Met het schrijven van teksten houden we rekening met de gekozen doelgroep, in dit geval de 'Cultuurliefhebber'. Over het algemeen zijn dat bezoekers die regelmatig naar musea gaan en de televisieserie van de NTR over de IJzeren Eeuw bekijken. Deze doelgroep weet het een en ander over de 19de eeuw, leest kranten, tijdschriften en boeken en vaak zijn ze hoger opgeleid. Dan schrijf je natuurlijk andere teksten dan wanneer je doelgroep, ik noem maar een voorbeeld, families met kinderen is.
Strak schema
In oktober begonnen stagiaire Sarah Remmerts de Vries en conservator Kees Zandvliet met het schrijven van de teksten. Ik had een strak schema gemaakt waaraan ze zich gelukkig keurig hielden. De totale lengte was uiteindelijk 14.000 woorden, totaal 47 bladzijden! De objectteksten waren dit keer iets langer dan gebruikelijk: gemiddeld 100 woorden per tekst. We hebben het zo gelaten, omdat ik ervan uitging dat onze doelgroep daar niet zo'n moeite mee zou hebben.
Vanaf november kon ik beginnen met de redactie van de teksten. Ook onze Engelse vertaler Sam Herman had een hele strakke planning gekregen, want ook zijn teksten moesten gecontroleerd worden. De laatste fase is altijd spannend, want dan blijkt dat bepaalde objecten afvallen en komen er enkele nieuwe bij. Dus moeten we goed opletten of alle teksten zijn geschreven en vertaald.
Tekstpolitie
In januari kwamen de vormgevers met een ontwerpvoorstel voor de teksten. Ik heb de rol van 'tekstpolitie'. Natuurlijk snap ik dat vormgevers mooi vormgegeven tekstbordjes willen, maar ik weet dat ons publiek teksten wil die ze goed kunnen lezen! Je moet er bijvoorbeeld rekening mee houden dat de teksten in zalen hangen waar het licht, vanwege kwetsbare collectie, soms gedempt moet zijn. Ik moet dus heel goed opletten, want vormgevers zijn vaak eigenzinnig en vinden de vorm soms belangrijker dan de leesbaarheid. In de eerste voorstellen waren de letters te klein en het contrast tussen de kleur van de achtergrond en de letters te laag. Gelukkig begrepen de vormgevers onze opmerkingen en na enkele aanpassingen konden we het eens worden: mooi en hopelijk leesbaar.
Inmiddels zijn er, door collega's, enkele opmerkingen gemaakt over de lengte van de teksten en het niveau. Maar belangrijker vind ik het om te weten wat het publiek vindt. Mocht het zo zijn dat bezoekers de teksten te lang en te moeilijk vinden, dan weet ik wat mij de volgende keer staat te doen: heel streng zijn naar de schrijvers. Nee, niet langer dan 80 woorden en geen moeilijke termen gebruiken.