Auke, bedankt
Einde van De stad van Auke Kok
In het derde deel van zijn terugblikken ter afsluiting van de rubriek De stad van Auke Kok schrijft de Parool-journalist over een ontmoeting met de burgemeester na afloop van de Dag van de Amsterdamse Geschiedenis in 2011.
Het was een prachtige dag geweest met tientallen verhalen op locatie. Wim T. Schippers had op het Frederiksplein verteld over het Paleis voor Volksvlijt, oud-burgemeester Ed van Thijn haalde herinneringen op in zijn voormalige Ambtswoning en samen met Jort Kelder vertelde ik over geschiedenis en heden van de P.C. Hooftstraat. Auke Kok zelf had, vóór Holleeders geboortehuis in de Eerste Egelantiersdwarsstraat, verhaald over de jonge jaren van de Amsterdamse crimineel. Aan het einde van de dag verzamelden de geschiedenis-enthousiastelingen zich op de binnenplaats van het Amsterdam Museum voor wijn en een toespraak van de burgemeester, zelf ook een groot liefhebber van geschiedenis.
Beetje verdrietig
En daar sprak Eberhard van der Laan Auke Kok aan. “Als eenvoudige chroniqueur maak je niet elke dag mee dat de burgemeester zijn ongenoegen uit over columns waarin hij centraal heeft gestaan,” meldde Auke Kok in het Parool van 6 april 2013. De burgemeester was ‘een beetje verdrietig’ dat Kok geschreven had over zijn ‘pinguïnloopje’ tijdens de Februaristaking herdenking. In een gemoedelijke sfeer stonden de columnist en de burgemeester te bakkeleien over vrijheden en plichten van de pers. De zon scheen en de ambtsketen van Van der Laan blonk. “De inhoud van onze kleine redetwist legde het totaal af tegen de aanblik van de burgemeester, zo dicht tegenover me, met die aanmerkingen en vooral met die grote ketting op zijn buik." Toch grappig dat een eigentijdse journalist als Kok zo onder de indruk is van dit 19de-eeuwse ceremoniële sieraad. Na het gesprek is Kok eigenlijk vooral trots. Dat een hardwerkende, veelgeprezen burgemeester zich druk maakt, bewees immers: “de rubriek deed ertoe”.
Ironisch en betrokken
In soepele zinnen, soms ironisch en soms betrokken, met veel oog voor details deelde Auke Kok jarenlang zijn fascinatie voor Amsterdam met de Paroollezers. Hij bleef niet alleen in de binnenstad, zoals een illustere voorganger als Carmiggelt, maar ging ook naar de buitenwijken. Verplichte kost voor een conservator van het Amsterdam Museum. Ik was een trouwe lezer en kan inderdaad beamen: “de rubriek deed ertoe”.
78 keer bekeken