Wij blijven hier wat dagen en dan gaan wij nog wat door Europa reizen. Mijn naam klinkt deels Nederlands. Dat klopt ook wel want mijn vader is in Suriname geboren. Hij was zeeman en kwam op een van zijn reizen in New York terecht. Je zou kunnen zeggen dat hij in de Verenigde Staten is blijven hangen.
Hij trouwde daar met mijn moeder, ook zwart. Haar roots liggen in Oklahoma. Wat betreft hun verleden zijn zij heel verschillend: hun achtergronden verschillen en zij gaan er heel verschillend mee om. Mijn moeder wil het verleden laten rusten. Zij praat er eigenlijk nooit over. Misschien vindt ze het te pijnlijk. Zij is 93 en misschien ligt het nare verleden van rassendiscriminatie in de zuidelijke staat Oklahoma te scherp in haar geheugen verankerd. Mijn vader is heel anders. Dat komt misschien ook omdat hij in de Verenigde Staten als 'een beetje anders' werd gezien. Tot op de dag van vandaag, hij is nu 90, heeft hij er plezier in verhalen op te diepen.
In de Verenigde Staten is Suriname iets exotisch, iets waar weinig mensen van gehoord hebben. Dus zijn zij snel geïnteresseerd in jouw verhaal. Ik wil zelf ook wel meer weten over mijn familie en over het verleden van de familie. Bibliotheken of archieven zijn aan mij niet besteed. Wel vind ik het leuk hier te zijn en er met mijn broer en anderen over te praten. Dit is een leuke, feestelijke dag. Ik voel mij hier wel lekker met mijn Sash-head wrap en mijn jurk met een patroon van Californische zonnebloemen.”