Wat zouden de regenten van het Burgerweeshuis, in 1663 geschilderd door Jürgen Ovens, gedacht hebben van deze scene? Vóór hun schilderij kreeg ik twee nieuwe aanwinsten overhandigd voor de collectie van het Amsterdam Museum: de djellaba’s die gemaakt zijn voor de Marokkaanse boot die op 2 augustus 2014 meevoer met de Canal Pride, het meest spectaculaire onderdeel van de Amsterdamse Gay Pride.
‘We make history’
Gemusealiseerde djellaba’s
‘De djellaba’s zijn gemusealiseerd', kondigde Ilias Zian trots aan op Facebook,‘we make history’ en het regende likes. Samen met Ilias en anderen ben ik betrokken bij het initiatief Queering the collection: musea en archieven gaan onderzoeken op welke manier LHBT’s (lesbisch, homo, biseksueel, transgender) vertegenwoordigd zijn in de collecties en hoe je dat (beter) zou kunnen doen. Zo dus, door een belangrijk en symbolisch moment in de geschiedenis van de Marokkaans-Nederlandse homogeschiedenis te verankeren in het stadsmuseum.
‘Niet te bloot’
Tijdens het wekelijkse conservatoren overleg vertelden Ilias Zian, Wobine Bosch, Corné Gabriëls en Marc van Loon over de kleding die gedragen was op de boot. ‘Niet te bloot’ was de vraag die Ilias, een van de initiatiefnemers van de boot, meegaf aan ontwerper Corné Garbriëls. Het meedoen van de Marokkaanse Nederlanders aan de Canal Pride was al heftig genoeg voor een groot deel van de Marokkaanse gemeenschap.
Corné (50% Marokkaans en 100% gay) koos voor de symboliek van de kleur roze, die vanaf de jaren zeventig in zwang kwam als de kleur van homo’s en lesbo’s. De roze driehoek die homoseksuelen hadden moeten dragen in de concentratiekampen van de nationaalsocialisten was een geuzenkleur geworden. De djellaba lijkt zo op een roze versie van de Marokkaanse vlag met in het midden een groene vijfpuntige ster, die verwijst naar de vijf zuilen van de Islam. En verder moest het natuurlijk makkelijk te maken zijn en prettig draagbaar in de hitte en drukte van de Canal Pride. Alle opvarenden droegen naast de roze djellaba een rode fez, een cirkelvormige vilten hoofddeksel.
Hoodie en djellaba ineen
Marc van Loon en de twee andere dansers van de Trippin Angels, de dansende boegbeelden van de boot, droegen helderblauwe djellaba’s ontworpen door Wobine Bosch. Een djellaba is een lang, losvallend gewaad met lange mouwen en vaak een soort capuchon. Deze traditionele kleding wordt in Marokko door mannen en vrouwen gedragen. Wobine combineerde de djellaba met de hoodies (jack met capuchon) die veel (Marokkaanse) jongeren dragen. De associatie wordt nog versterkt door de drie Adidas strepen op de zijkant. De dansers droegen ook een fez (met blauw stoffen hoesje).
Later in het jaar gaan we de djellaba’s exposeren en een bijeenkomst organiseren met de opvarenden van de boot om te horen wat de reacties in hun omgeving waren.
Zie ook I'm gay and muslim.
Foto's: Jet Budelman
25691 keer bekeken