Op het schilderij in de collectie van het Amsterdam Museum toont Roemert zijn rijkdommen en Ritsaert de reden van zijn chronisch geldgebrek, zijn glas. De schilder Moeyaert maakte met dit schilderij een soort visuele samenvatting van het blijspel, waarop de moraliserende strekking naar voren komt.
Dit thema, de keuze tussen een oude rijke en een jonge arme partner is een vaak gebruikt motief in de zeventiende-eeuwse Nederlandse kunst. In 1637 werd Moortje zeven keer opgevoerd in de rederijkerskamer De Eglentier. Deze was gevestigd op de bovenverdieping van de kleine Vleeshal aan de Nes. Moeyaert was sinds 1618 lid van deze kamer. Deze opvoeringen zouden de aanleiding geweest kunnen voor dit schilderij.
Hoewel we het schilderij al sinds 2004 in langdurige bruikleen hebben, is de klucht zelf pas sinds kort in onze museumbibliotheek aanwezig. Reden: een mooie uitgave van het boek was voor slechts tien euro in de ramsj te vinden. Dat konden we natuurlijk niet laten liggen!

Kijk hier voor meer informatie over dit object