Ik belde terug dat ik die betreffende datum niet kon aangezien ik dan jarig was. Men begreep dat ik mijn verjaardag niet daar wilde vieren (kantoorhumor) en het zou worden doorgegeven. Vervolgens werd ik terug gebeld door mijn 'klantmanager' die een later tijdstip op die betreffende datum voorstelde. Ik zei dat ik dan nog steeds jarig was en dus niet kon. Uiteindelijk maakten we een afspraak voor een andere dag en tijd. Ik was ruim van tevoren aanwezig en wachtte geduldig op wat komen ging. Ik wilde me pro-actief opstellen; aan mij zou het niet liggen. Na een half uur wachten besloot ik toch eens te vragen hoe het zat. Mijn 'klantmanager' bleek al een paar dagen ziek te zijn alleen was men vergeten dit door te bellen.... Hopelijk was zij volgende week weer beter en zou ik een nieuwe brief met een nieuwe datum en tijd toegestuurd krijgen.
Ik kan me goed voorstellen dat mensen uit frustratie de boel daar kort en klein zouden willen slaan wat getuige de vernielde voordeur ook het geval was geweest.
Andere werkzoekenden hadden het over een humoristische boeg gegooid gezien de lucratieve suggestie op het uithangbord.
De medewerkers die daar rondliepen kwamen overigens erg ontspannen en vriendelijk over. Zij zijn uiteindelijk ook slechts uitvoerders van de regeringsplannen en gebonden aan de van hogerhand opgelegde regelgeving die duidelijk vastloopt op formaliteiten en voorbij gaat aan de inhoud en de praktijk. Maar efficient is anders, laat staan motiverend. Om in de sfeer van regels en rapporten te blijven: idee 8 plus, uitvoering min 3....
