Het beeld is onthuld op 1 juli 2002, meer dan anderhalve eeuw na het verschijnen van artikel 18 der emancipatiewet in Staatsblad 164, de wet over afschaffing van de slavernij in Suriname en op de Nederlandse Antillen. In ‘De Economist 19’ van 1870 lees ik: de 30.000 slaven die den veldarbeid verrigtten zijn op 1 Julij 1863 vrij verklaard …’
In juni 2002 is het bestuur van het Nationaal Instituut Nederland Slavernijverleden en Erfgoed opgericht. Dit NINSEE had naast de Muiderkerk ook een educatief museum dat op 1 augustus 2012 gesloten is. Bezuinigingen. Er is ook veel positiefs te melden.
Op 5 oktober 2012 heeft de heer dr. Stephen Small [1960], in de Aula van de Universiteit van Amsterdam openlijk zijn benoeming tot bijzonder hoogleraar van de Nederlandse geschiedenis van de slavernij, aanvaard door het uitspreken van zijn rede ‘Living History. The Legacy of Slavery the Netherlands’.
Ook de jaarlijkse herdenking ‘afschaffing slavernij’ en het Keti Kotifestival zullen in 2013 doorgaan. De kleurrijke dag van de vrijheden, gebonden aan begrippen als kettingsnijden, gebroken ketenen en manspasi of emancipatie, vindt altijd op 1 juli plaats gevierd op uitbundige wijze rond het monument van de Vries.
Het monument, indrukwekkend en vol zeggingskracht, bestaat uit drie delen die verleden, heden en toekomst uitbeelden. Geketende slaven gebukt gaand onder hun harde lot, geven het verleden weer. Het heden wil ons vertellen over het besef en de kracht die de nodige veranderingen te weeg brengen in, ons doen en laten, onze opvattingen over vrijheid en emancipatie verder vormen.
Het beeld lijkt de toekomst te grijpen, te omvatten. Een toekomst die vrijheid voor ieder mens waarborgt. Dit hoopvolle deel van het monument symboliseert onze universele drang naar vrijheid en een betere toekomst .
