De collectie van de gemeente Amsterdam ligt verspreid over verschillende musea in de stad, waaronder het Amsterdam Museum, het Cromhouthuis en een presentatie in de Hermitage Amsterdam. Een groot deel van deze collectie, de tekeningen, is echter niet voor het publiek te zien. Dit komt doordat tekeningen snel vervagen als ze lang aan licht worden blootgesteld, ze worden dus meestal in het donker in het depot bewaard en maar korte tijd tentoongesteld. Kunstenaars maakten de tekeningen als voorstudies, oefeningen of ze tekenden gewoon de wereld om zich heen. We weten het niet precies, omdat de kunstenaars dit vaak niet noteerden, het blijft dus meestal gokken.
Dat tekeningen maar weinig voor het grote publiek te zien zijn, maakt ze niet minder interessant; ze geven ons een echt inkijkje in de geschiedenis. Tekeningen brengen ons dichterbij de kunstenaar en zijn ideeën. Voor schilderijen lieten meesters delen van hun schilderijen door hun leerlingen schilderen, bij een tekening is dit niet het geval. Als je naar een tekening kijkt is het haast alsof de kunstenaar naast je staat, je ziet zijn gedachten tot leven komen op papier. Dit brengt weer een heel ander probleem met zich mee, want hoe weet je zeker dat een tekening door bijvoorbeeld Rembrandt is gemaakt? Schilders signeerden tekeningen vaak niet en latere verzamelaars hadden er een handje van om een voordelige toeschrijving dan maar zelf op een tekening te vermelden of er zelf iets bij te tekenen om de tekening interessanter te maken.
Tekeningen laten ons zien hoe kunstenaars hun gedachten op papier zetten, zoals wij dat nu nog steeds doen. Ze laten zien wat de tekenaar belangrijk vond en geven ons de echte hand van de meester.
Chiara Desantis - student kunstgeschiedenis Universiteit van Amsterdam