Maria Johanna Adrichem, Papieren kledingstukken, 1943. Amsterdam Museum, 1743.1/11
Papier was een optie, maar er werd ook op andere manieren een vervanging voor bepaalde stoffen gevonden, bijvoorbeeld in melkwol en rayon. Melkwol is een synthetische vezel gemaakt uit caseïne, een substantie van melk. Het is in 1935 uitgevonden door de Italiaanse Antonio Ferretti. Rayon, ook wel kunstzijde, wordt vervaardigd van cellulose. Tegenwoordig kennen we het onder de modernere naam ‘viscose’.
Verder kon men nog oude kleren recyclen, zoals mevrouw Ans Maloth (1916-2005) deed. Zij maakte van oude voeringstof uit jassen haar trouw- en verlovingsjurk. Met smokwerk en kleine knoopjes heeft ze de trouwjapon gedecoreerd. Op 12 september 1944 trouwde ze in deze zelfgemaakte jurk met onderwijzer Klaas Zurcher (1912-1990). Samen kregen ze vier kinderen, voor wie Ans tot in de jaren zeventig kleding is blijven maken.
Verlovingsjurk, trouwfoto en trouwjurk van Ans Maloth, 1944. Amsterdam Museum, 1414.1/3
De voeringjurken van Ans Maloth en de papieren eindexamenstukjes van Maria Johanna Adrichem bevinden zich sinds respectievelijk 2015 en 2016 in de collectie van het Amsterdam Museum, waar ze een verhaal vertellen van creativiteit in een periode van schaarste.
Deze blog is geschreven door Lyselotte van Dam, meeloopstagiaire van het Berlage Lyceum, onder begeleiding van junior conservator Sarah Remmerts de Vries.