Samantha is half Indiaans en half Creools. Ze vertelt dat zij vroeger, toen ze kort haar had, wel eens voor zwarte piet is uitgemaakt. Wat haar betreft wordt zwarte piet afgeschaft, liever vandaag dan morgen.
Samantha heeft een hele bijzondere koto aan. Deze heeft haar grootmoeder gedragen tijdens de wintiprey voor haar moeder, de overgrootmoeder van Samantha. Toen Samantha haar oma vroeg wat ze vandaag moest aantrekken, zei ze dat ze dit moest dragen. De kleuren op de koto hebben geen speciale betekenis. Haar grootmoeder heeft dat toentertijd zo uitgezocht. Een onderdeel van de kleding is ook de doek die nu door Daynon gedragen wordt. De angisa die ze draagt heeft ze zelf gevouwen, op een manier die zij mooi vindt. Het heeft geen betekenis.
De kleding heeft voor Samantha betekenis vanwege haar oma en overgrootmoeder. En natuurlijk vanwege Keti Koti. Ze voelt zich vandaag in deze kleding trots en verbonden. Daynon geeft aan dat hij het mooi vindt dat traditionele met moderne kleding gecombineerd wordt. Zo zijn de oorbellen van Samantha en Daynon van nu en worden ze gedragen omdat ze gewoon mooi zijn.
Het Amsterdam Museum was op 1 juli aanwezig op het Keti Koti Festival om verhalen te verzamelen van aanwezigen en hun feestelijke en kleurrijke kleding. Meer bijzondere verhalen vind je hier.