Letitia kent de herkomst van haar achternaam niet, maar zij weet wel dat haar voornaam Latijn is en vreugde betekent. Ze bezoekt het Keti Koti festival om zich te bezinnen over wat er in het verleden is gebeurd. Letitia zegt dat wat er in het verleden is gebeurd nooit meer mag gebeuren.

Surinaamse klederdracht vindt zij bij deze dag horen. Zij vindt haar kleding heel geschikt om op deze, voor haar bijzondere, dag te dragen. Haar kleding past goed bij het Keti Koti festival. Zij draagt zelf geen 'koto' (rok), maar zij heeft een lendendoek om met daarop het wapen van Suriname afgebeeld. Dit heeft zij om haar lijf gedrapeerd, waardoor het net een koto lijkt. Daaronder draagt zij een onderrok. De kleuren rood en geel zijn zichtbaar op een witte achtergrond.

De lendendoek en het 'jakje' dat ze erbij draagt zijn van wit katoen gemaakt. Het jakje is een creatieve uitvoering. Het is in de vorm van een driehoek genaaid. Aan de onderkant van het jakje hangen wollen bolletjes. Op het jakje is ook een print van de Surinaamse vlag zichtbaar. Letitia heeft deze outfit in Amsterdam gekocht.

De hoofddoek die Letitia draagt heeft zij 12 jaar geleden zelf gebonden. Zo'n hoofddoek zit vast met knopspelden. Het is eigenlijk een dubbele hoofddoek. Er zijn namelijk twee verschillende doeken met rode printjes gebruikt. Beide doeken zijn samen gebonden tot één hoofddoek. Aan de achterzijde van de hoofddoek is dit goed te zien. Je ziet de twee stoffen over elkaar heen gebonden. Deze variant hoofddoek (die vroeger door tot slaaf gemaakte vrouwen werd gedragen om elkaar berichten door te geven) heet volgens Letitia “Let them talk” (“Laat ze maar lekker praten”). Letitia vertelt dat het bijzondere van deze hoofddoek ook is dat zij het niet alleen 12 jaar geleden heeft gebonden maar dat zij het sindsdien niet meer heeft los gehaald. Er zit stijfsel in dus blijft het altijd in vorm.

Letitia vertelt nog dat zij wenst dat in de toekomst 1 juli een speciale vrije dag wordt voor Surinamers en Antillianen om het gezamenlijke verleden te herdenken, de bevrijding van hun voorouders van de slavernij. Een nationale feestdag lijkt volgens Letitia misschien erg ver weg, maar dat zou zij prima vinden.