Lunchen met Akwasi
15 maart 2016, zodra ik aankom in het Volkshotel haal ik mijn 23 vragen tevoorschijn voor een last minute evaluatie. ‘Hoe was het om je te laten inspireren door leerlingen over het onderwerp tolerantie? Welke meerwaarde heeft dit project voor jou?’ Ik ben een kwartier te vroeg, bestel een kopje thee en concludeer dat de vragen ongetwijfeld zinvol zijn, maar wellicht wat inspiratieloos.
Om 13:00 uur stipt loopt Akwasi de ruimte binnen; tijd voor lunch. Hij een hamburger en ik een chicken wrap, die een recensie van een foodblogger niet zou overleven. Ik vertel Akwasi hoe enthousiast zowel de leerlingen als de docenten waren over de workshops. Om één van de docenten aan te halen: “het is een gemis dat je niet voor de klas staat”. Akwasi lacht: “ik focus me nu toch liever op mijn muziek”. Dat brengt mij er toe te vragen waar het volgende album van Zwart Licht blijft. “Binnenkort, wij zijn momenteel bezig met het nieuwe album.” Wanneer dit precies uit zal komen weet hij nog niet. De fans onder ons zullen dus nog even geduld moeten hebben…
Terug naar Voices of Tolerance. Akwasi kijkt met enthousiasme terug op de workshops. Leerlingen deden goed mee. “Soms moeten leerlingen zich vertegenwoordigd voelen in een docent. Je ziet vaak dat docenten dertig of veertig jaar lesgeven op dezelfde school. Je kunt dan een beetje out of touch raken.” Met het inbrengen van een gastdocent zorg je voor nieuwe energie in de klas. Daar kan iedereen zijn voordeel mee doen.
Workshops geeft Akwasi vaker. Dit doet hij vooral op middelbare scholen, aan leerlingen van het vmbo, havo en vwo. ”Leerlingen van het vmbo durven meer, die zeggen eerder wat dan bijvoorbeeld een havo- of vwo-leerling, die wat bedachtzamer is. Een vmbo-leerling is niet bang om te vallen en gaat op zoek naar de uitdaging, dat is mooi om te zien.” De workshops die Akwasi geeft gaan meestal over (podium)presentatie. Dit doet hij op scholen, maar ook in afkickklinieken en detentiecentra.
Tolerantie moet je niet opdringen
Presentatie was ook hier het belangrijkste onderdeel van de workshops. Nieuw is dat we het thema tolerantie erbij betrokken. Het thema tolerantie wilde Akwasi niet te veel opdringen, dat had een averechts effect kunnen hebben. Het thema kwam terug via teksten van leerlingen. Verder heeft Akwasi de input van de leerlingen verwerkt in een track. Doe je dat vaker, vraag ik. “Nee niet vaak, alleen als ik me echt geïnspireerd voel door wat de leerlingen zeggen”.
Als ik na een tijdje op mijn horloge kijk zijn we alweer een uur verder. Nadat er nog een heel scala aan onderwerpen -waaronder mijn scriptie- de revue passeert, is het tijd om af te ronden.. Ik sluit af met de volgende vraag: “Lijkt het je leuk om verbonden te blijven aan het project?” “Maar natuurlijk, ik ben al verbonden met het project, het moest zo zijn. Het project heeft ook voor mij veel betekend.”