amsterdam museum

Christiaan Pieter van Eeghen

Onderzoek Laura van Hasselt

Laura van Hasselt schrijft een proefschrift over ondernemer/filantroop Christiaan Pieter van Eeghen (1816-1889). Ze schrijft geen klassieke biografie, maar onderzoekt de rol die Van Eeghen heeft gespeeld bij de modernisering van Amsterdam. In dit blog doet de oud-conservator geregeld verslag van haar onderzoek. Van Eeghen was onder meer een van de grondleggers van het Amsterdam(s Historisch) Museum.

Doctor!

Het is volbracht. Vrijdag 11 november ben ik eindelijk gepromoveerd op mijn onderzoek naar Van Eeghen: Geld, geloof en goede vrienden. Piet van Eeghen en de metamorfose van Amsterdam, 1816-1889. lees verder »

Het Van Eeghenbankje, deel 2

Het Van Eeghenbankje heeft er wel eens beter bij gestaan. Alle houten planken zijn op mysterieuze wijze verdwenen. Toch zat ik er heerlijk, afgelopen zondag in Oosterbeek. lees verder »

Leeg

Het ei is gelegd: ik heb het manuscript ingediend. Over zes weken hoor ik of de promotiecommissie akkoord gaat. Wijzigingen mogen niet meer, dus verder sleutelen aan de tekst is geen optie. Na zes en een half jaar is het proefschrift uit mijn handen, over de schutting, niet meer van mij. lees verder »

Van Eeghen en de slavernij

Van Eeghen stond aan het roer van een succesvol handelshuis in negentiende-eeuws Amsterdam. Dat doet in de huidige tijd alarmbellen rinkelen. Verdiende hij ook geld aan slavernij? lees verder »

Een park als monument

Het Vondelpark viert dit jaar een jubileumfeest: 25 jaar Rijksmonument. Er zijn speciale rondleidingen en er is een buitententoonstelling over de geschiedenis van het park. Met mooie foto’s van hippies en andere parkbezoekers, maar waar is Van Eeghen? lees verder »

De laatste adem

Piet van Eeghen stierf op zijn eigen verjaardag: 25 oktober 1889. Drieënzeventig jaar is hij geworden. Dankzij Jan Gunning, een van zijn schoonzoons, weten we tot in detail hoe de laatste uren uit zijn leven zijn verlopen. lees verder »

De tekenaar

Van Eeghen was geen kunstenaar, hij was een zakenman die kunst verzamelde. Maar hij kon zelf heel goed tekenen. Dat blijkt uit zijn schetsboeken in het Stadsarchief Amsterdam. lees verder »

Van Eeghen en de Gouden Koets

De Gouden Koets is even terug in de stad waar hij vandaan komt. In 1898 deed de bevolking van Amsterdam hem kado aan de jonge koningin Wilhelmina. Met dank aan Miljoenen Jantje en Jan Herman van Eeghen. lees verder »

De avonturen van Tom Sawyer

Elke zomer lees ik een negentiende-eeuwse klassieker, in de hoop de wereld van Van Eeghen steeds iets beter te begrijpen. Dit keer was het Mark Twain: The Adventures of Tom Sawyer (1876). De Amerikaanse roman was in de negentiende eeuw een bestseller, maar ik vermoed dat Van Eeghen er niet enthousiast over zou zijn geweest. lees verder »

Shoppen met Cato

Het lijkt erop dat we deze zomer eindelijk weer de grens over mogen. Ik las een brief van Cato van Eeghen uit 1842 en kreeg meteen zin om naar Parijs te gaan. lees verder »

Vaccinatiebriefje

Van Eeghen was de trotse bezitter van een vaccinatiebewijs. Geen coronapaspoort maar een pokkenbriefje. Voor het eerst betrap ik mezelf op enige jaloezie op de man. Volstrekt irrationeel, maar toch: geef mij alsjeblieft zo’n coronabriefje om te ontsnappen uit deze eindeloze lockdown. lees verder »

Piet of Van Eeghen?

Hoe benoem je de hoofdpersoon in een biografie? De achternaam is gebruikelijk, zeker als het om een man gaat. We hebben het meestal over Thorbecke, niet over Rudolf; over Gemmeker, niet over Albert; over Wibaut, niet over Floor. In biografieën over vrouwen kom je gek genoeg veel vaker de voornaam tegen. lees verder »