Sinds 2005 wordt er minder van Nederlandse overheid tot Surinaamse overheid samengewerkt en meer van ‘collega tot collega’. Algemeen doel van de twinning projecten is: door ‘kennisuitwisseling, capaciteitsversterking en institutionele versterking op een duurzame wijze bijdragen aan een versterking van het maatschappelijk middenveld in Suriname’, aldus de website van UTSN
In een twinning project werken Nederlandse en Surinaamse maatschappelijke organisaties samen aan een project. In ons geval aan een nieuwe opstelling in Fort Nieuw Amsterdam, waarbij - vanuit Surinaams perspectief - de geschiedenis en wisselwerking tussen de diverse bevolkingsgroepen in beeld gebracht wordt.
Mengmens
‘Hoe wij hier ook samen kwamen’ is de titel van het project. Het is een zin uit een couplet in het Surinaamse volkslied geschreven door de dichter Trefossa. Usha Marhe schreef in het boek Suriname en ik een verhaal onder dezelfde titel. De zin vat voor haar de rijke geschiedenissen samen van zo veel migranten uit alle delen van de wereld die in een periode van meer dan 300 jaar naar en vanuit Suriname zijn gemigreerd.
Ik moest er ook meteen aan denken toen ik vandaag in de Volkskrant de mooie column las van Harriet Duurvoort. “Nergens is het waarderen van het mengmens zijn zo ingebakken als in bij de creolen in Suriname. Dankzij mijn vader een traditie waar ook ik deels in ben opgegroeid. In het besef dat de wereld in al zijn verrassende uithoeken door je aderen stroomt.” ‘Etnisch labelen van lichaamsdelen’ noemt Duurvoort het: “Die bruine pikkelsproetjes op je okerbruine huid: druppels Chinees. Hoge jukbeenderen: typisch indiaans.”
Het DNA van Suriname
We hebben het tijdens de voorbereidingen van de twinning aanvraag wel over het DNA van Suriname gehad. Minder abstract en dichterbij de eigenlijke betekenis - de genetische code van een persoon - dan de manier waarop het begrip DNA in het Amsterdam Museum wordt gebruikt. In Amsterdam DNA ontdekken bezoekers ‘aan de hand van de vier kernwaarden ondernemerschap, vrijdenken, burgerschap en creativiteit het verhaal van de stad’. De meningen lopen uiteen of je dat begrip wel voor een stad of een land kan gebruiken, maar het blijkt aantrekkelijk. In het New York City Museum gaan ze er binnenkort ook mee aan de slag.
In Suriname staat DNA voor De Nationale Assemblee, dus we houden het maar op ‘Hoe wij hier ook samen kwamen’.
Op 30 juni vertrek ik voor het eerste bezoek. Via deze blog zal ik regelmatig verslag doen.
22 juni 2015