Op het schilderij van Michiel van Musscher passeert een vrouw met een kruiwagen vol groenten een slagerij, waar een geslacht varken op een ladder hangt. De vrouw draagt een degelijk blauw schort over een groenige rok. Vooral vrouwen verkochten groenten op de Amsterdamse markten. Met weinig inkoopkosten was het een redelijk gemakkelijke manier om aan geld te komen voor de armere Amsterdamse vrouwen in de 17de eeuw.
Het is duidelijk dat alleen werklieden vroeger een schort droegen, en de elite zich niet in werkkleding liet zien. Alleen kleine kinderen van alle klassen droegen schorten om hun kleding te beschermen. Maar vanaf de 17de eeuw beginnen dames ook schorten te dragen. Het past in de mode van het laten zien van mooie onderkleding die door splitten in mouwen, lijf en rok door de bovenkleding heen te zien zijn. De schorten voor deze rijke dames zijn rijk versierd met decoraties van kant en borduursels. Vooral in de 18de eeuw, onder invloed van de Verlichting en Rousseau, blijven schorten populair. Er kwamen nieuwe ideeën over opvoeding van kinderen, en het landelijke en onschuldige werd het nieuwe ideaal. Hoewel een versierd kanten schort geen functie had, was het wel in de mode. Dames lieten zich er zelfs mee afbeelden, zoals op het portret van Catharina Six door Louis Coclers te zien is.
Na de Franse Revolutie (1789) veranderde de mode zodanig dat schorten niet meer door dames buitenshuis werden gedragen. Bij de dunne witte en rechte jurken begin 19de eeuw pasten geen schorten. Gedurende de 19de eeuw werden schorten door dames in huis gedragen. Bij de opkomende middenklasse halverwege de 19de eeuw paste het dat vrouwen van deze klasse niet werkten, en zo min mogelijk taken in huis deden. Bij activiteiten als naaien en borduren werd soms wel een schort gedragen. Sierschorten waren van mooie stoffen, zoals satijn of zijde, en werden vaak versierd met een geborduurd patroon. Na 1900 komen zulk soort sierschorten vrijwel niet meer voor.
Een bijzonder schort is deze paarse van bedrukt katoen met bedrukte rand a la disposition. A la disposition is een voorbedrukte stof met een patroon waarbij rekening werd gehouden met het kledingstuk. Rondom de mouwen of zomen werd het patroon kleiner of groter op de stof gedrukt. De vorm van het kledingstuk was al op de rol stof te zien. Deze techniek komt nauwelijks op schorten voor. De paarse kleur was zeer modieus in deze periode.