"Ik was met mijn auto onderweg naar de viering van de 65e verjaardag van mijn zwager." Dan belt Haiko zijn zwager om hem te vragen waar dat feestje ook al weer was. "In restaurant Bon, aan de Winkeldijk in Vinkeveen."
Om er te komen moest je de grote weg af, de Waver over en dan door een polderlandschap langs groene weides en grote boerderijen. Je kwam dan vanzelf bij een restaurant en een jachthaven en dan was je er.
Ik ging aldus de grote weg af en toerde daar rond, kwam steeds verder in de verschillende zijwegen van zijwegen in het midden van een groot groen land. Restaurant Bon was in geen velden of wegen te bekennen. Toen dacht ik, ik bel hier maar eens aan en vraag de weg.
Ik belde aan bij een eenvoudige boerenwoning. En wie deed open; Johan Cruijff.
Ik dacht, die man krijgt altijd verbazende uitroepen van mensen die hem herkennen en dat zal hij wel zat zijn. Ik doe alsof ik hem niet herken.
"Weet u ook waar restaurant Bon is?"
"Ja, dat zal ik je zeggen; je mot hier dit dijkje volgen, helemaal tot het end, en dan helemaal linksaf. Niet rechtsaf want dan kom je nergens. En dan nog een keer links en dan ben je er."
"Maar ik zal het je nog een keer uitleggen. Je gaat dus dit dijkje helemaal af en dan links en nog een keer links en dan zover als je kunt. En dan ben je er."
Ik bedankte hem hartelijk en vertrok.
Meneer Cruijff bleek een buitengewoon mededeelzaam man in het uitleggen waar ik heen moest. Ik volgde zijn aanwijzingen en kwam zo op het feest van mijn zwager.