Sinds haar pensioen wil Marja alleen nog maar dingen doen die zij leuk vindt. Ze was jarenlang voorzitter van de werkgroep kunst en cultuur, is trainer bij Alzheimer Nederland en haar fotografieproject “De Nieuwe Leliestraat opnieuw belicht” werd gepresenteerd in de vorm van een doorlopende beamerpresentatie in het Amsterdam Museum. Maar een van haar belangrijkste bezigheden is haar betrokkenheid bij het stadsdorp in de Jordaan. Een initiatief dat stadsbewoners samenbrengt en zorgt voor wederzijdse steun. Marja lachte toen ze een Caroline van der Plas hoorde zegen dat het dorpse karakter terug moest komen naar Amsterdam. “Ik roep al sinds ik hier woon: de Jordaan is een dorp in de stad.”
Tien jaar geleden was de eerste bijeenkomst van haar stadsdorp. Iedereen kreeg een sticker waarop je je naam en straat moest schrijven; die plakte je op je borst. Marja herinnert het zich nog goed: “Binnen een half uur ontmoette ik vier vrouwen uit mijn straat die ik nog nooit had gezien,” vertelt Marja enthousiast. Vanaf dat moment zijn er talloze activiteiten ontstaan. Zo is er een wandelgroep, eetgroep, geschiedenisgroep, en zelfs een zwemgroepje. De ene groep nog hechter dan de ander: “Als één iemand van de eetgroep is gevallen en een arm in het gips heeft wordt er een mailtje rondgestuurd en staat iedereen klaar om boodschappen te doen en te koken”.
De kracht van het stadsdorp ligt in saamhorigheid. Marja ziet hoe belangrijk dat is, vooral nu de bewoners ouder worden. In haar stadsdorp is er ruimte voor iedereen. “Je hoeft hier niet meer eenzaam te zijn,” zegt ze. De oorspronkelijke gezelligheid van de Jordaan, waarbij mensen voor hun huizen op straat zaten omdat ze geen tuin hadden, wordt nu door het stadsdorp nieuw leven ingeblazen.
Marja