Op een zonnige dag ontmoet ik Emilio terwijl hij zijn hond aan het uitlaten is. Als ik hem vraag naar zijn favoriete plek in Amsterdam, weet hij het gelijk. In een saaie woonwijk met witgekleurde appartementencomplexen en een skatepark doemt een enorm rood vierkant met gaatjes op. Hij introduceert het kunstwerk met de woorden: ‘Rood staat voor vertrouwen. Het is gedurfd. Het is niet bang om daar te staan.’
Emilio komt uit Ecuador, maar hij heeft lange tijd in Miami gewoond. Op zijn 13e begon hij met het maken van muziek met het programma Sonic Acid Pro. Hij heeft zichzelf het vak aangeleerd en reist nu de hele wereld over om muziek – hij noemt het zelf ‘vriendelijke technomuziek’ – te maken. Na zijn eerste bezoek aan Amsterdam voelde hij zich gelijk thuis in de stad en besloot om te verhuizen. Emilio voelt zich Amsterdammer, maar tegelijkertijd ook wereldburger: ‘Als mensen vragen waar ik vandaan kom, vind ik het altijd lastig om daar een goed antwoord op te geven. Naarmate je in meer steden hebt gewoond, wordt het lastiger om één land te kiezen. Maar toen ik voor het eerst in Amsterdam was, voelde ik dat ik hier moest blijven. Ik vind het geweldig hier.’
Emilio loopt vaak langs het kunstwerk. Hij vindt het een fijne plek. Het is volgens hem typisch Amsterdams: ‘Rood is de kleur die de meeste emoties met zich meedraagt. Het is de kleur van bloed, passie, onstuimigheid, vertrouwen en liefde. Het heeft allemaal tegenstrijdige betekenissen. Het is een rijke kleur. En het is de kleur van Amsterdam. Het straalt vertrouwen uit: vertrouw op de kunst. Het is niet bang om er te zijn. Het is een betrouwbare plek. Tegelijkertijd is het onverwacht. Het straalt uit dat je op het punt staat om onvoorspelbaar terrein te betreden.’