In memoriam Nel Klaversma

Nel begon in 1975 haar loopbaan bij het net in de Kalverstraat geopende Amsterdams Historisch Museum waar zij als assistent-bibliothecaris en vervolgens als hoofd bibliotheek werkzaam was. Onder haar bezielende leiding veranderden de in de gebouwen verspreide boekencollecties in een goed functionerende museale bibliotheek.

Een van de hoogtepunten in haar loopbaan was de samenstelling van de catalogus van de boekencollectie van Pieter van Eeghen in 1999 en de daarop volgende tentoonstelling ‘t Verborgen goed, Treckt ons gemoed’: de boekillustratoren Jan & Casper Luyken in de Universiteitsbibliotheek van Amsterdam. 

Al vroeg legde Nel de basis voor de automatisering in het museum en in 1993 stond de allereerste computer in de bibliotheek. De eerste digitaliseringsronde van collectie en bibliotheek werd vervolgens onder haar leiding uitgevoerd.

Tussen 1987 en 1993 werd ze parttime uitgeleend aan de Reinwardt Academie, de opleiding voor museummedewerkers waar zij, als docent Registratie/Documentatie, verschillende lichtingen studenten de grondbeginselen voor hun museale werk bijbracht.

Toen in 2001 de bibliotheek als sectie documentatie bij de afdeling collectie werd ondergebracht kon Nel zich als conservator Oude boeken bezighouden met de Luyken-collectie en de collectie oude boeken. Vanaf dat moment kon zij zich toeleggen op de verdere ontsluiting en digitalisering van het werk van Jan (1649-1712) en zoon Casper (1672-1708) Luyken. Onder haar supervisie werden alle 20.000 tekeningen en prenten gedigitaliseerd en geregistreerd. Via de website van het Geheugen van Nederland was in 2005 de Luyken collectie de eerste collectie van het museum die op internet online stond. Het gevolg hiervan was dat deze bijzondere collectie over de hele wereld vindbaar was en wij ook daardoor steeds meer vragen over de collectie Luyken kregen. Ook worden er sindsdien vele tekeningen, boeken en prenten in bruikleen aangevraagd voor tentoonstellingen in binnen- en buitenland.

Daarnaast deed Nel onderzoek naar de bibliotheek van Abraham Willet. In 2006 publiceerde ze samen met Martien Versteeg van de Universiteitsbibliotheek twee artikelen in Amstelodamum over de lotgevallen van deze bibliotheek.

De laatste jaren van haar loopbaan bij het museum zette ze haar onderzoek naar de Luyken collectie voort. Ter gelegenheid van het 300-ste sterfjaar van Jan Luyken verscheen in 2012 een publicatie met bijdragen van haar hand en verzorgde ze samen met studenten van de ROC een presentatie over Luyken in onze wezenkastjes. Hoe leuk vond ze dat!

Maar haar betrokkenheid beperkte zich niet alleen tot de bibliotheek en de collectie. Ze zat jaren in de Ondernemingsraad en de Personeelsvereniging kon altijd rekenen op haar enthousiaste inzet bij de organisatie van het jaarlijkse Sinterklaasfeest en de interne lunchlezingen.
Verder gingen alle tentoonstellingsteksten, boekteksten altijd eerst langs Nel want zij was een supernauwkeurige redacteur!

Na haar pensioen in 2012 bleef ze betrokken bij het museum als vrijwilliger en zocht dingen uit voor de Luyken collectie. Alle Luyken gerelateerde vragen die we binnen kregen gingen natuurlijk naar haar. Met oud-collega Lodewijk Wagenaar publiceerde ze in 2017 de transcriptie van het scheepslogboek van Johannes Timmers uit onze collectie die bij Walburg pers werd uitgegeven.

Ze kwam trouw naar alle oud-medewerkersbijeenkomsten en maakte deel uit van onze tekeningen- en prentenschouw, een groep verzamelaars en experts zoals Nel, die twee keer per jaar samenkomen om gezamenlijk onze collectie te bestuderen. In al haar bescheidenheid bracht ze bij deze bijeenkomsten haar door de jaren opgebouwde kennis in. De laatste keer dat ze erbij was op 14 januari van dit jaar.

Lees hier de blogs en artikelen die Nel tijdens haar loopbaan bij het museum op het Hart heeft gepubliceerd.