We schrijven begin 2007. De kick off van het Johan Cruyff College bij het Zoomvliet College in Roosendaal. Een prachtige dag en een prachtig moment voor Zoomvliet, voor ROC West-Brabant...

Weer een nieuwe, frisse loot aan de boom. Een prachtig programma. Na afloop begeleiden we Johan naar zijn auto en nemen we afscheid van hem. Iedereen uiteraard op zijn of haar eigen wijze. Ik hoor iemand zeggen, “het was een hele eer u te mogen ontmoeten”. Ik sta er wat beteuterd bij en mompel zoiets van “dat zegt ze tegen mij nou nooit”. Johan vond het wel mooi, “tja, verschil moet er wezen”. Arianne realiseert zich onmiddellijk wat ze met haar woorden teweeg heeft gebracht en roept nog snel, “ik vind het vooral een hele eer om elke dag met jou te mogen samenwerken” maar dat klonk niet sterk. U begrijpt, ik heb haar het afgelopen jaar menigmaal herinnerd aan dit voorval, het zou niet weer gebeuren.

Trots en dankbaarheid
Afgelopen woensdag beleefde het Zoomvliet College wederom een voorlopig hoogtepunt in zijn bestaan. In de ochtend de opening van het gloednieuwe gebouw van het Johan Cruyff College op het eigen erf van het Knipplein, in de middag de heropening van het Zoomvliet College na de ingrijpende verbouwing, zeg maar gerust: metamorfose. De trend van de dag werd gezet door Jaap met zijn geweldige uitvoering van you’ll never walk alone. Een volle tribune, Johan incluis, deinend met sjaaltjes op het ritme van de muziek. Speeches, een vraaggesprek met Johan Cruyff, vele contacten met de studenten en uiteraard de bezichtiging van het gebouw als hoogtepunten. Studenten in de hoofdrol, een gebouw dat sport en opleiding ademt, trots alom. Ook dankbaarheid, zoals voor de optimale medewerking met het College van B&W van de gemeente Roosendaal. Zij hebben de snelle realisatie zeker mede mogelijk gemaakt.

Leidende professional
En wat te denken van het middagprogramma. Weer een volle tribune op het enige en echte
Knipplein, speeches met een opmerkelijke bijdrage van Wobine Buys, vertegenwoordiger van gedeputeerde van onze provincie, Annemarie Moons, die helaas verhinderd was. Maar Wobine maakte het helemaal waar met haar persoonlijke benadering van studenten en docenten. Met deze laatste groep benoemde ze alle medewerkers. Terechte aandacht. Immers, een prachtige verbouwing, mede ontworpen door de afdelingsteams. Maar de ‘verkoop’ ging door. ‘Gewoon’ werken dus en lesgeven ondanks de stofwolken. Natuurlijk, iedereen kende het perspectief, maar het moet velen zwaar zijn gevallen
Ik sluit me bij de woorden van Wobine graag aan: bewondering en dank voor jullie allemaal. Het resultaat mag er zijn. Zoomvliet heeft waar gemaakt wat we zo dikwijls benoemen, namelijk huisvesting op basis van vernieuwde onderwijsconcepten. En vernieuwde onderwijsconcepten op basis van inzichten en opvattingen van de professionals in het primaire proces. En daarmee is de professional leidend en dat is precies wat we bedoelden in Onderwijs met Passie.

Een grote eer
Terug naar Johan als bijzondere gast. Handtekeningen, contacten met studenten en
medewerkers, interviews met vele persvertegenwoordigers, hij leek er niet genoeg van te krijgen. Dit was zichtbaar zijn ding, zijn sfeer, een vertolking van wat hij ooit bedoelde met het verknopen van sport en onderwijs. Volgend jaar komt hij weer bij gelegenheid van het tienjarige bestaan van de JCC’s.
We lopen naar zijn auto, ik praat nog even met zijn manager. Achter mij hoor ik bekende woorden en een bekende stem, “meneer Cruyff, het was een grote eer u weer te mogen ontmoeten”. U begrijpt, er volgt weer een jaar van intense gesprekken…