"De indianen van Suriname hebben maar kort slavernij gekend. Een groepje Indiaanse Surinamers vroeg me meteen om me aan te sluiten bij hen op de Bigi Spikri tocht van het Leidseplein naar hier. De stof van mijn jurk is rood met witte stippen, dat staat voor de Surinaamse indianen die aan de kust leven. De stof komt uit Nederland. Een goede vriendin heeft de dracht gemaakt, dat kan ik zelf nog niet.
De geschiedenis van Suriname kent vele kanten. Die van mijzelf ken ik slechts deels. Ik kwam een verhaal over de grootvader van mijn vader tegen toen ik in het Tropenmuseum op zoek was naar de geschiedenis van de Evangelische Broedergemeente in de vorige eeuw. De zendelingen hadden zelf ook slaven, dat was nu eenmaal zo in die tijd. Maar de slaven in de kerk werden broeders en zusters genoemd evenals de predikanten en kregen onderwijs en vakopleidingen aangeboden.
Mijn voorvader werd geadopteerd door een zendingsechtpaar van de Evangelische Broedergemeente. Onze voorouder kreeg een paar maanden een opleiding op theologisch gebied in Herrnhut, Duitsland, en was een zeer sociaal bewogen persoon.
Mensen vragen wel eens waarom ik lid ben van een kerk die bij zoiets verschrikkelijks niet voldoende weerstand heeft geboden. Zelf ondervind ik veel steun aan mijn geloof. Je kunt er kracht uit putten. Recentelijk is er door diezelfde kerk over die periode schuld bekend en vergeving gevraagd. Ook zijn er op initiatief van de Evangelische Broedergemeente een boek en een CD verschenen onder de titel Zoektocht in Vrijheid. Er is een musical genaamd Op Weg Naar vrijheid opgevoerd en een speciale editie van de Herrnhutterbode over het Nederlands slavernijverleden verschenen. Daardoor is het mogelijk dit onderwerp in alle lagen van de Kerk bespreekbaar te maken hetgeen de onderlinge verstandhouding alleen maar ten goede kan komen.
Er is veel beweging nu rondom het slavernijverleden en ook of juist daardoor een groeiend bewustzijn over deze periode van onze geschiedenis. Nadat de predikant gisteren vanaf de kansel de schuld van de Evangelische Broedergemeente beleed, hetgeen in alle EBG kerken in de wereld plaatsvond, bleef het enkele minuten stil. Normaal beginnen de gemeenteleden snel te applaudisseren, maar nu liet iedereen dit in stilte op zich inwerken. Hoorden we het goed? Meent hij wat hij zegt? Na enkele minuten barstte het applaus los.
Maar we zijn er nog niet. 1 juli zou een net als 5 mei een Nationale feestdag moeten zijn voor alle Nederlanders. Maar het komt, het komt. Ik heb goede hoop."
