Vandaag was anders, anders dan normaal
Les in een museum in plaats van in ‘t klaslokaal
Een les waarin wij als social workers aan het denken werden gezet
Over normen en waarden en het transgendertoilet
Er werd gesproken met transgenders over hun levensloop
Hun lange weg, onzekere dagen maar bovenal voortdurende hoop
Hoop op de dag dat zij zich thuis voelen in hun eigen lichaam,
En wereldwijd kunnen voorstellen onder hun nieuwe vrouwennaam!
Dominique vertelde, heel dapper en voldaan
Dat zij haar ideaalbeeld wou volgen, en daar is ze voor gegaan
Een prachtige vrouw hebben wij ontmoet,
Waardoor wij anders zijn gaan kijken naar transgenders,
Én dat door één tentoonstelling, jongens wat goed!
Aan transgender Bianca vroegen wij de welbekende vraag;
Voel je je nou meer man of vrouw?
Hierop antwoordde zij maar al te graag
“Ik voel me gewoon gewoon, en dat blijf ik trouw!”
Ten toon stellen heeft voor ons na dit bezoek een dubbele betekenis
Je kunt naar een tentoonstelling gaan, of je kunt de tentoonstelling zijn
En dat jullie als transgender jullie tentoon hebben gesteld is voor ons een waardevolle belevenis
Waar wij jullie dankbaar voor zijn, op de korte én lange termijn
Geroerd door alle foto’s en verhalen,
Geroerd door alle inzet en vrouwen die weer stralen,
Verlieten wij met een voldaan gevoel,
In het mooie Amsterdam,
Het puntje van onze stoel!
Transmission: reprise, Bedankt!
Geschreven door: Tamara Walls, Marloes van de Ven & Mosa Rijnja
Eerstejaarsstudenten Social Work, aan de Hogeschool Utrecht
DB2
