Aron Berhan (24 jaar)verhuisde op zijn elfde naar de Vogelbuurt in Amsterdam-Noord. Hij woonde aan het Spreeuwenpark: een levendige, diverse plek waar iedereen elkaar kent en voor elkaar zorgt. Het is een buurtplein, omringd door woonhuizen en lokale winkels zoals een Turkse bakker, Surinaamse toko en een Marokkaanse slager. 

Op een regenachtige dinsdagavond neemt Aron ons mee naar de mooiste momenten uit zijn jeugd. Ze vonden plaats op het voetbalveldje van het Spreeuwenpark. “Als ik uit school kwam, ging ik gelijk het veldje op want ik wist dat er jongens aan het voetballen waren. Dat deed ik bijna elke dag. Op dat veldje heb ik alles meegemaakt wat je als jongen kan meemaken: ik heb daar gevochten, gelachen en gehuild.” 

Het is duidelijk dat deze plek om meer gaat dan alleen voetbal. “Het Spreeuwenpark is open en multicultureel. Er heerst saamhorigheid. Dit is voor mij waar Amsterdam voor staat. Turken, Marokkanen, Surinamers, Antillianen; iedereen kent elkaar en let op elkaar. Er is veel hoop. Het maakt niet uit waar je vandaan komt. Als je cool bent met iedereen en alles, is er niets aan de hand.” 

Aron woont inmiddels twee jaar in Amsterdam-Noordoost. Hij werkt en studeert tegelijkertijd Bedrijfseconomie. Zijn moeder woont nog aan het Spreeuwenpark. We gaan bij haar schuilen voor de regen. Terwijl zij ons geurige kruidenthee inschenkt, vertelt Aron over het imago van Noord: “Vroeger was je een ‘low-life’ als je hier vandaan kwam en nog steeds reageren mensen ietwat spottend: ‘O, dus jij woont in Nóórd?’ Maar mensen kennen Noord niet goed.”, vertelt Aron. “Je kan Noord gerust ‘saai’ noemen. Noord kan nuchter, direct en zeker ook lomp zijn. Voor tuttigheid moet je naar Zuid.” 

De laatste jaren zijn er steeds minder kinderen die op het veldje spelen. Aron vertelt dat er te weinig onderhoud is geweest: “Het is niet veilig om er nog op te spelen.” Dat is te zien: de grond is brokkelig, er zitten steentjes los en gaten in de grond. Door de diepe plassen regen op het veld is het is moeilijk om je in te beelden dat dit kortgeleden een van de meest levendige plekken in de buurt was. “Buurtbewoners hebben destijds de gemeente gebeld. Ik weet niet waarom er toen niks aan gedaan is.” 

Al is de buurt veranderd, het Spreeuwenpark blijft voor Aron een dierbare herinnering: “Het is een plek die altijd bij me zal blijven, no matter what.”