Studie van heistelling langs de Slatuinen

In 1679 werd er een pad aangelegd van Amsterdam naar de kerk van Sloterdijk, dat toen nog niet bij Amsterdam hoorde. Dit weggetje werd het Slatuinenpad genoemd, omdat er langs het pad veel huisjes lagen met tuintjes waar groente werd gekweekt. Vanaf 1927 werden er huizen voor de Chassébuurt gebouwd langs het pad. Het is toen omgedoopt tot Willem de Zwijgerlaan, zoals het vandaag de dag nog steeds heet. Alleen het laatste stukje van het pad bleef bestaan, dat is de huidige Slatuinenweg. In de Chassébuurt werd destijds het Wilhelminaparkje aangelegd voor wat groen in de wijk, maar dat raakte in de jaren ’80 ernstig in verval. Tegenwoordig beheert Natuurtuin Slatuinen de weelderige binnentuin tussen de woonblokken aan de Slatuinenweg, Chasséstraat, Admiraal de Ruijterweg en Jacob van Wassenaar Obdamstraat. De ingang bevindt zich aan de Slatuinenweg 45. Dit schilderij maakte Marie Henri Mackenzie tijdens de voorbereidingen voor de bouw van de Chassébuurt. Er werden palen in de grond geheid en zand gestort om het lage poldergebied bebouwbaar te maken. Het gebied bevond zich destijds nog aan de rand van de stad, waardoor men een weids uitzicht over de polder had.