Schilderen is mijn liefhebberij. Toen vorig jaar (2011) de perikelen rond het Ajax bestuur speelden en iedereen een mening had voor en tegen Johan, kreeg ik de opdracht een schilderij te maken wit op zwart. Ik schilder graag figuratief en portretten en ik vond toen dat Johan het moest worden. Het moest Johan worden vanwege bovenstaande maar ook omdat hij wat eigenwijs, eigenzinnig op mij overkomt en omdat hij een mooie karakteristieke kop heeft.
Een foto van Erwin Olaf voor een modehuis heeft model gestaan voor het schilderij. Het is acryl op doek.
Tijdens Parkkunst op koninginnendag in Alphen aan den Rijn trok het portret veel belangstelling. Vooral van één heer die keer op keer terug kwam en iedere keer weer iemand anders mee nam om te kijken. Hij zij ook elke keer dat het toch echt Jopie was. Toen ik vroeg wie Jopie was vertelde hij dat hij Johan Cruijff bedoelde. Hij was opgeroeid in dezelfde buurt waar Johan ook woonde. En ik begreep uit zijn woorden dat hij Johan uit die tijd kende.
De laatste stand van zaken wat betreft mijn Johan. Hij hangt boven de eettafel.