Het maakt tegenwoordig deel uit van de collectie van het Amsterdam Museum en blijkt een complexe optelsom van culturele uitwisseling te zijn. Restaurator Ulrike Körber analyseerde in het kader van haar promotieonderzoek kleine monsters genomen van het lakwerk.
Op het 16e-eeuwse Mogol-Indische schild worden volgens haar Europeanen - waarschijnlijk Portugezen - afgebeeld, geplaatst in een Chinees aandoend landschap omringd door randen met Indo-Perzische decoraties. De gebruikte lak bleek na analyse met geavanceerde technieken herleidbaar tot Thailand of Myanmar. De leren kern van het schild is vervaardigd van de huid van een waterbuffel. Het schild vormt daarmee een illustratie van de vroege contacten tussen verschillende Aziatische landen onderling en tussen Azië en West-Europa.
Lees hier een uitgebreide samenvatting van Körbers onderzoek: