Op deze tekening staat de Laocoöngroep, een standbeeld dat zich in de Vaticaanse musea bevindt. De tekening zit in het tekeningenalbum van de Amsterdamse Catharina Backer (1689-1766) ingeplakt,. Wanneer je door haar album bladert, zie je wat zij allemaal heeft getekend om het tekenen steeds beter onder de knie te krijgen. Ze begon met het natekenen van lichaamsdelen zoals handen, neuzen en oren, en later ging zij meer ingewikkelde dingen natekenen, zoals prenten van verschillende figuren.


Het was nog niet bekend wiens prent ze hiervoor natekende, en dit leek mij interessant om te onderzoeken. Voor zo’n onderzoek moet je naar heel veel prenten  kijken. Die lijken vaak erg op elkaar, maar gelukkig zijn er bij nadere inspectie kleine verschillen te vinden. Ik vond uiteindelijk een prent van François Perrier, die erg op haar tekening lijkt; dit is een prent uit een Frans boekje. Het Franse prentenboek is door de Nederlandse prentkunstenaars Cornelis van Dalen senior en junior heruitgegeven in Amsterdam. Misschien is het dus wel waarschijnlijker dat Catharina Backer die heruitgave in bezit had? ! Er zitten hele kleine verschillen tussen de prenten, maar de tekening van Catharina Backer heeft toch echt de meeste overeenkomsten met de prent van Van Dalen.

De tekening van Catharina Backer naast de twee prenten

De tekening van Catharina Backer naast de twee prenten

Ik zou graag verder onderzoek doen naar de reden waarom zij op deze manier heeft leren tekenen. In haar tijd had je verschillende boeken die uitlegden hoe je een goed kunstenaar kon worden en hoe je het tekenen moest oefenen, maar er werden ook tekenlessen gegeven. Moest ze het uit een boek leren? Welk boek was het? Mocht zij überhaupt als vrouw deze lessen volgen?

 

Yi Ying Lie - student kunstgeschiedenis Universiteit van Amsterdam