In de serie stadsgezichten van het Parool werd het Collectiecentrum als volgt omschreven:  Architect Wim Quist heeft een robuust bakstenen gebouw ontworpen en de verschillende componenten een duidelijk eigen karakter gegeven. De twee volledig gesloten zijbeuken bevatten de depotruimten. Het centrale deel heeft een meer open uitstraling en bestaat uit de entree met portiersloge en emballagefaciliteit op de begane grond en werkruimten op de verdiepingen. Van hieruit heeft men een prachtig uitzicht over het IJ. De werkruimten bieden plaats aan medewerkers, conservatoren, restauratoren, onderzoekers, vrijwilligers en kunstenaars die de collectie willen raadplegen of aan objecten willen werken. Het semi-openbare karakter van het Collectiecentrum is een mooi voorbeeld van de nieuwe attitude in de museumwereld waarbij de relatie met het publiek steeds meer een wederzijds karakter krijgt. Meer dan een burcht is het Collectiecentrum een schatkamer die af en toe iets van haar glinsterende schatten laat zien.

Als object van de dag de plexiglazen baksteen vervaardigd door kunstenaar Ted Noten ter gelegenheid van de eerstesteenlegging van het Collectiecentrum in oktober 2009. In de baksteen het potlood en twee schetsjes van het gebouw gemaakt door Wim Quist.

Gusta Reichwein, hoofd Collectie

Kijk hier voor meer informatie over dit object