we zijn het jaar rond! <br /> Een goed moment om over te gaan naar #020today nieuwe stijl. Iedere dag blijft een object centraal staan, maar niet alleen medewerkers van het Amsterdam Museum schrijven, ook u kunt #020today verhalen bijdragen!<br /> <br /> Schrijf over uw favoriete of ander object in onze collectie! De tekst hoeft niets te maken te hebben met een bepaalde datum, het gaat om uw persoonlijke band met het gekozen object. Mail uw tekst (maximaal 200 woorden) en stuur deze naar de redactie van deze rubriek <a href="mailto:documentatie@amsterdammuseum.nl" target="_blank">documentatie@amsterdammuseum.nl</a>.<br /> <br /> Kijk snel in onze online collectie (<a title="AHM collectie online" href="http://collectie.ahm.nl" target="_blank">collectie.amsterdammuseum.nl</a>) en zoek uw object! https://hart.amsterdam/rsc/4105 2018-07-20T15:51:39+02:00 2011-01-20T10:08:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Amsterdam Museum doneert 55.000 foto&#39;s aan Wikimedia <p>Het Amsterdam Museum schonk als verjaardagscadeau zijn digitale collectie aan Wikimedia Nederland.<br /> <br /> In 2011 bestaat de online encyclopedie Wikipedia 10 jaar, wat werd gevierd met een Wikipedia bootcamp en een &#39;hackathon&#39;. Deze activiteiten werden mogelijk gemaakt door <a href="http://beeldenvoordetoekomst.nl/nl">Beelden voor de Toekomst</a> en <a href="http://www.amsterdammuseum.nl/"></a>. <a href="http://nl.wikipedia.org/wiki/Hoofdpagina">Wikipedia</a> wordt iedere maand door meer dan 400 miljoen mensen wereldwijd geraadpleegd. In het afgelopen decennium heeft een grote gemeenschap van vrijwilligers meer dan 17 miljoen artikelen in 270 talen geschreven. De Nederlandstalige versie telt meer dan 650.000 artikelen.<br /> <br /> De foto&#39;s van deze schenking staan nu online op <a href="http://www.flickr.com/photos/ter-burg/sets/72157625710305031/with/5360279970/">Flickr</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/1631745 2022-11-22T18:36:35+01:00 2011-01-15T07:00:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Herkomstonderzoek Museale Verwervingen vanaf 1933 is een landelijk onderzoek onder Nederlandse musea, gericht op kunstwerken waarvan de herkomstgeschiedenis tussen 1933 en 1954 niet helder is. Het Amsterdam Museum heeft deelgenomen aan dit herkomstonderzoek. <p><strong>Museale Verwervingen vanaf 1933</strong></p> <p><span>Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden door de nazi’s op grote schaal kunstvoorwerpen, veelal van joodse eigenaren, geroofd of onder dwang voor een veel te lage prijs verkocht. Kunstvoorwerpen met een dergelijke geschiedenis kunnen in museale collecties terechtgekomen zijn. </span><span>Doel van het onderzoek </span><em>Museale Verwervingen vanaf 1933</em><span> was om deze objecten te identificeren en ervoor te zorgen dat Nederlandse musea collecties beheren met heldere en transparante herkomstgeschiedenissen.</span><br /><br /><span>Het herkomstonderzoek <em>Museale Verwervingen vanaf 1933</em> startte in 2009 en richtte zich uitsluitend op kunstvoorwerpen en joodse rituele objecten in de Nederlandse musea. De onafhankelijke Commissie Museale Verwervingen vanaf 1933, bestaande uit negen deskundigen, zag toe op de uitvoering van het onderzoek door de musea. De commissie werd geleid door Prof. dr. Rudi E.O. Ekkart, Oud-directeur Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie en emeritus hoogleraar Universiteit Utrecht.</span></p> <p><span>Op de website <a rel="noopener noreferrer" href="https://www.musealeverwervingen.nl/nl/186/musea/a/amsterdam-museum/" target="_blank">www.musealeverwervingen.nl</a> is per object de herkomstgeschiedenis te zien. Over de getoonde objecten bestaat het vermoeden of is aangetoond dat zij in de periode 1933 tot 1945 zijn geroofd, geconfisqueerd of gedwongen verkocht ten gevolge van het Naziregime.</span></p> <p><strong>Verdachte herkomsten in het AM</strong></p> <p><span>Van onderstaande stukken uit de collectie van het Amsterdam Museum is na het herkomstonderzoek gebleken dat de herkomst verdacht is.</span></p> <p><!-- z-media 1631765 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p>Dit schilderij werd in 1950 geschonken door de Stichting 1940-1945. Dit schilderij was in een gemeentelijk gebouw door de Duitsers achtergelaten. De herkomst was ook in het eerder uitgevoerde onderzoek niet meer te achterhalen.</p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><!-- z-media 32491 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><!-- z-media 1789716 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p>Beide objecten zijn afkomstig uit de verzameling van Siegfried Paul Daniël May en zijn echtgenote Rosine Mariane May-Fuld. Deze collectie werd na hun zelfmoord in mei 1940 door de Duitsers geconfisqueerd en in oktober en december 1941 bij Frederik Muller geveild. Het schilderij werd door het museum op de veiling Keulen (Lempertz) op 20 april 1965 aangekocht. De tekening werd in 1970 verworven bij een Amsterdamse kunsthandel. De erven van de familie May-Fuld zijn op de hoogte gebracht.</p> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><!-- z-media 34640 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p>Deze zoutvaten waren afkomstig uit de collectie van Emma Budge, een dochter van een joodse koopman uit Hamburg. Na haar dood in 1937 werd haar kunstcollectie geconfisqueerd door de nazi’s en verkocht op de veiling bij Paul Graupe, een Berlijnse kunsthandelaar. In maart 1960 werden de zoutvaten op een veiling bij Frederik Muller door het museum aangekocht. Via hun vertegenwoordiger is contact gezocht met de erven van Emma Budge.</p> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><!-- z-media 48790 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p>Volgens het Goudstikker-archief in het RKD is dit portret in 1941 door kunsthandel Goudstikker die op dat moment al overgenomen was door Alois Miedl, verworven van een particulier. In 1955 heeft het museum het portret bij een Amsterdamse kunsthandel aangekocht. De erven zijn inmiddels op de hoogte gebracht.</p> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-two-column float_column left"> <div class="content-block-inner"> <div class="columns"> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><!-- z-media 1631764 {"align":"block","size":"middle","crop":false,"link":false,"link_url":""} --></p> </div> </div> </div> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p>In 1984 is het portret door het museum van een particulier aangekocht. Het is onduidelijk waar het schilderij zich tussen 1935 en 1984 bevond. Vanwege het etiket op de achterzijde kan er sprake zijn van een problematisch werk: ‘OFFICE SUISSE DE COMPENSATION Service de la liquidation des biens allemands No. 0039’. Op de achterzijde van de lijst is te lezen: ‘Roselh 438’.</p> </div> </div> </div> <div class="content-block content-block-text"> <div class="content-block-inner"> <div class="text"> <p><strong>Onderzoek </strong></p> <p>Voor het onderzoek in het Amsterdam Museum is het collectieregistratiesysteem en het museumarchief geraadpleegd. De objecten zonder herkenningswaarde zijn niet verder onderzocht. Ook de objecten die door de eigenaar, kunstenaar of directe familie daarvan zijn geschonken of waarvan de herkomst sluitend is tussen 1933 en 1945, was geen voortgezet onderzoek nodig. Voor de overige objecten werd vervolgonderzoek gedaan in het Stadsarchief Amsterdam en het RKD, waarbij met name de aandacht uitging naar de veilingcatalogi en de beelddocumentatie. De objecten die in bruikleen zijn van de Stichting Genootschap Amsterdams Historisch Museum zijn in het onderzoek meegenomen.<br /><br />Hoewel het onderzoek grondig en zorgvuldig is uitgevoerd, wordt niet uitgesloten dat er mogelijk nog objecten met een problematische herkomst in de collectie zijn opgenomen. De gegevens die in het verleden bij de verwervingen werden vastgelegd, zijn in veel gevallen te summier om handvat voor nader herkomstonderzoek te zijn. Indien oorspronkelijke eigenaren of hun erfgenamen in de collectie objecten tegenkomen waarvan zij stellen door omstandigheden die direct verband hielden met het naziregime onvrijwillig het bezit te hebben verloren, is het voor hen mogelijk een restitutieverzoek bij het Amsterdam Museum of bij de gemeente Amsterdam, neer te leggen op deze werken. In dat geval zal de gemeente de oorspronkelijke eigenaar of diens erfgenamen voorstellen een bindend advies te vragen aan de landelijke Adviescommissie Restitutieverzoeken Cultuurgoederen en Tweede Wereldoorlog (<a href="http://www.restitutiecommissie.nl/">www.restitutiecommissie.nl</a>).<br /><br />Het landelijke onderzoek Museale Verwervingen vanaf 1933 werd uitgevoerd onder verantwoordelijkheid van een onafhankelijke commissie. Rudi Ekkart, oud-directeur van het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie (RKD) was de voorzitter van deze commissie. De collectie van het Amsterdam Museum is een deel van de Collectie Amsterdam. De Gemeente Amsterdam heeft sinds februari 2013 een algemene beleidslijn met betrekking tot problematische herkomst van werken uit de collectie:<span> </span><a href="http://www.amsterdam.nl/kunstencultuurbeleid">www.amsterdam.nl/kunstencultuurbeleid</a></p> </div> </div> </div> https://hart.amsterdam/rsc/4061 2018-02-12T15:16:09+01:00 2011-01-02T00:06:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Laatste kans fotoshoot Michiel van Nieuwkerk Vandaag is het de laatste dag van de tentoonstelling ‘Kunstkoppen’: een serie fotoportretten door Michiel van Nieuwkerk in de Schuttersgalerij. Het is tevens de laatste dag om een fotoshoot door deze fotograaf te winnen. <p><br /> In de collectie van Abraham Willet bevindt zich een fotoalbum met portretten van ‘kunstkoppen’ uit de 19de eeuw. Vooral de serie kunstenaarsportretten is interessant. Soms zijn de kunstenaars in schilderskleding ten voeten uit met schildersmaterialen voorgesteld, maar soms ook als deftige heer met een hoge hoed. Het hier getoonde portret is dat van de Haagse kunstschilder Johan Philip Koelman (1818-1893). Hij is bij zijn schildersezel geportretteerd en kijkt de beschouwer niet aan. <a title="Beeldcollectie" rel="noopener noreferrer" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.76936">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/4057 2018-02-12T15:39:22+01:00 2011-01-01T00:15:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Eerste dag van bijzonder Amsterdam Museum jaar 2011 gaat voor het Amsterdam Museum een heel bijzonder jaar worden. In mei zullen twee nieuwe permanente presentaties worden geopend: de geschiedenis van Amsterdam in het kort en een afdeling voor kinderen. Maar eerst zal in februari met de tentoonstelling &#39;Buurtwinkels&#39; de buurt worden ingegaan. Later in het jaar zal het nieuwe collectiecentrum worden geopend. Aan al deze gebeurtenissen zal op deze blog uiteraard aandacht worden besteed. <p><br /> En vanaf vandaag heten we het Amsterdam Museum. Zoals deze blog al toont, is vannacht niet alles in een keer naar die naam en nieuwe huisstijl overgezet. De overgang zal geleidelijk zijn en we hopen dat in mei de huisstijl overal is doorgevoerd. Komende donderdag zal de nieuwe identiteit van het museum feestelijk worden gepresenteerd.<br /> <br /> Vandaag nog even aandacht voor ons oude beeldmerk: een plastic tasje met het logo met de krul dat tot nu toe is gebruikt. Dit beeldmerk is een ontwerp uit 1999 van Ontwerpforum, het bureau dat tegenwoordig onder de naam Neon werkt. De letterkeuze van het logo verbeeldt de combinatie heden-verleden. <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.63014">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/4059 2011-10-12T13:32:40+02:00 2010-12-31T11:09:05+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Laatste dag met de H Vandaag is het de laatste dag van onze naam Amsterdams Historisch Museum: vanaf morgen gaan we als Amsterdam Museum verder. Een van de argumenten voor deze naamswijziging, is dat we hiermee willen aangeven ons niet alleen op het verleden te richten, maar ook op het heden en zelfs de toekomst. Volgende week donderdag zullen we de nieuwe naam én onze nieuwe huisstijl feestelijk presenteren. Klik <a href="http://www.ahm.nl/nl/Amsterdams-Historisch-Museum/algemeen/pers/persberichten/2010/het-amsterdam-museum">hier</a> voor meer informatie. https://hart.amsterdam/rsc/3986 2011-10-12T13:30:31+02:00 2010-12-02T10:38:08+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Kunstkoppen in de Schuttersgalerij Vanaf vandaag is in de schuttersgalerij de tentoonstelling ‘Kunstkoppen’ te bezoeken. Ruim 80 foto’s gemaakt door Michiel van Nieuwkerk zullen hier een maand lang te zien zijn. De foto-expositie toont dé cultuurstrijders van Amsterdam. Ieder fotoportret vertelt zijn eigen verhaal over cultuur. Lees <a href="http://www.ahm.nl/nl/Amsterdams-Historisch-Museum/ontdek/tentoonstellingen/kunstkoppen-door-michiel-van-nieuwkerk">hier</a> meer over deze tentoonstelling. https://hart.amsterdam/rsc/3973 2018-02-22T15:27:19+01:00 2010-11-26T08:42:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Backers over de vloer In Museum Willet-Holthuysen is vanaf vandaag  &#39;Backers over de vloer, een tentoonstelling over het Amsterdamse regentengeslacht Backer&#39; te bezoeken. De tentoonstelling is georganiseerd ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de Backer-Stichting. Deze stichting heeft als doel de voorwerpen en archiefstukken uit de nalatenschap van haar grondlegger Cornelis Henrick Backer (1825-1908) te bewaren. De archiefstukken zijn ondergebracht in het Amsterdamse Stadsarchief en de collectie voorwerpen is in langdurig bruikleen van het Amsterdams Historisch Museum. De verzameling van de Backer-Stichting geldt als één van de best bewaard gebleven familiecollecties in Nederland. <p><br /> Belangrijk onderdeel van de verzameling is de rijke collectie portretten van leden van de familie Backer vanaf de zeventiende eeuw. Vele generaties Backers verstrekten niet alleen opdrachten om de portrettengalerij aan te vullen, maar hebben de verzameling steeds gekoesterd en bijeengehouden. De advocaat Willem Backer (1656-1731) leverde hieraan een belangrijke bijdrage en wijdde een groot deel van zijn leven aan de bestudering van de eigen familiegeschiedenis. Rond 1682 liet hij zich samen met zijn vrouw Madalena de la Court (1662-1712) door Nicolaes Maes portretteren. Ook bestelde hij bij Jan van Mieris een geactualiseerd portret van zijn grootvader en kopieën naar de portretten van zijn vader en schoonvader. Een selectie van de portretten is op de tentoonstelling te zien en daarnaast ook in de AHM collectie online. Meer informatie</p> https://hart.amsterdam/rsc/3965 2018-02-12T15:56:02+01:00 2010-11-22T09:17:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Uitvaart Ferdinand Domela Nieuwenhuis Op 22 november 1919 vond in Amsterdam de uitvaart van socialistisch voorman Ferdinand Domela Nieuwenhuis plaats. Domela Nieuwenhuis studeerde theologie in Amsterdam en werkte na zijn studie als Luthers predikant. Na negen jaar verliet hij de kerk om zich aan het socialisme te wijden. Op vele manieren zette hij zich in voor de strijd tegen maatschappelijk onrecht. Op 72-jarige leeftijd overleed hij in Hilversum en werd als een van de eerste Nederlanders op Westerveld gecremeerd. <p><br /> Zijn uitvaart was een indrukwekkende gebeurtenis. Vertegenwoordigers van meer dan 160 verschillende organisaties stonden met vaandels en kransen langs de route. Samen met zo’n 15.000 mannen en vrouwen uit het hele land, vormden zij de rouwstoet. Havenarbeiders droegen beurtelings de kist, die met een rode vlag en witte bloemen was bedekt.<br /> De historicus Jan Romein was onder de aanwezigen en deed verslag: ‘Hij leefde in het hart van de tienduizenden die twintig en meer rijen dicht stonden aangetreden langs de trottoirs waar de rouwstoet voorbij trok; waar wenende moeders hun kinderen optilden om hun dit ééns te laten zien en nooit te doen vergeten; waar wit-gehandschoende agenten, diep onder de indruk van dit ongedachte, onwillekeurig het saluut brachten. Hij leefde in de harten van die weer andere tienduizenden, die zwijgend, schouder aan schouder geschaard, het Stationsplein tussen beide viaducten en tot op de kade over het water vulden. Hij leefde in heel die onoverzienbare zee van vlaggen, vaandels en banieren, rood, met goud en zilver bestikt en gedoft door het rouwcrêpe, wijnrood, purperrood, gladiolenrood, hoog en hoger boven de mensenzee uit, uitvlammend tegen het gedekte grijs van de druilerige novemberhemel.’<br /> <br /> In 1931 werd op het <a rel="noopener noreferrer" href="http://www.buitenbeeldinbeeld.nl/Amsterdam_W/Domela%20Nieuwenhuis.htm" target="_blank">Nassauplein een standbeeld </a>naar ontwerp van Johan Polet voor hem opgericht. Ook toen was de toeloop groot en woonden tienduizenden de onthulling bij. In de collectie van het AHM bevindt zich een ontwerp voor dit standbeeld. <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.66907">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3949 2012-02-13T17:38:35+01:00 2010-11-16T00:14:23+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Begin Offerfeest Het Offerfeest (Eid Al-Adha) is één van de belangrijkste feesten van de islam. Het feest duurt drie dagen, waarvan op de eerste dag een schaap wordt geslacht. Het vlees wordt in drie stukken verdeeld. Een deel is voor de familie, een deel is voor de buren of vrienden en een deel is voor de armen. <p>Tijdens het Offerfeest wordt herdacht dat Ibrahiem gevraagd werd om zijn zoon Ismaël aan Allah te offeren. Dat we hier nu toch kijken naar een tekening van Jan Luyken, met een afbeelding van Abraham en zijn zoon Isaak, is niet zo vreemd. Het verhaal van het offer van Abraham/Ibrahiem komt voor in zowel de joodse-, christelijke- als islamitische traditie. Aartsvader Abraham/Ibrahiem kreeg van God de opdracht om zijn trouw te tonen door het offeren van zijn zoon. In de koran wordt volgens de islamitische traditie Ismaël bedoeld. In de tenach en bijbel gaat het over een andere zoon: Isaak. De afloop van het verhaal is wel overeenkomstig. Op het allerlaatste moment kwam er een engel die zei dat een ram de plek mocht innemen van de jongen. Precies dit ogenblik is afgebeeld, geschrokken kijkt Abraham naar boven en ziet de engel die vanuit de wolken hem tegenhoudt.</p> <p>Kijk <a href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/advanced/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=58279">hier</a> voor meer informatie over dit object.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3913 2018-02-19T11:50:48+01:00 2010-11-03T09:06:00+01:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Amstelodamum lunchlezing <p>Het Genootschap Amstelodamum organiseert in november een serie lunchlezingen over Het Stadsgroen van Amsterdam in de filmzaal van het museum. Vanmiddag geeft Hanneke Schreiber, Hoofd Tuin &amp; Collectie van de Hortus Botanicus, de lezing over &#39;De wording van het Vondelpark; de mythe van de vrije natuur&#39;. </p> https://hart.amsterdam/rsc/3901 2018-02-12T15:55:35+01:00 2010-10-28T01:08:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Eerste steenlegging nieuwe stadhuis <p>Op 28 oktober 1648 werd de eerste steen gelegd van het nieuwe stadhuis op de Dam. Vier jongetjes - drie zonen en één kleinzoon van de vier regerende burgemeesters - hadden de eer samen deze symbolische daad te verrichten. De zilveren troffels die de jongens gebruikten, zijn deels bewaard gebleven: die van Jacob de Graeff, het zesjarige zoontje van burgemeester Cornelis de Graeff, bevindt zich in het museum.</p> <p>Ter gelegenheid van de eerste steenlegging werden door de stad zilveren herinneringspenningen uitgereikt, waarvan het museum twee exemplaren bezit. Op de voorzijde van de penning is het Amsterdamse wapen afgebeeld, op de keerzijde de tekst ‘ter gedachtenis dat ondertgesach der Heeren Burgemeesteren den eersten steen vant Amsterdams Stadthuis is gelegt door Gerbrand Pancras, Jacob de Graaff,  Sybrand Valckenier, Pieter Schaap, der Heeren Burgemeesteren Soonen en Neven is deesen penning doen maken den XXVIII. Octob ao MDCXLVIII’.<br /> De bouw van het stadhuis duurde zeven jaar en op 29 juli 1655 werd het stadhuis feestelijk ingewijd. Het monumentale gebouw werd het achtste wereldwonder genoemd en toonde in alles de macht en glorie van het stadsbestuur.</p> <p><a title="Beeldcollectie" rel="noopener noreferrer" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.33973">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3882 2011-10-12T13:27:11+02:00 2010-10-22T08:41:35+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Week van de Geschiedenis <img title="Anno 1811. Napoleon in Amsterdam" src="http://blog.ahmnow.nl/wp-content/uploads/2010/10/Anno-1811.-Napoleon-in-Amsterdam-180x299.jpg" alt="Anno 1811. Napoleon in Amsterdam" width="180" height="299" />In het kader van de Week van de Geschiedenis vandaag aandacht voor de Historische Galerij van Jacob de Vos (1803-1878). Deze Amsterdamse kunstbeschermer liet tussen 1850 en 1863 een beeldverhaal maken van de Nederlandse geschiedenis van 40 na Christus tot en met 1861. De reeks bestaat uit 253 olieverfschetsen van ongeveer hetzelfde formaat die door een dertigtal schilders zijn geschilderd. De galerij geeft daarmee een overzicht van de artistieke overgang tussen romantiek en realisme. Daarnaast illustreert de reeks het 19de-eeuwse belangstelling voor de eigen geschiedenis. https://hart.amsterdam/rsc/3831 2018-02-12T15:23:59+01:00 2010-10-02T01:32:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Lezing A’DAM, man &amp; mode <p>Vandaag zal conservator Annemarie den Dekker vertellen over de achtergronden van onze tentoonstelling A&#39;DAM, man &amp; mode. Hoe komt zo&#39;n tentoonstelling eigenlijk tot stand en wat komt er bij de organisatie allemaal kijken?  Klik <a href="http://adam.ahmnow.nl/archives/266">hier</a> voor meer gegevens van deze lezing.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3790 2018-02-19T11:54:36+01:00 2010-09-18T01:42:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Brand Lutherse kerk Op woensdag 18 september 1822 werd tussen 2 en half 3 in de middag de Ronde Lutherse Kerk op de Singel vrijwel geheel door brand verwoest. Alleen de muren bleven staan. De kerk werd herbouwd en kreeg een koepel met een moderner torentje. Precies vier jaar na de brand,  op 18 september 1826, werd de kerk opnieuw ingewijd. <p><br /> De kerk was tussen 1668 en 1671 gebouwd. Omdat de Lutheranen geen torens mochten bouwen, had architect Adriaen Dortsman de opvallende koepel ontworpen. In 1935 werd de kerk voor de eredienst gesloten en deed daarna onder andere dienst als concertzaal en zeilmakerij. Sinds 1975 werd de kerk gebuikt door het hotel aan de overzijde. In februari 1993 vloog de koepel weer in brand en werden het interieur en het dak van de Koepelzaal verwoest. Na de uitgebreide restauratie was de koepel na een jaar weer als vanouds. Momenteel is de kerk weer in gebruik bij een hotel en wordt voor sociale en culturele doeleinden gebruikt.  <a rel="noopener noreferrer" title="a" href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=IN=&#39;SA 8212&#39; or IN=&#39;A 38904&#39; or IN=&#39;A 38903&#39; or IN=&#39;PA 1984&#39; or IN=&#39;PA 1977&#39; or IN=&#39;PA 1978&#39; or IN=&#39;SA 34426&#39; or IN=&#39;KA 20948&#39;" target="_blank">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3784 2011-10-12T13:22:44+02:00 2010-09-14T01:33:42+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Stedelijk Museum open Het Stedelijk Museum bestaat vandaag 115 jaar. Om dat te vieren is het Stedelijk vandaag gratis toegankelijk en tot 19.30 open. Bovendien krijgt elke bezoeker een lekker stukje taart! Vanwege deze feestelijke gebeurtenis is het object van de dag een schilderij uit 1897 met een gezicht op het huidige Museumplein. Vanuit het zuiden kijken we richting Rijksmuseum met links het nieuwe gebouw van het Stedelijk Museum. Op de plaats waar nu het Museumplein is, staan her en der wat gebouwen. Dit zijn overblijfselen van de Wereldtentoonstelling van het Hotel- en Reiswezen die in 1895 op deze plaats vele bezoekers had getrokken. Het Museumplein heette tot 1940 het IJsclubterrein, omdat de Amsterdamsche IJsclub hier sinds 1864 tot 1901 een ijsbaan had. <a title="AHM collectie online" href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=39576" target="_blank">Meer informatie</a> https://hart.amsterdam/rsc/3766 2018-02-15T14:21:03+01:00 2010-09-05T01:26:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Drinkhoorn schuttersgilde in Dublin <p>Deze drinkhoorn van het St. Sebastiaans- of Handboogschuttersgilde is momenteel op een tentoonstelling over de 17de-eeuwse schilder Gabriel Metsu (1629-1667) in de National Gallery te Dublin te zien. De hoorn staat daar opgesteld bij een schilderij van Metsu, waarop de hoorn is geportretteerd. De drinkhoorn was kennelijk zeer bekend, want ook andere schilders beeldden deze af, zoals Bartholomeus van der Helst op een <a title="AM collectie online" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.38474">groepsportret van de overlieden</a> van de Handboogdoelen.</p> <p> </p> <p>De drinkhoorn is vermoedelijk vóór 1540 door een onbekende Amsterdamse meester voor het handboogschuttersgilde vervaardigd en in 1566 aangepast. Het is een buffelhoorn, in zilveren monturen gevat. Het montuur aan de onderkant bestaat uit de heilige Sebastiaan met pijlen doorboord -de patroonheilige van dit gilde- met aan weerszijden een handboogschutter. Op de bovenkant van de hoorn staat een leeuwtje met een wapenschild van Amsterdam. In de collectie van het AM bevinden zich ook de drinkhoorns van de twee andere schuttersgilden. Ze vormden samen met de koningsattributen de pronkschat van de gilden en werden waarschijnlijk gebruikt om met een gezamenlijke slok wijn uit de drinkhoorn afspraken te bekrachtigen. </p> <p><br /> <a title="Beeldcollectie" rel="noopener noreferrer" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.20371">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3736 2018-02-15T13:00:05+01:00 2010-08-26T09:34:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Schuttersstuk Pickenoy nog even te zien Het AHM werkt op dit moment aan de herinrichting van de permanente presentatie van de geschiedenis van Amsterdam. Voor deze verandering zijn enkele bouwkundige ingrepen nodig en deze maanden worden de voorbereidingen hiervoor getroffen. Deze gelegenheid wordt aangepakt om enkele topstukken in het buitenland te tonen: volgende week gaan elf Amsterdamse groepsportretten op reis naar Wenen. Vanaf 9 september zijn ze daar in het Kunsthistorisches Museum op een speciale tentoonstelling over 17de eeuwse groepsportetten uit Amsterdam te zien. Vanaf 2 december reist deze tentoonstelling naar de Alte Pinakothek in München. <p>Een van de schilderijen die op reis gaan, is dit grote schuttersstuk van Nicolaes Pickenoy waarop de compagnie van kapitein Jacob Backer en luitenant Jacob Rogh is afgebeeld. Pickenoy is de grootste leverancier van schuttersstukken in Amsterdam en schilderde tussen 1630 en 1645 maar liefst vijf groepsportretten van schutters. Op dit schilderij uit 1632 zijn de schutters afgebeeld aan een schuttersmaaltijd, misschien naar aanleiding van het afscheid van kapitein Jacob Backer (1572-1643). Samen met luitenant Jacob Rogh (1586-1670) bevindt hij zich links aan tafel. Vaandrig Roelof Bicker (1611-1656), prominent op de voorgrond, is zojuist binnengekomen. Als opvolger van Jacob Backer zal de lege stoel voor hem zijn bedoeld. <a rel="noopener noreferrer" title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.38458" target="_blank">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3723 2018-02-12T15:42:00+01:00 2010-08-22T01:09:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Start Internationaal Historisch Congres <p>Vandaag opent het oudste en belangrijkste geschiedenis congres: het International Congress of Historical Sciences. Meer dan 1500 historici uit de hele wereld discussiëren op diverse Amsterdamse locaties over verschillende aspecten van de geschiedenis. Het ICHS staat ook wel bekend als de Olympische Spelen voor historici en hierbij hoort natuurlijk een Holland History House: vanaf morgen iedere dag vanaf 17.00 in het Amsterdams Historisch Museum.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3694 2017-12-23T12:37:21+01:00 2010-08-10T06:19:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Sterfdag Nicolaes Witsen Op 10 augustus 1717 overleed Nicolaes Witsen (1641-1717), telg uit een oude Amsterdamse familie. Hij was meermalen burgemeester van Amsterdam en daarnaast bewindhebber van de VOC. Maar hij was vooral een groot liefhebber van wetenschap en had een grote verzameling  curiosa. In 1664 maakte hij deel uit van een gezantschap naar Moskou, waar hij Tsaar Peter de Grote ontmoette. Witsen is bekend geworden als cartograaf en auteur en was een autoriteit op het gebied van scheepsbouw. Zijn boeken zijn belangrijke bronnen over de Nederlandse scheepsbouw in de 17de eeuw. <p>Op deze zilveren penning uit 1685 staat aan de ene zijde zijn portret op 44-jarige leeftijd en profil  en aan de andere zijde zijn familiewapen met daaronder het motto ‘labor omnia vincit’ (hard werken overwint alles). In de collectie van het AHM bevinden zich ook enkele latere penningen met de beeltenis van Nicolaes Witsen. <a rel="noopener noreferrer" title="AHM collectie online" href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=ij=&quot;witsen, nicolaas&quot;" target="_blank">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3654 2011-10-12T13:18:11+02:00 2010-07-25T01:30:06+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Rondleiding/stadswandeling AHM Elke laatste zondag van de maand organiseert het museum samen met Amsterdam City Walks een rondleiding en een stadswandeling. Het thema van vandaag is <a href="http://www.ahm.nl/nl/Amsterdams-Historisch-Museum/bezoek/rondleidingen/stadswandeling-rondleiding/zondag-25-juli-2010-.html">Arm &amp; Rijk in de Gouden Eeuw</a> en het object van vandaag zal zeker in de rondleiding zijn opgenomen. Het schilderij maakt deel uit van een serie van vijf schilderijen, afkomstig uit het Aalmoezeniershuis. https://hart.amsterdam/rsc/3568 2018-02-15T12:57:55+01:00 2010-06-22T01:06:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Heropening Nationaal Glasmuseum Leerdam <p>Na bijna tien jaar van bezinning en verbouwing wordt vandaag het nieuwe <a href="http://www.nationaalglasmuseum.nl/">Nationaal Glasmuseum</a> in Leerdam door de koningin heropend. Het Glasmuseum wil meer zijn dan een museum met een nieuw gebouw. Het wil een sociaal netwerk zijn met onder andere een ontmoetingsplek voor gelijkgestemden en een glaswerkplaats waar nationale en internationale kunstenaars en ontwerpers aan het werk zijn. Maar ook een kenniscentrum dat de gehele collectie online inzet om kennis te verwerven en te verspreiden.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3556 2018-02-12T15:40:31+01:00 2010-06-17T12:25:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Begin Amsterdam Roots Festival <p>Vandaag begint het <a href="http://www.amsterdamroots.nl">Amsterdam Roots Festival</a>, het vierdaagse feest van muziek uit alle delen uit de wereld in vele talen en stijlen. Het festival is verspreid over verschillende locaties in de stad en start vandaag in Carré met een optreden van de Portugese zangeres Dulce Pontes. Zondag is er een gratis openlucht festival in het Oosterpark. Het festival bestaat zo&#39;n twintig jaar en is een van de grootste muziekfestivals van Nederland.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3529 2011-10-12T13:16:13+02:00 2010-06-07T08:55:39+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Geboortedag Ignatius van Logteren De Amsterdamse beeldhouwer Ignatius van Logteren (1685-1732)  werd op 7 juni 1785  geboren als zoon van  de schilder Jan van Logteren. Hij kreeg zijn beeldhouwersopleiding in Amsterdam en was in ieder geval in 1710 als  beeldhouwer actief: in de collectie van het Amsterdams Historisch Museum bevindt zich zijn vroegst bekende werk, namelijk twee gesigneerde en gedateerde putti uit 1710. Als object van de dag hebben we gekozen voor een later beeld uit 1721 van Flora, de Romeinse godin van de lente en bloemen. Flora staat samen met de godin van de boomvruchten, Pomona, in de tuin van Museum Willet-Holthuysen op de Herengracht 605. De beelden zijn in 1965 speciaal voor de tuin van Willet-Holthuysen gekocht en zijn afkomstig uit een buitenhuis in Aerdenhout. <a title="AHM collectie online" href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=4627" target="_blank">Meer informatie</a> https://hart.amsterdam/rsc/3522 2018-02-12T15:56:28+01:00 2010-06-05T01:29:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Opening 2e Dag van de Amsterdamse Geschiedenis <p>Vanwege de opening van de <a href="http://dag.ahmnow.nl/">2e Dag van de Amsterdamse geschiedenis</a> vanavond, staat vandaag het portret van Jan Wagenaar centraal. Wagenaar werd in 1758 tot ‘historieschrijver der stad Amsterdam’ benoemd. Op zijn portret door Tibout Regters houdt hij het vroegste document, waarin Amsterdam wordt genoemd, in zijn hand: het zogenaamde tolprivilege van graaf Floris V van Holland dat 27 oktober 1275 is gedateerd en dat zich in het <a href="http://stadsarchief.amsterdam.nl/presentaties/amsterdamse_schatten/handel/tolprivilege/index.nl.html">Stadsarchief Amsterdam</a> bevindt. Op de achtergrond hangt de beroemde <a href="http://hdl.handle.net/11259/collection.2997">houtsnedekaart </a>van Cornelis Anthonisz. uit 1544.</p> https://hart.amsterdam/rsc/3514 2017-03-26T15:59:32+02:00 2010-05-31T16:12:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Achtergronden AHM collectie online In maart van dit jaar ging de hele collectie van het AHM online. Deze webcatalogus wordt gepubliceerd vanuit de collectiedatabase Adlib. In het beheer van de collectie speelt Adlib een centrale rol. Van ieder object zijn de basisgegevens in de Adlib collectiedatabase geregistreerd en iedere beweging van een object wordt in Adlib vastgelegd. Zo worden standplaatswijzigingen geadministreerd, transportformulieren vanuit Adlib aangemaakt en wordt ook de bruikleenadministratie in Adlib afgehandeld. <p>_<br /> Adlib wordt echter niet alleen gebruikt voor deze administratieve handelingen, maar wordt daarnaast benut als publicatiesysteem. Zo zijn enkele papieren bestandscatalogi vanuit het collectiesysteem gepubliceerd. Dat betekent dat deze deelcollecties zo volledig mogelijk zijn gedocumenteerd met contextinformatie, literatuurverwijzingen en uitgebreide teksten. In juli 2008 werd de eerste stap naar een digitale catalogus gezet en werd, tegelijk met de boekpublicatie, een volledig op Adlib gebaseerde digitale catalogus met de collectie schilderijen van vóór 1800 gepubliceerd.<br /> <br /> Ook de volledige collectie wordt direct vanuit de Adlib database gepubliceerd. De informatie wordt in twee verschillende versies aangeboden: een <a rel="noopener noreferrer" href="http://collectie.ahm.nl/" target="_blank">browserversie</a> voor het grote publiek en een <a rel="noopener noreferrer" href="http://collectie.ahm.nl/advanced" target="_blank">researchversie</a>voor onderzoekers en geïnteresseerde leken. Beide webapplicaties zijn aanpassingen van de nieuwste Adlib Internet Server. In het museum is kennis van xml en xslt aanwezig en met ondersteuning van AIS zijn deze applicaties in huis gebouwd.<br /> <br /> Op de homepage van de browserversie worden tien eenvoudige voorselecties zoals ‘Topstukken’ en ‘Amsterdammers’ aangeboden. Deze selecties zijn variabel en kunnen inspringen op de actualiteit. Daarnaast kan met een zoekveld tegelijk in meerdere velden worden gezocht. De resultaten worden op een visuele manier getoond van waaruit kan worden doorgeklikt naar de objectgegevens. In deze browserversie worden alleen basisgegevens getoond met indien aanwezig een publieksvriendelijke tekst. Vanuit de trefwoorden kan verder door de collectie worden gebrowsed.<br /> <br /> De voorselecties in de researchversie zijn deels op deelcollectie, deels op objectsoort gebaseerd en omvangrijker dan in de browserversie. Verder kan in deze versie uitvoeriger en preciezer worden gezocht met een zoekscherm voor gecombineerde zoekacties en een ‘deskundig’ zoekscherm waarin booleaanse operatoren kunnen worden gebruikt. De gegeven informatie is uitvoeriger met materiële gegevens, herkomstgegevens, literatuurgegevens en verschillende teksten.<br /> <br /> Afbeeldingen en teksten kunnen voor eigen doeleinden worden gebruikt volgens de Creative Commons licentie ‘Naamsvermelding 3.0 Nederland’. Op dit moment zijn meer dan 25.000 hoogwaardige reproducties (72 dpi, schermvullend) beschikbaar, die gratis kunnen worden gedownload.<br /> <br /> Uiteraard is de database work-in-progress en zullen afbeeldingen en gegevens projectmatig worden toegevoegd, gewijzigd en verrijkt. Planmatig zullen deelcollecties door conservatoren, restauratoren, documentalisten en met hulp van stagiaires verder worden ontsloten en het museum nodigt publiek en externe onderzoekers uit om hierbij te helpen, door de mogelijkheid te bieden bij ieder object opmerkingen en suggesties te geven. Deze reacties zullen door de documentalisten worden gebruikt bij het verbeteren van de informatie. Het is de bedoeling dat de database twee-wekelijks zal worden geactualiseerd.<br /> <br /> Deze tekst verscheen in mei 2010 ook als <a rel="noopener noreferrer" href="http://adlibsoft.com/" target="_blank">Adlib Newsflash</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3388 2011-10-12T13:13:40+02:00 2010-04-22T00:42:28+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Betaling schilderij Burgerweeshuis Op 22 april 1634 betaalde de regenten van het Burgerweeshuis 250 gulden aan &#39;Aen Mr. Verwer voor schilderen van de slach op Slaeck’. Dit schilderij is op een zeer prominente plaats als schoorsteenstuk, opgenomen in de betimmering in de Regentenkamer van het voormalige Burgerweeshuis, het huidige AHM. De slag op het Slaak speelde zich af in 1631. Waarom men daarvoor dit onderwerp koos, blijft vooralsnog onduidelijk. <a title="Ah" href="http://ahm.adlibsoft.com/ahmonline/dispatcher.aspx?action=search&amp;database=ChoiceCollect&amp;search=priref=39666" target="_blank">Meer informatie</a> https://hart.amsterdam/rsc/3380 2020-04-16T08:41:14+02:00 2010-04-19T00:15:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Gezicht op de Nieuwezijds Voorburgwal <p><span>Vanaf de voltooiing in 1665 gold het stadhuis als hét symbool van de macht van Amsterdam en geschilderde voorstellingen ervan waren zeer populair. Vooral Gerrit Adriaensz Berckheyde heeft het gebouw vele malen afgebeeld. Vanaf een sluisbrug in de Nieuwezijds Voorburgwal is de blik naar het noorden gericht. Links van het water bevindt zich de Bloemmarkt, rechts de Pijpenmarkt. Op de achtergrond torent het stadhuis boven de bebouwing uit, met het elegante koepeltje en het beeld van Atlas die het hemelgewelf draagt.</span></p> <p> </p> https://hart.amsterdam/rsc/3376 2018-02-12T15:47:58+01:00 2010-04-17T00:33:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 #020today: Alexander II in Cszaar Peterhuisje <p>Op 17 april 1839 ontving Anna Pauwlona van Rusland, prinses van Oranje, grootvorst Alexander II, troonopvolger van Rusland, in het Czaar Peterhuisje te Zaandam. Op het schilderij overhandigt de prinses naar Russisch gebruik de grootvorst een blad met brood en  zout. Onder de geportretteerden staan ook de verzamelaar Adriaan van der Hoop (geheel links) en zijn tweede echtgenote Dieuwke Fontein (vierde van links). Het schilderij was onderdeel van de collectie van Adriaan van der Hoop, die hij in 1854 aan de Stad Amsterdam legateerde. Het schilderij bevindt zich in langdrig bruikleen aan het Rijksmuseum. <a title="Beeldcollectie" href="http://hdl.handle.net/11259/collection.38724">Meer informatie</a></p> https://hart.amsterdam/rsc/3181 2020-05-22T15:57:50+02:00 2009-04-22T15:30:00+02:00 Judith van Gent https://hart.amsterdam/rsc/407 Proeflapjes voor deviesvlag stad Amsterdam <p>Begin 2009 heeft het museum een aantal proeflapjes verworven die gemaakt zijn door Baukje Jelles, lerares naaldvakken aan de Eerste Industrieschool voor vrouwelijke jeugd. Samen met een groep leerlingen heeft zij in 1947 een vlag vervaardigd. De stadsvlag van ruim vijf meter breed en meer dan drie meter hoog is gedecoreerd met het wapen van Amsterdam en daaronder het devies Heldhaftig-Vastberaden-Barmhartig. Dit devies werd kort na de Tweede Wereldoorlog bij koninklijk besluit aan het Amsterdamse wapen toegevoegd als beloning voor het massale verzet tegen de Duitse bezetters in februari 1941, toen de Amsterdamse bevolking in staking ging uit protest tegen de vervolging van hun Joodse stadsgenoten.</p> <p>Toen de grote lap textiel in 1976 sporen van slijtage begon te vertonen is deze opgeborgen, eerst in het vlaggenmagazijn van het stadhuis en later in het depot van het Amsterdams Historisch Museum. In 2008 kwam de vlag tevoorschijn tijdens een conserveringsproject waar verschillende vrijwilligers aan deelnamen. Vimal Korstjens, een van de vrijwilligers, was al een tijdje bezig met een onderzoek naar Baukje Jelles. Door gesprekken met de familie van Baukje Jelles, kwamen allerlei nieuwe feiten naar boven en de familie besloot om verschillende documenten, foto&#39;s en de proeflapjes aan het museum te schenken. Zo werd de vlag voorzien van een verhaal.</p>