Open inbreng
Transmission is een tentoonstelling die gemaakt is in samenwerking met mensen uit verschillende transgender communities, die zich verbonden voelen met het onderwerp. De betrokken personen brachten zelf op een open manier ideeën en objecten in en organiseerden evenementen zoals TransPoetry.
Deelnemer van het open podium van TransPoetry, georganiseerd door Brian van Nunen en TransAmsterdam
Deze organische manier van werken vereist een hoge mate van flexibiliteit. Alleen het startpunt en de intentie van het museum konden worden vastgelegd; een groot contrast met het traditionele werken naar een vooraf omschreven eindpunt. Als museum heb je op veel zaken ineens minder grip: deadlines worden opgeschoven, nieuwe ideeën worden uitgeprobeerd en weer aangepast.
Startpunt van de dialoog
Het enige tentoonstellingsonderdeel dat vooraf vastlag, bestond uit de twee fotoseries met Miep als model, door fotografen Koos Breukel en Milette Raats.
Hoewel sommige deelnemers moeite hadden met het prominente karakter van deze fotoseries, bleek het achteraf gezien toch een goed middel om een gesprek op gang te krijgen. De fotoseries boden een mooi aanknopingspunt om te praten over wat de deelnemers graag in de tentoonstelling wilden zien, waar ze zich in herkenden, waar zij zich door gerepresenteerd voelden en wat ze het publiek wilden meegeven. Wellicht kan er bij een soortgelijk project in de toekomst nog gekozen worden voor een beginpunt met een meer divers karakter.
Visitekaartjes naar het publiek
De deelnemers aan Transmission voelden zich, in meer of mindere mate, ook mede-eigenaar van het project. Dit zorgde ervoor dat de deelnemers zelf actief ideeën inbrachten en hun eigen netwerk activeerden. Zo zijn er tijdens de duur van de tentoonstelling elke vrijdagmiddag Stadsgesprekken georganiseerd. Deelnemers en meedenkers, die zich betrokken voelden bij het onderwerp waren op zaal aanwezig, om vragen te beantwoorden en in dialoog te gaan met geïnteresseerde bezoekers. Dat betekende ook koffie en thee drinken op zaal, iets wat normaal gesproken niet voorkomt in het Amsterdam Museum.
Stadsgesprekken elke vrijdag van 14.00 – 15.00 op zaal
Een ander zijproject dat van tevoren niet in het projectplan benoemd werd, was het invoeren van genderneutrale toiletten in het gehele museum. Dit werd door zowel deelnemers en meedenkers, als door het publiek en museumcollega’s zeer positief ontvangen. Ook dit idee kwam voort uit het proces van associatief denken, dat deze nieuwe manier van werken teweegbracht.
Gedeeld eigenaarschap
Om de tentoonstelling nog persoonlijker te maken, hebben de deelnemers zelf de audiotour ingesproken bij ‘hun’ objecten. Een kritische noot hierbij kan geplaatst worden met het oog op de cultuurtoerist. Want hoewel de audiotour voor de Nederlandse bezoeker een mooie verdieping op zijn bezoek vormde, was deze helaas niet in het Engels beschikbaar. Verzoeken om een Engelse versie hebben ons doen beseffen dat dit bij een volgend project in de ontwikkeling meegenomen moet worden.
Inspreken van de audio bij de TransTapes door Chris
En dan is er tot slot nog de kwestie van gedeeld eigenaarschap. Een prachtig doel om naar te streven, maar ook een factor om rekening mee te houden. De objecten in de vitrines en aan de wanden, en daarmee de gehele tentoonstelling, waren eigenlijk geen eigendom van het museum. Wel zal een selectie van de getoonde objecten worden opgenomen in de collectie van het Amsterdam Museum. Ook hiervoor zijn de deelnemers om advies gevraagd. De betrokkenheid bij een project als dit eindigt immers pas als zowel het museum als alle deelnemers het als afgesloten beschouwen.
Ingebracht object Trans Trots Vlag
Om een completer beeld te geven van het creatieproces van Transmission zijn ook de deelnemers en meedenkers gevraagd om op deze blog te reageren. Hun reacties zijn hieronder te lezen.