Oost voelt voor Isabella als thuis. “Ik ken zo’n groot gedeelte van de stad op mijn duimpje, ik hoef niet eens na te denken hoe ik moet fietsen,” zegt ze met een glimlach. Maar Amsterdam biedt meer dan alleen vertrouwdheid. Yoga is een belangrijk onderdeel van haar leven geworden. Wat begon als een manier om zich beter te voelen, groeide uit tot een levensstijl en haar werk. In de yogaschool Bluebirds, waar de sfeer huiselijk is en de drempel laag, is ze nu assistent-manager en geeft ze lessen. “We zitten hier vaak gewoon aan de tafel na een lesje, thee drinken en kletsen.”
Na een yogales trekken mensen vaak een kaart uit het bakje met ‘inner kompas’-kaarten. “Het is een mooie manier om even stil te staan,” legt Isabella uit. “Iedere kaart heeft een woord dat je helpt nadenken over je dag of je week. Het hoeft niet diepzinnig te zijn, maar het geeft wat richting.” Voor Isabella is het een klein ritueel geworden. “Na een les ben je al zen, en dan zo'n kaart trekken... het maakt het moment compleet.”
Als ik Isabella vraag of ze de stad in de afgelopen jaren veel heeft zien veranderen, vertelt ze dat het veel drukker is geworden. Vooral de opkomst van expats valt haar op. In de yogaschool waar ze werkt, is Engels de voertaal geworden. Dat was even wennen, maar ze heeft zich aangepast. “Ik snap wel dat de oudere generatie het moeilijk vindt, soms voel je je in je eigen stad een buitenlander,” zegt ze met begrip. Ook het centrum mijdt ze liever: “Het is er altijd druk, toeristen zijn overal.”
Wat Isabella zo bijzonder vindt aan haar yogaschool, is het huiskamergevoel. “Het is een oase van rust midden in de stad,” zegt ze. Mensen blijven vaak hangen na de les, trekken een kaart uit de ‘inner kompas’-kaarten die er liggen, en praten met elkaar. “Het voelt soms als een ontmoetingsplek,” voegt ze toe, “veel verschillende mensen uit de buurt komen hier samen.”
Maar is de yogaschool typisch Amsterdams? “Nee, eigenlijk niet,” zegt Isabella na een moment van nadenken. “Als ik aan typisch Amsterdam denk, zie ik grachtenpanden en bruine kroegen voor me. Dat heb je hier niet. Maar wat wel typisch Amsterdams is, is die mix van reuring en rust. Je stapt de yogaschool uit en je staat weer midden in de stad, met alle drukte om je heen. Die combinatie, dat zie je steeds meer in Amsterdam.”
Ondanks alle veranderingen blijft één ding voor Isabella hetzelfde: Oost is haar thuis. “Ik hoef niet weg uit Amsterdam,” zegt ze vastberaden, “maar misschien ooit, als ik meer rust zoek. Voor nu vind ik hier alles wat ik nodig heb.”