Als achtienjarige kwam hij naar de stad om te studeren aan de Economische Hogeschool. In Amsterdam wonen omschrijft Tom als een openbaring. Binnen een paar maanden zat hij in het bestuur van de grootste studentenvereniging van Nederland, met 3000 leden. “Naast het studeren, want daar ging het natuurlijk om, ging ik ook feesten, vrienden maken en tot diep in de nacht doorgaan in de meest gekke krochten van Amsterdam.” Zijn studentenleven, zo benadrukt Tom, vormde een opstap tot wie hij nu is.
Hoe ben je op dit café gekomen? vraag ik hem nieuwsgierig. Tom lacht: “De Jordaan is een hele mooie plek om te varen, zeker in de zijgrachten.” Ik begrijp meteen waar dit verhaal naar toegaat, het café ligt namelijk aan een zijgracht van de Prinsengracht. “Als je op een boot zit dan drink je weleens een drankje, maar het is nog leuker om ergens een drankje te doen en toen zag ik het café ‘t Smalle met een aanlegsteiger.”
Café ‘t Smalle is al sinds 1978 een begrip in de Jordaan. Maar het interieur en de glas-in-loodramen gaan tot 200 jaar terug, toen het pand nog onderdeel was van de destilleerderij en likeurstokerij van Pieter Hoppe. Het is volgens Tom een plek waar de echte Amsterdammers komen. Een plek waar gesprekken centraal staan en niet de muziek. “Bij café ‘t Smalle is er gewoon niks verandert.” De afgelopen jaren vinden ook toeristen hun weg naar het café. “Het heeft een keer in de Lonely Planet gestaan en toen kwamen er ineens toeristen binnen. Dat waren ze hier niet gewend.” Natuurlijk keken de stamgasten de toeristen niet weg. “Wie je ook bent, iedereen is welkom.” De leukste herinneringen heeft hij aan een avond samen met zijn kinderen. “Je mag officieel niet te lang aanleggen. Er stond een verbodsbord, maar mijn boot was zo groot, waardoor je het bord niet meer zag. Mijn dochter vond het vreselijk, maar ik vond het stoer. Mijn twee hoogblonde kinderen zaten op het achterdek gezelschapsspelletjes te spelen en de ene toerist na de andere maakte foto’s van ons. De boot, de lampjes, het café, Hollandser dan dat kon het niet. Ik heb daarna nog de hele avond in het café gezeten. Het was zo gezellig, een avond om nooit te vergeten.”
“Amsterdam is eigenlijk maar een postzegeltje. Heel veel op een klein gebiedje, maar dat is juist de charme,” zegt Tom, reflecterend op zijn liefde voor de stad. Hoewel hij nu niet meer in Amsterdam woont, komt hij vaak terug voor zijn werk bij het Comedy Café. Dus, als je de volgende keer in de Jordaan bent, vergeet dan niet om een stop te maken bij café ‘t Smalle en te genieten van die authentieke Amsterdamse gezelligheid. Proost!
Tom met zijn boot voor het café ‘t Smalle