Trans*Objects

In de jaren ’70 schreef het VU Medisch Centrum Amsterdam geschiedenis. Het werd het eerste ziekenhuis wereldwijd met een eigen kliniek voor transgenders. Tot in de jaren ’60 werd het transseksualiteit door medici behandeld als een geestesziekte en de weinige artsen die wilden helpen, werd verweten dat ze sneden in een gezond lichaam.

In de jaren ’80 werd ook op juridisch vlak de roep om erkenning luider; in 1985 werd de wet op geslachtswijziging aangenomen. Hierdoor konden mensen met ernstige identiteitsproblemen vanwege hun huidige geslacht, een medische ingreep ondergaan, om van geslacht te veranderen. De voorwaarde hierbij was een verplichte operatie die de voortplanting onmogelijk maakte.

Met de jaren begonnen zich steeds meer mensen te melden die niet perse behoefte hadden aan (alle) operatieve ingrepen; voor de één waren hormonen voldoende, terwijl de ander alle mogelijk operaties wilde, of een deel ervan. Door strakke protocollen werd aan de individuele wensen weinig of geen gehoor gegeven.

In 2014 werd de eis tot operatieve ingreep afgeschaft en was een deskundigenverklaring genoeg om wettelijk van geslacht te veranderen. Desondanks is de focus op de lichamelijke aanpassingen blijven hangen bij medici. Voor veel transgenders creëert dit een drempel om naar de VUmc Genderpoli te stappen en om compleet eerlijk te zijn over de eigen wensen.

Ook de media staart zich blind op het lichamelijke aspect, waardoor transgenders te weinig podium krijgen om authentieke en individuele verhalen te vertellen. Door de aanhoudende aandacht voor transgenders in de media van de afgelopen tijd, heerst mogelijk de illusie bij het cisgender (niet-trans) publiek dat transgenders steeds meer geaccepteerd worden door de maatschappij. Niets is minder waar. In tijden van een steeds rechtser wordende samenleving, Geert Wilders, post-Trumping en Fort Europa, is men steeds intoleranter ten aanzien van iedereen die niet blank, hetero of cisgender is.

In het videokunstproject Trans*Objects ligt de focus op het complexe spanningsveld tussen zichtbaarheid, de medische wereld en mediarepresentatie. Veel transgenders herkennen zich niet in de maatschappelijke percepties van hun identiteit en voelen zich hierdoor gereduceerd tot louter een lichaam, een ‘object’. De vraag die we aan de hand van zes videowerken aansnijden: “Transgenders worden vaak als een 'object' beschouwd. Hoe kan hier tegenwicht aan worden geboden?”

Kijk hier voor het volledige programma van Trans*Objects in het Amsterdam Museum.

Kijk hier voor meer informatie over curator Julius Thissen.

Kijk hier voor meer informatie over het TranScreen festival.

American Reflexxx

Alli Coates| VS | 2015 | 14:10 | Engels | Ondertiteling: Engels

Synopsis
American Reflexxx is een korte film over een sociaal experiment dat plaatsvond in Myrtle Beach, South Carolina. Regisseuse Alli Coates volgde performance kunstenares Signe Pierce terwijl ze over een drukke straat langs de zee paradeerde, gekleed als stripper en een spiegelend masker. Ze spraken af om niet met elkaar te communiceren totdat het experiment volbracht was, maar hadden nooit op de gruwel kunnen anticiperen, die zich binnen een uur zou ontpoppen. Het resultaat is een hartverscheurend spektakel dat vragen oproept rondom gender stereotypes, kudde mentaliteit en geweld in Amerika.

Biografie
Alli Coates is een multimedia kunstenaar in New York en LA. Ze heeft gewerkt met internationale topmerken als Helmut Lang, Theory, Uniqlo, MAC Cosmetics, Diane Von Furstenberg, L'Oréal en vele anderen. Haar fotografie en design-werk zijn eerder verschenen in Vogue, W, Dazed and Confused, VICE Magazine, GQ, New York Magazine, Complex en ELLE.

Jordy in Transitland

Willem Timmers| NL | 2016 | 6:10 | Nederlands | Ondertiteling: Engels

In de semi-geanimeerde documentaire Jordy in Transitland stappen we in de fantasiewereld van Jordy. Een modern, rauw sprookje als poëtisch protest tegen de huidige hokjesgeest.

Synopsis
Jordy staat aan de vooravond van haar fysieke transitie naar Jody. Vooral nu, dwalend tussen man en vrouw, realiseert ze zich hoe iedereen haar bekijkt en wil ze weten wie ze nu eigenlijk is. Kan ze gewoon zichzelf zijn of zal ze alle clichés over vrouwen moeten omhelzen? In een dromerig visioen wandelt ze door een eigentijds sprookjeslandschap als een poëtische daad van verzet tegen de bekrompen hokjesgeest waar ze in de werkelijke wereld mee geconfronteerd wordt.

Biografie
Willem Timmers (1985) is een autodidact. In 2010 trok hij er samen met compagnon Ilja Kok (1977) op uit om zijn eerste documentaire Framing the Other te maken, een film over de invasie toeristen bij een stam in Ethiopië. Zonder filmopleiding, met succes: de film bereikte ruim 60 filmfestivals en ontving meerdere awards. In 2013 maakte hij de korte, poëtische film Ons Peer Is Nie Meer voor VPRO Dorst over de teloorgang van hét symbool van Eindhoven, de gloeilamp. In 2014 regisseerde hij binnen Teledoc Campus de documentaire Ni Hao Holland, over de authenticiteitsindustrie in een Overijssels dorp dat wordt overspoeld met Chinese toeristen. 

A way of Dying

Alex Reuter & Mijke van der Drift | NL/VK/DU | 2015 | 12:39 | Engels | Ondertiteling: Engels

A way of Dying laat op ongepolijste wijze het trans-zijn zien als iets dat voorbij gaat aan identiteit als een fysieke realiteit.

Synopsis
A way of Dying zwengelt de discussie aan over de problematiek van cis (niet-trans) normaliteit en transliberalisme, met een slotpleidooi voor moedeloosheid: als het er niet beter op wordt voor transgenders, moeten we misschien maar inzien dat we er binnenkort niet meer zullen zijn. A way of Dying laat op ongepolijste wijze het trans-zijn zien als iets dat voorbij gaat aan identiteit als een fysieke realiteit. Het pleit voor solidariteit, empathie en radicale politiek.

Biografieën
Mijke en Alex hebben met meerdere projecten samengewerkt, naast hun samenwerking om van A way of dying en Escaping into Common Places.

Alex Reuter studeerde fotografie en maakt solo werk door vragen over thuis(horen), gender, en ouderdom te onderzoeken. Z/hij maakt gebruik van verschillende technieken zoals foto, film, stop motion, animatie en heeft geëxposeerd in Nederland en in het buitenland. Het werk van Alex verkent details en structuren van het alledaagse en de confrontatie, hiermee claimt het ruimte voor onverwachte antwoorden op vaak gênante vragen. Eén van die vragen is de vraag wat gender betekent wanneer men alleen is. De antwoorden worden verkent middels zelfondervraging, interactie met dieren en de levens van oudere mensen.

Mijke van der Drift studeerde choreografie aan de School voor Nieuwe Dansontwikkeling en Filosofie in Amsterdam, Maastricht, Berlijn en Londen. Z/hij is momenteel een PhD. aan het afronden aan Goldsmith University of London, met de titel Nonnormative Ethics: the dynamic formation of trans. Mijke maakt theater, films en geeft les binnen en buiten de academische sfeer (Goldsmiths, Amsterdamse School voor de Kunst, Universiteit van Amsterdam). Mijke’s werk houdt zich bezig met vragen rondom levensvormen binnen structureel geweld en mogelijkheden om andere levenslogica's te ontwikkelen.

6 OBJECTS -  Projecting Identity Expressions

Debora Dax| NL | 2017 | 10:05 | Nederlands, Engels | Ondertiteling: Engels

Deze artistieke documentaire geeft het publiek inzicht in de ervaringen, wensen en behoeftes van mensen die bewust hun identiteit tot uitdrukking brengen en vragen oproepen over hoe we identiteit definiëren, beoordelen, ervaren, beïnvloeden of vertonen.

Synopsis
Zes personen met diverse achtergronden vertellen over hun identiteit aan de hand van het meest betekenisvolle object dat ze bij hun transformatie en/of genderexpressie gebruiken. De personages komen niet zelf in beeld, maar brengen hun identiteit via dit object tot uitdrukking aan de hand van het lichaam van een ander. Dit biedt het publiek een ander perspectief op identiteit.

Biografie
Debora Dax richt zich in haar kunst op individuele behoeften, sociale banden en collectief gedrag, welke sociaal gecultiveerd zijn maar individueel ervaren worden door ons lichaam. De designer heeft eerder issues en taboes benaderd rondom lichaamsperceptie en genderdiversiteit. Met haar werk probeert Debora discussies op gang te brengen rondom sociale verwachtingen en interactie te bevorderen tussen verschillende mensen en gemeenschappen. Ze heeft eerder samengewerkt met educatieve, interdisciplinaire en culturele instituten zoals Delft Institute of Positive Design, De Haagse Hogeschool, Art of Management and Organization Conference en PechaKucha Amsterdam. Debora is gepubliceerd bij o.a. Dezeen, Salone del Mobile, Dutch Design Week en Fahionclash festival en ze geeft graag lezingen en workshops om te informeren, inspireren en te laten reflecteren. 

A Received Notion Of Masculinity

Julius Thissen | NL | 2014/2015 | 7:19 | Nederlands| Ondertiteling: Engels

Voor ‘A Received Notion of Masculinity’ verkende Julius de stereotype macho sportschool man en probeerde in een periode van 8 maanden zo dicht mogelijk tot dit mannelijke ideaal te komen.

Synopsis
Voor zijn afstudeerproject ‘A Received Notion of Masculinity’ koos Julius de stereotype macho sportschool man en probeerde in een periode van acht maanden zo dicht mogelijk tot dit mannelijke ideaal te komen. Tien uur per week ging hij naar de sportschool om te trainen met een personal trainer; hij volgde een speciaal dieet en bestudeerde deze subcultuur grondig.

Biografie
Julius Thissen is beeldend kunstenaar en genderactivist. Julius voornaamste thema’s
zijn het bevragen van (gender)identiteit en diversiteit in de westerse samenleving.
Aan de hand van mannelijke stereotypen onderzoekt hij genderrollen in de
hedendaagse prestatiecultuur en de invloed van sociale verwachtingen op ons
gedrag. Hij gebruikt zijn werk ook om zijn eigen identiteit te onderzoeken: zijn
afstudeerproject gaf hem het zelfvertrouwen om voor transgenderman uit te komen.

The Gender Issue

Evan Ifekoya | UK | 2015 | 3:55 | Engels gesproken | Ondertiteling: geen

‘The Gender Issue’ is de creatieve respons op een Long Table event gehost door Lois Weaver bij Brighton Friends Meeting House in April 2015.

Synopsis
‘The Gender Issue’ is de creatieve respons op een Long Table event gehost door Lois Weaver bij Brighton Friends Meeting House in April 2015.

Biografie
Evan Ifekoya is een Londense kunstenaar die werkt met film, performance en geluid om de verhouding tussen het politieke en het lichaam te kunnen verkennen. Evan vermengt archiefmateriaal om te kunnen reflecteren op toe-eigening in cultuur, op vraagstukken over identiteit en op de ‘kostbaarheid’ van kunst.