In het logboek in Oost stond onder andere een Turkse les van een van onze stagiaires: “Paar essentiële Turkse woorden voor medewerkers: (de letter ‘g’ wordt uitgesproken als de ‘g’ in ‘Goal’)
Hallo - Merhaba
Hoe gaat het - Nasilsiniz
Goed- Iyi [ie-je]
Niet goed- Kötü [keu-tu]
Heeft u nog roddels over de buurt? - Mahalle ile ilgili herhangi bir dedikodu varmi? [ma-halle iele iel-gie-lie- herhangie bier dedie-kodoe warmie?] "
En in Amsterdam Noord gaf men elkaar tips over hoe bezoekers te trekken op momenten dat het wat minder druk was: "Fleur Vos, die vroeger een eigen fotostudio op de Czaar Peterstraat heeft gehad, wist nog een andere manier: ‘Hoe krijg ik de mensen in mijn winkel? Ramenlappen hielp altijd…. Ik zal is kijken of ik schoonmaakspullen vind.’ Maar wat misschien nog het beste werkte was om buiten op een stoeltje te genieten van de zon, een praatje maken met de buurman met de woest uitziende, maar erg brave hond en zo de buurt een beetje te leren kennen. Het duurde dan niet lang voor een van de nieuwsgierige buurtbewoners of vaste koffieklanten zich aandienden.