Pas in het laatste kwart van de achttiende eeuw is de gewoonte overgenomen om baby's in los vallende jurkjes te kleden. In vorm en decoratie van de doopjurk is de invloed van vrouwenmode herkenbaar, zoals de hoogte van de taillenaad en de vorm van het lijfje. De negentiende-eeuwse doopjurkjes zijn overwegend van katoen.
Het was gebruikelijk dat meerdere kinderen uit een familie in dezelfde jurk werden gedoopt. Zonodig werd de jurk aan de mode aangepast en vermaakt. Een voorbeeld hiervan is de doopjurk links vooraan op de foto (en onderstaande foto). Het is een samengesteld stuk, waarvan het lijfje dateert uit circa 1850-1860 en de rok is gemaakt uit een modieuze sjaal uit de Empireperiode, circa 1810. Beide onderdelen zijn rond 1900 samengevoegd.
De meeste doopjurkjes zijn via schenkingen uit particulier bezit in het museum terecht gekomen. De collectie bevat doopjurken van bekende - zoals de schilder Carel Willink (1900-1983) - en minder bekende Amsterdammers. Op de foto hieronder is de doopjurk van Carl August Endert (1900-1976) te zien. Carl was de oudste uit een gezin van vier en is op 13 januari 1901 in de Lutherse Kerk te Amsterdam gedoopt. Zijn doopjurk is door een tante gemaakt. Carls dochter heeft de doopjurk aan het museum geschonken.