Foto´s
Op hun reizen bezochten Abraham en Louisa onvermoeibaar musea, kerken en archeologische opgravingen. Uiteraard namen ze dan ook souvenirs mee, zoals foto’s van de Franse kustplaats Le Havre of het Forum Romanum in Rome. Ze kochten deze bij beroepsfotografen en prenthandelaren. Fotografie was destijds een nieuwe kunstvorm.
Massatoerisme bestond nog niet, dus je ziet nauwelijks mensen op de foto’s staan. Dat had overigens ook te maken met de nog onderontwikkelde techniek: door de lange belichtingstijden moest alles dat in beeld kwam onbeweeglijk blijven staan. Het was daarom het makkelijkst om bijvoorbeeld een foto te maken van een lege boulevard op zondagochtend. Vandaag de dag zouden Abraham en Louisa daar geen last van hebben. Ze zouden waarschijnlijk continu selfies aan het maken zijn.
Vakantiehuis
In de zomer verbleven de Willets meestal ook een aantal maanden in hun Franse villa, gelegen in het plaatsje Le Vésinet, vlakbij Parijs. De villa was van alle gemakken voorzien, zoals toiletten en badkamers. Die ontbraken in hun oude grachtenhuis. Doordat de Amsterdamse grachten dienden als open riolen, stonk het er zomers behoorlijk. In Frankrijk blies juist een lekker fris windje.
De reis ernaartoe werd gedaan per koets en per trein. Sinds de aanleg van de spoorbruggen over de rivieren konden ze rechtstreeks doorreizen. De landelijke, pittoreske omgeving, de moderne architectuur en het prachtige interieur van de villa trokken veel (bevriende) kunstschilders aan, waaronder Johan Conrad Greive jr., Jacobus van Looy, Willem Martens en Coen Metzelaar. Hierdoor weten we precies hoe de villa eruit heeft gezien.
Gezelschap
Abraham en Louisa gingen trouwens niet enkel met z´n tweetjes op reis. Behalve de kok Willem en huisknecht Hendrik, mochten hun hondjes ook altijd mee! Mietje, Simiertje, Lutin en Carlo waren een van de vele hondjes die Louisa had. Het waren troeteldieren en een goede remedie tegen de eenzaamheid en verveling - de affectie van Louisa voor de hondjes was enorm. Ze was er zelfs van overtuigd dat iemand die niet van haar hondjes hield, geen goed mens kon zijn.
De luxe viervoeters zijn veelal geportretteerd. Met als spectaculair voorbeeld het schilderij van Figaro, de Pyrenese berghond die vermoedelijk permanent op het terrein van de Franse villa verbleef.
Gebaseerd op ‘Abraham & Louisa Willet Holthuysen, Amsterdamse verzamelaars in de 19e eeuw’ van conservator Bert Vreeken (1949 - 2014)
