Op het eerste gezicht lijkt dit schilderij een huiselijk moment van de familie Bierens in hun woning aan de Warmoesstraat te hebben vastgelegd. Toch roept het schilderij ook vragen op. Waarom komt de vader des huizes binnen met een vis in zijn hand? En waarom schilt de moeder zelf de appels, terwijl er genoeg personeel moet zijn geweest? Waarom ontdoet de oudste dochter de duiven zo rustig van hun veren? En waarom staat de oudste zoon Viola da Gamba te spelen te midden van de keuken? Het schilderij heeft een diepere betekenis, waarmee de familie via symboliek wilde laten zien waar ze als opdrachtgever voor stonden.
Jacob Bierens, de opdrachtgever voor het project, was niet actief in de visserij, maar was een zijdehandelaar en had daar een goed kapitaal mee opgebouwd. Hij hing met zijn familie het doopsgezinde geloof aan. Hoewel de dominante geloofsovertuiging in Amsterdam calvinistisch was, voelden zij zich toch welkom in de stad. Dit symboliseert bijvoorbeeld de schaal vissen die op de voorgrond door Hendrick Sorgh is afgebeeld. Hierin liggen allemaal verschillende soorten vis zoals een snoek, een baars en een karper. Deze vissen beelden de religieuze verscheidenheid van Amsterdam uit, waar ondanks de verschillen tussen de geloven, de gelovigen toch allemaal naast elkaar kunnen leven.
Benieuwd naar waarom de moeder appels schilt, het meisje duiven plukt en de zoon Viola da Gamba speelt? Ontdek het zelf in de nieuwe vaste opstelling Wereld-Stad!