Aan de Weesperzijde, bij de rustige Amstel, ligt sportcentrum KOPS. Achter de balie zit Bert. Terwijl hij met iedereen praat, is hij bezig met de administratie van de sporters die binnendruppelen. “Zonder mij loopt het hier niet. Als ik twee weken op vakantie ben bellen ze van “Waar blijf je nou?” Toch wil Bert direct duidelijk maken dat hij het niet allemaal alleen doet. Zonder zijn zus Greetje zou hij het niet volhouden.

Bert is een rasechte Amsterdammer. 62 jaar geleden is hij 400 meter verderop geboren en opgegroeid. Soms loopt hij op weg naar de gym langs zijn ouderlijke huis. Hij kijkt dan omhoog naar het bovenhuis en herinnert zich waar het voor hem is begonnen. Zijn vader heeft veel betekend voor de sportschool: “Hij heeft hem opgezet, om mij weg te houden uit slechte milieus. Als zeventienjarige werkte ik als portier bij Casa Rosso op de Wallen. Daar was het toen veel te gezellig.” Gelukkig volgde een mooie carrière als topworstelaar, waar Bert altijd hard voor heeft gewerkt. Nu nog is Bert zo hard als staal. Twee jaar geleden heeft hij zijn beide knieën laten vervangen. “Ik had geen zin om eindeloos te revalideren, dus heb ik gezegd dat ze het maar tegelijk moesten doen.” Blijven doorgaan, dat is de kracht van Bert en dat is de kracht die deze plek draaiende houdt. “Sinds 10 mei 1985, we bestaan bijna veertig jaar!” Bert straalt van trots.

Amsterdamser dan KOPS kan het niet. “Kijk om je heen, kijk hoe mooi het hier is. Daar ligt de Amstel. Daar zijn liedjes over gemaakt. Je hebt de Jordaan en de Amstel. De sporters springen er na hun training soms in.” Waar je het typische Amsterdamse landschap door de ramen van de kantine kan gadeslaan, proef je binnen wat deze plek volgens Bert zo bijzonder maakt. De Amsterdamse gastvrijheid. “Iedereen is welkom, maar iedereen is gelijk.” En dat volgt iedereen hier op. Bekende Nederlanders, beroemde vechters, vrienden, buren; het gaat hier allemaal hetzelfde. Je praat met elkaar: “Al die zakenmannetjes met die dunne nekjes bij de basic-fit doen dat niet meer.”

In de buurt ligt de sportschool goed. Iedereen voelt zich veilig, want als je je niet gedraagt, krijg je met Bert te maken. Beste “gabber” Joopie vertelt nog dat Bert ook de boefjes van straat plukt. Wat deze plek ooit voor Bert betekende, bekent ze nu voor de buurt. Een veilige, toegankelijke plek, onder toeziend oog van dé ambassadeur van de vechtsport.