00:12
Ik ben Esther van Duin, jongerenvertegenwoordiger bij UNESCO en ik ben heel erg blij dat ik hier mag zijn om jullie toe te spreken. Vooral omdat ik dagelijks het genoegen heb om met mijn mede jongeren te kunnen praten over onderwerpen die bij UNESCO spelen zoals tolerantie, cultuur, culturele verschillen, het interculturele dialoog, onderwijs en wetenschap. Eigenlijk allemaal dingen die ons allemaal aangaan en die voor ons allemaal heel erg belangrijk zijn en waar we veel te weinig over mee mogen praten. Vooral jonge mensen, die hebben vaak toch niet echt een stem en dat is iets wat de Nederlandse overheid ons gelukkig wel geeft bij Unesco.
01:04
Ik heb de eer om dat inmiddels al een jaar te doen. Ik mag nog een paar maanden. Op een gegeven moment worden we helaas allemaal ouder en ben ik ook geen jongere meer dus moet ik plaats maken voor een ander. Maar gelukkig mag ik vandaag hier nog even zijn.
01:23
Toen de mensen van het Ons’ Lieve Heer op Solder museum mij vroegen of ik mee wilde werken aan het Voices of Tolerance project heb ik eigenlijk ook geen seconde hoeven twijfelen. Want een project dat de ervaringen van jongeren zelf wil vertellen en vertalen in het museum is iets waar ik uiteraard aan mee wil werken!
01:42
Maar toch had ik best veel moeite om vandaag iets te schrijven over, te bedenken wat ik nou wil vertellen over tolerantie. Want, ja tolerantie, dat is toch zo iets groots, wat wil ik daar nou over meegeven? En ik denk dat als je anderen de vraag stelt, wat vind je daar nou van, tolerantie? Dan is het alleen maar eerlijk is die vraag ook aan jezelf te stellen.
02:09
En in mijn zoektocht naar de juiste woorden moest ik eigenlijk terug denken aan een workshop die we een paar weken geleden gehad hebben, misschien wel iets langer dan een paar weken. De tijd gaat snel. Met dus een aantal jongeren van de middelbare scholen die net al genoemd werden, die waren uitgekozen, om hen eigenlijk klaar te stomen met de koningin te gaan praten over tolerantie.
02:32
Ik kwam er eigenlijk achter dat ik niet zelf op zoek hoefde te gaan naar die woorden omdat die mij al gegeven waren door de jongeren. En één uitspraak die me heel helder is bijgebleven kwam van een van de jongeren. Zij stelde dat de wereld van ons allemaal is, maar wij degene zijn die er grenzen op hebben gelegd.
02:56
Voor mij vat deze uitspraak eigenlijk de essentie van tolerantie. In ons dagelijks leven komen wij eigenlijk heel veel grenzen tegen. Sommige grenzen zijn heel duidelijk te herkennen. Grenzen tussen landen bijvoorbeeld. Of de wettelijke grenzen aan het gedrag wat is toegestaan. Andere grenzen zijn subtieler, die zijn eigenlijk bijna niet merkbaar omdat ze zo geïntegreerd zijn in ons dagelijks leven. Juist die subtiele grenzen hebben alles te maken met tolerantie, helemaal omdat die niet voor ieder mens, groep, land of cultuur gelijk zijn. Dit zijn vaak de grenzen waar het schuurt of wringt tussen mensen waar mensen het oneens kunnen worden. De plekken waar ruzie, haat, onbegrip en geweld kunnen ontstaan.
04:04
Voor mij kan tolerantie een medicijn zijn tegen het ontstaan van deze haat en onbegrip. Want het begrip tolerantie zelf heeft vaak een beetje een negatieve nasmaak. Het veronderstelt eigenlijk dat er iets is wat we eigenlijk niet oké vinden maar toch maar tolereren.
04:24
En ik denk dat in deze uitleg zou tolerantie iets wegneemt van jouzelf, van jouw waarden en idealen. Maar volgens mij heeft tolerantie eigenlijk bar weinig met jou te maken en ontzettend veel te maken met ‘de ander’. Want tolerantie doet helemaal niks af aan jouw waarden, het doet helemaal niks af aan jouw idealen, het doet helemaal niks af aan ideeën. Het enige dat tolerantie doet is dat het ervoor zorgt dat jij ook niks afdoet aan de waarden, of de idealen of de ideeën van ‘die ander’ doordat je die respecteert en niet onderdrukt. Eigenlijk is het helemaal niet zo moeilijk.
05:08
Tolerantie, wat vind ik daar zelf nou van? Zelf heb ik eigenlijk toch nog een beetje moeite met het begrip tolerantie. Of in elk geval de uitleg daarvan. Ik omschreef tolerantie net als een medicijn tegen haat, tegen onbegrip. En we weten eigenlijk allemaal hoe medicijnen werken. Je hebt hoofdpijn, koorts en voelt je beroerd. Daarom ga je naar de dokter. De een wat eerder dan de ander maar op een gegeven moment ontkom je er niet aan. De dokter schrijft je een medicijn voor. Je haalt dit bij de apotheek, neemt het in en voelt je beter. De koorts en hoofdpijn kunnen we vervangen voor maatschappelijke problemen, tolerantie voor het medicijn. Er is een probleem en een oplossing, je zou toch zeggen dat dat voldoende is.
06:00
Tolerantie als medicijn maakt van tolerantie een eindpunt, het maakt een doel om naar te streven. En ik denk ook dat zo is. Tolerantie is een doel om naar te streven. Maar ik eigenlijk dat tolerantie naast een eindpunt juist een beginpunt is. Want tolerant zijn, je medemens in hun waarde laten en de ruimte geven te zijn wie zij zijn, is een doel om naar te streven.
06:30
Maar ik denk dat het gevaar wat hier echter op de loer ligt is dat het de discussie doodslaat. Wanneer de angst om intolerant te zijn zo groter is dan de ruimte die we laten om daadwerkelijk te praten over onze waarden en waarom grenzen tegen elkaar aan kunnen schuren, dan schiet tolerantie juist zijn doel voorbij.
06:55
Dus tolerantie, wat vind ik daar nou van? Ik zie in tolerantie een wereld die van ons allemaal is. Een wereld waar wij grenzen op hebben getrokken. Grenzen die elkaar kunnen overlappen en doorkruizen maar ook een wereld waar ruimte is om jezelf te zijn. Waarin jij zelf als mens groeit door andere de ruimte te geven om te groeien.
07:17
Tolerantie is voor mij een medicijn tegen onbegrip en tegen haat evenals het begin van een kritisch gesprek over onze eigen waarden en ideeën en over die van een ander. Een continue gesprek waar iedereen in betrokken moet worden. Iedereen die hier is, ook als we dadelijk naar buiten lopen, op straat, in de trein of thuis of op school of je werk of waar je ook komt, eigenlijk daar eens over praat. Wat vind ik? wat wil ik? Wat vind ik belangrijk? Wat vind jij belangrijk. Wat vinden we daar samen van? Alle generaties, alle mensen, altijd en overal.
07:57
Ik denk dat het Museum Ons‘ Lieve Heer op Solder dit broodnodige gesprek gestart is. Wij kunnen, mogen, en misschien wel moeten, hier met z’n allen aan bijdragen. Om te zorgen dat het niet slechts bij woorden blijft maar ook dat het wordt omgezet in daden. Tolerantie is voor mij een begin- en een eindpunt. Wat is tolerantie voor jou?