Het geld voor de bouw van het hofje kwam uit de nalatenschap van Ivo Gerritsz, een oom van Jan Oly. Met 1613 als stichtingsjaar is het Sint-Andrieshofje het oudste hofje van Amsterdam.
Katholieken moesten in de 17de eeuw zelf voor hun behoeftige geloofsgenoten zorgen; de officiële armenzorg was slechts bestemd voor lidmaten van de gereformeerde kerk. In het Sint-Andrieshofje kregen 66 arme, oude, katholieke vrouwen gratis wonen en bedeling (turf, linnen, gort); ze woonden met z’n tweeën in woningen niet groter dan 15 m2.
In het hofje was ook een kapel, gewijd aan Sint Andries. Sinds in Amsterdam de gereformeerde godsdienst de officiële godsdienst was, mochten katholieke erediensten uitsluitend gehouden worden op plekken die van buitenaf onzichtbaar en onhoorbaar waren. Het Sint-Andrieshofje was zo’n plek. Inmiddels al bijna vierhonderd jaar biedt het hofje huisvesting aan minder draagkrachtige vrouwen. Dankzij een zorgvuldig bijgehouden archief is er over die vierhonderd jaar veel bekend en kan in dit boekje de geschiedenis van het hofje uitgebreid verteld worden.
Tegenwoordig is de leeftijdsgrens voor de bewoonsters 30 jaar en is de eis van katholiek-zijn komen te vervallen. Bij de grote verbouwing van de jaren ’80 van de vorige eeuw is de kapel afgebroken en zijn de woningen vergroot. Nu telt de hof 21 bewoonsters in weliswaar kleine, maar goed onderhouden, moderne woningen. Maar wie door de poort op de Egelantiersgracht het hofje binnengaat, waant zich toch even terug in de 17de eeuw.
Het boekje is voor € 17,50 te koop in de Begijnhofshop.