De wanden in de damessalon zijn bekleed met veloutébehang in de hoofdkleuren van het vertrek: geel, paars en zilvergrijs. Veloutébehang is een textiel-imitatietechniek die in de 19de eeuw op grote schaal werd toegepast. Op een papieren ondergrond werd een lijmlaag aangebracht met – zoals hier – een bloemenpatroon. Daarop zijn fijne deeltjes scheerwol gestrooid, die op de lijm zijn blijven plakken, waardoor een textielreliëf is ontstaan.
Op vier van de vijf wanden is het originele behang nog aanwezig. Twee ervan zijn in 1996 in het zicht gebracht. De andere twee zijn afgedekt met moderne wandbespanning en worden met de restauratie van de damessalon weer in het zicht gebracht. De scheuren en vlekken die in de loop der tijd zijn ontstaan, zullen worden gerestaureerd, zodat het oorspronkelijke 19de-eeuwse behang bewaard zal blijven. De lange wand aan de kant van de gang is niet meer voorzien van de originele behangsels. Op deze wand wordt een reconstructie gemaakt in aansluiting op de – weliswaar in felheid afgenomen – huidige kleuren van het originele behang.
De vergulde sierlijsten en rozetten waarmee de behangsels waren omkaderd, ontbreken op de meeste plaatsen. Deze zogeheten ‘baguettes’ met gewikkelde lintlijsten geven de wanden een duidelijke vakindeling en verbergen de naden in het behang. Vanwege de glanzende vergulding zullen gereconstrueerde lijsten veel van de vroegere grandeur oproepen.