Polonaise in Paradiso

In Paradiso werden de klassiekers gezongen door het Zwanenkoor, Willeke Alberti, Thijs Boontjes, Janne Schra, Wende Snijders, Roxanne Hazes, Dries Roelvink, Lucky Fonz III en Mieke Stemerdink. In de zaal veel ouderen, vaak uit de omstreken van Amsterdam, die uit volle borst meezongen - met authentieke ‘Jordaansnik’. Eigenlijk hebben we het concert te danken aan onze burgemeester. Eberhard van der Laan is beschermheer van het Zwanenkoor en toen hij hoorde dat Kees de Koning zich na zijn ontdekkingstocht door de Surinaamse muziek in het Jordaanlied gestort had, nam hij hem mee naar een concert. Normaal treedt het koor vooral op in verzorgingstehuizen en een paar keer per jaar in de Rode Hoed. En nu dus in Paradiso, in hun traditionele kostuum met arbeiderspetten, lange rokken, witte jakjes en rode sjaals.

Missie

Kees de Koning is een man met een missie. TopNotch maakte vooral  naam met Nederlandse hiphop. Toen Kees zich in het Jordaanlied ging verdiepen, ontdekte hij dat Johnny Jordaan liedjes maakte over zijn wijk, over feesten en over armoede. “Zeg maar: zo’n beetje het oeuvre van Snoop Dogg. Ik zie geen essentieel verschil tussen “Straight Outta Compton” en “Bij ons in de Jordaan”. Maar de uitgave van de Jordaanklassiekers is meer dan muzikale monumentenzorg, zoals Trouw het omschreef.  De Koning wil nieuwe mensen, ook jonge muzikanten, in aanraking brengen met het genre. Eerst in Groningen op Noorderslag en nu in Amsterdam. Bij Lucky Fonz III is dat al gelukt. Bij 3 voor 12 vertelt hij enthousiast over het vibrato en de verhalen in de liedjes. Er was veel aandacht in de media, maar vooral na het optreden van Willeke Alberti en het Zwanenkoor in RTL Late Night, met Humberto Tan in polonaise door de studio, barstte de kaartverkoop los 

Pikketanissie

“Geweldig toch, zo met z’n allen, zo gezellig” zegt een man die voor zijn gezelschap het bier met twee glazen tegelijk haalt, “zo moest het altijd zijn”. Naast me een zoon die zijn vader en moeder meegenomen heeft: die waren, net als veel van de aanwezigen, nog nooit in Paradiso geweest. Tijdens de eerste nummers wordt er nog veel gekletst, maar bij Aan de Amsterdamse grachten barst de hele zaal in zingen uit en later ook bij de refreinen van de bekende liedjes. Bij ons in de Jordaan komt wel drie keer voorbij, en wordt een keer in zijn geheel gezongen door Lucky Fonz III, die waarschijnlijk niet bekend is bij het oudere publiek. Wende Snijders weet de zaal gelukkig stil te krijgen voor ze aan haar ontroerende versie van Amsterdam Huilt begint.

Vlak daarna zet Thijs Boontjes Pikketanissie in en de eerste polonaise slingert door Paradiso. Op een scherm achter het podium een filmpje met de fraaie hoesontwerpen van Erik Kriek.Tijdens de pauze ontmoet ik de mensen van TopNotch, die de speciaal uitgebrachte Parels van de Jordaan-jenever uitschenken en Maarten Eilander die de boekjes bij de cd’s geschreven heeft. We drinken op het succes van het project.

Nostalgie

Na de pauze zingt Mieke Stemerdink met het Zwanenkoor, in tijgerprint en met getoupeerd blond haar. Stemerdink heeft in 2014 al een album uitgebracht bij TopNotch 'Oh Liefde', met nummers van zowel Tante Leen als Billy Holiday. Aan het einde van het concert komt publiekslieveling Willeke Alberti op het podium. De mobieltjes komen tevoorschijn. En weer wordt een ode gebracht aan de Westertoren. Naast me komt een Hindoestaanse man voorbij met glazen bier, luid meezingend over die mooie Westertoren. Eén van de weinig gekleurde gezichten in het publiek.

Stagiair Toma Tsuruta (master student publieksgeschiedenis) is ook op onderzoek gegaan. Hij sprak een vrouw die met haar moeder en vriendin naar het concert was gekomen omdat ze zelf uit de Jordaan kwamen. Ze hoorden de muziek uit hun jeugd en het concert was daarom erg nostalgisch voor hen. Het Amsterdam en de Jordaan van nu zijn niet meer zoals ze vroeger waren. Jammer, maar tijden veranderen. Het viel hen op dat er toch wel wat jongeren bij het concert aanwezig waren, en dat ze ook de teksten kenden. Ze vonden het erg leuk dat die jongeren de muziek ook zo mooi vonden. Twee jonge vrouwen, die bij Paradiso werken, hadden niets met het levenslied, maar vonden het mooi om te zien hoe erg de mensen genoten. Het concert vonden ze zeer interessant als fenomeen, een cultuur die aan het verdwijnen is.

Hazes is basis

Na afloop is er in de bovenzaal karaoke met live band. Andre Hazes is geen vertegenwoordiger van het Jordaanlied. “Ik ben een echte Pijper” zei hij over zichzelf. De zangers moeten, met behulp van de cd´s van TopNotch, nog even oefenen op het Jordaan-repertoire want hier geldt: `Hazes is basis'. Hopelijk wordt het event nog vaker herhaald en komen er dan ook mensen op het podium die bijvoorbeeld De Dievenwagen of De Meid Van De Straat zingen.