Stadsmarketing is een positieve selectie uit de werkelijkheid. Oftewel: je doet je beter voor dan je bent. Elders wekt dit wantrouwen op. Men lacht erom of ziet het als teken van arrogantie.
Hoe je je voordoet hangt af van de tijd. In de Middeleeuwen ontleent Amsterdam zijn imago aan hogere machten, zoals de keizer: vandaar de keizerskroon in het stadswapen. In de 17de eeuw wil Amsterdam zélf die macht uitstralen en positioneert zich als koningin der steden.
Dan komt economisch de klad erin. Resteert, in de 19de eeuw, een groots verleden. Admiralen en kunstenaars van toen worden opgepoetst tot helden van nu, Rembrandt voorop. De stad presenteert zich als leuk en klein, te midden van gezellige attracties: tulpen, klederdrachten en molens.
Na de Tweede Wereldoorlog gaat Amsterdam het beeld uitstralen van een vrije, tolerante en eigenwijze stad. Dit nieuwe imago wordt met graagte voorzien van historische wortels. Zou het kloppen, dit beeld? En wat wordt het volgende?
