Het gele autootje is van Sarah (24). Ze is verloskundige in Amsterdam-West, en samen met haar Fort-Ka rijdt ze door Bos en Lommer en De Baarsjes. Ze doet thuisbevallingen, rijdt visite, en soms scheurt ze achter de ambulance aan op weg naar het ziekenhuis. Haar kofferbak is gevuld met alle benodigdheden om baby’s veilig ter wereld te brengen – of, zoals ze het zelf zegt, ‘Amsterdammertjes te vangen’. Op deze manier heeft zij al meer dan honderd Amsterdammertjes veilig op de wereld gezet.

Ik ontmoet haar op haar favoriete plek: Amsterdam-West, in haar auto.

‘Ik ben op mijn achttiende naar Amsterdam verhuisd voor mijn studie verloskunde. Ik heb eerst lange tijd in Geuzeveld gewoond, maar woon tegenwoordig in De Pijp. Hoewel ik daar heel fijn woon, ben ik blij dat ik nog in West werk. Ik hou van de mensen. Je hebt echt alles hier: yuppen, mensen met een migratieachtergrond, expats en een grote Arabische populatie. Het is een mengelmoes, net als Amsterdam dat is.’

Veel mensen moeten er niet aan denken om iedere dag met de auto door Amsterdam te rijden, maar Sarah geniet ervan. En wanneer ik bij haar in de auto stap snap ik dat volledig: compleet met panterprintstuur, bungelende donzen dobbelstenen en maar liefst vier André Hazes-cd’s, is haar gele Fort-Ka een feestje om West mee door te sjezen.

‘Ik heb gekozen voor de felle gele kleur omdat ik het gewoon heel leuk vond’ zegt ze. ‘Maar achteraf bleek het heel praktisch te zijn. Wanneer cliënten mij moeten volgen naar het ziekenhuis, door de drukke stad bijvoorbeeld, ben ik niet te missen.’

Ik vraag haar of ze wel eens een Amsterdammertje heeft ‘gevangen’ in deze auto. ‘Nee, dat niet’ zegt ze lachend. ‘Maar het is wel eens close geweest’.

‘Dus wie weet gebeurt het nog!’ zeg ik. ‘Dat zou het plaatje toch wel compleet maken’.

‘Ja misschien’, zegt Sarah. ‘Maar ik ben bang dat dat niet meer in deze zal gebeuren. Ik ben al de vijfde eigenaar van deze auto, dus de APK is altijd nog best spannend. Wie weet hoelang hij nog meegaat. Wel wordt mijn volgende auto sowieso weer een felle kleur, misschien wel roze. Dat past goed bij m’n panterprintstuur.’

Als ze wegrijdt begint Een Beetje Verliefd te spelen en toetert ze twee keer. Ze zwaait me vrolijk uit. Op naar de volgende 100 Amsterdammertjes.