Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met haar werk?
Dat was pas nadat ik was afgestudeerd aan de academie in Enschede. Ik denk dat ik destijds ergens een plaatje of een boek ben tegengekomen, waarschijnlijk van Mathilde Willink. Daarvoor er is lang niet een focus geweest op haar werk.

Toen was het zeker meteen wow!
Ja!

Je bent je in haar werk gaan verdiepen?
Er is helaas weinig over haar te vinden, er zijn een paar boeken en die heb ik allemaal. Binnenkort krijg ik een oud veilingboekje met kleding van Mathilde. Over haar heb ik ook al een boek met veel foto’s, een soort van biografie, dat kreeg ik laatst van Berry van Avezaath, zij was vroeger Fong Lengs model en klant.

Mathilde Willink was een geweldige ambassadrice voor Fong Leng.
Ik denk dat ze elkaar inspireerden. Ik herken dat. Mijn muze is dj Wannebe A Star. Zij inspireert me, in hoe ze beweegt, mijn kleding draagt, hoe ze performed.

Kreeg je tijdens het Paroolinterview een indruk van haar als persoon?
Toen ik haar ontmoette was ze heel charmant, ik denk dat ze ook heel grillig kan zijn. In haar autobiografie uit 2003 houdt ze zich als persoon nogal op de vlakte, terwijl ze volgens mij een erg bijzondere vrouw is die zich vastbijt in haar werk. Dat is ook iets wat ik in mezelf herken, net als de fascinatie voor een materiaal als leer, al verwerk ik het op een heel andere manier. Ik houd ook echt van de showstukken die ze maakt.

Fong Leng vereenzelvigt zich nooit met mode en trends, geldt dat ook voor jou?
Ik heb ook weinig met mode. Ongemerkt neem ik dingen mee, dat zal zij ook hebben gedaan.Ik denk dat iedere vormgever een soort van antenne heeft waarmee de tijdsgeest wordt gepakt.

Fong Leng heeft de jaren zeventig weergeven als een heel vrolijke tijd. Zou je haar werk ook zo typeren?
Het woord vrolijk zou ik niet gebruiken, dat klinkt te oppervlakkig. Ik zou het enthousiasmerend willen noemen. Of ik overeenkomsten zie met mijn werk? Ik houd ook van uitbundigheid en van humor, al heeft mijn werk best een serieuze ondertoon, maar een boodschap is met humor makkelijker te verwerken. Er zijn mensen die er doorheen prikken en anderen die bij de eerste laag blijven hangen. Mijn werk oogt over het algemeen vrij optimistisch en feestelijk, maar het heeft zeker een keerzijde. Het is in the eye of the beholder of iemand het oppikt of niet.

Fong Leng zegt dat ze geen boodschap wil overbrengen met haar werk, mensen moeten er volgens haar zelf over fantaseren, wat zie jij?
Ze heeft veel mythisch aandoende figuren in haar werk. Verder is het vooral de uitbundigheid en het materiaalgebruik met zijde en leer, en de silhouetten die mij aanspreken. Nu ik nog eens kijk in de boeken, dan vind ik haar werk getuigen van doorzettingsvermogen en vakmanschap.

Fong Leng maakte graag hele monumentale lange mantels, waarom denk je?
Dat snap ik best, de mantel is een mooi canvas. Een lange mantel heeft een groot oppervlak waarop een ontwerper zich kan uiten. Als ik voor mijn collectie een showpiece maak dan is het ook vaak een mantel. Over mij wordt weleens gekscherend gezegd dat mijn kleding eigenlijk niet meer is dan een drager van artworks en voor de verhalen die ik wil vertellen. Nu vind ik dat zelf wel meevallen, maar er zit ergens wel een kern van waarheid in, want op een klein rokje kun je natuurlijk maar heel weinig kwijt.
Maar Fong Leng heeft ook mooie andere dingen gemaakt, weet ik van foto’s uit boeken, de kleding uit haar reguliere lijn vind ik heel gaaf.

Vind je dat Fong Leng genoeg waardering heeft gehad?
Het is sinds begin jaren tachtig lang stil geweest om haar. De huidige waardering die er is voor haar werk is heel terecht. Ze heeft erg veel gedaan, en ook geëxposeerd. Op de expositie Voici Paris in het Gemeentemuseum Den Haag, over couture, hing mijn jurk naast die van Fong Leng, dat vond ik natuurlijk een grote eer.
Haar werk wordt ook verzameld. Ik weet ook zeker dat ze nog mensen inspireert. Ik zag twee jaar geleden een geweldig gouden geplisseerd broekpak, een heel iconisch stuk, dat doodleuk in een collectie zat van een buitenlands merk. Het was vrijwel een letterlijke kopie.
In het Centraal Museum in Utrecht zag ik een aantal recente aankopen, aangekocht door vier musea. Op Marktplaats zoek ik regelmatig naar Fong Leng kleding, ik zou graag een plissé gewaad willen dragen. Op een rommelmarkt vond ik ooit een Fong Leng cocktailjurkje, prachtig, plissé met zijde, een soort ballonrokje, maar ik pas er echt niet in. Ik bezit een hele lange witte leren mantel maar die heeft zo’n jaren tachtig esthetiek en dat is nu niet cool. De jas hangt in mijn archief, net als een door Fong Leng ontworpen Levi’s jas met leren stukken.