Snoep & Vermeer aan de straatkant
Opengescheurde kunsthars manchetten
Er is daarom besloten om de manchetten ditmaal weer in het klassieke lood uit te voeren. Dit is de methode die van ouds als pakking voor het bevestigen van ijzer in steen gebruikt wordt. Lood is niet vochtgevoelig en omdat het gemakkelijk smeltbaar is, kan het in vloeibare staat aangebracht worden. Eenmaal uitgehard heeft het bovendien de prettige eigenschap vervormbaar te zijn. Uitzetting van het ijzer door zonnewarmte en toekomstige roestkorsten zullen niet onmiddellijk problematisch zijn; naden of scheurtjes kunnen eenvoudig worden dicht geklopt. Nadeel van lood is de giftigheid ervan bij de verwerking. Goede beschermingsmiddelen en hygiëne op de werkplek zijn essentieel.
Afbeeldingen van het proces:
Verwijderde kunsthars, de dunne aangelaste stukken staf komen aan het licht Het ijzer in de menie gezet Het aanbrengen van een roestvrijstalen mal rond de staf, de kieren afgedicht met klei Het smelten van het lood
Twee pollepels lood worden tegelijkertijd verhit voor de ca. 6 kg. benodigd per manchet Het aangieten van de manchet Het koelen van het lood De mal wordt verwijderd
Het na bewerken van de manchet met de koudbeitel. Nog niet geoxideerd is het lood bijna zilverkleurig Het resultaat
Uitvoering door Tobias Snoep, Sindy Buissink en Cor van der Geest (Fa. Snoep & Vermeer).