KAMER uiT een grachtenhuis, 1776

In 1774 kocht Maria Everdina Bolten (ca. 1724-1794), weduwe van Matthijs van Son jr., twee naast elkaar gelegen panden aan de Nieuwe Doelenstraat. Ze liet de panden geheel in Lodewijk XVI stijl renoveren.

De mooiste ruimte in het huis was de zaal aan de achterzijde van de bel-etage. In deze kamer, die uitzicht bood op de Amstel, werden gasten ontvangen. De lila met goud versierde lambriseringen zijn vrij sober om zo alle aandacht te vestigen op de vijf behangselschilderingen van Jurriaan Andriessen (1742-1819). De omlijsting van de marmeren schouw is eenvoudig van stijl. Daarboven bevindt zich een rechthoekige spiegel die dezelfde omlijsting heeft als de penantspiegel. Het geheel is uitgevoerd in neoclassicistische stijl.

De behangselschilderingen tonen pastorale taferelen. De volgorde van het Stedelijk Museum aanhoudend wordt de lange wand tegenover het raam in beslag genomen door een rivierlandschap met een geopende ophaalbrug. Aan de rechterzijde van de haard is een hek van een onbekende buitenplaats te zien. De linkerzijde toont een tafereel bij een tolhek. Het volgende paneel bevindt zich rechts van de penantspiegel en daarop is een landweg met enkele figuren en schapen afgebeeld. Aan de linkerzijde is een rivierlandschap te zien met twee figuren die een boot laden met spullen. Op de achtergrond is een kerk zichtbaar. Oorspronkelijk waren er drie bovendeurstukken in de zaal aanwezig. Het Stedelijk nam er echter één over. Hierop is een klassieke urn afgebeeld.

Het 18de-eeuwse interieur werd omstreeks 1900 via een veilinghuis verkocht aan het Stedelijk Museum. Daar werd het als stijlkamer geïnstalleerd en gold het als een voorbeeld van de Lodewijk XVIde stijl, het vertrek werd ook wel aangeduid als de Andriessen kamer.

Omdat de museumzaal van het Stedelijk andere afmetingen had dan het huis in de Doelenstraat, zijn enkele onderdelen verwisseld. Op de plaats van de schoorsteenmantel werd de penantspiegel geplaatst en de schoorsteenmantel werd tussen de smalle panelen geplaatst, waar ooit de porte-brisée zat. De schilderingen behielden wel hun originele volgorde.

Na de heropening van het het Rijksmuseum zijn drie van de behangselschilderingen opgenomen in de nieuwe vaste opstelling.

In 1898 werd het pand grondig verbouwd voor de "Ontvang- en Betaalkas", een instelling die wissels, effecten en andere waardepapieren in bewaring hield. Het pand bestaat nog steeds en sinds 1990 is café De Jaren hier gevestigd.