Vandaag was anders, anders dan normaal

Les in een museum in plaats van in ‘t klaslokaal

Een les waarin wij als social workers aan het denken werden gezet

Over normen en waarden en het transgendertoilet

 

Er werd gesproken met transgenders over hun levensloop

Hun lange weg, onzekere dagen maar bovenal voortdurende hoop

Hoop op de dag dat zij zich thuis voelen in hun eigen lichaam,

En wereldwijd kunnen voorstellen onder hun nieuwe vrouwennaam!

 

Dominique vertelde, heel dapper en voldaan

Dat zij haar ideaalbeeld wou volgen, en daar is ze voor gegaan

Een prachtige vrouw hebben wij ontmoet,

Waardoor wij anders zijn gaan kijken naar transgenders,

Én dat door één tentoonstelling, jongens wat goed!

 

Aan transgender Bianca vroegen wij de welbekende vraag;

Voel je je nou meer man of vrouw?

Hierop antwoordde zij maar al te graag

“Ik voel me gewoon gewoon, en dat blijf ik trouw!”

 

Ten toon stellen heeft voor ons na dit bezoek een dubbele betekenis

Je kunt naar een tentoonstelling gaan, of je kunt de tentoonstelling zijn

En dat jullie als transgender jullie tentoon hebben gesteld is voor ons een waardevolle belevenis

Waar wij jullie dankbaar voor zijn, op de korte én lange termijn

 

Geroerd door alle foto’s en verhalen,

Geroerd door alle inzet en vrouwen die weer stralen,

Verlieten wij met een voldaan gevoel,

In het mooie Amsterdam,

Het puntje van onze stoel!

 

Transmission: reprise, Bedankt!

Geschreven door: Tamara Walls, Marloes van de Ven & Mosa Rijnja

Eerstejaarsstudenten Social Work, aan de Hogeschool Utrecht

DB2