Voor de zeventiende eeuw kan men grofweg een drietal redenen aanwijzen om op reis te gaan. Men ging óf als bemanningslid op een schip om de kost te verdienen óf op zoek naar nieuwe handelsgebieden in opdracht van de overheid of kooplieden, óf men ging gewoon op reis uit nieuwsgierigheid naar de rest van de wereld.
Veel reizigers hielden een dagboek bij van hun belevenissen, ter opfrissing van de eigen herinnering na terugkomst óf om aan de thuisblijvers te laten lezen. Reisverhalen, die voor een groter publiek interessant leken, verschenen in druk. Boeken van buitenlandse reizigers werden vertaald. Menig reisverhaal is door Jan of Casper Luyken voorzien van illustraties. Omdat zij zelf nooit in de beschreven landen zijn geweest, gebruikten zij vaak de prenten van hetzelfde boek in de oorspronkelijke taal als voorbeeld.
