‘Wist je dat de Bloedstraat onderdeel was van een kloosterkwartier?’ vraagt Jan me vol enthousiasme. ‘Bij opgravingen hebben ze zelfs resten van monnikengraven gevonden. Vanaf mijn dakterras kon ik de kisten zien liggen!’ Terwijl we verder lopen langs de neonverlichte ramen, met de roodfluwelen gordijnen, vertelt Jan hoe dit een plek vol verhalen is. ‘En niet alleen door de prostitutie’, zegt hij nadrukkelijk, ‘maar ook door alles wat hier al eeuwen is gebeurd’.
Rond zijn dertigste kwam Jan in de Bloedstraat wonen. Hij vertelt hoe hij aanvankelijk als bedrijfsleider voor een schildersbedrijf werkte, maar later, via via, de pachter werd van ‘een hoerenkast op de Oudezijds Achterburgwal.’ Dit werk bracht volgens Jan vanaf het begin een hardnekkig stigma met zich mee. ‘Als je hier woont en je hebt dit werk gedaan, dan heb je een stempel op je voorhoofd’, zegt hij. ‘Mensen veroordelen je meteen, zonder dat ze iets van je weten.’
Niet alleen Jan, maar ook de vrouwen die hier werken, ervaren dagelijks dit vooroordeel, legt hij uit. “Mensen kijken naar hen en denken dat ze weten wie ze zijn, waarom ze doen wat ze doen. Maar ze hebben geen idee wat er achter die ramen schuilgaat’. Jan benadrukt dat het werk achter de ramen veel meer inhoudt dan alleen seks. ‘Mensen komen langs voor aandacht die ze ergens anders niet krijgen. Het is niet zo eenvoudig als mensen denken.’
Ondanks de vooroordelen is Jan door de jaren heen een verbindende kracht in de buurt geweest. ‘Elke maand zette ik de tafel aan de kant en nodigde ik alle dames uit voor koffie,’ vertelt hij. ‘We bespraken wat er speelde, en waren er voor elkaar. Als iemand ziek was, rekende je geen huur. Dat is nu niet meer zo, tegenwoordig gaat het alleen om geld, alles is zo onpersoonlijk’, zegt hij spijtig.
Zelf blijft Jan, ook op zijn zesentachtigste, de verbinder van de buurt. Elke ochtend als hij zijn huis verlaat, neemt hij een mandarijntje of chocolaatje mee voor de dames in de straat. ‘Het zijn mijn buren, ik kan met ze lezen en schrijven.’ Voor hem is de Bloedstraat een typische Amsterdamse straat. Een plek vol verhalen en geschiedenis. ‘Dit is Amsterdam zoals het hoort te zijn, een plek waar iedereen zijn eigen verhaal heeft en waar we voor elkaar zorgen.’